voor Zceuwsdi-Vlaanderen.
Een familiegeschiedenis.
IVo. 59».
ZATERDAG 30 HAART 1901.
10e Jaargang*.
Abonnementsprijs:
Advertentieprijs:
Buitenland.
FEUILLETON.
HET
iUWSBLAD
Per 3 maanden 50 cents franco per post 55 cents.
Voor België /0.62s en voor Amerika ƒ0.825.
Abonnementen worden aangenomen bij de Agenten,
alle Boekhandelaren, Brievengaarders en bij de
Administratie te Bresken s.
Van 1 tot en met 4 regels 20 centselke gewone
regel meer 4 cents. Bij abonnement lager tarief.
Groote letters en vignetten naar hunne plaatsruimte.
Advertentiën worden franco ingewacht uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag ééll ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEMAX te llreskens.
Transvaal.
Chamberlain zei deze week in
het Engelsohe Lagerhuis, dat de
vredesonderhandelingen gesloten zijn
en de Regeering niet voornemens
is die te heropenen. Men kan Joe
op dit punt wel gelooven. Het zou
ook moeilijk zijn voor Engeland te
heropenen na de korte eenvoudige
afwijzing door Botha. Er is een
grens. Engeland heeft eerst ge
vraagd en kan 't moeilijk ten twee-
dpn male doen, al is de pest in
Zuid-Afrika.
Na deze mededeeling van Joe
werd door Sir Robert Reid het
verzoek overgelegd van de bekende
Atrikaanders Merriinan en Sauer
om door het Huis gehoord te wor
den over de voorwaarden voor de
regeling van den toestand in Zuid-
Atrika.
Of dit wat geven zal Wij we
ten het niet.
Waarschijnlijk is het verzoek in
gediend nadat zekerheid was gekre
gen, dat het zou worden ingewil
ligd. Neem daarbij in aanmerking
dat de oorlog in Engeland meer
drukt dan men zeggen kan en men
om die reden reeds de weigering
van zulk een verzoek niet zal aan
durven, iets wat buitendien ook
in de Kaapkolonie ben slechten in
druk zou maken. Overigens moet
men den loop der zaken afwachten,
want prufeteeren is altijd een ge
vaarlijk werk.
24.
Dat kan ik niet helpen
Hier uitkomen moet je. Ik heb
alles voor je in order gebracht om
naar Amerika te gaan. Zoo wilde
je immers. Je zult je inschepen
als licht matroos aan boord van een
Italiaansche schoener. Daar is geen
levende ziel aan boord, die iets
van den moord gehoord heefthet
is je eenige kans en
Wacht dan in Godsnaam tot
het avond is 1 riep de man.
Dat kan niet, je moet me nu
gehoorzamen, of ik ga heen en laat
je aan je lot over
Ik stort me nog liever in de
diepte hieronder, dan bij klaarlich
ten dag uit mijn schuilhoek, te ko -
men I
Dus je weigert
Dit kan men echter wel zeggen,
dat Engeland even sterk naar den
vrede verlangt, als de Boeren elk
redelijk aanbod zullen aannemen.
Bij deze gesteldheid zou hot ko
men van den vrede waarschijnlijk
zijn, indien het wantrouwen van de
Boeren niet telkens schaduwen af
wierp. En voor dat wantrouwen
zijn een zee van redenen.
Laat me.n de geheele geschiede
nis van Zuid-Afrika daar, to be
ginnen met Slachtersnek, dan stuit
men op Milner en Chamberlain met
hun vriend achter de schermen,
den diamanten Rhodes.
Welbeschouwd zijn dat de hooze
geesten van Engeland. Vervang
hen door Engelschen, die evengoed
Engelsch zijn als zij, maar de re
putatie hebben van eerlijk te zijn,
en de vrede was wellicht in acht
dagen gesloten. Dit staat even
vast als dat er nooit vrede zal zijn,
bestendige vrede, wanneer Engeland
blijft werken in den geest van die
lieden. Door allerlei wordt de geest
van wantrouwen bij de Boeren ge
voed, niet alleen door de bepaling
van Chamberlain dat de Boeren
geld ter leen kunnen krijgen
om de door de Engelschen verwoes
te hoeven op te bouwen, maar b.v.
ook door de bepaling, dat de vreem
delingen, die krijgsgevangen zijn,
niet met de Boeren zullen terug-
keeren, maar naar hun eigen land
zullen worden teruggezonden.
Die „vreemden" vond in Trans
vaal een nieuw vaderland, dat zij
zoo lief hadden, dat zij hun leven
Heb toch medelijden Laat
mij het voedsel grijpen 1 Slinger
het touw naar mij toe 1 Ik sterf
van den honger.
Daarkun je er wel bij 1
Ja! O? gilde de uitgehon
gerde man, toen hij den reiszak
greep, den inhoud er uitnam en
dronk en at naar hartelust, en niet
lette op de vragen van zijn vriend
daarboven, die hein nog steeds
verzocht het touw naar boven te
sturen, door het middel van het
koord.
Ik wil niet hebben dat ge
naar boven komt, als je zoo bang
bent, mompelde hij boosaardig,
maar ik wil bij jou komen. Versta
je Ik wil bij jou Jannen want
we hebben geen oogenblik te ver
liezen. Laat me bij je koinen.
Maar daar hij, die in den grot
zat, deze vraag voor de meest on
mogelijke van de heele wereld hield,
wilde hij er niets van hooren. Het
touw was in zijn bezit en hij wil
de het houden en zijne toekomst
waagden voor de verdediging.
Wat is dit weer voor een onbe
schoftheid oin die vrienden te ver
hinderen naar Transvaal terug te
keeren De Boeren zouden wel
alle gevo l van ridderlijkheid heb
ben uitgeschud, indien zij hun
trouwe kampgenooten aan bun lot
overlieten. En waarop wijst die
eisch weder dan op den toeleg om
uit Zuid-Alrika alles te weren, wat
de Boeren goedgezind is, ten einde
de Engelscbe bevolking de meer
derheid te verschaffen. Practisch.
Z. ker, maar kan men het dan niet
in de Boeren verklaren, dat zij zich
liever doodvechten dan onder En
gelsch beheer te komen
Te verliezen hebben de Boeren
niet meer behalve hun leven, want
hun land is als door wilde benden
verwoest en bijna niemand, die niet
van zijn naaste betrekkingen heeft
verloren.
Een telegram van Kitchener
maakt melding van een overwin
ning op troepen van De la Rey
ten zuidwesten van Veutersdorp.
Men kan aannemen, dat de En
gelschen hier een betrekkelijk be
langrijk voordeel hebben behaald,
maar dat de voorstelling van Kit
chener juist is, wil er niet in.
Een convooi genomen, kanonnen
en wagens en daarbij de Engelscbe
verliezen licht, maar van de Boeren
velen gesneuveld en gewond,
dat gaat niet. 't Doet denken aan
de overwinningen in hel oosten van
Transvaal behaald, waarover even
eens gebluft werd, zoo zelfs dal
in de handen stellen van een of
ander toerist, die hem er wel uit
zoude helpen.
Daarbij was hij er ook niet ze
ker van of hij niet langs de scheu
ren en spleten naar boven kou
klimmen. Het zou wel een schrik
kelijk waagstuk zijn, dal gaf hij
toewant cr zou zeker veel gevaar
in steken op zoo'n manier naar
boven te klimmen, daar niemand
zonder duizelig te worden naar
omlaag konde zien.
De man wilde niet zoo gereed
doen wat de kapitein verlangde
want hij begreep zijn oogmerk niet
juist.
Als ik dit van plan ware
geweest, dan had ik je van honger
laten omkomen en mij vandaag eene
heele reis bespaard. Wat heb je
aan het touw, als het niet aan den
boom hierboven is vastgemaakt
Kom Ik wil naar beneden
koinon en mijn doel is onzer beider
welvaart, als wij eerst naast elkaar
op den rand van de spleet staan I
men gelooven moest, dat Botha zoo
in het nauw was gekomen, dat hij
hij over den vrede moest ouder-
handelen. Later bleek dat de En
gelschen geen enkel voordeel van
beteekenis hadden behaald en alleen
het land hadden verwoest, terwijl
de kanonnen en munitie waren
opgegraven.
Het Boerencommando waarmee
Babington slaags raakte, of dat hij
overviel, is waarschijnlijk de voor
hoede van het groote commando
van De la Rey. Deze heeft sinus
geruimen tijd Lichtenburg inges o—
ten en daar het Engelsche garnizoen
gebrek heelt aan levensmiddelen,
moet er een poging worden gedaan
tot ontzet.
Het is allengs kalmer geworden
te Marseille, maar in den stand
der werkstaking is nog geen veran
dering. De stakers schijnen goed
bij kas te zijn althans tnen bericht
dat ze 250.000 fr. naar Napels
hebben gezonden om de werklieden
aldaar, die hen steunen, te helpen.
De toestand te Napels blijft ook
dreigendnog slechts enkele sche
pen kunnen er met eigen personeel
lossen. De stakers hebben van de
gelegenheid gebruik gemaakt om
loonsverhoogiug te vragen en ont
slag van de extra-werklieden aan
genomen zoodra de staking uitbrak.
De dokwerkers te Genua hebben
opnieuw geweigerd schepen voor
Marseille bestemd te lossen.
De „Ligi Ciainpa" m de „Citth
di Palermo" die met een groote
Ben je wel alleen vraagde
de man, nog steeds wantrouwend.
Bij den Hemel I zeker 1 Ik
bedrieg je niet, dat zweer ik.
Hier is dan het touw, zeide
de veroordeelde kalm, terwijl hij
het koord er aan vastknoopte.
Toen trok hij nog steeds wan
trouwend, een groot knipmes uit
zijn zak en wachtte zoo af wat
Frank Lexton zou doen.
Een woord, een blik van be
drog, schreeuwde hij en hij die één
voet zet op den rand van deze
spleet, vind zijn graf in het water
daar omlaag
Dat waag ik er op I antwoord
de Lexton, luchthartig. Ik geloof
niet dat zoo iets in je eigen be
lang zal zijn, als je hooren wilt wat
ik je zeggen zal. Ik zal het touw
rond den boom slaan, en de beide
uiteinden naar je toe laten zakken.
En daar hij de daad bij het
woord voegde, zag de man, die
achter in de grot ineengedoken zat,
een oogenblik later de beide uitein-
