voor
Vlaanderen.
[en familiegeschiedenis,
FEUILLETON.
Ho. 5*3.
KATERS) AO 9 MAART <901.
10c Jaargang-.
Abonnementsprijs:
Pit 'i maanden 50 centsfranco per post 55 cents.
Voor België ƒ0.02s en voor Amerika ƒ0.825.
Abonnementen worden aangenomen bij de Agenten,
alle Boekhandelaren, Brievengaarders en bij de
Administratie te Bresken s.
Advertentieprijs:
Van 1 tot en met 4 regels 20 centselke gewone
regel meer 4 cents. Bij abonnement lager tarief.
Groote letters en vignetten naar hunne plaatsruimte,
Advertenliën worden franco ingewacht uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag één ure.
Bit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEHAX te Brcskcits.
De intocht van het Koninklijk
Echtpaar te Amsterdam.
De- dag der //blijde incoinste"
van Koningin Willnjmina en haar
Gemaal, Prins der Nederlanden, in
de hoofdstad lang, met onge
duld veroeid, met een ongeduld
zolls, dat, naar men beweert, op de
algemeene feeststemming van in
vloed is gebleken, wijl men Konin
gin en Prins reeds vroeger zelfs
voir bet huwelijk gaarne bad wil
len begroeten de groote dag
werd door klokkenspel en vlaggeu-
tooi van alle buizen, van torens
en schepen, met feesttooi op aller
barst, met opgewekte stemming in
aller harten verwelkomd.
Kil de hoop dat ditmaal bel
Oranj.'Zonnetje niet zou uitblijven
werd beschaamd. Bij vrij sterkeu
wind bleef het den ganschen dag
regenen, zoodat men door plussen
en modder moest waden. De vroo-
lijke stemming ging er niet door
verloren.
Reeds in den vroegen morgen
wemelde het van de menschel),
overal in de nu zoo vruolijk ver
sierde stad, waarheen bij duizenden
«buitenlui" en //provincialen", zoo
als de hoofdstedelingen liefst ieder
niet-Amsterdammer doopen, toe
stroomden.
Vooral in den omtrek vau het
station Weesperpoort. verdrong men
zich al uren voor het uur van den
intocht. Maar ook aan het Centr.
Station en op den weg daarheen
was het zeer druk. Een groot deel
18.
Misschien is hij een vriend
'an hem, zeide Pete met eene ze
kere zelfvoldoening de fraaie lande
lijke herberg rondziende, tenminste
zouver zulks kon door de keuken-
wanden, totdat zijn oog op Terry
viel en uitermate verbaasd bleef lnj
naar hem staren.
Nu, hij kan toch wel geen
vijand zijn, zou ik zoo denken,
merkte de herbergiersche op.
Ik durf er op te wedden,
dat sir George geen vijanden heeft,
Mide zij tot den lakei.
Wel 1 zeide Thomson, zijn
lippen erg geleerd op een drukkend
e" de oogen sluitende als iemand
die wil nadenken, en zijn rechter
been over 't linker slingerende, als
of iu dat been een heel register van
van het publiek, dat er alles van
wilde hebben en bovendien gaarne
H. M. de Koningin-Moeder zijn
hulde wou brengen, zorgde tegen
hal fel f d aar te zijn, om getuige te
wezen van de aankomst van II. M.
de Koningin-Moeder en Z. II. den
Hertog-Regent van Mecklenburg-
Schwerin, wiens aanwezigheid, ook
bij dezen feeslelijken intocht, een
zeer aangenamen indruk maakte,
omdat ze wijst op een recht harte
lijke verhouding van het Mecklcn-
burgschc Huis voor onze Dynastie
en op de blijvende genegenheid van
die zijde voor den Gemaal der
Koningin, thans Piins der Neder
landen, liet volk, dat diep ge
voelt en scherp opmerkt, heeft
daarom niet enkel de gevierde Ko
ningin-Moeder, maar ook den Her
tog-Regent met veel opgewektheid,
met ware geestdrift begroet.
Op het vastgestelde uur kwam
de cxtratreiii uit Den Haag aan.
Koningin Emma en Hertog Re
gent werden er namens de Konin
gin gecomplimenteerd door den
oppercereinoniemeester.
H. M. in paarsch-satijnen robe
met bruin fluweelen, bont omzetten
mantel, en zwarte hoed met witte
vceren, stelde den Hertog, die de
Meoklenburgsche generaalsunilorm
droeg aan de autoriteiten voor.
Een dochter van den burgemees
ter bood een ruiker aan. De Ko-
ningïn-Moeder bejammerde het on
gunstige weder.
Het duurde derhalve niet lang
of H. M. Koningin Emma en Z.
de kennissen zijns meesters Zat.
Zoov.er ik weet heelt hij er
geen maar, ging hij voort, toen
hij de huisvrouw uit de provisie
kast zag komen met eeu halven
eendvogel, omdat sir George heeft
gelast, dat zijn avondmaal klaar
moest zijn als hij terugkwam en hij
nu al langer dan een halt uur weg
is
D,t hoorende, stootte Pete Terry
van zijn zitplaats, waarip de jon
gen begon te huilen en riep, dat
hij het eten in de kamer, op de
tafel bij het venster had gezet,
zooals de heeren hadden gezegd en
dat zijn moeder de sleutel van de
provisiekast hield en hij niet, en
dat vader haar had moeten slaan
en niet hem, op welk verwijt de
moeder een verontwaardigenden blik
op Pete wierp en dezen vraagde,
waarom hij zijn zoon sloeg, eene
beschuldiging, die Pete oogcnblikke
lijk ontkende, waarop ook de zoon
verontwaardigd wees naar den om
gevallen turlstapel eu zich toen op
H. de Hertog-Regent verschenen
buiten, waar het a la Daumout
bespannen hofiijtuig met 4 paarden
hen op het (Kor een eskadron hu
zaren afgezette plein wachtte.
Onder uitbundig gejuich werden
zij door de menigte begroet en met
hun gevolg reden zij over liet keu
rig versierde Damrak, door cavale
rie geëscorteerd, naar bet Kuniukl.
Paleis.
De aanblik van den Dam met
de fraaie inonuiiientversieriiig en de
kleurige gevels aan alle zijden
maakte blijkbaar op de Vorstelijke
bezoekers vee! indruk.
Aan het paleis was het. zwart
van de mensohen, die jubelden en
wuifden en het Yvilhelinus mede
aanhieven, dat door de stafmuziek
der Kon. Ned. zeemacht werd in
gezet zoodra de hooge bezoekers
aanreden. De mariniers hadden
voor hel paleis de eerewacht be
trokken.
Z. II. de Hertog-Regent inspec
teerde de eerewacht, terwijl zijn
nationale hymne weerklonk met groot
welgevallen.
Toen H. M., in het paleis ont
vangen was, moest zij, op het luid
geroep der menigte, naar oud ge
bruik al wilde zij zich ditmaal
misschien ook liever bescheiden lijk
er aan omtrekken, op hel bat
kon verschijnen, om de warme
huldebetuigingen van eeu haar zoo-,
zeer vereerende volksmenigte in
ontvangst te nemen.
Inmiddels was de trein met de
leden van het Civiele en Militaire
Thomson heriep, die het gezien had,
welke laatste echter niets zeide dan,
doelende op do schaal die vrouw
Tegan in de hand hield koude
eendvogel en ham 1
Het avondmaal werd dus opge
dragen en toen sir George thuis
kwam, riep hij Thomson hij ziuli
en deze ging dus ook naar het
open venster, waar sir George en
zijn neef zaten.
Sluit de deur en kom eens
hij ons zitten, zeide YVesterbury
want sir George was bezig met eeui-
ge documeuten, die over de tatel
verspreid lagen, in te zien.
Zoo Thomson I zeide hij op
ziende en zijn lakei bemerkend,
een oogen blik hoor, trek maar vast
die fleseh eens open. Neem nog
wat van dien eendvogel Maurits.
Jij bent al verscheidene jaren bij
uiij in dienst Thomson en ik heb
gemerkt, dat je een betrouwbaar en
eerlijk man bent.
Uitstekende hoedanigheden,
merkte Westerbury op, zijn servet
Huis der Koningin en met de au
torit. iten, die Koningin Emma en
den Hertog-Regent hadden begroet,
naar de Weesperpoort gestoomd en
te 11.81) uur kwamen daar Konin
gin Wilhelmina en de Prins-Gemaal
met gevolg per extratreiu van Het
Loo aan.
Carrillonspel en klokgelui van
alle torens, een Koninklijk saluut
van 101 schoten, zoowel van de
artillerie als van de ter reede lig
gende oorlogsschepen, kondigden dit
schootie oogenblik aan en builen
klonk het Wilhelmus eu het geju
bel der menigte.
lil een crême-zijden toilet met
bouten kraag en tailleve.rsiering van
donkerbruin, met een wit hoedje,
stapte de Koningin het eerst uit.
Daarna de Prins, in uniform van
vice-admiraal, met het Grootkruis
van den Ned. Leeuw en écliarpe,
eu de fraaie keten der Mecklenb.
orde om de schouders.
Nog voor het binnentreden, dooi
de fraaie met roodfluweele porlières
versierde baldakijn, van de smaak
volle, rijk gemeubileerde en met
een schat van bloemen en planten
gedecoreerde ontvangzaal, werden H.
M. en Z. K. H. door den eere
voorzitter van het feestcomité, Am
sterdam's burgemeester, omringd
door de wethouders, deu secretaris
der stad en de leden van den Ge
meenteraad, gecomplimenteerd.
De Burgemeester sprak
Mevrouw I
Het Gemeentebestuur van Am -
afnemend.
Sir George 1 stamelde de lakei,
blozend, of een kleur krijgende van
de krachtsinspanning, aangewend
bij het ontkurken der fleseh zeer
dubbelzinnige St. Julien. Ik hoop
niet, dat u behoeft te twijfelen
Neen 1 volstrekt met 1 Ik
gebruik deze inleidende woorden
maar als verzekering voor ons zei—
ven ten opzichte van een geheim,
dat ik u wil toevertrouwen kort
om eeue zaak, waarbij wij uwe hulp
vragen.
Thomson kuchte een paar malen,
sloeg zijne lippen op een, keek zoo
onnoozel als hij maar kon en schonk
inmiddels den wijn in,
Je hebt immers alles klaar
voor de reis morgen
Ja, sir George, alles; en de
trein gaat morgen ochtend acht uur.
Trein "welke trein? vraagde
Westerbury, die aan den vogel be
gon.
De trein naar Dublin, me
neer.
