voor Zeen wseli-Vlaanderen. Een familiegeschiedenis. Transvaal. FEUILLETON. Binnenland. I¥o. 5Ï2. WOË^DAG 6 MAAKT 10c Jaarg-ang-. HET NIEUWSBLAD Abonnementsprijs: Per 3 maanden 50 centsfranco per post 55 cents. Voor België ƒ0.625 en voor Amerika ƒ0.825. Abonnementen worden aangenomen bij de Agenten, alle Boekhandelaren, Brievengaarders en bij de Administratie te Bresken s. Advertentieprijs: Van 1 tot en met 4 regels 20 centselke gewone regel meer 4 cents. Bij abonnement lager tarief. Groote letters en vignetten naar hunne plaatsruimte. Advertentiën worden franco ingewacht uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagnamiddag ééll ure. Hit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELENA.\ te Breskeus. Wij komen weer met leege han den, want er is geen oorlogsnieuws. Wel is er een telegram uit Co- lcsberg over het trekken van De Wet door de Oranjevier, maar dat tan men moeilijk voor nieuws hou den. Dat De Wet er over is, heeft Kitchener reeds geseind. Dit telegram uit Colesberg schijnt gemaakt niet om nieuws te geven, maar om Je Engolschen o»er het groote nieuvri te troosten. Voural dat laatste punt, het slecht uitzien ran Sleijn en de uitgehongerdheid ran de Boeren, is weer typisch En- gelsch. Zeker, noch Strjjn, noch De Wet, noch de andere Boeren zullen er wel niet zoo goed uitge zien hebben als een behoorlijk ge meste Engelschman, maar men heeft nog altijd lieden, die meenen, dat de mensch iets anders is als vee, dat voor de slachtbank wordt ge lokt en er veel dingen lijn, die gaan boven veel eten. Men moet echter de Engelsche berichtgevers wat toegeven in deze dagen, want het valt hun schrikke lijk tegen, dat De Wet nu weer niet gevangen is. De groote «Times" is er zoo kwaadaardig over, dat het blad zijn toevlucht neemt tot zijn gewone manieren, wanneer de Engelschen teleurgesteld zijn het begint te schelden en te lasteren. De Wet is volgens het orgaan van de Engelsche openbare meening 17. Ik herinner mij nog, hoe be vreesd ik haar maakte met een of andere kleine bedreiging, ging hij voort. Ik geloof, het was alsof zij ooit durfde trouwen gedurende]mijn leven. Ik zou wel eens willen we ten of zij dien brief nog heeft of er aan denkt? voor den duivel zeide hij, door het venster ziende en in de twee mannen, die naar de herberg wandelden, sir George en zijnen vriend herkennende, voor den duivel, het schijnt wel alsof het noodlot mij mijne bedreiging te binnen bracht en mij wapende, om ze uit te voeren. Hij zweeg en wendde zich van het venster af, tusschen de tanden sissendeHaar echtgenoot 1 Ik kan niet zeggen, dat hij erg mooi if, maar ik heb ongeveer gek geworden, wat blijkt uit zijn gewoonte oin iedereen, die in zijn nabijheid komt, met de zweep at te ranselener komen dientengevolge w eigeringen voor on der de Boerenbcvelhebbers om met De Wet samen te werken. En zulke flauwe praatjes slikt men aan de Theems voor troost. De Engelsche kranten hebben nu ook het geloot aan da onderhande lingen van Botha opgegeven. Jammer, want wat blijft er nu over van al de mooie berichten, die werden uitgestrooid, toen er een inschrijving op een leening moest plaats hebben. Men heeft da Engelschen nooit voor dom gehou den, maar wat zij tegenwoordig slikken zou er toe kunnen brengen te meenen, dat zij goed op weg zijn om het te worden. Wie laat zich al dien onzin op de mouw spelden 1 En da eerbied voor het moreel gehalte van de meerderheid van het Lagerhuis kan er ook niet op voor uitgaan. De Minister va» Oorlog, Bro dick, moest in het Lagerhuis er kennen, dat in de kampen, waar de vrouwen en kinderen der Boe ren «beschermd" werden, onder scheid wordt gemaakt tusschen hen, wier mannen en vaders al of niet nog vechten, in dien zin dat de vrouwen of kinderen van hen, die de wapenen niet nederlegden, op half rantsoen werden gesteld. Een uithongeringssysteem dus toegepast op vrouwen kinderen, ten einde de mannen tot vrede te no- geen zin om hem beter te bekij ken. Maar toch, niettegenstaande dat besluit, ging hij weder naar het venster en zag met alle aandacht naar O'Maille. 't ls misschien goed, als ik hem op een of anderen dag herkennen kan, dacht hij en dan is het goed dat ik weet, hoe hij er uitziet. Hij droomde even weinig, hoe dichtbij die dag was, als de schrik kelijke gebeurtenis, die daarop voor zou vallen, eene gebeurtenis waar door die dag in zijn geheugen zou blijven leven tot aan zijnen dood. Onze lezers hebben wellicht reeds begrepen, dat de vreemde reiziger in de herberg, niemand anders was dan kapitein Frank Lexton, de psendoheld van Clara Baring's schooltijd, wiens kort en terughou dend gedrag, voor het overige deel van den avond, de welsprekendheid van Pete, den waard had wakker gesohud. pen. Dit stelsel was uitgedacht door generaal Bruce Hamilton en de minister Brodick verzekerde wel, dat het de goedkeuring niet had weggedragen van den „menschlie- venden opperbevelhebber" Roberts, maar zelf scheen hij het toch niet af to keuren, want voegde hij er bij «Het is moeilijk voor allen altijd het nuodige voedsel bijeen ta brengen en daarom wordt een on derscheid gemaakt tusschen die vrouwen". En op de banken der Regeerings- parlij werden die woorden toege juicht Waarlijk, de oorlog maakt de menschen harder, overal, maar ot men ook elders tot zulke minne practijken de toevlucht zou nemen in dergelijke omstandigheden en «gentlemen" zulke practijken zou den toejuichen, betwijfelt men zeer. Te Kaapstad breidt de pest zich uit. In het geheel zijn er vijftig ge vallen geweest, waarvan twaalf met doodelijken afloop. Ook buiten Kaapstad zijn geval len geweest. Het is den Minister van Oor log gebleken dat er van tijd tot tijd gewapende militaren ter beschikking worden gesteld van tooneelgezel- schappcn, om als figuranten bij tooneelvoorstellingen op te treden en dat zelfs enkele malen die mili- Hij had zijne vrouw gezonden om hein te bedienen, opdat hij ook haar oordeel zou kunnen hooren. Zij kwam echter verbaasd terug en zeide, dat hij een heer was, met niets geen bijzonders of geheim zinnigs aan hem. Als je niet zoo oud en lee- lijk was, maar jong en mooi, riep haar echtgenoot met een soort kod dige jaloerschheid, dan kon het best wezen, dat hij niet zoo kort aangebonden met je zijn zou als nu. O, hij heeft jou zeker belee- digd zeide de waardin, niet wei nig gevleid over haar man's jaloe zie. Heeft hij u zijr. naam ge zegd? vraagde Thomson, die vlak naast T'crry voor het vuur gezeten, bezig was een paar sporen van zijn heer te poetsen, waarnaar 'l'erry met open mond en open oogen, met de elleboogeti op de knieën geleund en zijn gelaat in beide handen rus tende, zat te kijken, tairen tijdens de voorstellingen van de Rijkswapenen gebruik maken als schietwapen. In verband hiermede heeft de Minister aan de autoriteiten der landmacht doen kennen lo. dat alleen militairen, die zich daartoe geheel vrijwillig beschikbaar stellen, mogen worden aangewezen om in hun vrijen tijd op te treden als figuranten bij tuoneelvoorstellingen en 2o. dat het dezen militairen uitdrukkelijk verboden is tijdens de tooneelvoorstelliug, waarhij zij als figuranten optreden, wapenen van het Rijk te dragen of te gebruiken. In de behandeling zjjnde le- gerwetlen, waarbij tevens de wijzi ging der militiewet plaats heeft, is eene nieuwigheid gebracht, be treffende de inschrijving. "Voortaan zullen ook militieplich- tig zijn de Nederlanders, die in België en Duitschland verblijf hou den, terwijl tegenwoordig hel Neder- landsch» ingezetenschap gevorderd wordt. Het is zeker weir.ig principieel, dat alleen verblijf in die twee lan den den militieplicht doet blijven, maar dat heeft, naar men verneemt, practische redenen, eensdeels omdat hi t uitwijken ten einde die plicht te ontgaan, speciaal naar die landen plaats heeftanderdeels omdat het niet-militieplichtig zijn juist in die grenslanden lasten meebrengt, met het oog op den dienstplicht daar. De maat voor militieplichtigen, door den minister van oorlog vasl- Zijn naam staat op zijn porte- manteau, riep de knaap, die voor dezen enkelen keer alles eens goed begreep, zoo luide, dat de woorden door het heele huis konden worden verstaan. Stil 1 riep Pete. Welke naam was het maar van zijn zoon dien eigenaardigen blik merkende, dia zijner doiiheid eigen scheen, her haalde hij de vraag en bedacht daarna eerst, dat de jongen niet lezen kon. En hij heelt ze naar boven, naar de voorkamer gebracht, waar de heer is 1 riep hij, maar misschien, jij bent nog al knap, zeide hij tot zijne vrouw, die in de provisiekast bezig was, kar. je met het afnemen van het avondeten wel eens kijken, wat er opstaat. Dat zal ik wel doen, en als zijn naam even goed is, als hij er uitziet, dan is het een mooie naam ook Zoo antwoordde Pete. Wat had die vreemde toch ge»

Krantenbank Zeeland

Nieuwsblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1901 | | pagina 1