voor Zeeuwscli-VliiiiiiikToii.
W
Overwonnen.
Xo. 542.
mam
FEUILLETON.
UOEW8HAG 21 »OVE?IREII 1900.
10c Jaargang1.
HET NIEUWSBLAD
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden 50 cents; franco per post 55 cents.
Voor België ƒ0.628 en voor Amerika ƒ0.825.
Abonnementen worden aangenomen bij de Agenten,
alle Boekhandelaren, Brievengaarders en bij de
Administratie te Bresken s.
Advertentieprijs:
Van 1 tot en met 4 regels 20 centselke gewone
regel meer 4 cents. Bij abonnement lager tarief.
Groote letters en vignetten naar hunne plaatsruimte.
Advertcntiën worden tranco ingewacht uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag één ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEHAX te Brcskcus.
Boor den heer Jacob Appel,
Cnllecteuk der Staatsloterij te Mid
delburg ra een woord gericht tot de
lcfcu van de Tweede Kamer, over
dtfte loterjj, naar aanleiding van de
deor den heer De Waal Malefijt
ingediende motie, waarbij de ophef
fing van date instelling weuschelijk
genoemd wordt.
Ten aanaieu van de foniadeljjk-
heid van bet kansspel" merkt bij
op, dat onae gehaele samenleving
dooryevcn is van kansin tal van
wetten wordt eeu uitslag (tiaar lo
ting" uitdrukkelijk voorgeschreven
ieder stelsel van verzekering is ge
grond op kansberekening. Voorts
wjjst hij er op dal de emotie van
den deelnemer aan beursspel, den
speculant in marktberichten van
geheel anderen aard is dan de ge
moedstoestand van den speler in de
Staatsloterij, eene motie «elke zich
over drie maanden uitstrekt, en hij
masnt zelfs dat deze iutermiltea-
rende prikkel het groote, onwaar
deerbare voorreeht heeft, bij zoo
velen de veerkracht te doen behou
den. »Er zijn", zegt hij (duizen-
den" die, hoe tevreden ook met
hun maatschappelijk lot, het weinig
opwekkend levensverscbiet hebben
allijd in dezelfde bescheiden mate-
rieële omstandigheden te moeten
blijven verkeeren. Positieverbetering
door meerderen arbeid, ruiuier
geldelijke beweegkracht door erte-
nisssn of buitenkansjes van anderen
48-
Een traan trilde aan de lange
oogwimpers. Kou als zij daar ïat
galeek Constance een engel, die
eens anders gebreken beweent.
Alleen, Constauce, hoe kont
gjj zoo tot mij spreken
Alleen, terwijl gij wset, dat gij
naast u een hart hebt, welks klop
pingen u allen toebebooren, fluis
terde Irar, door bet schoone gezicht
verblind en boog zich tot baar.
Constance's schoonheid bad weder
den indruk overwonnen, dien Almas
goedheid gemaakt had. iliervan be
wust, glimlachte zij hem toe en
antwoordde bjjna onhoorbaar
Dank. De blik ze:de nog
msrr, maar slechts voor een oogeu-
blik rustte die op Irardaarna
voegde zij er bjj i
aard zijn voor velen reeds se
dert lang z lts uit liet land
der drooinen verbannen. Wie heett
nu den moed om de daad van zoo
iemand, die op dez.c onschuldige
wijze, tegen de geringe opoffering,
vrijwillig eeu kans wil wagen op
lotsverbetering, té stempelen als
.onzedelijk
Dan nog voert hij aan, dat de
menschen toch zullen willen blij
ven apeleti, ook al wordt de Staats
loterij opgeheven, en dat dan eau
groot bedrag Nederlandach kapitaal
naar vreemds landen en in nog
vreemder handen zou vervloeien.
Restaan er leemten in de instel
ling, meu kan die door wetten ot
voorschriften opheffen wil inen dat
Je Staat er geen voordeel van ge
niet, men kan de korting op de
prijzen zoodanig beperken, dat al
leen de kosten der administratie
gedekt worden, maar tegen hare
opheffing komt hij inrt nadruk en
op grond van jarenlange ervaring
op.
De strijd, andermaal tegen deze
instelling aangebauden, is van zui
ver anti-revolutionair karakter.
Het zal den ook niet behoeven
ts verwonderen, dat straks dezs
partg zich eenstemmig voor dat
voorstel van den heer De Waal
Malefijt, zal verklaren, als de motie
in behandeling zal komen.
Indien werkelijk de motie in ons
Lagerhuis eene meerderheid mocht
vinden, wat we echter voorliands
nog niet kunnen veronderstellen,
Spreek nu niet langer met
mij, want vier jaloersche oogen
begluren ons, denk daaraan I
(var verwijderde zich, zwijmel
dronken, en Alma had genoeg ge
zien, om te weten, dat Constance
hare vroegere heerschappij op Ivar
bad hernomen.
Een paar dagen later begaven zich
al de heeren op de jacht. Alma zou
naar den proost rijden, om met
dezen te beraadslagen over de keuze
van een bestuur voor eene armen,
inrichting, die zij gesticht had.
Constauce was ongesteld en de
treules Kronfeldt en Hegelfeldt zou
den gedurende Alma's afwezigheid
een uitstapje doeu. Juist toen Alma
in het rijtuig zou stijgen, kwam
magister Rehn naar haar toe en
vroeg
Mag ik u vergezellen
Zeer gaarne maar waar komt
gij van daan Ik dacht, dat gij
reeds van morgen naar den proost
gereden waartzoo was ten minste
u plan.
dan gelooven we, dat velen en
vooral in onze omgeving, de Staats
loterij met leedwezen zouden zien
verdwijnen, overtuigd als we zijn,
dat tal van personen hartstochtelijk
aan het loterijspel gehecht zijn.
Van antirevolutionaire zijde is
men iminer tegen de loterij gekant,
als zijude eens volkszonde en niet
in overeenstemming met do ordi
nantiën Gods.
Zij, die eene zoodanige levensop
vatting toegedaan zijn, mogen dus
niet deelnemen aan loterijen, willen
ze aan hun beginsel getrouw blijven.
Nu moge men in het bijzonder
tegen de Staatsloterij gekant zijn,
het algemeen principe brengt toch
mee, dat elke loterij verkeerd is.
Nogtans treft men de loterijen in
alle schakeeriiigei) aan, en worden
ook vaak georganiseerd met ver-
scbillendr doeleinden.
Docli hoe ook de strekking wordt
voorgesteld, de hoofdreden van haar
bestaan is, om door middel van
kleine en veelzijdige aaiidcelen eene
groote verzameling te verkrijgen, ze
moge dan uitgaan van ecu uiaat -
schappelijk, cell weldadig of eeu
persoonlijk winstgevend dosl.
Als, om een voorbeeld nit velen
te noemen, eene loterij wordt uit
geschreven van de voortbrengselen
der Zecuwsche blinden, waarvan de
opbrengst strekt tot instandhouding
dezer zeer nuttige instelling, dan
wordt meestal onder den schijn van
eeu weldadig duel te bevorderen een
of meer loten genomen, maar on-
dcrlusschen ontstaat toch de be-
Ja, maar men verandert soms
van gedachten en daarom ben ik
nu liter, om n te vergezellen.
Zij vertrokken. Constance lag op
eene sofa op het balkon uitgestrekt
en volgde hen lang met een blik,
waarin de haat te lezen was.
Altna was nog niet halverwege de
pastorie gekomen, of een ruiter
reed haar tegemoet. Het was de
legatie-secretaris. Hij hield zijn paard
in en deed het wenden, zoodat toen
het rijiuig der gravin hein bereikte,
hij den hoed afnam en terwijl hij
daarna voortreed, met een eenigs-
zins verwonderenden blik op den
magister, zeide
Ik ben verdwaald geraakt,
lieve nicht, en daaroin ben ik van
plau terag te keeren, ten zij gij
mij toestaat, u een eind weegs te
vergezellen. Hij zag Alma inet een
blik van verstandhouding aan, er
bij voegende te huis met de zieke
barones, die niet visible is, zou het
verschrikkelijk vervelend zijn be
wijs mij daarom de gunst, uw rid—
geerte naar een prijs.
Men stuit niet zelden, als enkele
malen achtereen bet nummer met
een niet is uitgekomen, op een zij-
delingsche weigering tot het nemen
van eeu aandeel, onder de verzuch
ting »er komt tegenwoordig toch
zooveel kijken", terwijl een inwen
dige stem fluistert, dat men sieh
aehler deze reden verbergt, en de
teleurstelling u weerhoud andermaal
deze zaak op die wijze te steunen.
Is men echter gelukkig geweest,
js, dan gaat het lot der Zeeuwsche
blinden u ua aan het hart, en
blijft door het andermaal nemen
van een lot, deze uitnemende zaak
steunen.
Ieder die er aldus over denkt,
steunt de onderhavige zaak dan ook
werkelijk, maar, ieder vraagt het
bij zichzelf at, of deze steun eigen
lijk niet een bijzaak wordt.
Zoo zijn er tal van loterijen in
gericht, w*ar/aii de opbrangst strekt
tot heel nuttige en aanbevelens
waardige doeleinnen, doch waarvan
het nut blijkbaar niet voldoende is
doorgedrongen om xicb in den al-
gemeaneu steun te mugeu verheu
gen, an wordt een middel te baat
genomen, dat hoogstwaarschijnlijk
onder andere omstandigheden wordt
veroordeeld.
De Staatsloterij, die geen ander
doel heeft, dan een geldelijk voor
deel te bezorgen aan een beperkt
gedeelte der deelnemers en aan den
Staat zelve, is uit dien hoofde, van
christelijk standpunt, de zondebok.
Men kan over dit punt ampel en
der te zijn.
Gaarne maar in de verga
dering van het armbetnur bij den
proost zal hel n zeker ook wel niet
bsvallen, antwoordde Alma lachen
de.
Lieve hemel, neen maar ter
wijl gij u bemoeit, de arme kitide-
-ren kleeren en voedsel en onderwijs
te doen toekomen, zal ik mij den
tijd bij de vrouw van den proost
zien te verdrijven en de gedachte
aan
Waaraan vroeg Alma, toen
hij zweeg.
Dat weet gij wel. Weder
wisselde hij een blik van verstand
houding.
Nu moet ik u zeggen, zeide
Alma en zag hem met doordringen
de oogen aan, dal gij mij geheel
een raadsel zijt.
Waarlijk Dan heb ik mij al
heel dwaas aangesteld, zeide Alfred
lachende.
Magister Rehn, die aan de lin
kerzijde van de gravin zat, boog
