voor Zeeiiwsdi-Vlaanderen.
Overwonnen.
FEUILLETON.
iYo. 506.
WOEHSDAG 18 JULI 1000.
9c Jaargang.
HET NIEUWSBLAD
Abonnementsprijs:
Per 8 maanden 50 centsfranco per post 55 cents.
Voor België ƒ0.625 en voor Amerika ƒ0.825.
Abonnementen worden aangenomen bij de Agenten,
alle Boekbandelaren,. Brievengaarders en bij de
Administratie te Breskens.
Advertentieprijs:
Van 1 tot en met 4 regels 20 centselke gewone
regel meer 4 cents. Bij abonnement lager tarief.
Qroote letters en vignetten naar hunne plaatsruimte.
Advertentiën worden franco ingewacht uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag ééu ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. BIELEMAA te Breskens.
De Provinciale Stoomboot-
dienst in de Staten.
Bij art. 28 van het 8e hoofdstuk
der uitgaven van de begrooting voor
1901 ten dienste van de Provinci
ale huishouding weVden door den
heer inr. P. C. J. Henneqnin tot
bet Ged. College enkele vragen
gericht, aangaande die dienst,
voornamelijk wat betreft, de toe
stand waarin die vloot zich bevindt,
de lange arbeidsduur van het
personeel, de vrije beschikking van
de gezngvoerders over het al of
niet inladen van vee en de in
richting van den dienst, meer
speciaal de z. g. 4uur boot naar
Breskens.
Voorts vestigde hij de aandacht
op de tarieven van het goederen
vervoer, die bij eene herziening la
ger gesteld zouden kunnen worden
en dit vervoer bevorderen.
Ten opzichte van den overmati-
gen arbeidsduur van het personeel
werd door de heer lluvers met
klem betoogd, dat moet aangestuurd
worden op een betere regeliug,
waardoor bet personeel een meer
uienschwaardig bestaan toekomt.
Het is niet alleen dat het perso
neel als het in dienst is bijzonder
lang in touw is, maar ook de equi
page van die boot, welke niet in
dienst is, is veel te lang vrij. Ook
op Zondagsrust hebben ze recht.
Namens het Gedeputeerd College
werd door den beer J. A. van
Rompu tevens lid der commissie
van toezicht op dien dienst geaut-
7.
Benige oogenblikken liet Coil-
stance hein die in de zijnen geslo
ten houdendaarna trok zij ze
langzaam weg en toen de gravin
driftig opstond, uitroepende Mijn
zoon, gij vergeet u 1 antwoordde
Constance met ijskoude bedaardheid
Wees gerust, tante, ik behoor
niet tot het aantal derzulken, die
met zich laten spelen. Ik ben van
hetzelfde trotsche geslacht al9 gij
en bezit et tl gevoel van eigenliefde,
zoo krachtig als iemand. Daarop
wendde Constance zich. tot Ivar
Dezen morgen nog zou ik
met een gevoel van onuitsprekelijk
geluk geluisterd hebben naar de
woorden, die gij nu tot mij gespro
ken hebtik zou u mijne hand
gereikt en met u hel vaderland
woord, dal, wanneer de „Walche-
ren", die thans in herstelling is,
weder in de vaart zal komen, de
vloot inderdaad gunstig mag ge
noemd worden.
Aangaande de lange 'arbeidsduur
van het personeel werd medege
deeld, dat de dienst 's morgens te
5 uur aanvangt en 's avonds te 8
uur eindigt, dat gemiddeld lt)l/2
uur per dag wordt gearbeid, een
aibeid die nog niet overtollig zwaar
isals bewijs daarvoor haalde de
heer Van Bninpu het voorbeeld dat
bij voorkomende vacaturen zich
immer tal van liefhebbers op doen.
Het vroegere afvaartuur van de
boot te 8.15 u. naar Breskens, mo
ge wel eens teleurstellend zijn voor
sommige reizigers naar het 4e di
strict, maar de dienst is thans zóo
ingericht, dat men te 4 uur van
Breskens komende, de trein te
Vlissiitgeu gemakkelijk kan halen.
Nu was het deu heer Van Roin-
pu aangenamer den passagiers naar
Holland te kunnen gerieven, dan
die naar het 4e district.
Eene onderhandeling inel de
Staatsspoor is eerst mogelijk als die
dienst is vastgesteld.
Wot betreft de Zondagsrust deel
de de spr. mede, dat deze laatst
door de equipage van de „Walche
ren" is geweigerd.
De goederen-tarieven zijn lager
te noemen dan die op andere on
dernemingen.
De heer Hennrquin repliceerde'
dat bij tijdig overleg met de
Staatsspoor een zeer goede regeling
verlaten hebben, wanneer de nood
ons daartoe gedwongen had, zonder
dat het mij een zucht zoude gekost
hebbenmaar zie, tusschen den
morgen en den avond liggen vele
uren en daarin kan zoo onbeschrij
felijk veel gebeuren.
Men kan in dien tijd tot de
ontdekking komen, dat de man,
die vroeger als eene type van rid -
derlijke deugden voor ons stond,
niet meer dun eene zeer alledaag-
sclie persoonlijkheid is met de
meest bekrompen beschouwingen en
gevoelens.
Constance riep Ivar uit.
Constance viel de gravin in
op een toon van verontwaardiging.
Wees zoo gued mij toe te
staan, dat ik voortga. Ik, die u
boven alle eigenbaat verbeven waan
de, vernam van tante, dat gij voor
nemens waart, uwe lietde op te
offeren, om uit berekening eene
vrouw te huwen, die gij niet be-
inindet. Dit vond ik verachte
lijk. Om tot rijkdom te gera-
mogelijk was. Door overlegging Van
cijfers hoopte hij de vergadering te
kunnen overtuigen dat zijn ineening
omtrent de hooge vervoerkosten op
dezen dienst, juist is.
De heer mr. P. Dieleinan normde
de arbeid van het personeel niet te
zwaar, maar het is te lang gebon
den. De laatst geweigerde Zondags
rust, kwam volgens door hem in
gewonnen informatiën hierop neer,
dat de equipage van de „Walche
ren" Zondagsmorgens te 8 uur vrij
kreeg, waarop deze, meer prijs
stellende op een volledige rust-
Zondag, wat zeer goed mogelijk
was, weigerde en de dienst bleef
waarnemen.
Indien de Zondagsrust werkelijk
te kort mocht zijn, dat men dan
de dienst op Zondag nog meer
inkrimpe.
Een door den heer Huvers inge
diende motie, om Ged. Stateu te
verzoeken in de najaarszitting ver
slag te geven van deu arbeidsduur
en de Zondagsrust van liet personeel
op den Prov. Stoonibootdienst, werd
verworpen met 24 tegen 15 st.
De behandeling dezer zaak, die
we ditmaal persoonlijk bijwoonden,
deed bij ons indrukken ontstaan,
die we te dezer gelegenheid wel
willen niéedeelen.
Aangaande de arbeidsduur van
het personeel moeten wij ons aan
sluiten hij het betoog van mr.
Dielenian, dat de arbeid die ver
richt wordt heuseh niet te zwaar
is, inaar dat alleen de gebundenheid
ken, liet gij u vinden, om inij te
verslooten, wie gij zoo veel heilige
beloften gegeven en met wier hart
gij gespeeld hebt dit vond ik
laaghartig. Gij hebt als een el
lendige gelukzoeker den ganschen
avond uwe hulde aan de voeten
van de rijke Alma nedergelegd en
u in zulk een armzalig licht ver
toond, dat gij daardoor elke vonk
van lietde in mijnen boezem hebt
uitgedoofd. Al waart gij nu niet
zoo rijk en al zeidet gij, dat gij
mij meer bemindet dan het licht
uwer oogen en al gaalt gij inij het
schitterendst bewijs uwer grenzen-
looze genegenheid, dan zou ik u
toch nimmer mijne hand reiken,
omdat mijn hart u onmogelijk zou
kunnen beminnen.
Het is gedaan, Ivar, volkomen
gedaan. Gij hebt mij al de nietig
heid van uw karakter doen zien en
dit heeft tot zelfs den geringsten
zweem van achting van mijnen kant
gedood. Gij zijt voor mij een geheel
onverschillig persoon en het bewijs
en vooral de lange duur daarvan,
te drukkend is.
De eischen van het reizend pu
bliek zijn nu eenmaal van dien
aard, dat iu het vroege afvaartuur
niets te veranderen is. Die dienst
moet nu eenmaal gedaan worden en
er zijn menschenhanden uoodig oin
haar te bedienen.
Daar is geen andere weg voor.
De menschen willen aansluiting op
aansluiting, ze willen ook het har
de lot vail den arbeider op elk
gebied verzachten, maar toch zal
het niemand in zijn hoofd krijgen
oin ter wille daarvan ,later at te
reizen, of bijv. des Zondags in het
geheel niet te reizen. Zoolang het
publiek reist, moet de gelegenheid
er zijn. De dienst gedeeltelijk op
heffen oin aan de teergevoeligheid
te .voldoen zou gewoonweg niet
denkbaar zijn.)
Hoe ook geredeneerd wordt, de
dienst is er, en ze moet door uieu-
scheuliaiiden bediend worden, zoo
wel 's morgens vroeg als 's avonds,
ten gerieve van het reizend publiek,
ook van dat gedeelte dat wel eens
deernis gevoelt met het lot van
het personeel.
Als men nu denkt dat het per
soneel van den Provincialen Stoorn-
bootdienst de ecnige menschen zijn
die gebonden zijn aan hun taak,
dan heelt ineu het mis voor.
Nu zal men zeggen, dan moet
ook voor die allen op een lotsver
betering worden aangedrongen.
Maar 't is juist bij de takken
van reisgelegenheden dat de ge-
daarvan is, dat ik heden avond
aan baron Stjernburg vrijheid ge
geven heb, morgen mijne hand aan
generaal Ridderhjerta, mijn voogd,
te vragen. Ik heli nu de lessen
gevolgd, die tante mij van daag
kort vóór het bal gegeven heeft
en aangezien ik die zeer verstandig
vond, vooral nu, nu ik u niet meer
beinin, en daarentegen den baron
hoogacht, als een in alle opzichten
eerlijk man, heb ik belootd, zijne
vrouw te worden. Eenmaal zal het
mij wellicht gelukken, mijn hart
aan hem te hechtenwant op den
bodem der ware achting ontspruit
vaak eeue reine en waarachtige
liefde: Mijn besluit is dus geno
men ik trouw met den rijken ba
ron Stjernburg en dit wenschte ik
nog heden aan tante en ook aan
u, Ivar, nitde te deelen.
Constance vestigde een langen en
zonderlingen blik op Ivar, die
doodsbleek vóór haar stond. Toen
zij geëindigd had, wierp hij zich
op een stoel neder, sloeg de handen
