ET NIEUWSBLAD voor Zeen tvseli-Vlaanderen, DE ZANGERS. No. 494. Zaterdag 2 Juni 1900. 9e jaargang. De Drankwet. FEUILLETON. Abonnementsprijs: Per 3 maanden 50 centsfranco per post 55 cents. Voor België ƒ0.626 en voor Amerika ƒ0.826. Abonnementen worden aangenomen bij de Agenten, alle Boekhandelaren, Brievengaarders en bij de Administratie te B r e s k e n s. Advertentieprijs: Van 1 tot en met 4. regels 20 centselke gewone regel meer 4 cents. Bij abonnement lager tarief. Groote letters en vignetten naar hunne plaatsruimte. Advertentiën worden franco ingewacht uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagnamiddag één ure. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Bres/eens. A. s. Dinsdag avond verschijnt i(et Nieuwsblad niet. Het is van algemeene bekend- dat de immer gewraakte inkwet, ten opzichte van enkele af. palingen, in het volgende jaar )e' n heel andere toestand in h t el ppersbedrijt teweeg brengen. Alhoewel het nu juist niet zoo £a el precies in de overgangsbepa- >rl,gen d er wet is nedergelegd, de est en de bedoeling is toch wel D duidelijk, dat elk belangheb- ule weet, dat vergunningen nh 1 :i 1881 verkregen, met 1 Mei 111 van rechtswege vervallen. Zij s, die lik dien eerster, datum in bedrijf zijn getreden waarin 1,1 [gunning om sterken drank te Ikoopen, verleend was, zijn nh 1 1901, zonder wetswijziging artoe niet meer bevoegd. Er is echter herhaaldelijk gewe- op de noodzakelijkheid dier liging en thans heeft de regee- j, ter voorziening in den toe- nd, die anders geschapen zou 1" Men, e n voorstel bij de Tweede uner ingediend. Er is bij de thans geldende wet Ik kon nauwelijks stil zitten van trukking, vooral dewijl wij op ten weg naar het hotel troepen identen ontmoetten, die zingende ngs de straten trokken. De witte petten, de blijde zangen, es kwam mij zoo betooverend voor, 1 ik mij in den arm moest knij- 1, om mij te overtuigen, dat ik Ire levenden lijve in het groote 'lig langs de straten van Upsala Ide. delijk hielden wij voor het ïeinont stil. Petter maakte zich reed, om af te stijgen en het Mier te openenmaar op het m "de oogeublik vertoonden zich 're witte petten aan het rijtuig, he eigenaar van de eene opende 4 portier en de andere liet de nêer. een algemeen maximum gesteld van de te verleenen vergunningen. Dat maximum bedraagt voor ge meenten met minder dan 10000 zielen 1 vergunning op de 250 inwoners. Nogtans mag dit maximum ver hoogd of verlaagd worden. Na 1 Mei 1901 zullen echter de vergunningen die sinds 1 Mei 1881 van bezitter veranderd zijn, van rechtswege vervallen. Het vastgestelde maximum wenscht echter de regeering te behouden, zoodat nogtans een zeker getal bo ven dat maximum zal moeten ver vallen. Hoe nu te bepalen wie gerech tigd zal zijn het vergunningsrecht, hetwelk vervalt, te behouden. De regeering heeft het aldus het billijkst geoordeeld. Zij, die met ingang van 1 Mei, hunne vergunning zouden willen verlengen, dienen daartoe vddr den len Maart 1901 aan Burgemeester en Wethouders hunner gemeente een verzoekschrift in, en doen dit vergezeld gaan van eene opgave van een zeker bedrag, in ééns te beta len, boven het gewone vergunnings recht. Dit bedrag wordt geacht te zijn de waarde die een vergunnings houder er aan hecht om zijn drank nering voort te zetten. Dit bedrag zal echter voor ver- Hoe ik uit het rijtuig kwam, staat mij niet helder voor den geest, want in den eenen van de beleefde studenten had ik hem her kend, wiens mannelijk schoon gelaat tien lange maanden onophoudelijk voor mijne oogen gestaan had. Ik vermoed ïutusschen, dat hij mij uit het rijtuig tilde. Of ik groette, of ik sprak, of wat ik zeide, kan ik mij onmogelijk her inneren, 2oo was mij het hootd in de war, en ware de goede Harald er niet geweest, dan had ik mij zeher dwaas aangesteld, toen ik daar zoo onverwachts door Gunnar op den grond gezet werd. Harald eu hij geleidden mij naar tante, die mij met een droevig ge laat tegemoet kwam. Nadat ik haar gegroet had, wist ik mij te herstel len en nu eerst kon ik spreken en antwoorden als een ander verstandig mensch. Toen ik Gunnar verleden jaar voor het eerst zag, hield ik hem voor schoon, maar nu verzeker ik schillende calegoriën van gemeenten worden vastgesteid. Dit stelsel is dus gelijk te stellen met eene inschrijving. llij, die nu beneden dit vastge steld bedrag inschrijft, zal geen vergunning krijgen. Men begrijpt, dat dit stelsel alleen toegepast wordt, als er meer aan vragen om vergunning komen, dan er beschikbaar zijn. In dat geval, hetwelk wel bijna overal zal plaats vinden, zullen er vergunninghouders hun bedrijf moeten staken. Ten einde nu dezen zooveel mogelijk schadeloos te stellen, meent de regeering, dat het billijk is, de gelden, waarvoor de aldus bevoor rechte vergunninghouders hebben ingeschreven, zullen komen ten bate van hen, wier inschrijvingssom niet voldoende was. Zij, die geen verzoek deden om de vergunning te behouden, noch een som bepaalden ter storting voor die vergunning, komen voor deze schadeloosstelling niet in aanmer king. Ten slotte wordt te dien aanzien nog voorgesteld, deze som, indieu zij in eene gemeente zeer aanzien lijk mag geacht woiden, 't welk ook weer aan een maximum zal onderworpen worden niet uit sluitend voor die gemeente te u, dat ik hem nog tienmaal mooier vond. Ik vroeg dadelijk naar Arvid en vernam toen, dat hij in het zieken huis lag; hij had een arm gebro ken. Gunnar Jen Harald aten dien avond met onswaarna zij zich verwijderden, om, zooals ik ver moedde, mij eene serenade te bren gen. Tante en ik bleven dus alleen en toen verhaalde zij de volgende schoone trekken van Harald, Gunnar en het geheele dnbbelkwartet. Lees nu oplettend, hoor I dan zult gij vernemen, wat brave jongens de studenten van Upsala zijn. Ik vind, ze moesten hun geheele leven studenten blijven, want later zijn zij nooit meer zoo, als toen ze de witte pet droegen. Luister nu en bewonder. Toen tante te Upsala kwam, was Harald, die aardige jongen, haar aan den tol te gemoet gegaan, om haar zoo gepast mogelijk voor te bepalen. Ten einde den heimelijken verknop van sterken drank in het klein, des te beter te verhinderen, zullen verschillende bepalingen verscherpt worden. De tegenwoordige wet verslaat onder „verkoop in het klein", eene zoodanige verkoop bij minder hoe veelheid dan 2 liter. Een verkoop van af 2 liter is geoorloofd zonder de vercisehte vergunning te hebben. In de nieuwe wet is opgenomen dat zonder vergunning men niet minder zal mogen verkoopen dan 5 liter sterken drank. De verbodsbcpalingeu op het schenken zonder vergunning zullen eveneens strenger worden, terwijl de straffen voor heli, die wegens overtreding der drankwet, reeds veroordeeld werden, gevoeliger en dus nog meer alschrikkender zullen worden. Voorts kunnen, znoals het ont werp luidt, door de regeering voor het geheele Rijk algemeen geldende voorschriften gegeven worden om trent de sluiting van voor het publick toegankelijke lokaliteiten met vergunning, terwijl, tevens de regeering zich het recht zal voor behouden de tijdelijke staking van den verkoop van sterken drank in het klein in de herbergen enz., bij bereiden op het ongeluk, dat Arvid overkomen was. Harald was name lijk te weten gekomen, dat magister Ek getelegrafeerd had. Aan het logement werd zjj ontvangen door Gunnar, die nu voor het eerst met Arvid's moeder kennis maakte. De beide brave jongelingen de den al hun best om de arme moe der tot bedaren te brengen en te troosten, iets waaraan zij groote behoefte had, vooral toen zij ver nam, dat haar zoon in het zieken huis lag en zij wegens het late uur hem niet koude bezoeken. Met diepe droetheid in het hart ging tante dien avond ter ruste. Zij wist nog niet, hoezeer Arvid zijn arm beschadigd had, wel, dat zulks geschied was. Een oogenblik, nadat zij haar licht had uitgedaan, hieven acht heldere fraaie stemmen liet lied aan Zwijgend zijn de, wouden, enz. Het dubbelkwartet bracht de bedroefde moeder eene serenade. Vondt gij dit niet allerliefst,

Krantenbank Zeeland

Nieuwsblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1900 | | pagina 1