ravin Ilario.
No. 476.
Woensdag 28 Maart 1900.
9e jaargang.
I FEUILLETON.
BET NIEUWSBLAD
voor /('('invscli-ViiiiiiKlcrcii.
Abonnementsprijs;
Per 3 maanden 50 centsfranco per post 55 cents.
Voor België f 2.50 en voor Amerika f 3.30.
Abonnementen worden aangenomen bij de Agenten,
alle Boekhandelaren,. Brievengaarders en bij de
Administratie te Bresken s.
Advertentieprijs:
Van 1 tot en met 4 regels 20 centselke gewone
regel meer 4 cents. Bij abonnement lager tarief.
Groote letters en vignetten naar hunne plaatsruimte.
Advertentiën worden franco ingewacht uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag één ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Bres kens.
I Et zweven groote en grootsche
i»en in de lucht. De strijd in
(id-Afrika kan zeer ernstige ge-
llgen hebben op den loop der
reldgeschiedenis. In een onzer
«rige uumineis zeiden we reeds,
i de eigenlijke strijd nu eerst zou
i beginnen.
I Evengoed als te voorzien was, dat
Veland niet zou antwoorden op
tin October gestelde ultimatum,
rdoor de oorlog verklaard werd,
wmin behoeft het te verwonde-
t dat Engeland's regeering met
1 honend spotten antwoordde op
I vraag van de presidenten Steyn
Kruger tot sluiting van een
jiollen vrede.
Dat is het ware woord een eer
|lle vrede. Eervol voor Engeland,
lat de ontzettende nederlaag van
jSl bij Majuba-heuvel gewroken
laan de eer der Engelsche wape-
l voldaan was door de overgave
i Cronjé welk schitterend
penfeit daarin voor Engeland lag
((sloten duet er niet toe eer
voor de Bóeren-Republieken,
zij een verder verlies van
schenlevens ontioodig achtten.
trotsche Engelsche nek wil
t buigen, evenmin als die van
h stoeren ïransvaalschen Boer.
Jiit het IlaliaanscA vertaald
DOOR
II. c.
U_i»™t Ilario werd naar zijne wo-
teruggebracht met eene vree-
H-'ljU wonde aan het hoofd, die
1 de slaap over de wang, de
en de kin doorliep. Hij was
n ïïf dood hij zou niet sterven, dat
imiWe de gravin niet, die den ge-
1,1 "fl'te in hare armen ontving, die
ntwesiwil zijner onuitstaanbare pij-
sep nog de kracht vond tot haar
!genHerinner u wat gij mij
B'd hebt I O, als de vrouw tel-
!5 a's zij daartoe beboette ge-
~r 'ut den man kon zeggen
V" i Lr ®er'"ncr u wa' g'j ,n'j beloofd
ig™ Afbe man dan naar haar
"wide en weder zijné rol opvatte
'tiend, van beschermer, van
Nu Engeland verklaard heeft
nimmer te zullen toestemmen in
vredes-voorwaarden waarbij de on
afhankelijkheid van Transvaal ge
handhaafd blijft, nog eenige inmen
ging wil duchten van andere mo
gendheden of bemiddeling zal aan
vaarden, wijl het zelve zijn zaken
in Zuid-Afrika wil regelen, is voor
Transvaal het sein gegeven»'t is
om u te doen." De Boer weet nu
waarom het Engeland te doen is;
niet alleen om zijn goudvelden, niet.
alleen oin het land zelve, maar om
het geheele Afrikaanderdom te ver
nietigen.
De vraag rijst of niet velen zou
den gedaan hebben wat Engeland
deed, ill. niet toegeven om vrede
te sluiten. We moeten ons ter be
antwoording van deze vraag niet
stellen op het standpunt, dat thans
wordt ingewonnen ten opzichte van
den oorlog, want dan kiest men
beslist partij tegen Engeland. Maar
neem een algemeen standpunt in,
en beantwoordt dan de vraag of er
in de wereld wel zooveel grootmoe
digheid gevonden wordt, om afstand
te doen van de gelegenheid te ne
men wat er vermoedelijk te vero
veren valt, nl. meer macht, en wel
op een tijdstip dat de kaDS daartoe
gunstiger schijnt
Wie zou niet aan Engeland ge
lijk zijn, door zoo'n gelegenheid niet
minnaar, zooals hij haar beloofde in
de oogenblikken zijner zachtmoe
digheid. Lk beloof u vriendelijkheid,
trouw, bewondering Ik beloof u
toegevendheid in uwe vrouwelijke
zwakheden, voldoening van uwe be
scheiden en billijke wenschen
Ik beloof u de hulp van een vader,
de waakzaamheid van een bescherm
engel 1 O, dan Niet altijd,
maar toch te dikwerf weet de man
zich niet op het verheven standpunt
van echtgenoot te handhaven. De
zachtmoedigheid, de bewondering,
de toegevendheid houden op,dat
kan vergeven worden I Maar als de
trouw, de oprechtheid, de lietde haar
begeven En de vrouw komt hem
er aan herinneren 1 Maar de
.- a kan gerust tot zijne gezellin
zeggen Herinner u In het hart
der vrouw is immer eene teedere
snaar (in het hart eener schrandere
deugdzame vrouw) die altijd trilt,
ook te midden van de stormen der
hartstochten of doode stilte der
verlatenheid. Als de man aan wien
aan te grijpen Zijn de voorbeelden
van ware grootmoedigheid niet met
:en lantaarn te zoeken
Ziet niet te laag op Engeland
neer, zonder ook maar één haar
breed af te wijken van de sympa
thie voor de Boeren, want tot op
zekere hoogte is de wereld vol van
menschen die doen wat Engeland
tracht te doen, door niet toe te
geven, aan de verlossende vraag
van den zwakkere, nu deze, volgens
ineening van den sterkere onder
diens knie zit.
Maar Engeland zou nog andere
redenen kunnen gehad hebben om
den eisch der Boeren in te willigen
en te komen tot een eervolle vrede,
waarmede eerstens een groot belang
bevorderd en ten andere de schijn
van grootmoedigheid gered was.
We kunnen aannemen dat de
Britten, met het oog op de vele
nederlagen die zij aanvankelijk in
dezen vrijheidsoorlog leden, overmoe
dig worden nu ze in de laatste
dagen zoo vooruitgevlogen zijn. Het
is voorwaar geen kleinigheid nu
reeds in het bezit te zijn van de
hoofdstad van den Oranje-Vrijstaat.
Ze hebben bij den aanvang over
de bezetting en inneming van Pre
toria, de hoofdstad van Transvaal,
gesproken, alsof het slechts eene
militaire wandeling gold. Bij de
groote vorderingen die ze gemaakt
zij eene gelofte gedaan heeft bij
moge haar beminnen of niethaar
deze herinnert, hetzij op een oogen-
blik van wreede ongevoeligheid of
van zelfzucht, zij zal hem ver-
hooren en hare gelofte gestand doen.
Dat wordt door niemand betwist.
Gedurende den droefgeestigen
nacht, gedurende de lange eentonige
dagen zat de gravin alleen bij de
legerstede van haren echtgenoot, die,
verhit door de koorts, lijdende door
zijne pijnlijke wonde, bedreigd door
eene hersenontsteking, geene andere
stern wilde lioorcn dar. de hare
en geen slok water wilde nemen
indien niet hare hand hem die
toereikte. De vare lietde keerde in
hare volle zuiverheid terug en ver
vulde van lieverlede weder alle
hoeken van In t geteisterde hart.
De graaf had den geneesheer ge
vraagd of hij mismaakt zou blijven;
en hem was ontwijkend geantwoord:
Wij hopen van niet I Gedurende
het verbinden zijner wonde, dat
hem ondragelijke pijn veroorzaakte,
hebben zullen vele Engelschen de
verwezenlijking van die grootspraak
nabij zien. En toch is het zoo ver
nog niet. Transvaal heeft door zijn
bergachtige ligging en door zijn
bergmuur als grens oneindig meer
krijgskundige waarde dan Oranje-
Vrijstaat, dat in tegenstelling daar
van bijna vlak ligt.
Zeiden we in den aanvang, dat
de Boer thans onomwonden weet,
waar het om te doen is, het gevolg
daarvan zal zijn, dat Transvaal zich
zal verdedigen tot den laatsten drop
pel bloed, en dat het vechten
zooals Kruger zeide eerst zal
ophouden, als de dood daaraan een
einde maakt.
De taaie volharding van den ge
harden Transvaler, gevoegd bij de
voor hem bij uitstek gunstige berg
ketens, zullen er toe medewerken
om zijn thans andermaal opgewek—
ten haat tegen al wat Engefsch is,
des te beter te koelen en vau uit
hun schuilhoeken zullen de vijanden
beschoten worden met een succes,
dat er massa's zullen vallen. Dat is
te voorzien.
Kruger heeft gezegd dat, als En
geland de overwinning behaalt de
wereld verbaasd zal staan over het
menschen bloed dat deze zal kosten,
en uit den mond van hem, gelooven
we dat. De spanning, bij de Trans
valere, te weeg gebracht door het
hield de graaf het brandende oog
op het bleeke gelaat zijner gade
gericht, die zelve evenveel leed,
maar ernstig en kalm hare taak
vervulde als eene ziekenzuster, uit
wier hart de liefdadigheid alle an
dere aardsche gevoelens heeft ver
dreven.
Haar hart had een schok van on
uitsprekelijke teederheid gevoeld toen
zij de aanleiding tot het duel ver
nam, maar tegenover de toekomst,
die zich aan haar voordeed als bet
verledcne, hernam haar hart zijne
terughoudendheid en onderwierp
zich aan de heerschappij van het
koele verstand. Zij had freule Veber
laten weten, dat eene ongesteldheid
haar verhinderde tot haar te komen,
maar dat zij zoodra haar vergun
ning tot uitgaan werd gegeven zich
naar hare sponde zou spoeden.
Na twintig dagen in de kamer
van haren echtgenoot opgesloten te
zijn geweest, zeide zij hem dat zij
zich een paar uren ging verwijde
ren. De graaf smeekte haar, hem
