Gravin Ilario.
No. 373.
Zaterdag 19 November 1898.
8e jaargang.
Buitenland.
II. c.
Binnenland.
HET NIEUWSBLAD
voor Zoenwsch-Vlaanderon.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden 40 cents franco per post 45 cents.
Voor Amerika ƒ2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
Advertentiepriis:
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Adveitentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
I)eze Courant verschijnt eiken Zaterdag bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskens.
In het begin dezer week werd een zeer on
rustbarend gerucht verspreid, waarvan door
sommige Fransche bladen gretig gebruik is ge
maakt het hunnen lezers voor te zetten.
Door een agentschap van het algemeen tij
dingbureau „Havas" werd ill. het bericht we
reldkundig gemaakt dat Dreyfus was overleden.
De vage berichten die we in de laatste dagen
nopens den Ex-kapitein lazen, waren minstens
zoo onbeinoedigend, dat het geen verwondering
zou gehaard hebben, indien hel; korte telegram
waarheid bevatte.
Gelukkig, mogen we zeggen, is het tegendeel
gebleken. De infoimatiën, ingewonnen ter
plaatse hebben bevestigd dat de waarheid van
het bericht zeer sterk in twijfel moet worden
getrokken. Het zou zooals uien kan begrijpen,
ten hoogste te betreuren zijn, indien Dreylus
kwam te overlijden, op een tijdstip dat hij in
Frankrijk mocht terugkeeren.
Het aanvullend onderzoek dat het Tlof van
Cassatie nu zelfs instelt vordert zeer langzaam,
daar het verhoor vooral van de 5 oud-ministers
van oorlog veel tijd in beslag neemt. Men
spreekt er ook van, dat overste Picquart zal
gehoord worden.
In het departement van justitie ging het
gerucht, dat Dreyfus op last van het Hof door
eene justitiëele commissie in Cayenne zal worden
gehoord over de beweerde „bekentenissen".
In deze zaak is thans door het Hof van
Cassatie een hoogst belangrijke en verblijdende
beslissing genomen, nl. om Dreyfus langs lele-
FEUILLETON.
Uit het Itahaansch vertaald
DOOR
Mevrouw, daar is een arme vrouw, die
verlof vraagt om in de schuur den nacht te
mogen doorbrengen.
Is zij alleen? vroeg gravin Ilario.
Zij heeft een kindje bij zich.
Gij weet dat de graaf verboden heeft wien
het ook zij binnen het hek te laten, vooral laat
in den avond, lntusschen, als gij mij verzekert
dat de arme vrouwga I zij zal wel
geen diefegge zijn.
Zij ziet er te rampzalig uit; ik geloof dat
mijnheer de graaf het hart niet zou hebben
haar weg te zenden, bij dezen mist en de
slechte wegen.
Laat haar dan binnen, maar draag zorg
dat zij morgen ochtend vroeg vertrekt en pas
Vooral op dat zij geen lucifers bij zich heeft.
De portier vertrok.
grafisehen weg in kennis te stellen met de ont-
vankelijk-verklaring van de revisie-aanvrage van
zijn proces.
In de eerste plaats wel, zoo sclirij t de N.
Rotterd. Crt. omdat de ongelukkige veroordeelde
nu eindelijk weten zal, hoe zijn familie en
vrienden in de lange jaren van zijn ballingschap,
in hel laatste vooral, voor hem hebben gewerkt.
Men zegt, dat hij iets vermoedde on dat het
lange wachten op de tijding die altijd maar
niet kwam, hem ten slotte deed gelooven, dat
men onhandigheden beging.
Wat moet voor mevrouw Dreyfus die brief
van hein geweest zijn, waarin hij, naar het
heette, sprak van „certaines maladresses", die
nog wel te herstellen zouden zijn.
Maar het vorderde niet. Eu zoo scheen de
moreele kracht hem langzaam aan te begeven.
Van 14 September is de brief, waarin bij,
voor het eerst, van ontmoediging spreekttwee
maanden geleden
Het ministerie Dupuy heeft die geringe eer,
welke het zich iti deze voor Frankrijk's regeer
ders zoo weinig eervolle zaak had kunnen ver
werven, laten voorbijgaan. Het bevel van Bris-
son's kabinet om het lot van den balling eenigs-
zins te verzachten, is onuitgevoerd gebleven
onder Dupuy. Deze is het ook, die nog juist
een paar dagen voor de beschikking van den
laden dezer, kans heeft gezien te weigeren,
dat aan den gevangene de troost, de levens
hoop eener luttele inlichting geschonken werd.
Weder neemt het Hof van cassatie een edele
taak uit handen. Het weinige wat de regeering
in dit stadium van de zaak nog uit eigen be
weging had kunnen doen, geschiedt op bevel
Zeg aan don knecht, dat h'j haar een
stukjbrood gééfttwee stukken; zij heeft
immers een kind bij zich
Zij is zogende.
Arme ziel 1 met dat weer buiten te moe
ten zijn I
De portier vertrok en de gravin ging voort
met schrijven. Weldra stond zij op. Geeuwende
sloot zij een oogenblik de oogen, die zij daar
op met de hand wreef. Zij rook achtereenvol
gens aan de bloemruikers, die in twee of drie
vazen op de salontafel prijkten; zij nam het
groene scherm weg, dat de hanglamp bedekte,
ging naar het venster en opende het geheel.
Het was volkomen duister buiten; geen ster
schitterde aan den hemel. De wind suisde met
geheimzinnige zuchten door het hout, die den
droefgeestigen wellicht aangenaam in Je ooren
klonken, maar niet den vroolijken van harte,
die liever bij lichte maan wat muziek zouden
hooren.
Wat is er nu weer, Lorenzo?
Ik heb het brood aan de bedelares ge
bracht, maar zij eet van avond niet. Zij heeft
de koorts en klaagt over pijn in de zijde.
Kom binnen, zei Mevrouw. Welnu
De arme vrouw is ziek.
van het Hof.
Nog om een tweede reden echter is de be
slissing van het Hof zoo hoogst belangrijk.
Het is de revisie-enquête begonnen met liet
hooren der vijf oud-ininisters van oorlog, die
eenstemmig verzekerden, bij al wat men maar
wilde, dat Dreyfus schuldig was en dat zij hel
bewijs zouden leveren, als zij maar spreken
mochten zonder de hun toevertrouwde laudsge-
heimen aan de openbaarheid prijs te geven.
Het Hof heelt hun het eerste woord gelaten,
blijkbaar om voor alle dingen te weten of deze
vijf bij machte zouden zijn ook aan de justitie
hun „zekerheid" over te dragen. Zij hebben
gesproken en stellig hebben zij, trouwens in
hun eigen belang, aan deze eerwaardige magi
straten, door ambtseed en bijzundere belofte
gebonden, niets van hun geheimen verzwegen.
En zie, nauwelijks is het verhoor van
den laatste hunner, Chanoine, geëindigd of het
Hof' beveelt, „dat de veroordoelde langs tele-
grafischeit weg zal worden in kennis gesteld
met de ontvankelijk-verklaring van het revisie-
verzoek en dat hij zal worden uitgenoodigd
zijn middelen van verdediging in te dienen."
Dit is dus het antwoord van het Hof aan
de oud-ministers, gegeven den dag na dien,
waarop hun verhoor is afgeloopen.
Immers, de geheele revisie procedure wordt
opgezet en duurt voort met liet oog op de mo
gelijkheid, de waarschijnlijkheid liever, dat een
onschuldige veroordeeld is.
Bekomt dus het Hof, wanneer of op welke
wijze ook, gedurende den loop dier procedure
de zekerheid van de schuld, dan zal het de
procedure staken en liet revisie-verzoek definitief'
Breng haar een kussen Is zij jong?
Het schijnt zoo. Maar zij is zoo mager!
Zij heeft liet gebergte verlaten, omdat zij we
duwe was geworden, en leeft van aalmoezen.
Ik hoop dat zij morgen ochtend in staal
zal zijn om verder te gaan. Geef' haar een goe
de deken; dat zal haar verwarmen. Wat is dat?
riep zij plotseling luisterende uit: Ik hoor
schreien.
Dat is het kind.
O, dat hindert mij. Breng het een glas
inelk; ik wil het niet hooren schreien; sluit
het venster, Lorenzo.
De pendule sloeg langzaam negen uur. Het
was in den laten herfst en de nachten waren
reeds lang. De portier vertrok en de dauie her
vatte haar schrijfwerk.
Vrees niet dat ik koude zal vatten in
deze regenachtige dagen; ik ga zelden uit en
als ik onze aanplantingen aan de rivier bezoek,
doe ik een winterdoek om. Hoelang blijft gij
nog weg? Wordt uw vriend beter of' wat denkt
hij anders te doen? Ik verveel mij. Gij kuilt
u niet voorstellen hoeveel fraaie handwerken ik
in deze dagen van eenzaamheid afmaak I Weet
gij wel dat een galant echtgenoot zijne vrouw
hare goede gewoonten doet verliezen? In uw
verwerpen. De thans genomen beschikking
bewijst alzoo, dat de vijf oud-ministers, volle
vrijheid van spreken genietende, het Hof niet
van Dreyfus schuld hebben kunnen overtuigen.
Men werpe niet tegen, dat met dat al tot
Dreyfus' terugkeer nog niet is besloten.
Om zulk een besluit ts nemen, zou net Hof
wel nu reeds nagenoeg de zekerheid moeten
hebben van zijn onschuld. Het ware onmen-
scheiijk den veroordeelde naar zijn vaderland
te laten inschepen, zoolang naar de meening
van het Hof de vraag nog open bleef of men
hem mettertijd niet opnieuw naar zijn ellendig
verblijf zou moeten terugzenden. Zoolang het
Hot die vraag nog niet naar zijn innerlijke
overtuiging heeft beantwoord handelt liet vijs
door de i veroordeelde een moreelen schok ei
't land de nieuwe agitatie te besparen, Welke van
een bevel tol terugkeer de onvermijdelijke ge
volgen zouden zijn.
lntusschen zal Dreyfus reeds door het thans
genomen besluit voor zedelijken ondergang be
waard blijven. Hij wéét nu, dat er aan zijn
redding gewerkt is en wordt, en de lange uren
die lieiu daar ginds nog resten, kan hij vullen
met den vertrooslenden arbeid dien de justitie
van zijn vaderland hem toezendt; hel bestu-
deeren van stukken en bescheiden, het beant
woorden van vragen, alle betrekking hebbend
op zijn zaak, op het herstel van zijn eer en
zijn leven.
In een uitvoerig adres heeft de kunstschilder
II. Bogaerts te Boxtel zich tot de Tweede Ka-
b ij zijn doe ik niet anders dan mij vermaken.
Elf dagen I En de vriend neemt nog geen
besluit. Denkt gij, als ik een zoontje had, dat
ik uren achtereen aan het stramienraam of met
naaiwerk zou doorbrengen Of' dat ik tijd zou
hebben om naar het blaffen der honden te luis
teren, dat ik zoo onaangenaam vind; of naar
het gieren van den will 1, waar ik bang voor
ben Ach had ik slechts een zoontje, dan zou
ik u veel minder aanhalen en u niet zooveel
brieven schrijven om niets anders te zeggen
dan - kom terug.
Heden avond ben ik nog meer dan an
ders uit mijn humeur. Het schreien van een
kind hindert mij onbeschrijfelijk; een bedelares
heeft om een schuilplaats in de schuur gevraagd,
en zij heeft een kind bij zich dat voortdurend
schreit. Indien ik haar een nachtleger gewei
gerd had, zou ik zeker niet met mijzelve te
vreden zijn, bij dezen donkeren nacht en het
stellige vooruitzicht van regen. Ik heb haar
binnen laten komen en toch voel ik mij niet
prettig. Ais gij bij mij waart zou liet wel
beter zijn.
NiemandIk reken natuurlijk mijn ka
menier, twee bedienden en den portier niet me
de. Moet ik gaan kaart speleu met de keuken-
