PETRA, bst fissÉrsieisje. No. 370. Zaterdag 29 October 1898. 8e jaargang Buitenland. FEUILLETON. Binnenland. HET NIEUWSBLAD voor Zeonwseh-Vlaanderon. Abonnementsprijs: Per 3 maanden 40 cents franco per post 45 cents. Voor Amerika ƒ2.90 per jaar bij vooruitbetaling. Abonnementen worden aangenomen bij alle Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever. A «1 v e r t e ii t i e p r if s Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer 5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure. Deze Courant verschijnt eiken Zaterdag bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskem. Nadat up elke aanvraag om de Fransche Kamer bij een te roepen door den minister president Brisson, afwijzend was beschikt, kwam zij jl. Dinsdag bijeen, op een tijdstip dat de wet bare bijeenkomst voorschreef. De heftige tooneelen, die op straat en in vergaderlokalen zich voordeden, naar aanleiding van de richting, inzake de Dreyfus-zaak door het Kabinet-Brisson, aangewezen, deden niet veel goeds verwachten bij de opening der Ka merzitting. Het heeft er dan trouwens ook gespannen. Onmiddellijk na de opening, diende de mi nister van financiën de Staalsbegrooting in. Daarop las de president der Kamer negentien interpellation voor, waarna den minister-president Brisson het woord werd verleend. Brisson, en in hem het geheele Kabinet, werd ontvangen met uitroepen om ontslag te nemen, die weder overstemd werden door tegenoverge stelde kreten. Als Brisson de houding der regcering wil uitleggen en daartoe mededeelde, dat hij de zaak-Dreijtus bij het Hof van Cassatie aanhan gig heeft gemaakt, werd hem verweten, dat hij daaraan verkeerd had gedaan. Aan de kreten „leve het leger geen gebrek, die den spreker noodzaakten zijne rede al te breken. De voorzitter gispte scherp de leden die zich daaraan schuldig maakten. Hoepen, schreeuwen, bijvalsbetuigingen en uitjouwingen volgden elkander gedurig op, dat hoorcn en zien verging. Zelfs raakten een twee- DOOK B. BJÖRNSON. Toen Signe haar spel geëindigd had, liep ze op Petra toe, sloeg de armen om diems hals, en trok haar mee naar de studeerkamer. Petra, zullen we weer goede vrienden zijn? O Signe, vergeeft ge ine e i n d e 1 ij k? Nu kan ik u vragen wat ik weten moet. Petra bemint gij Oedegaard God, Signe Petra ik heb het geloofd van den eers ten dag af, dat gij hier gekomen zijt, en ik meende, dat hij nu eindelijk gekomen was, om Alles wat ik in drie en een half jaar heb gedacht en gedaan voor ulieden, was met d i t doel voor oogen. En vader heelt het ook gedacht. Maar Signe Sttzij legde haar hand op Petra's lip- tal leden handgemeen. Paul Déroulède verweet de regeering dat zij wedarrcchtclijk aan het bewind was gekomen, een verwijt dat ook den minister van oorlog, Chanoine, trof. Op deze insinuatie volgden van alle banken levendige protesten, en was zelfs voor den be trokken generaal Chanoine aanleiding om, staande de zitting, zijn ontslag in te dienen. Onmid dellijk op deze mededeeling verliet hij de zaal. Brisson die weder de tribune beklom keurde het in dezen minister af, die zijn ontslag nam in het midden der Kamer, in strijd met alle gebruiken Wederom werd Brisson begroet met de kre ten, dat er geen regeering meer is, maar deze liet zich niettemin van zijn stuk brengen en voegde er bij, dat de regeering raad zal plegen. Hij was er van overtuigd,, ilat de Kamer hem dank zal weten, dat hij het burgerlijk gezag boven het militaire heeft laten gelden. Het was niet onverdiend, dat schier de gansche Kamer daarmêe instemde. Brisson en de minister van justitie, Sarrien, begaven zich naar het Elysée om president Faure op de hoogle te brengen. Deze liet zich zeer scherp uit over de houding van generaal Chanoine. Toen de afgetreden minister zich op het Elysée vervoegde, om den president te verzoeken hem te ontvangen werd hem dit geweigerd. De President liet hem weten, dat diens ontslag moest ingediend wor den door tusschenkomst van den minister-pre sident. Faure was het verder eens met Brisson en Sarrien, om de portefeuille van oorlog aan een pen en liep heen. Er was iemand die haar riep. Men zou soupeeren. De predikant, die den ganschen dag zeer ernstig was geweest, zat zoo stil aan tafel, als of er buiten hem niemand in de kamer was. Op eens tikte hij tegen zijn glas, en sprak: Ik heb eene verloving aan te kondigen Allen zagen naar de jonge meisjes, die naast elkaar hadden plaats genomen, en niet wisten of ze zouden opstaan of blijven zitten. Ik heb eene verloving aan te kondigen, herhaalde de predikant, alsot het hem moeite kostte om met de bijzonderheden voor den dag te koinen. Ik moet bekennen, vervolgde hij na eene kleine pauze, dat ze mij in den beginne niet aangenaam was. Allen zagen naar Oedegaard. De verwonde ring steeg ten top toen men zag, dat deze kalin en vergenoegd naar den predikant luisterde. Oprecht gesproken, dacht ik, dat h ij haar niet waard was. De gasten werden zoo verlegen, dat niemand het waagde op te zien, en wijl de meisjes dit ook niet deden, kon de predikant zich tot nie- maud anders wenden dan tot Oedegaard, die burgerlijk persoon toe te vertrouwen, teneinde te toonen, dat het militaire gezag aan het bur gerlijke ondergeschikt is. Nadat te ongeveer 5 uur de zitting hervat was, kwamen verschillende motiën van verschil lende strekking aan de orde. Een voorstel om vertrouwen te stellen in de regeeiing werd verworpen met een meerderheid van 32 stemmen, waarop de ministers de zaal verlieten. Daarop heelt het Kabinet zijn ontslag bij den President ingediend, die het heeft aange nomen. Het rumoer waaronder de Kamer vergaderd is geweest, heeft niet nagelaten naar buiten te werken. Op de straat was het buitengemeen druk. Hier en daar werd hel verkeer gestremd. Op vele plaatsen werden betoogingen gehouden en vonden handtastelijkheden plaats. Door de politie werden meer dan 150 personen in hech tenis genomen. Een commissaris van politie werd halt dood geslagen. Er is vreeselijk huis gehouden. De tooneelen bij het Zola-proces halen nog lang niet bij die van jl. Dinsdag. Is het wonder dat velen der ultra's, opge hitst door legervereerders, reeds vroeger de ope ning der Kamer wenschtea De bedoeling om de regeoring omver te kegelen en daardoor do Dreyfus-zaak van het rechte spoor af te leiden was duidelijk. Al blijft het te betreuren, dat de hartstoch ten zoover voeren, dat men zijn eigen land in gevaar brengt, het is meteen een geluk, dat de afgetreden regeering de brandende kwestie heeft gebracht ter plaatse waar zij behoort. met het gelukkigst gelaat ter wereld zat te luisteren. Maar nu, vervolgde de predikant, nu ik hem nader heb leeren kennen, twijfel ik som tijds of zij hèm waard is, zoo verheven is hij in mijne oogen geworden. De naam van den Bruidegom is „Kunst", de heerlijke Tooneel spelkunst, en die zijner verloofde, Petra, mij ne pleegdochter, mijn lief, lief kind. Mogen zij gelukkig zijn! Ik beef op de gedachte aan de mogelijkheid van het tegendeel, maar wat te zamen hoort, moet te zauien worden ver bonden. God zij met u, mijn dochter! Zij lag in een oogwenk aan zijn borst. Allen waren opgestaan en spoedig daarna verstrooide het gezelschap zich. Petra ging naar Oedegaard, die haar met zich trok naar het verste raam. Hij had haar iets te zeggen, maar zij liet hein niet dadelijk aan hot woord koinen. O, Oedegaard aan U dank ik alles! Neen, Petra, ik ben slechts een goede broeder voor u geweest. Het was zonde van mij, dat ik meer voor u wilde zijn; ware mijn wensch vervuld geworden, dan hadt gij niet aan uwe roeping kunnen beantwoorden. Oedegaard Het is niettemin bedenkelijk voor het leger, dat achtereenvolgens drie ministers gaan loopen. Men schijnt het niet aan te durven om de legerhoofden behoorlijk aan te vatten. Wel toont de Fransche publieke opinie, dat zij geen katje is zonder handschoenen aan te pakken en de verblinding van de legeruniform zet daar nog meer kracht bij, maar de Fran sche natie, althans bet mecrendeel barer leiders werpt een donkere schaduw op het licht der beschaving, waarop het zich zoo gaarne beroept. Bij de invoering van den persoonlij een mili tie-dienstplicht is door een notaris, de heer Gooien te Helvoirt (N.-Br.) een leemte ontdekt in de militiewet, die de dienstvervanging mo gelijk zou kunnen maken. De wet vertoonde eene gaping in dezen zin, dat, indien zich bij een gemeentebestuur een zeker aantal vrijwilligers aanmeldden, dit getal in mindering kwam van het te levereR contigeut in de nationale militie dier gemeente. Door de gemeentebesturen te Tilburg en Helvoirt is nu aan de daar ter plaatse bestaande militievereenigingen eene toelage verstrekt van resp. ƒ6400 en ƒ800 tot levering van vrij willigers, die de dienstplichtige lotelingen al daar konden vervangen. De te dier zake genomen raadsbesluiten zijn door de betrokken Gedeputeerde Staten goed gekeurd, doch door de regeering is bewerkstel ligd, dal bij Kon. besluit beide besluiten zijn geschorst om te onderzoeken of deze al of niet Zij stonden met de handen ineengestrengeld, maar zagen elkander niet aan. Een poos later later liet hij haar hand los en ging ijlings heen. Zij viel op een stoel neder en weende. Den volgenden morgen vertrok Oedegaard. In het begin der lente ontving Petra een grooten brief, van am'ostzcgels voorzien. Zij durfde hem niet openen, maar liep er mee naar den predikant. Het was een brief van den burgemeester barer geboorteplaats en luidde: Pedro Ohlscn, die gisteren gestorven is, heeft een testament achtergelaten, waarvan ik U hier nevens het afschrift doe toekomen. Alles wat na mijn dood gevonden wordt, hetwelk nauwkeurig is opgeteekend in een koop mansboek, dat in de blauwe kast ligt, die op mijn kamer staat in Gunlaug Aamund's doch- ter's huis, hier op den heuvel, en waarvan ge noemde Gunlaug den sleutel heeft, evenzoo als zij alleen bescheid kan doen van alles, laat ik hiermee achter zoover zij Gunlaug Aamund's dochter, daartoe hare toestemming wil geven, welke zij niet kan geven wanneer zij niet toe staat dat één voorwaarde die ik gemaakt heb,

Krantenbank Zeeland

Nieuwsblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1898 | | pagina 1