PETRA, 1st tatasisisje.
lb. 367.
Zaterdag 8 October 1898.
8e jaargang.
Abonnementsprijs.
Advertentieprijs:
I >«- Boterwet.
FEUILLETON.
HET NIEUWSBLAD
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
x
Per 3 maanden 40 cents franco per post 45 cents.
Voor Amerika ƒ2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekbandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
Deze Courant verschijnt eiken Zaterdag bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskens.
Za-
in den Minister van Binnenlandsche
keris het volgend adres gericht
êt bestuur van de .Vereeniging tot be-
striing van knoeierijen in den Boter- en
Kaïhandel" acht zich verplicht, met verschul-
dige gevoelens van hoogachting, bij Uwe
Eïdlentie ernstig aan te dringen maatregelen
te fcmen tot eene spoedige wijziging en ver-
schrping der wet van 23 Juni 1889 (Staats-
bla No. 82) bekend onder den naam van
>i< boterwet."
Tot toelichting van 'dien aandrang neemt
adressant de vrijheid het volgende bij Uwe
•Excellentie in herinnering te brengen.
Reeds zeer vele malen is door bevoegde
corporaties, o. a. het Nederlandsch Landbouw-
Comite', verschillende Maatschappijen van Land
bouw, en ook door de »Vereeniging tot be
strijding van knoeierjjen in den Boter- en
Kaashandel", aangetoond dat de bepalingen
der genoemde wet onvolledig en onvoldoende
zijn, dat het toezicht op de naleving der wet
zeer veel te wenschen overlaat, en verzocht
door wjjziging der wet aan de bestaande be
zwaren tegemoet te komen.
Mede tengevolge van die verzoekschriften
werd op 3 December 1896 door de toenmalige
Ministers van Waterstaat, en van Justitie een
wjjzigingsontwerp bij de Tweede Kamer in
gediend.
Dat ontwerp was voor de belanghebbenden
eene teleurstelling, omdat de voorgestelde
wijzigingen ten eenenmale «onvoldoende waren
Het Nederlandsch Landbouw-Comité maakte
DOOR
B. BJÖRNSON.
XI.
Sedert dien dag zonderde de predikant zich
gedurig af. Tan deele had het a. s. Kerstfeest
met zijn vele predikbeurten hieraan schuld,
maar de voornaamste oorzaak was, dat hij met
zich zeiven in 't reine wilde komen over de
vraag, of tooneelspelen den Christenen al dan
niet was geoorloofd. Terwijl de predikant zich
in zijn studeerkamer in gepeins verloor, ol ge
bogen zat over een ethisch werk, vertoefde Oe
degaard bij de meisjes, die hij niet moede werd
bij elkander te vergelijken. Petra was geen dag
aan zich zelve gelijk. Signe daarentegen oefen-
do steeds een weldadigen invloed uit door haar
onveranderlijke, vriendelijke hartelijkheid. Pe
tra s stem gaf getrouw al de wisselingen van
stemming en indrukken weer, en doorliep soia-
zicli tot tolk dier teleurstelling en zette in
een uitvoerig adres uiteen, welke wijzigingen
in het belang van de Nederlandsche boternij-
verheid en handel wenschelijk en noodig waren.
Bij de behandeling van het ontwerp in de
afdeelingen van de Tweede Kamer der Staten-
Generaal bleek, volgens het voorloopig verslag,
dat zeer vele leden niet tevreden waren met
de voorgestelde wijzigingen en de voorkeur
schonken aan de wenschen, nader uiteengezet
in het adres van het Nederlandsch Landbouw-
Comité.
Het wetsontwerp werd door de tegenwoor
dige Regeering niet weder aan de orde gesteld
en de belangstellenden vonden daarin aaulei-
ding voor de verwachting, dat spoedig een
ander en meer volledig voorstel zou worden
gedaan. Zij meenden allen grond te hebben
voor die verwachting. Immers de regeering
erkende meermalen de noodzakelijkheid eener
wijziging. Uit de Tweede Kamer kwam een
kraclitigen aandrang om spoedig en krachtig
te handelen ten einde onze zuivelindustrie en
handel voor onberekenbare schade te vrijwaren.
De belanghebbenden zijn eenstemmig in den
wensch naar eene spoedige regeling dezer zaak
en zoowel bij die belanghebbenden als bij vele
leden der Tweede Kamer bestaat de overtuiging,
dat de wetswijziging moet geschieden in den
geest van het straks genoemde adres van het
Nederlandsch Landbou w-Comité.
Al die verwachtingen blijken tot dusver
ijdel te zijn en het is adressant een raadsel,
dat de regeering die zoo ondubbelzinnige be
wijzen heeft gegeven, dat zij den bloei van
den landbouw wil bevorderen, niet kan be-
tijds bijna deu geheelen toonschaal.
Die van Signe daarentegen was altijd zacht
en gelijkluidend, behalve voor het scherpe oor
van haren vader, die zelfs de fijnste nuances in
haar stem onderscheidde en begreep.
Petra leefde in een gegeven oogenblik slechts
voor één persoon; Signe behield oog en oor
voor allen die haar omringden; zij verdeelde o-
ver allen hare vriendelijke opmerkzaamheid.
Sprak Oedegaard met Petra over Signe, dan
hoorde hij iets als het geklaag van een verlief
de zonder hoöp; sprak hij echter inet Signe o-
ver Petra, dan werd deze meestal stil.
De beide meisjes onderhielden zich nu dik
wijls samen, maar over onverschillige onder
werpen.
Oedegaard gevoelde zich zeer aan Signe ver
plicht; hij was door haar toedoen als herboren.
De eerste brief dien hij na Petra's vertrek
van Signe had ontvangen, was voor hem ais
een koele vriendelijke hand op een pijnlijk voor
hoofd geweest. Zij schreef hem op tactvolle
wijze hoe Petra toevallig tot hen was gekomen
en hoe ze steeds door allen, ook door hèm,
verkeerd was begrepen. De brieven van Signe
vergezelden hem op al zijn reizen.
Het was Signe's doel geweest, Petra terug
sluiten eene aangelegenheid te regelen, waar
naar zoo eenstemmig wordt gevraagd en die
zoo dringend eene oplossing eischt.
Het is reeds herhaaldelijk gezegd en adres
sant neemt de vrijheid het hier te herhalen,
dat onze boternij verheid, die van jaar tot jaar
meer wordt gedrukt door de invoerrechten,
welke naburige Staten van het product heffen
en door de knoeierijen die den binnenland-
schen handel bederven, onvermijdelijk nog
verder zal teruggaan, indien niet, evenals in
alle andere Staten het geval is, door wette
lijke bepalingen het bedrog in den export-
handel strafbaar wordt gesteld eu indien niet
het voortwoekeren van de knoeierijen in den
binnenlandschen boterhandel, krachtig wordt
bestreden.
Op grond van het bovenstaande herhaalt
adressant het verzoek in den aanhef dezes
gedaan, dat het Uwe Excellentie moge behagen
ten spoedigste bij de wetgevende macht voor
stellen in te dienen tot wijziging der boterwet
in den geest van het meergenoemde adres van
bet Nederlandsch Landbouw-Comité, zoodat
de wijziging in de eerste plaats ten doel zal
hebben
a. Het verwijderen van het woord »Surro-
gaat" uit art. 1 der wet, zoodat alle vetarti-
kelen daar bedoeld, die geen boter zijn, zullen
worden aangeduid met den naam ^Margarine".
b. Het wijzigen van art. 2 der wet, zóó,
dat alle vormen van boterhandel vallen onder
de bepalingen der wet.
c. Het verscherpen van het toezicht op de
naleving der wet en wel door de aanwijzing
van speciaal daarvoor aangestelde rijksambte-
te brengen onder de hoede én leiding vau Oe
degaard, maar haar brieven hadden juist het
tegendeel uitgewerkt. Hij leerde door haar Pe
tra's artistieke natuur kennen en begrijpen.
Wat hij zelf vruchteloos had getracht te ont
dekken, werd hem door Signe, zonder dat deze
het vermoedde, duidelijk gemaakt. Hij beschouw
de nu hun beider dwaling weldra in een ander
licht, en gevoelde zich als van een zwaren
last ontheven.
Het grillige, wispelturige, tegenstrijdige in
Petra's wezen, had zich voor hem als opgelost
in den instinctieven aandrift en onbewusten
drang eener kunstenaarsnatuur. Petra vervulde
nu meer dan ooit geheel zijn ziel. Maar op an
dere wjjze dan voorheen. Het was niet de
geliefde, die al zijn denken en gevoelen
beheerschte. Zijn liefde had een geheele veran
dering ondergaan. Het was nu de g e w ij d e
aan de kunst, de geroepene tot
iets hoogers, aan wie hjj dacht, voor wie
hij wilde leven.
De kunst was voor Oedegaard een onderwerp
geworden van vurige belangstelling en nauw
gezet nadenken. Er was veel op dat gebied,
wat hem als Christen moest ergeren. Doch al
waren sommige priesters onwaardigen in den
D
naren, in dien zin als bedoeld in de memorie
van toelichting gevoegd bij het wetsontwerp
dato 2 Juli jl., tot wijziging van het Hoofd
stuk Binnenlandsche Zaken der Staatsbegroo-
ting voor 1898, waarbij door de regeeriug de
aanstelling van vaste inspecteurs in uitzicht
worden gesteld.
d. De wijziging der strafbepalingen in diea
geest, dat die straffen meer in overeenstem
ming zijn met den aard vnn het misdrijf, dat,
bij recidive, steeds gevangenisstraf wordt toe-
gepast, en dat bij elk veroordeelend vonnis
publiekmaking van dat vonnis gebiedend wordt j|
voorgeschreven.
Ofschoon zulks minder behoort tot het
speciale doel waarvoor onze vereeniging werk-
zaam is, acht adressant het toch geweuscht
Uwe Excellentie er op te wijzen, dat eene
verscherping der boterwet niet uitsluitend is
in het belang van boternijverheid en |handel,
maar ook wel degelijk in dat van den nijve-
ren werkmansstand.
Margarine is voor dien stand zeer zeker r
een goed voedingsmiddel, maar zoolang die
margarine straffeloos verkocht kan worden
onder den naam van boter, wordt dat product
veel te duur betaald en de werkman wordt
tot dusver maar al te zeer de dupe van de
bedriegelijke voorstellingen des knoeiers.
Eene verscherping der wet die aan de knoeie-
rijen een einde maakt en de verkoopers dwingt
het product onder zijn waren naam en voor
billijken prijs te verkoopen, is voorzeker een r
algemeen belang, een belang dat ons vryheid I
geeft met te meer klem ons verzoek bij Uwe 1
Excellentie aan te bevelen.
3
tempel, hij begreep, dat ook hier velen waren
geroepen, maar weinigen uitverkoren, en dat
het grootsche der roeping niet steeds kon over
eenstemmen met een diepst, die niet altijd een
eeredienst bleek te zijn.
Oedegaard was het in deu beginne niet met
zich zei ven eens, welke gedragslijn hij nu te
genover Petra zou volgen, maar langzamerhand
werd hij zekerder van zijn zaak.
Met onuitsprekelijke blijdschap vernsin kij
uit de brieven van Sigue, hoe heerlijk Petra
zich ontwikkelde en hoe deze de rechte persoon
was om haar te leiden.
Hij was nu gekomen oin getuige te zijn van
die ontwikkeling, en hij wilde de vriendelijke
fee danken voor het goede dat zij onbewust
had bewerkt.
Ohij verlangde zoo innig Petra weer te
zien en te weten, welk een afstand haar nog
scheidde van haar doel.
Hij had reeds den dag na zijn komst dit
punt aangeroerd, en sedert spraken Petra en
iiij gedurig over wat hen zoo na aan het harte
lag, en zij vermeden hierdoor tevens zich te
verdiepen in het verleden.
Maar zij werden nu gestoord door de komst
van genoodigde en ongenoodigde gasten uit du
