neen!. PETRA, liet fissctomsisjB. No. 361. Zaterdag 27 Augustus 1898. T jaargang. FEUILLETON. HET NIEUWSBLAD voor Zeeuwsch-Ylaanderen. A b o n n e 111 e n t s p r ij Per 3 maanden 40 cents franco per post 45 cents. Voor Amerika ƒ2.90 per jaar bij vooruitbetaling. Abonnementen worden aangenomen bij alle Boekhandelaren, Brievengaarders en deti Uitgever. Advertentieprijs: Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer 5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure. Deze Courant verschijnt eiken Zaterdag bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskens. tot verzekering verbeterd, maar naaste toekomst Het rapport der staatscommissie betrekke lijk geldelijke uitkeering aan werklieden en met dezen gelijk te stellen personen, die door ouderdom of invalidieteit blijvend ongeschikt zijn om in hun onderhoud te voorzien, bevat 1U2 bladzijden, en met de bijlagen 424. Het behandelt achtereenvolgens den feite - lijken toestand, waaromtrent de comissie na genoeg eenpartijdig van oordeel was dat deze voorziening eischt. Het gaat voorts na de oorzaken van de feitelijken toestand en het verschil in den toestand van mannen en vrouwen. De be staande gelegenheden tot verzekering nagaan de was de groote meerderheid van oordeel, dat door vergemakkelijking en het veiliger maken van de gelegenheden de toestand wel zal worden dat die verbetering in de niet belangrijk zal zijn. Eenstemmig werd staatspensionneering niet aanbevelenswaardig geachtdaarentegen werd met eene niet onaanzienlijke meerderheid be slist, dat het in beginsel raadzaam is de werk lieden enz. tot verzekering te verplichten en dat dit beginsel van staatsdwang behoort te worden aangenomen ten opzichte zoowel van de verzekering tegen ouderdom als van inva liditeit. Met een niet groote meerderheid, waartoe ook leden behoorden, die tegenstan ders waren van verplichte verzekering in het algemeen, werd beslist, dat het in beginsel niet raadzaam is den verzekeringsplicht in den B. BJORNSON. Zoo is er dus ook verzoeking in den ar beid. Ja alles kan tot verzoeking worden er ligt verzoeking in alles, kinderen! Onder bet uiten dezer woorden stond de predikant op, en klopte zijn pijp uit. Uit de doeken werd een zaciit gemompel gehoord, maar tot een ant woord kwam het niet. Luister, begon Oedegaard weder, als ar beid voordeel geeft, d. w. z. vruchten afwerpt, dan hebben wij toch zeker vrijheid, die vruch ten te gebruiken? Hij die rijk is, mag toch zijn rijkdom wel genieten.? Dit bracht de bezoekers in 't nauw; zij za gen elkander vragend aan. Ik zal u zeggen, hoe ik er over denk, sprak hij. Gods wil is het, dat wij zullen trachten de vloek in een zegen te veranderen. aanvang te beperken tot de verzekering tegen den ouden dag, en dat het omgekeerd evenmin aanbeveling verdient in den aanvang alleen de verplichte verzekering tegen invaliditeit ter hand te nemen. Eenstemmig besliste de commissie, dat in de kosten van verplichte verzekering tegen ouderdom en invaliditeit behoort te worden bijgedragen door werkgever en werkman In beginsel werd het onraadzaam geacht dat de Staat een bijdrage aan de verzekering verleene, maar wèl verdient het, naar de een stemmige beslissing der commissie, aanbeveling om hun, die bij de invoering van de verplichte verzekering tegen ouderdom en invaliditeit wegens hun leeftijd alleen op bezwarende wijze kunnen worden verzekerd, gedurende eenigen tijd eene bijdrage van Staatswege te verleeneu. Bijna eenparig werd als grondslag aange nomen, dat werkgever en werkman ieder de helft van de verzekeringspremie hebben te betalen. Geen aanbeveling verdient 't, een minimum loongrens aan te nemen, welke het loon aan wijst van hen, aan wie de verzekeringsplicht niet behoort te worden opgelegd. Eenparig heeft de commissie zich uitgespro ken voor het aannemen van een maximum- loonbedrag, hetwelk de grens aanwijst van het loon als criterium voor liet opnemen in de verplichte verzekering. Eveneens is eenparig als criterium voor werklieden enz. aangeno men het in dienst van anderen arbeid (gees telijken zoowel als lichamelijken) verrichten tegen loon met groote meerderheid en door de commissie beslist om in de regeling van De apostelen mochten niets hun eigen noemen, viel de jonge man hem op zege vierenden toon in de rede. Dat is waar, maar God wilde hen steller, boven en buiten de gewone tnenschelijke omstandigheden, opdat zij slechts H c in zouden zoeken; zij waren geroepen! Wij allen zijn geroepen! Maar niet tot d e n z e 1 f d e u werkkring! Zijt gjj misschien geroepen tot Apostel? De jonge man werd bleek, zijn oogen sloten zich als onder pijn, hij moest reden hebben om zich deze vraag aan te trekken. Maar de. rijke moet toch ook werken, meende Lars; arbeid is ieder aanbevolen. Zeker moet hij dat, ofschoon zijn werken en de middelen die hij er voor gebruikt, ge heel anders zijn dan van den minder bedeelden. Maar zeg mij, zal de mensch niets doen dan arbeiden? Hij zal ook bidden viel de blon de vrouw in, en vouwde haastig haar handen, alsof zij liet bidden reeds te lang had verzuimd, en nu de schade wilde inhalen. Dus, wanneer een mensch rust van den arbeid, zal hij bidden? Zou iemand dit kunnen volhouden? Wat zou er van het gebed, de verplichte verzekering ook dienstboden op te nemen, en met een niet geringe meerder heid werd beslist, de boekhouders, kantoorbe dienden, klerken en dergelijke personen alsme de de onderwijzers en ambtenaren, die niet in staatsdienst zijn, in de regeling van de ver plichte verzekering op te nemen. Eenparig werd besloten eene algemeene maximum-loongrens, geldende voor geheel Ne derland, aan te nemen en met geringe meer derheid verklaarde de commissie zich voor het aannemen van een jaarloon van ƒ1000 als maximum-loongrens. Ook vrouwen belmoren in de verplichte verzekering te worden opge nomen, met aanneming van eenige faciliteiten zonder verhooging van de verzekeringspremie. Zelfstandige arbeidende personen (eigen ba zen, kleine handelaren, kleine landbouwers etc..) belmoren niet in de verplichte verzeke ring te worden opgenomen. Doch aan dezen moet vrijheid worden gegeven om onder de noodige waarborgen deel te nemen aan de verzekering met toekenning in het overgangs tijdperk van dezelfde voordeelen als aan de tot verzekering verplichten worden verleend. Met een niet geringe meerderheid heeft de commissie zich uitgesproken voor het aanne men van den leeftijd van zestien jaren als aanvangsleeftijd voor het opnemen in de ver plichte verzekering De commissie heeft met groote meerderheid zich verklaard voor eene algemeene geldende leeftijdsgrens, waarop het ouderdomspensioen behoort in te gaan. Eenparig heeft de com missie nadat een voorstel van 00 jaar als aan vangsleeftijd, ten aanzien van 't ingaan van wat van den arbeid worden Moet de inensck zich niet somwijlen ontspannen? Wij mogen ons eerst dan rust gunnen, besliste Else, als onze klachten te kort schieten om verder te gaan; want dan worden wij niet in verzoeking gebracht door booze ge dachten, dan worden wij niet misleid. De psalmist viel hierop in: Zoo ga ik mijn moede leden In Jezus naam Stil toch Krik, en luister vermaande de predikant. Oedegaard vatte nu zijne rede- Deering aldus samen: Ziet ge: arbeid brengt vruchten voort, en wekt het verlangen naar rust. Maar nu meen ik, dat gezelligheid, zang, spel of iets van dien aard, zoete vruchten zijn van den arbeid, en dat ze tijdelijk den geest een vereischte en aangename rust bieden. Dé leektn werden ourustig; allen zagen naar de doeken, naar Randi, want nu moest het voornaamste komen. Zij bewoog haar onzicht baar hoofd heen en weder, en eindelijk klonk het plechtig en zacht: Daar is geen rust in wereldlijke zang en dans; zij verhitten het lichaam, en wekken zon dige begeerten. En vruchten van den arbeid kunnen het ook niet zijn, want zij doen ons de 't pensioen met zeer groote meerderheid ver worpen was, zich verklaard voor het aanne men van den 65-jarigen leeftijd. De commissie heeft vervolgens met eenpa righeid van stemmen besloten bij het aan wijzen van de grondslagen, waarop de verplichte verzekering tegen ouderdom en invaliditeit behoort te berusten, als grondslag voor het begrip invaliditeit aan te nemen de bepaling voorkomende sub. no. 4 in de Eerste Schets des heeren Greven, luidendeTot pensioen wegens invaliditeit gerechtigd is hij, die a. tengevolge van zijn lichamelijken ol gees telijken toestand blijvend buiten staat is, om door arbeid, die voor zijne, krachten en be kwaamheid is berekend en die met liet oog op zijne ontwikkeling en vroegere bezigheid hem in billijkheid kan worden opgedragen, een bedrag te verdienen, gelijk, aan de som van een zesde van het gemiddeld jaarlijksch loon in de loonkiassen, in welke voor hem gedurende de laatst verloopen jaren is bijgedragen, en van een zesde eener som, door Gedep. Staten voor iedere gemeente vast te stellen, als jaar lijksch inkomen door gewonen handenarbeid te verdienen b. tijdelijk langer dan een jaar, daartoe bui ten staat is, zoolang die toestand voortduurt. Met eenparigheid van stemmen heeft de com missie zich uitgesproken om als hoofdbegin sel voor de pensioensberekening aan te nemen, dat het peusioensbedrag verband heeft te hou den met het voorheen genoten loon, terwijl zij voorts in verband met de maximum loon grens heeft opgesteld de volgende vijf loon kiassen tijd verspillen en maken ongeschikt tot den ar beid. Ach, dat zijn zulke zware verzoekingen, viel de blonde vrouw zuchtend in. Dit bracht Erik op een psalmvers: Met zorge zien wij eiken dag De ondeugd Zwijg toch Erik, sprak de predikant gij stoort slechts de anderen! Ach ja, dat doe ik, hernam Erik en be gon weder: Houdt dar. uw tong in toom Opdat zij nooit Neen, maar houdt toch op, Erik.- De psalm is schoon, maar alles op zijn tijd. .Ja, ja, vader, dat is een waar woord, alles op zijn tijd en plaats. Maar Ieder uur van 't leven, Heerl moet uien U geven, 't Kloppen van het harte, Zij in vreugd en sinarte 't Klokgelui dat tot gebed Roept, Neen, neen, Erik, dan werd ook het ge bed eene verzoeking; gij moet katholiek worden,

Krantenbank Zeeland

Nieuwsblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1898 | | pagina 1