voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Oud en Nieuw.
No. 327.
Zaterdag 1 Januari 1898.
7e jaargang.
Binnenland.
HIT NIEUWSBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIEPRIJS:
Per 3 maanden 40 cents franco per post 45 cents. Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
Voor Amerika /2.90 per jaar bij vooruitbetaling. 5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin-
Abonnementen worden aangenomen bij alle derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever. Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
Deze Courant verschijnt eiken Zaterdag bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskem.
Zoo staan we dan andermaal als rondom
eene geopende groeve die straks het jaar 1897
in haren schoot zal opvangen.
Met al zijn wel en wee verdwijnt het in
de onmetelijken oceaan van het verledene, al
les wat het ons bracht, in dien kuil met ziah
voerende
Neen, niet alles.
Niet de herinnering aan droevige gebeurte
nissen.
Niet de gedachte aan licht en vreugd.
Want bij al wat we dierbaars moesten mis
sen, wat we door lijden leerden kennen, is de
zalige gedachtenis ons bjj gebleven of heeft
een terugblik een helder schilderij voor onze
oogen getooverd.
Wel zjjn vele der eerste indrukken verdwe
nen, wel zijn we harde slagen te boven ge
komen, maar nimmer laat het gebeurde, van
welken aard ook, ons los.
Dageijjks voelen we nog het gemis van
dierbare nabestaanden, elk oogenblik doemt
hunnen geest voor ons op, en op een avond
als deze, waarin het jaar weldra ons zal heb
ben verlaten, is het, alsof we meer dan an
ders nog tot gebeurtenissen worden aangetrok
ken, die op onzen levensweg en voornamelijk
in het afgelegde tijdsbestek zijn voorgekomen.
Dan worden bijzonderheden opgehaald, eigen
ran afgestorven bloedverwantendan worden
geschiedenissen in hunnen vollen omvang op
nieuw aan de vergetelheid ontrukt, om nog
eens eene doorgeloopen periode te gedenken
met al wat zich daarbij voordeed, om nog
eens dankbaar te gedenken de wonderlijke lei
ding des Allerhoogsten, die bij vele voorval
len is ervaren.
Ja, in vele gezinnen, is zoo'n oudejaarsavond,
ondanks treurige herinneringen, ee« gezegende
avond, een dankstond gelijk.
Maar in even zoovele andere gezinnen is
de beteekenis van het einde des jaars even
koud en kil, als het gure weder daar buiten.
In tal van huiselijke kringen is de over
gang van het oude in het nieuwe jaar een
onbeduidend feit.
01 daar dankbaarheid heerscht
We betwijfelen het.
Niemand, die niet onverschillig is in het
voortspoeden zijn levens, of hij vindt op den
oudejaarsavond een oogenblik van ernstig na
denken.
In zijne bezigheden neemt zelfs de gedachte
san het verscheiden des jaars hem onwille
keurig een korte wijle in beslag.
't Is trouwens ook geen wonder
Zjjn de tijden dan niet ernstig genoeg om
eens even een blik te slaan op het ten einde
spoedende jaar
Heeft de afgelegde jaarkring, zoo hoopvol
begonnen, aan uwe verwachtingen beantwoord?
Of is er veel waarin ge zijï teleurgesteld.
Och, het gaat ook hiermee zooals met zoo
veel, men is wel dankbaar voor het genotene,
maar volstrekt niet voldaan.
Verre dus van etne volkomen bevrediging
soms verre ook van eene beantwoording aan
de verwachtingen.
Even zoo goed als de werkelijkheid van
het leven, hen die zich pas daarin begeven,
tegenvalt, evenzoo is voor verreweg de mees
ten het leven een voortdurende teleurstelling.
Hoevelen zijn er niet die schoone illusies
den bodem zagen ingeslagen, of in rook ver
vliegen waar het noodlot hen parten speelde?
Hoevelen vertrouwden niet op menschen,
die zich hunne vrienden noemden, en het ble
ken niet te zijn
O, als ge eens wist wat tal van teleurstel
lingen moesten geschreven worden op reke
ning 7-n menschen op wie men bouwde en
vertrou vde.
Is het wonder dat ook zulke gedachten het
brein doorkruisen op een avond als deze, waar
in men een overzicht van de verschillende
gebeurtenissen des jaars opent.
Maar alweder moeten we zeggen, dat zulke
gedachten niet opkomen bij hen, die daarhe
nen leven, als voor hun genoegen, en die bij
den ernst der dagen, geen ernst met zich zel
ve maken.
Door hoevele huisvrouwen wordt de winter
niet droef tegemoet gezien, als de vader bij
geen werk geen verdienste heeft, en hoejam-
merlijker bovendien als bij sommigen datgene
«at nog verdiend wordt voor een groot ge
deelte wordt verteerd in o tucht. Naast de
geldelijke schade die zoo'n gezin ondervindt,
is het zedelijke nadeel dubbel te betreuren.
Zoudt ge meenen, dat in zoo'n woning een
ernstige stemming de beteekenis van den oude
jaarsavond kan verhoogen
't Is mogelijk dat de moeder een stil gebed
opwaarts zendt om ve_betering in den treuri-
gen toestand van zichzelf en haar gezin.
't Is mogelijk, zeggen we, maar 't is ook
mogelijk dat verwenschingen in haar hart
opwellen, als gedreven tot den uitersten nood,
al moet ook erkend worden, dat zulke mid
delen, niet de ware zijn.
Als ge met uwe gedachten gevoerd wordt
naar een ziekbed, waar een slachtoffer reeds
lang aan die sponde is gekluisterd, hoe bloedt
dan niet het hart bij het zien van zooveel
lichamelijke en soms ook stoffeljjke ellende.
Zou er nog genezing voor hem mogelijk
zijn of is de onverbiddelijke dood reeds aan
het aftakelen van zijn verzwakt lichaam. En
toch is het hem, als kan lig nog op herstel
hopen.
Wel vreest hij misschien eenerzijds, dat
deze eerste dag van het nieuwe jaar de laat
ste zal zijn, maar anderzijds vermoedt hij zich
wellicht nog niet in zoo'n zwakken toestand.
»Moed gehouden" roept men de zulken toe,
als om hen een riem onder het hart te steken.
Bij levenslust behoort niet minder levens
moed.
Inderdaad, want zeer velen zijn moedeloos.
Moedeloos bij de klimmende eischen van den
tegenwoordigen tijd, moedeloos bij de grootere
worsteling in den strijd om het bestaan.
Kan de wisseling des jaars daarin dan zoo
veel verandering ten goede brengen
Is de dag van heden dan niet dezelfde als
die van gisteren
Meent men dan dat alles anders zal gaan
Och neen, dat nu juist niet.
Want is de eerste dag des jaars, die als
een feestdag wordt aangemerkt, voorbij, dan
begint des anderen daags als voorheen de ar-
bied op aller gebied, daar waar men geëin
digd is.
Ieder die familieleden bezocht, keert weer
huiswaarts om zijn gewone taak andermaal
op te vatten.
Weder wordt men meegesleept met den
stroom in het dagelijksche leven.
Verreweg dezelfde behoeften, dezelfde noo-
den dringen zich aan U op en zoo gaat het
immer voort tot het moede hoofd zich neer
legt, om voor goed van deze aard en al wat
u daaraan verkleefd doet zijn te scheiden.
Zou het niet wenschelijk zijn, dat met een
nieuw jaar oude veeten werden begraven en
met alle krachten werd gearbeid aan een ge
meenschappelijk doel, de bevordering van den
vrede
O, was het waar, dat als het oude is heen
gegaan, en alles nieuw geworden is, ook 's
menschen hart werd vernieuwd.
Dat beleedigingen als in het zand waren
geschreven om voor immer uitgewischt te
worden, en weldaden in marmeren gedenkzui
len werden gegrift, dan was veel, zeer veel
gewonnen en zouden de hartelijke nieuwjaar-
wenschen tot hun volle recht komen.
Dat het zoo zij is onze hartewensch bij
den aanvang van 1898.
Vrijdagavond te 7 uren hebben H.H. M.M.
de Koninginnen, evenals vorige jaren, het Kerst
feest ingewijd met hot houden van een Kerst
boom in de groote balzaal van het paleis. De
Koninginnen en prinses Elisabeth waren daarbij
tegenwoordig. Tot dezen Kerstavond waren
uitgeuoodigd verschillende dames en heeren der
hofhouding en een 12 tal kinderen van aan
zienlijke ingezetenen der residentie.
llRESIvKVS, 1 Januari 1898.
Dinsdagavond gaven de leerlingen der hoog
ste klasse van de le openbare school alhier, in
een der bovenlokalen de in ons vorig no. aan
gekondigde uitvoering.
De opkomst der belangstellenden was bijzon
der groot.
De kinderliederen werden echt kinderlijk en
zeer flink gezongen.
De leerlingen gaven ten duidelijkste blijk
van goede studie, onder leiding van hnnnen
leermeester den heer Wisse, hoofd dier school,
wiens toewijding, vooral op het gebied van den
zang erkend is.
De groote belangstelling, voornamelijk van
de zijde der ouders, was (en dezen zeer begrij
pelijk, waar zij hunne kinderen hoorden zingen,
en het was hen aan te zien, dat zij daarbij
genoten.
Hadden de aanvankelijke pogingen van het
doel, dat met deze uitvoering beoogd werd, de
verwachting verre overtroffen, de heer Wisse
had goede hoop, dat het nog ontbrekende be
drag bij eene volgende gelegenheid wel voltee-
kend zal worden.
Hij bracht dan ook zijnen hartelijken dank
aan allen, die door hunne bijdragen zijne be
moeiingen hebben gesteund.
Enkele leerlingen voerden onder leiding van
den heer H. Luteijn, eenige nummers uit, die
werkelijk ook van goeden aanleg en toewijding
op de viool getuigden.
De heer J. A. Frederiks schrijft in de
Middelb. Crt.
Het is zeker weinig bekend dat aan de grens
van ons land, in eene nederige woning, door
eene vrouw uit het volk kunstproducten wor
den vervaardigd, die door vorstelijke personen
bij festijnen of feestelijke gelegenheden worden
gedragen.
Dat geval doet zich te Sluis voor en ik had
gelegenheid met die vrouw en hare voortbreng
selen kennis te maken.
Vrouw De Pauw, zoo is haar naam, is ie
mand van middelbaren leeftijd en bewoont mot
haar gezin een kamer in een klein huis. Zij
behoort tot de arbeidende klasse en gaat, zoo
als men dat noemt, uit werken. Is het werk
in de vaste huizen afgeloopen en is er in de
behoefte van het gezin voorzien, dan worden
de overschietende uren besteed om kant te ver
vaardigen.
Op de verschillende vragen omtrent de kunst,
die zij beoefende, gaf zij heldere antwoorden,
die getuigden van een schranderen geest en
een gezonde opvatting van het kunstvak, dat
haar lief was, terwijl uit alles een groote te
vredenheid sprak, die bewees welk een welda-
digen invloed de kunst hier in die schamele
woning uitoefende.
De pot met geschilde aardappelen, die op de
tafel stond, werd op zij gezet en het kussen
vertoond, waarop de talrijke klosjes, omwonden
met ragfijn garen, waarmede de kunstwerken
worden vervaardigden de vlugge vingers ga
ven dadelijk eenige proeven van haar talent.
Zij had nu onderhanden eenige meters kant
voor de prinses Von Wied, terwijl dezen zomer
een zakdoek was gemaakt voor prins Albert
zooals zij zeide.
Op de vraag, waaraan zij de ontwerpen voor
