voor Zeeuwseli
No. 323.
Zaterdag 4 December 1897.
7e jaargang
FEUILLETON.
PETRA, list YiSSÉMM.
Concurrentie.
A B O NN EMENTSP R1JS:
Per 3 maanden 40 cents franco per post 45 cents.
Voor Amerika /2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
A D V E R T E N T I E P R IJ S
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij ""abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
Deze Courant verschijnt eiken Zaterdag bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskens.
Verkorting van den eersten oefe-
ningstijd der militie.
Het is wel een ingrijpende maatregel al
dus lezen we in het „Vaderland" dien de
minister Eland genomen heelt ten aanzien van
den eersten oefeningstijd der militie.
Deze lot nog toe een jaar is toch bij
Koninklijk besluit van 19 October jl., no. 50,
yoor de militieplichtigen der lichting van 1898,
die bij de infanterie en de vesting-artillerie wor
den ingelijfd, op 8 maanden vastgesteld. Bij
de overige korpsen blijft die oefeningstijd be
paald op een jaar.
Onze zienswijze betreffende deze. voor het
leger zoo belangrijke aangelegenheid kan onzen
lezers bekend zijn. Meent de minister, meenen
de militaire autoriteiten, dat met een eersten
oefeningstijd van 8 maanden kan worden vol
staan, wij zullen er ons bij neerleggen zij dra
gen de verantwoordelijkheid voor die inkrimping.
Alleen mogen we niet nalaten op te merken,
dat de generaal Eland een tiental jaren geleden
een legerorganisatie ontwierp, waarbij gerekend
werd op een eersten oefeningstijd van 16 maan
den voor de infanterie en de vesting-artillerie,
loet 9 weken herhalingsoefeningen, en van 24
maanden voor de andere wapens, met 3 weken
herhalingsoefeningen Het verschil is wel wat
heel groot en stemt niet bepaald tot gerustheid.
Waarmede wij evenwel in geen geval vrede
kunnen hebben, d. i. met de wijze, waarop de
minister met de miliciens der lichting van dit
jaar, die tot de infanterie en de vesting-artillerie
behooren, omspringt. Voor deze miliciens was
DOOIL
B. BJÖRNSON.
Nu reeds dacht Petra, terwijl haar hartje
ontstuimig klopte. Ze zag naar do namen die
in de ringen gegraveerd waren, en las op den
een Petra, en op den ander Gunnar. Zij
werd doodsbleek, wierp de ringen en het pak
ket op den vloer, en scheurde den brief open.
Hij was gedateerd „Calais" en luidde
Lieve Petra
„Na hier te zijn gekomen, van 51° breedte
tot 54° met goeden wind, en verder onder een
»torm die niet zonder gevaar was, zelfs voor
grootere schepen dan het onze, dat een prach
tig zeilschip is. Maar nu moet gij weten, dat
ik den geheelen weg hierheen aan jou heb ge
dacht, en aan wat er laatst tusschcn ons is
voorgevallen en het is akelig, dat ik eigenlijk
geen afscheid van je kon nemen, waarom ik
met smart aan boord ging, maar ik vergat je
de eerste oefeningstijd bij K. 1$. van 3 October
1896, no. 33, op een jaar bepaald. Nu brengt
het K. B. van 19 October jl., no. 59, dien tijd
terug op tien maanden en worden bedoelde mi
liciens derhalve, voor zoover zij niet onder de
wapens moeten blijven tot voorziening in het
incompleet aan vrijwilligers, tegen 1 Januari
a. s. reeds met groot verlof gezonden. Tegelijk
echter bepaalde de minister, dal aan alle mili
ciens, die dit verlangden en gemist konden
worden, van 1 November jl. af een verlof van
twee maanden zou wordcii verleend.
De oefeningstijd eerst op twaalf maanden
vastgesteld, werd dus daarna hij K. B. tot tien
maanden verminderd en ten slotte door den
minister, althans voor een aantal miliciens, fei
telijk tot acht maanden teruggebracht. Wij
willen de vraag hier onbesproken laten, in
hoeverre die laatste maatregel te rijmen is met
de verplichte deferentie voor een b sluit der
Kroon. Maar wat we niet mogen verzwijgen is,
dat, naar onze overtuiging, hier met ruwe hand
is ingegrepen in een beslaande regeling. l)e
opleiding der militie heeft, althans zoo werd
steeds beweerd, in de laatste jaren altijd plaats
gehad volgens een vast programma, waarbij
„met den tijd moest gewoekerd worden" (offi-
cieele stijl). Nu kunnen wij ons voorstellen
dat iemand, die van oordeel is, dat maar acht
maanden noodig zijn voor iets, waarvoor sedert
jaren twaalf maanden gebruikt werden, een an
der programma maakt, waarbij met die vermin
dering rekening wordt gehouden.
Maar om in eens van die twaalf maanden er
twee, voor velen zelfs vier, af te knippen, zon
der cenige voorzorgen te neincn, waardoor aan
sedert nooit, een enkel oogenblik uitgezonderd,
want een zeeman heeft het hard te verduren.
Maar nu zijn we hier gekomen en ik heb
al mijn huur gebruikt om geschenken voor jou
te koopen, en het geld, dat ik van moeder
kreeg heb ik ook gebruikt en nu heb ik niets
incer. Maar als ik verlof krijg koin ik even
zoo zeker als de geschenken want zoolang het
een geheim is ben ia niet zeker voor anderen,
inzonderheid voor het jonge manvolk, waarvan
er zoovelen zijn maar ik wil het nu zeker
hebben, zoo iemand zich verontschuldigen durft,
weet hij voor wie hij zich in acht moet nemen.
Gij kunt; genoeg een krijgen die beter is als
ik, want gij kunt krijgen wie gij maar wilt;
inaar gij kunt nooit een krijgen die trouwer
is; want dat ben ik. Nu wil ik op houden,
want ik heb twee vellen gebruikt en de letters
zijn zoo grootwant het is het slimste wat ik
doe, inaar ik doe het toch, omdat gij het wit.
En zoo wil ik je ten slotte nog zeggen, dat
het wèl ernst waswant was het geen ernst,
dan was het de grootste zonde en kap het een
ongeluk worden voor velen.
GUNNAR ASK.
Tweede stuurman op de brik „de
uoorsche grondwet."
de bezwaren van die vermindering wordt tege
moet gekomen dit is een handeling, die wij
niet begrijpen en die wij niet kunnen goed
keuren.
Hoe moet 't nu gaan met de opleiding der
miliciens bijv. tot schutter en met de oefening
van het militiekader ziedaar een paar vra
gen, die ons voor den geest komen.
Zon een minister, die den dienst bij den
troep van nabij kende, wel ooit tot zulk een
maatregel zijn overgegaan
Zweepg-eklap.
Giuler het opschrift „Treurig" levert het
Weekblad een artikeltje, waarin 'net o. m. het
eerste optreden der Socialistische Kamerleden
>0 's lands vergaderzaal, bij de behandeling der
Indische begrooting niet geheel onverdiend gispt.
In de inleiding trok vooral onze aandacht
deze tirade, waar het zegt, dat soins de ver
klaring dat men de gehoorzame dienaar cener
partij is, al voldoende is, om bij de eerste ver
kiezing de beste een mandaat voor lid van den
raad, der Provinciale Staten, der Tweede Ka
mer te krijgen voor tal van personen, die met
de gemeentewet, de provinciale wet, de rijks
wetten, de maatschappelijke toestanden, de staat
kundige verhoudingen evengoed bekend zijn,
als een jongen met de schriften van Demosthe
nes.
De bekwaamheden voor lid van den raad,
we zien het vaak, reiken soms niet veel verder
dan een zeer gemoedelijk en volgzaam knikken
lievige angst maakte zich van Petra mees
ter. Zij was in een oogwenk van het bed en
gekleed. Zij kon het in huis niet langer uit
houden alles was verward, onzeker, gevaarlijk
geworden. Hoe meer ze over de zaak dacht,
hoe incer zij de klus kwijt raaktezij moest
iemand hebben die. haar kon helpen en raden,
alleen was zij niet tegen alles opgewassehen
Maar tot vvicn zou zij zich wenden? Wie kon
ze vertrouwen
•Er was niemand dan haar moeder. Na een
langen tweestrijd begaf zo zich eindelijk naar
den keuken, met het vaste voornemen haar
moeder alles te vertellen. Maar Gunlaug voor
kwam haar en zcide, zonder haar aan te zien
Nu, hij is hier geweest hij is thuisge
komen.
Wie? vraagde Petra, op gesmoorden toon,
terwijl ze zich aan de tafel vastklemde. Was
Gunnar nu reeds gekomen, dan was alle hoop,
de zaken tot een goed einde tc brengen, ver
vlogen. Zij keilde Gunnarhij was trouw en
goedaardiginaar zoo inen zijo drift opwekte,
krankzinnig.
Gij moest maar dadelijk bij hem komen,
zei hij.
Daar riep Petra. O, dan had hij alles
op de voorstellen van de leiders, die dezul
ken voor hunne doeleinden noodig hebben.
Hoe het mandaat wordt opgevat, komt er min
der op aan, als men behoorlijk op en neer kan
gaan als een marionet, wanneer aan het touwtje
wordt getrokken.
Toen het Weekblad schreef, dat eene ver
klaring een gehoorzame dienaar cener partij te
zijn, voldoende is om o. a ook lid der Prov.
Staten te worden, dacht het zeker wel aan een
indertijd gesteld en door hem met warmte aan
bevolen candidaat voor dit college, die gepro
clameerd werd omdat hij wasliberaal. Het
is gebleken en het blijkt nog, dat de gekozene
is een volgzaam en daarom goed bruikbaar lid
der Staten, en zeker daarom liberaal
Als bet Weekblad zulke feiten ironisch voor
stelt, en het uit de ervaring blijkt, dat liet aan
zulke praktijken meedoet, dan zal de lezer ge
makkelijk de betickenis nit dergelijke phrascu
kunnen distilleercu.
o
Door den gemeenteraad van Oostburg is be
sloten tot instelling van een wekelijksche vee
markt en wel des Woensdags, gedurende de
graanmarkt.
Aangemoedigd door het resultaat dat de ge
meente Sas van Gent met zijn veemarkt ervaart,
is ook èn bij don gemeenteraad van Aardenburg
en bij dien van Oostburg bet idee in een daad
omgezet eti zal getracht worden om hier een
wekelijksche. veemarkt levensvatbaar te doen zijn.
aan zijne moeder verteld. Wat zon er gebeu
ren
Ja, in de pastorie, vervt 's Gunlaug.
In de pastorie? Is Oedegaard thuisge
komen
Gunlaug wendde zich naar haar dochter. Ja
wie anders
Oe.degaard, jubelde Petra, 'f Was of
door een storm van vreugde, eensklaps al de
donkere wolken van angst en verdriet uit hare
ziel werden weggevaagd.
Oedegaard is gekc uen, Oedegaard, o.
God in den hemel, hij is gekomen 1 Onder
dezen uitroep stortte Petra de deur uit. Zij
liep, lachte, jubelde. Hij was het, naar wien
ze verlangdewas hij thuisgebleven, er zou
niets kwaads zijn geschiedBij hem was ze
veilig. Alleen reeds het deuken aan zijn lief
gelaat, zijn zachte stem, ja, aan de schoone
vertrekken, die hij bewoonde, stemde haar kal
mer. Zij bleef een oogenblik staan, om tot
zich zelve te komen. De stad en liet omlig
gende landschap gloeiden in de laatste stralen
der ondergaande zou Over de Sond kronkelde
nog de rook der stoomboot, die Oedegaard had
gebracht.
(Wordt vervolgd.)
