voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
PETRA, let Meiwisje.
No. 321.
Zaterdag 20 November 1897.
T jaargang.
Het Atjeh-debat.
FEUILLETON.
Buitenland.
HET NIEUWSBLAD
A BONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 40 cents franco per post 45 cents.
Voor Amerika /2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
A D V E R T E N T I E P K IJ S
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
Deze Courant verschijnt eiken Zaterdag bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Jireskens.
Dc sociaal-democratische afgevaardigde Van
Kol heeft bij de behandeling der Koloniale be
grooting voor 1898 een speech gehouden ten
gunste van de beëindiging van den Atjeh-oorlog.
In een uitvoerig resumé van het ontstaan en
den duur van dezen krijg, betoogde de heer
van Kol, dat de finaneieele en economische
kwestie in Indië geheel door het Atjeh-vraag-
stuk wordt beheerscht.
Zijn wensch om aan den oorlog een einde te
maken, belichaamde luj in de volgende motie
jDc Kamer
overwegende, dat de oorlog met Atjeh als
een nationale ramp moet worden beschouwd
overwegende, dat hel wenschelijk is de natie
in te lichten omtrent de beteekenis van dien
oorlog voor Nederland en Nederlandsch-Oost
Indië
overwegende, dat de herhaalde wisseling onzer
gedragslijn in Atjeh, zonder dat in den loop
van 24 jaren het eindo van dien oorlog is be
reikt, de vraag doet rijzen of het volhouden
van den oorlog wel wenschelijk en mogelijk is
verzoekt dc regeering eene onpartijdige com
missie te benoemen, die binnen een jaar rap
port zal uitbrengen over de moreele, politieke
en finaneieele gevolgen van den oorlog sedert
zijn aanvang, over de vermoedelijke gevolgen
der thans gevolgde taktiek en over de moge
lijkheid en wenschelijkheid den oorlog te be
ëindigen met behoud onzer volkenrechterlijke
stelling op Sumatra".
Of het Vaderland zal gebaat zijn met een
B. BJORNSON.
De leden van de zangvereeniging, geleiden
Yngve Bold zingend naar huis, en de tonen
van het spaansche lied, drongen uit de verte
tot haar door. Zij kon zelfs nu en dan de
woorden van het lied, onder nagebootst guitar
accompagnement, duidelijk verstaan.|
Dien nacht roerden liefelijke droomen Petra
in heerlijke bosschen van gouden regensde
bevallig wiegelende bloemen, beroerden haar
hoofdje als ze er onder doorliep. Toen ze ont
waakte was haar eerste werk, den ketting voor
den dag te halen, en hem over haar nachtklee
deren te passen. Daarop sloeg ze bevallig een
zwarte dook over hare schouders, en zie, de
ketting scheen haar hierop nog. eens zoo schoon.
Gedurig bezag zij zich in een handspiegel.
Zou ze werkelijk zoo schoon zijn Zij wond
heur haren los en begon weer te spiegelen,
commissoriaal onderzoek valt wel te betwijfelen.
Het feit dat de oorlog reeds te lang geduurd,
te veel offers gevergd heeft staat wel vast, maar
of het tactvol zou zijn om nu terug te keeren,
is de vraag.
De toestand moet beoordeeld worden zooals
zij nu is, daar men onmogelijk de oorzaak
meer kan wegnemen.
Het bljjkt dat de heer Van Kol vooralsnog
geen einde ziet in den oorlog, omdat hij om
te beginnen eene eventuëele commissie een jaar
tijds wil geven om de zaak in de orde te bren
gen. Als hij constateert, dat de oorlog het
Vaderland volgens zijne berekening duizend
milioen gulden kost, dat zij is een schande
voor Nederland en dat er een einde aan moet
komen, dan baart het eenigszins verwondering,
dat hij niet voorstalt direct tot ontruiming der
bezette posten over te gaan.
Wat zou de commissie er nog meer intorres-
sants aan kunnen toevoegen.
De eenige weg, die nu dient ingeslagen te
worden, is een hardnekkig doorzetten van den
strijd opdat men te eerder aan het eind er
van zij.J
De tijden zijn veranderd, ook sints de laatste
20 jaren, zoodat we met eenig vertrouwen de
toekomst te gemoet kunnen gaan, te meer ook
in de benoeming van den heer Cremer als mi
nister van koloniën.
De motie werd niet bijzonder gunstig ont
vangen, daar verschillende sprekers het onge
rijmde er van aantoonden.
maar moeder wist nog van nietszij moest
naar beneden gaan, en haar alles vertellen
Juist toen zij gereed was, en de ketting om
haar hals wilde doen, deed de gedachte aan de
vragen die haar moeder zeker zou doen, haar
aarzelen. Wat zou zij antwoorden Hoe lan
ger ze hierover nadacht, hoe ernstiger zij ge
stemd werd. Eindelijk nam ze het gouden sie
raad, legde het in een klein kistje, stak den
sleutel in den zak en gevoelde zich voor
het eerst van haar leven arm.
Zij deed dien dag niet, wat zij moest doen
ze zat langen, langen tijd aan het strand, op
dezelfde plaats waar z\j gister den ketting had
gekregen, en bezag haar schat met een gevoel
als of zij hem gestolen had.
Dien avond wachtte ze nog langer op Yng
ve Bold, dan zij den vorigen avond had ge
wacht op Gunnarzij wilde hem den ketting
teruggeven. Maar even onverwacht als het
schip waarop Gunnar voer, het anker had ge
licht, motst ook Yngve Bold met zijn eigen
vaartuig, zee kiezenhij had in de nabijgele
gen plaatsen zaken te doen, en was drie weken
afwezig.
In deze drie weken, werd de ketting van de
eene geheime bergplaats naar de andere gebracht,
Het Dreyfus-zaakje zal op den duur nog op
een sisser uitloopen. De brief die de Senator
Scheurer-Kestner geschreven heeft is onbevre
digd beoordeeld. Daarin had hij o. m. geschre
ven, dat hem door de regeering was geweigerd
inzage te doen nemen van het dossier van het
geding-Dreyfus.
Zoolang er geen nieuw proces is begonnen,
is de eenige taak van de regeering te zorgen
dat het gewezen vonnis uitgevoerd worde. Zij
zou aan haar plicht te kort doen door, zoolang
geen revisie bevolen is, ook slechts een oogen-
blik de aantastbaarheid van het vonnis te ver
onderstellen.
De naïviteit waarinêe de brief van den Se
nator wordt begroet, vindt zijn oorsprong daar
in, dat deze in plaats van met bewijzen van
Dreyfus' onschuld te komen, inzage van de do
cumenten heeft gevraagd. Dat is het paard
achter den wagen.
Alleen als den minister van Justitie, die vol
gens de wet der Fransche rechtspleging de
macht in handen heeft, om het proces te her
openen, nieuwe feiten ot stukken ter kennis
komen ot worden gebracht, welke van dien aard
zijn, dat zij het bewijs van de onschuld van
den veroordeelde zouden medebrengen, kan hij
revisie bevelen.
In de zeer vage veronderstellingen van den
heer Scheurer-Kestner, zou de minister de eer
van het leger en de eenheid van de rechtspraak
in gevaar brengen.
en de arme Petra deed menig vernederende
ontdekking. Voor de eerste maal begreep en
gevoeld» zij den afstand die haar scheidde van
de dames der stad deze zouden den ketting
hebben kunnen dragen, zonder dat iemand -op
de gedachte zou gekomen zijn haar te vragen,
van wien ze hem hadden gekregen. Maar,
Yngve Bold zou het niet gewaagd hebben, een
dame zijn -ketting aan te bieden zonder zijn
hart. Slechts aan het „visschersmeisje" durfde
hij zóó iets doen. Als hij haar iets had willen
geven, waarom dan geen kleinigheid, die ze
gebruiken kou't was zijn doel geweest, haar
te vernederen en haar te bespotten. Dat ver
haal van de spaansche ridders, en dc schoon
ste vrouw, was maar dwaasheid want als haar
op dien grond de ketting toekwam, dan behoefde
hij hein niet bij avond en als ter sluiks tc geven.
Boosheid cn schaamte drukten haar ter neder,
en zij had niemand, wien ze haar verdriet kon
toevertrouwen. Geen wonder dus, dat zij, toen
ze hem, aan wie zich al deze vernederende ge
dachten vastknoopten, terugzag, diep bloosde.
Hij beschouwde evenwel dien blos, op zijne
wijszij gevoelde dit, cn bloosde uog dieper.
Haastig liep ze naar huis, haalde den ketting
uit zijn schuilplaats, en ofschoon het dag was,
De Fransche Kamer heeft het wetsontwerp
tot afschaffing van dc geheime instructie in
strafzaken aangenomen.
De Sultan heeft den Russischen minister van
buitenlandsche zaken het grootkruis van [de
Osmanië-orde met briljanten geschonken.
In de Spaansche provincie Valencia hebben
de overstrooiningen groote schade aangericht;
15 incnschen zijn omgekomen.
Te Barcelona zijn zes kisten met geweren in
beslag genomen, die uit Antwerpen kwamen eu
voor den Kongo bestemd heetten. De zaak
wekt veel opzien en men houdt het er voor dat
dc wapens voor dc Carlisten bestemd waren.
Men zal in Holland zeker met genoegen zien,
dat de Duitsche agrariërs die ijveren voor het
sluiten der grenzen voor den vee-invoer, ten
slotte de practische boeren en landheeren in
Duitschland zelf tegen zich krijgen. Dat de
boerenstand schade bij hun bescherming lijdt,
blijkt wel uit het antwoord, dat de als practisch
en bekwaam oeconooin zeer bekende Ambts-raat
Schmidt-Lóhme op twee vragen gegeven heeft,
welke de Vereeniging van Landbouwers in Tel-
tow (eene kreits van Pom meren) tot hem had
gericht. Het waren de volgende „Is de vee
teelt in Duitschland zoo untwikkcld, dat zjj
in de behoefte van melkgevende koeien kan
voorzien En kunnen de rundvee-rassen van
de Noordduitsche laagvlakte het Hollandsch
fokvee ten behoeve van hunne veredeling ont
beren f" Op deze vragen heeft de Amtsraat
zette zij zich op een plaats neder waar ze dacht
dat hij moest voorbij koinen. Hij zou hem
nu terug hebben 1 Zij gevoelde, dat hij komen
zon. Hij had óók gebloosdSpoedig namen
hare gedachten een geheel andere richting. Zon
hij gebloosd hebben als zij hem onverschillig
was Hij zou zeker wel vroeger tot haar ziju
gekomen, als hij maar thuis ware geweest.
Het werd schemerig. Zij zat dicht bij den
weg, tusschcn de boomen. Zij kon zien, maar
niet gezien worden. Toen zij zoo een poos
gezeten had, zonder dat Yngve Bold zich ver
toonde, bestormden opnieuw die vernederende
gedachten haren geest. Zij luisterde ingespan
nen naar elk geluid.
Lang voor dat ze iemand zag, hoorde zij de
voetstappen der naderende personen, maar wie
er kwam, Yngve Bold niet. De vogels die half
slapend tusschcn dc bladereu van plaats ver
wisselden, verschrikten haarelk geluid uit dc
stad drong tot haar door. Aan boord van ccu
groot schip, dat morgen bij den eersten brie»
het ruime sop zou kiezen, werd onder het ige-
zang der matrozen, het anker gewonden. Kon
ze maar meegaan, weg, ver weg, op de eitide-
loozc zee
(Wordt vervolgd.)
