voor Zeeuwsch-Vlaanderen,
PETRA, 1st Mnisje.
Rotimti ei Aitmim
No. 318.
Zaterdag- 30 October 1897.
7e jaargang.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 40 cents franco per post 45 cents.
Voor Amerika /2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
Deze Courant verschijnt eiken Zaterdag bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskens.
De Sneeksche verkiezing is nog niet opgelost,
doordien zooals we de vorige week meldden,
door de Tweede Kamer een nader onderzoek is
bevolen.
Hoofdzakelijk spruit de lange duur van dit
geval voort uit de omstandigheid, dat niet pre-
ties zwart gemaakte stem vakjes op de biljetten
door sommige steinbureaux geldig zijn verklaard,
tengevolge waarvan bezwaarschriften zijn inge
leverd, terwijl de commissie meende dat mcer-
lere biljetten ongeldig hadden moeten verklaard
djn.
We willen gaarne aannemen, dat tal van bil-
etlen bij verschillende verkiezingen, waarbij de
lieuwe wijze van stemmen in toepassing is ge
bracht, amper den toets der wet zou hebben
tonnen doorstaan.
Dat dit aan verschillende omstandigheden is
loe te schrijven is buiten kijf.
Eerstens trolfen wij in onze omgeving voor
le raadsverkiezing steinkas'ten aan die van sterk
gesatineerd papier waren en zeer moeilijk de
afschrijving van het potlood opnamen, terwijl er
onder de potlooden waren, die zeer hard /schre
ven" en dus uit den aard van de zaak moei
lijk de witte stip zwart te maken was, in den
vorm zooals de wet dat voorschreef.
Als de stembiljetten waren ingericht zooals
nu, behalve de zwarte vakken inet de witte
«tippen, doch enkel de namen der gestelde can-
didaten bevattende, waarvan zij, op wien men
tiet wenschte te stemmen eenvoudig door gc-
FEUILLETON.
to.
B. BJORNSON.
Petra deed, zooals haar werd bevolen, en be-
<ond zich daarbij wèl, zoolang alles nieuw voor
laar wasmaar later, vooral toen het zoiner
verd, begon dit leven haar bitter |te vervelen.
Zomers placht zij den ganschen dag bijna, in
iet bosch door le bi"cngen. Dóór had zij Oe-
degaard's boeken gelezen, die zij nu evenveel
bntbeerde, als zijne gesprekken. Het gevolg
n «ervan was, dat zij zich aansloot bij wie haar
focht.
In den loop van den zomer, kwam er een
wisje op de naaischool, Lize Let genaamd.
Let was niet haar naam, maar dien van een
"ng kadet, met wien Lize zich in de Kerstva
kantie, op het ijs had verloofd, ofschoon zij nog
Baar een schoolkind was.
Lize .mocht sterven als het waar was", en
*gon te schreien als men er over spraktoch
haald werden, we gtlooven dat dan de taak
voor de stembureau*, vergemakkelijkt zou wor
den, omdat dar, de kwestie van het meer of
mindere zwart zijn van de aangeduide candidaat,
geen moeilijkheden meer zou kunnen opleveren.
Ot men in circulaires of hij gesprekken aan
wijst om de onderste, middelste, of welke stip
ook zwart te maken staat gelijk met te zeggen
dat de tegenovergestelde naam moet doorge
haald worden, en zij die niet kunnen lezen
hebben evenveel moeite om uit te maken of de
stip vóór den naam van /V. of li. zwart ge
maakt moet worden, dan wel ot zij de naam
van li. of A. moeten doorhalen. Dat blijlt
precies hetzelfde, terwijl de herkenning der bil
jetten vermindert en dus het geheim der stem
ming verhoogd wordt.
Wat nog als een groote griet is aan te mer
ken is de wijze van kandidaatstelling.
Als dn wijze der stemming e- op ingeViebt.
is om des kiezers geheim te bevorderen, dan is
de camlidaatstelling zooals die thans is geregeld,
volkomen daarmede in strijd.
Immers wanneer de voorzitter van een stem
bureau de iiidentitcit van een kiezer vóór de
uitvoering van zijn stemrecht onderzoekt, zien
we niet in, waarom de indentiteat van de kie
zers bij de candidaatstelling aan liet oordeel van
het publick moet worden onderworpen, door de
namen van lien, die een candidaat stellen, te
publiceeren.
We beschouwen dat als een inbreuk maken
op de vrijheid, die o. i. niet geoorloofd is.
Wanneer door een kiezer aan den burgemees
ter, die is de voorzitter van een stembureau of
van een hoofdsteinbureau een lijst wordt aan-
noemden de meisjes baar nooit anders dan Li
ze Let.
De kleine Lize Let lachte en [schreide veel,
masr 't zij ze lachte 't zij ze schreide, zij dacht
daarbij altijd aan liefde.
't Scheen wel, of Lize's tegenwoordigheid op
een geheimzinnige wijze, nieuwe, vreemde denk
beelden had gebracht in de hoofdjes van alle
leerlingen 't was, alsof zij de atmospheer waar
in ze ademde, als bezwangerde met liefdege
dachten, die zin en beteekenis gaven aan de
meest prozaïsche dingen. Werden de handen
uitgestoken naar een klos garen, dan was het
om te werven, en de klos fluisterde .ja",
of .neen". De naald verloofde zich met den
draad, en de draad offerde zich steek voor steek,
op voor een onvermurwbare. Zij die zich wondde
vergoot haar hartebloed die van naald verwis
selde was trouweloos. Fluisterden twee meisjes
samen, men kon er verzekerd van zijn, dat het
over iets zeer merkwaardigs handelde, dat haar
was overkomen. Ieder had zijn vertrouwde, er
waren duizenderlei geheimen, het was niet
om uit te houden.
Eens op een schemeravond stond Petra in
een motregen niet een grooten doek over het
hoofd geslagen, voor de Huisdeur, en gluurde
geboden waarop een vereischt aantal kiezers een
candidaat voordragen, dan moet die burgemees
ter de indentiteit dier kiezers maar toetsen aan
de kiezerslijst, terwijl een publiceering geheel
overbodig isevenals de resultaten van een
.stil verhoor" voor den rechter een geheim
blijft.
Zoolang er inenschen zijn, die niet bet stellen
van een tegencandidaat een loopje nemen met
met lien, die hun naam daartoe leenden, en
zoolang zulke menschen de rechten hunner ïnc-
dekiezers trachten te verkleinen of in het oog
van anderen zelfs bespottelijk te maken, zoolang
zullen er vele gevonden worden, die niet spoe
dig Iiiiii naam op een eandidatcnlijst ineer plaat
sen zullen.
liet verdient dus ernstige overweging 0111 dit
bezwaar weg te nemen.
Antwerpen heeft Donderdagavond een bezoek
ontvangen van tal van Duitsclie burgemeesters
en afgevaardigden van Duitsche Kamers van
koophandel, die de. stad en voornamelijk dc ha
venwerken in oogensehouw kwamen nemen in
verband met door Antwerpen in het werk gc-
sielde pogingen om het verkeer over Antwer
pen naar Duitschland uit te breiden.
Dat Antwerpen ook in deze richting trach
ten wil Rotterdam een vlieg af te vangen, is
weer cone van die feiten waarbij inen de vor-
broedirimr van Zuid- en Noord-Nederland zoo
naar binnen, waar een jong zeeman, een walsje
floot. Petra hield den doek met beide handen
vast, zoodat men slechts haar neus en oogen
kon zien, maar toch ontging liet den zeeman
niet, dat zij hem wenkte, en in een wip stond
hij aan haar zij
Kom Gunnar, gaat ge een straatje met
me oin
Maar 't regent.
'I Zou watzij gingen op weg.
.Koop ine een paar taartjes, zulke met
schuim.
Gij moet ook altijd taartjes hebben.
Met schuim, hoor 1
Hij ging een winkel binnen, en kwam bij
haar terug inet een zak gebak. Petra stak een
hand uit den doek en ging etende verder. Toen
zij buiten de stad gekomen waren, zei Petra,
terwijl ze hein een stuk van haar taartje toe
reikte
Hoor eens Gunnar, wij hebben altijd zoo
veel van elkander gehouden. Van al de school
jongens, hield ik altijd het meest van u. Ge
looft ge 't niet Maar ik verzeker u, dat het
zoo is. En nu zijt ge tweede stuurman, gij
naoogt spoedig een schip voeren, het wordt tijd
dat ge u verlooft Gunnar 1 Liefste, eet ge
zonneklaar ziet gloren.
Het is daarom niet onbeuioedigend liet oor
deel over deze zaak te vernemen van een blad,
dat de meening weergeeft van dat gedeelte van
Duitschland, waar men tengevolge van de aard
rijkskundige ligging het meeste gewicht zou
kunnen hechten aan verbetering van het vor
keer over Antwerpen.
Het is de Frankforter Zcitung, die aldus
schrijft
De uitnoodiging van de Antwerpenaars aan
de Duitschers is natuurlijk voortgekomen, zegt
de Frankfurter Ztg., uit de behoefte die de
koopmansstand te Antwerpen gevoelde oin beter
voeling le houden met den Duitsehen handel.
„Dc gunstiger ligging van Rotterdam voor de
havens van midden- en hoven-Rijn had in dc
laatste jaren het verkeer van de voornaamste
Hollandsche haven met de Rijnstreek in sterker
verhouding doen toenemen dan hot verkeer van
•Antwerpen inet die streek. Dit feit moest, bij
den grooten algemeenen vooruitgang van Ant
werpen, de aandacht trekken. Het aanmerkelijk
grootere aandeel, door Rotterdam in het Rijn—
verkeer verworven, is het gevolg van de talrijker
verbindingen te water, van de lagere vrachten,
en voor een deel ook van de lagere overladings-
en andere onkosten. Door de uitnoodiging lot
het bezoek aan Antwerpen wilde men dus den
handelsstand uit liet westen van Duitschland
gelegenheid geven 0111 zich te overtuigen van
den omvang en het gerief der haveninrichtingen
aldaar, ten einde aldus oude banden hechter te
maken, nieuwe aan te knoopen, en Antwerpen's
kracht als mededinger ook in het Rijnverkeer
te versterken".
het taartje niet op
Neen, ik pruim.
Nu, wat zégt ge er van.
Och, het heeft niets geen haast.
Geen haast Gij gaat immers overmor
gen weg.
Ja, maar ik kom terug.
't Is niet gezegd, of ik dan tijd heb
't is ook de vraag, ot ik hier dan nog ben.
Moest liet dan met U zijn
Ja, Gunnar, natuurlijkdat zoudt ge al
lang begrepen hebben als ge niet zoo dom waart,
maar daarvoor zijt gij ook een zeeman.
Nu, dat kan ine niet schelen, 't Is zeer
prettig zeeman le zijn.
Ja, uwe moeder heeft een eigen schip.
Maar wat zegt ge nu p Gij zijt zon slaperig I
Ja, wat zal ik zeggen
Wat ge zeggen zult? Petra lachte luid.
Gij wilt mij misschien niet hebben
O Petra, dat weet ge wel beter. Maar
ik beu niet zeker, of ik op u vertrouwen kan.
Ja, Gunnar, ik zal u |trouw zijn. O, o,
zoo trouw.J
Hij stond stil. Laat me u in de oogen zien,
Petra.
(Wordt vervolgd.)
