voor Zeeuwsck - Vlaanderen.
LIEFDE EN TROTS.
No. 282.
Zaterdag 20 Februari 1897.
6e jaargang.
FEUILLETON.
I E U W S B L
D
ABONNK M ENTSPRIJS:
Per 3 maanden 40 centsfranco per post 45 cents
Voor Amerika /2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
«A ÜVEKTE N T I E P R IJ S
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
Deze Courant verschijnt eiken Zaterdag bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskem.
Wij •chreren in ons eerste artikel reeds,
tos hrt vraagstuk der pensionneering niet
ns vandaag of gisteren dagtrekent, doch se
dert langen tijd reeds door verschillende man
lui is gepoogd het tot erne goede oplossing
Ibrengen.
Oemakkeljjk is deze oplossing niet, want er
duo zich, wil men tot de uitvoering over
run, zoovele vragen op, die op meer dan
ddns wijze kunnen beantwoord worden, dat
mui degelijke studie en roorbereidiug een
naisbaar verrischte is, zal de zaak slagen
Tie wie moet de storting in de pensioenkas
lilgasnf Wie moeten er van profiteeren? Op
vtlke leeftijd zal de tiitkeering aanvangen?
Hoe wordt, «oolang men nog in het over-
|Mgitjjdp«rk verkeert, dat de bijdragen der
ulsgging nog niet voldoende zijn aangegroeid
ia daaruit te keeren, gehandeld met hen,
dit thans den vastgestelden ouderdom ba-
nikt of bijna hebben en voor of door wie
doe niet gestort is? Moet men het tegenwoor
dig levende geslacht voorbijgaan om alleen
nksning te honlen mat het opgroeiende?
Hrt gemakkelijkst ontkomt men zeker aan
dns »n dergelijke moeilijkheden, wanneer
bis het stelsel toepas'., voorgeslagen door
den Engelschman Charles Booth. Deze toch
stelde voor, dat ieder burger, die 65 jaar
(morden was, recht zou hebben op een pen-
Men van ƒ150 uit de rijksk»6ieder bur
in, onverschillig of hij rijk of arm is, of
NAAR HET ITALIAANSCH
DOOR
TOMMASAN I G V I D I.
ïj hield een luisterend oor gericht naar
'et geringste gedruis zij hoorde in de verte
langzaam gemurmel gelijk aan het stroo-
*<n van het water onder den grond. Zij
«nds dit geluiddat waren de stemmen
leerlingen van de eerste klasse, die zich
eentonig rythmus oefenden in het optel-
D*arna kwam haar een liefelijk, godsdiens-
Hg, gezang ter oorendat waren de leer-
•"•gen die allen gezamenlijk, alvorens de
•Wisal binnen te gaan, gebeden opzeiden.
Ook zjj had die vele jaren achtereen op-
f^gd I Toen was zij goed, gedwee en ge-
',k«ig. Maar waarom zoo niet gebleven
waarom niet voor de vermaningen van
"'"rii, hoe hard zij haar ook mochten toe-
hij handen- dan wel geestelijken arbeid heeft
geloverd. Die van zichzelf genoeg had om
van te leven, zou, meende hij, geen aan
spraak maken op de uitktering.
Booth wilde geen bijdragen ot contribu
ties heffen, noch van patroons, noch van ar
beiders, doch de kosten vinden uit eene in
komstenbelasting en verhooging van enkele
andere belastingen, waardoor toch x. i. naar
de draagkracht ieder voor zijn aandeel aou
bijdragen. Het behoeft geen bet.og, dat bij
deze regeling de kosten der pensionneering
voor hot Rijk bizonder hoog zouden komen.
Voor Engeland werden dese kosten geraamd
op 150 millioen gulden 's jaars, voor ons
land op 30 millioen.
Ongeveer a van hetzelfde denkbeeld uit
gaande, maar veel goedkooper was het stel
sel van Napoleon III. Deze Keizer aller
Fransehen, welke grieven men overigens te
gen hem moge hebben, toonde een warm
hart te hebben voor de belangen der volks
klasse en de democratische neigingen zijner
jeugd nooit geheel ontrouw te zijn geworden.
Persoonlijk bestudeerde hij het vraagstuk der
pensionneering en kwam met het volgende
voorstel voor den dag
«r wordt van Rijkswege een pensioenkas
gevormd door bij de geboorte van ieder kind
eene som van fï5 te storten. Deze gestorte
bedragen zullen voldoende zijn behoorlijk
rente op rente uitgezet natuurlijk oin ie
der 65-jarige een pensioen te verzekeren van
ƒ150, zonder dat in al die 65 jaren eei.i»-
ge contributie, door wie ook, behoeft betaald
te worden. Dit offer zon alleen van het
schjjnen, het hoofd gebogen, en alleen daar
tegenover gesteld eene aanhoudende volg
zaamheid en zachtzinnigheid, dat machtige
wapen eener vrouw, door middel waarvan zij
altoos zegeviert 1 Fabris was bewogen ge
worden, had zijne armen geopend, en zij
had hem van zich gestooten. Alles was dus
uit.
De slok van het torentje sloeg zes uur;
het uur waarop 's zomers de natuur rijk is
aan die verrukkelijke, zachte kleuren die het
vlammend licht der ondergaande zon ach
terlaat, gelijk een van heerlijke geuren door
trokken gouden sluier. O, hoe snel bij de
gedachte aan baar Castel Magno, badende
in het zonnelicht verdwenen uit hart de al-
les trotseerende plannen, de overmoedige trots,
waaraan zij haar eigen geluk opofferde I
De deur van haar kamertje werd geopeDd
en de abdis verscheen op den drempel.
Hoe gaat het met u, Juffrouw Martig-
nani
Martina stond op, bedaard, verdrietig, koud.
Zij vermeed te antwoorden op de vraag der
non, haar integendeel een andere vraag voor-
hondende
Gij hadt mij gezegd, moeder, mij niet
Rijk worden gevergd, dat het de ƒ25 be
taalde voor de kinderen, wier ouders zelt
niet bij machte waren zulks te doen, zoodat
de kosten aanmerkelijk minder zouden be
dragen dan bij het bovengenoemde stelsel.
Deze regeling kan hierom z<56 goedkoop zijn,
omdat voor ieder, die ter wereld komt, ge
stort wordt, dus ook voor die velen, die vroeg
of laat sterven, vóór den 65-jarigen leeftijd
bereikt te hebben, en wier bijdragen alzóó
voor de wèl geprnsionni-erdcn meetellen.
Naar dit stelsel zouden de jaarlijksche kos
ten vuur de Rijkskas op hoogstens vier mil
lioen komen, waarlijk niet te veel, indien
daarmede alle moeilijkheden overwonnen wa
ren. Eén groot gebrek kleeft deze regeling
echter aan dat het allen, onverschillig hoe
groot hun inkomen is geweest en waar zij
leven, in de stad of op het land, over ééne
kam scheert, allen hetzelfde pensioen uit-
kecrende. Terecht is ook nog dit bezwaar
er tegen ingebracht, dat eerst na 65 jaren
dit pensioenfonds zou gaan werken en het
voor de reeds levenden niets geeft.
Gingen Napoleon en Booth van de ge
dachte uitde Staat moet helpen, van een
geheel tegenovergesteld gevoelen was men op
een cougres, in 1874, te Eisenach gehouden,
waar breedvoerig over de pensionneering werd
gesproken. De Dui'.sche economen bleken
nog vrijwel alle atkeerig te zijn van Staats-
bijdragen en verkeerden nog in den zoeten
waan, dat de werkman zelf best zijn pensioen
uit eigen loon zich sou kunnen verzekeren,
wanneer maar de Staat alle werklieden ver
plichtte tot deelname. Langzamerhand zag
terug te zullen zien vóór van avond en
gij zijt nu gekomen
Dat is waar, Juffrouw maar in dit
uur van uitspanning voor de leerlingen heb
ik aan u gedacht, en heb ik mij verwijderd,
in mijne plaats eene der zusters achterlatende.
Zij sloot de deur en stak het jonge meis
je beide handen toe
Ik kan het onderhoud, dat ik nood
zakelijk met u hebben moet, niet tol van
avond uitstellen, mijne dochter. Gij kent
mij toch genoeg Zijt gij volkomen verze
kerd in mij een vriendin, een verstandige
raadgeefster, een moeder te hebben Ja, kind,
meer nog dan de kleeding die ik draag strek-
ke n tot een waarborg mijner oprechte ge
zindheid dit voorhoofd, waarop de jaren, de
krankheid en de lust tot goeddoen diepe rim
pels hebben gegroefd. Gelooft gij in mij
Ja, moeder.
God zegens u Laat ons samen
praten. Dat. gij bedroefd zijt, weet ikdat
gij in tweestrijd zijt, zie ik
Oik lijd nietIk ben niet in twee
strijd
Vóór alle dingen, kindlief, wees waar,
wees oprecht. Ik her. oud, zoo ging zij voorl
men de onmogelijkheid hiervan in en in de
Duitsche Wet is dan ook met dit onhoud
baar standpunt gebrokeu en heeft men ale
basis aangenomen drieëerlei bijdragen van
den Staat, van den patroon en van den ar
beider.
In 't kort willen wij thans de inrichting
en werking dier wet sohetsen, gelijk aij 22
Juni 1889 in Duitschland werd ingevoerd.
De werklieden zijn naar gelang huuner
verdiensten verdeeld in vier klassenvoor
iedere klasse is de bijdrage verschillend en
ook dus het pensioen verschillend. Zoodra
nu iemand 16 jaar oud is en hij een ander
in dienst, meldt hij zich op het politiebureau
aan om eene kaart of formulier mru is
wettelijk verplicht dit te doen, verdeeld
in 52 vakken. Elke week wordt op één dezer
vakken een zegel geplakt, zoodat ieder jaar
ééne kaart vol kan raken. Er zijn zegels
voor de eerste klasse van 14 pf., voor de
2de klasse van 20 pf., voor de 3de klasse
van 24 pf. en voor de 4e klasse van 30 pf.
De werkgever of patroon koopt ze en plakt
ze op de kaart, maar de werkman betaalt de
helft der bijdrage, doordien de patroou hem
de htlff der zegelkosten op zijn loon mag
met zachtmoedige beradenheid, en ik heb
reeds menigmaal gelegenheid gehad een blik
te slaan op de wonden des harten. In uw
hart, Juffrouw Martignani, lees ik de rade
loosheid van een onverzettelijken moed en
de zwakheid «ener groote hartstochtelijkheid.
De moed is denkbeeldig, de zwakheid bestaat
wezenlijk.
Moeder.... u maakt mij beangit, n
doet mij sidderen 1 mompelde Martina.
Ik doe u goed, mijn kind, God ia er
getuige van.
Zij omhelsde haar, kuste haar op het voor
hoofd en nam een schijn van moederlijk ge
zag aan.
Waart gij door eene onwederstaanbare
neiging tot het kloosterleven gedrongen, mij
ne armen zouden u tot schild dienen voor
eiken aanval van verzetmaar gij, mijn kind,
hebt ondoordacht gehandeld van morgen
gij hebt uw toevlucht gezocht bij God, om
dat gij in de wereld gestruikeld zijt over
een nietige hinderpaal, over uwe eerste ver
drietelijkheid. Thans zeg ik u, in naam van
den Goeden God, dat gij, volhoudende in
uw voornemen van den sluier aan te nemen,
bezwijken zult van kommer, den Heer belee-
digt, en uw voortieffelijken vader ren ont
zaggelijk groot verdriet berokkentdat gjj
daarentegen, door mijn raad op te volgen,
spoedig weer den vrede zult herwinnen en n
zelve weer achting en liefde waardig zult
keuren Verder zal ik niet meer hierover
uitweiden, vervolgde de non, uit de plooien
van haar ruim gewaad een brief te voor
schijn halende. (Wordt vervolgd.)
