voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
LIEFDE EN TROTS.
No. 250.
Zaterdag 11 Juli 1890.
5r jaargang.
FEUILLETON.
1IEUWSBLAD
ABONNE M E N T S P R IJ S
Per 3 maanden 40 centsfranco per post 45 cents.
Voor Amerika 2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
BoekhandelarenBrievengaarders en den Uitgever.
A D V E R T E N T l E P E IJ S
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breshen».
Een onrustbarende Staat.
De toestand waarin Turkije zich op het
oogrnblik bevindt is, zoo niet hachelijk, dan
toch hoogst 'bedenkelijk te noemen.
Schier in het gansohe rijk zijn opstanden
uitgebroken, terwijl dóór, waar die nog niet
lijn voorgekomen, de opgewondenheid niet
nel goeds belooft.
De schatkist is uitgeput, en de bronnen
die haar behoorden aan te vullen, zijn op
gedroogd. De Sultan en de Porte gaan steeds
voort met de weigering om alle bemidde
lingsvoorstellen van de Mogendheden aan te
nemen, zoodat Turkije inderdaad een veeg
lind te noemen is. De Sultan verzet zich
ioo lang mogelijk om aan de rechtmatige
eischen van zijn onderdanen te voldoen.
Do Kretenzen, die luide om de benoeming
vso een Christen gouverneur-generaal had
den gesmeekt, mochten zich voldaan achten
met dc zending van een George pasja Bero-
witz die evenzeer veracht wordt als een Turk
en zelfs bij de Mohammedanen zeer impo
pulair is.
Het is dan ook te verwachten, met het
oog op de mogelijke gevolgen, dat deze gou
verneur geen maand lang op Kreta zal blij
ven, en door den Sultan, ingevolge een vin
gerwijzing van de Mogendheden, van zijn
post zal worden teruggeroepen. Het wordt
dan ook noodzakelijk geacht den Sultan eens
goed aan zijn verstand te brengen, wat in
NAAR HET ITALIAANSCH
door
tommasixa e ii i n i.
Fabris twijfelde aan Martina's liefde, daar
hst hem toescheen dat de gevoeligheid, waar-
"sde zij zich op hem wreekte, haar ingege
ven werd door die soort van trotschheid die
oer. zachte, teedere, alles verdragende liefde
'en eenemale buitensluit, onderwijl zij zelve
de wreede verdenking in zich opnam. En
terwijl een van beiden, gedrongen door ware
liefde, het vraagstuk had moeten ophelderen
en plaats geven aan eene juiste uiteenzetting
van gevoelens, ziedaar nn hoe beiden, ten
einde niet hunne eigene waardigheid op het
apel te zetten, gelijktijdig de hand leenden
tot de verwoesting van hun eigen geluk.
Opgestaan eer de dag aanbrak, na gelijk
Martina een slapeloozen nacht te hebben
Doorgebracht, gevoelde hij een onweerstaan-
het belang van zijn land en van zijn troon,
en niet minder wat in het belang van den
Europeesehen vrede, dient te worden gedaan,
want die troon, en dns ook de vrede in Eu
ropa, loopen werkelijk een beetje gevaar.
Verschillende muiterijen kunnen met moei
te worden onderdrukt, omdat de achterstal
lige soldij van het leger wegens gebrek aan
middelen niet kan worden uitbetaald.
Ook de militaire autoriteiten ondervinden
groote moeilijkheden om de reserve land
weer-bataljons onder de wapenen te doen ko
men, daar velen, vooral op het platte land,
waar de oogst in vollen gang is, zich aan
den dienst onttrekken, ten einde niet de
kans te loopen, te worden doodgeschoten, of
om te komen van ellende, zonder uitzicht
daarvoor ooit de minste belooning te ontvan
gen.
Als men dat alles nagaat, dan is het wer
kelijk geen wonder dat ook onder de Tur
ken de ontevredenheid met het bestaande
regeerings-regime hoe langer hoe luider zich
doet hooren, en dat de partij der zoogenaam
de Jong-Turken in den laatstcn tijd zeer is
toegenomen en van grootere werkzaamheid
doet blijken.
De Sultan voelt zich dsn ook niet veilig
meer in zijn paleis van Jildiz, dat anders
met de grootste zorg bewaakt wordt. Hij
vertrouwt zelfs niet meer op zijn lijfwacht,
samengesteld uit de prachtige bataljons Al-
baneezen en Barbarijsche Turco's, en hij heeft
dientengevolge twee regimenten van de be
ruchte ongeregelde Koerdische Hamidiëh-ca-
valerie, alsmede vijfhonderd ruiters, te kie-
bare behoefte aan lucht, beweging, aan licha
melijke vermoeienis, en had hij, terwijl de
sterren nog aan het luchtruim fonkelden, een
goed eind weegs afgelegd, blootshoofds, om
dat zijn hoold gloeide, en zonder doel, om
dat hij gedachteloos voortliep.
Hij was zijn landgoed reeds voorbij, en bij
het eerste schijnsel van den dageraad, had
zijn hart den hitteren kreet geuit„Voor
mij is 's hemels vriendelijk aanschijn niets,"
en bij den eersten zonnestraal die hem be
scheen had hij opnieuw de verzachting ge
slaakt »Voor mij beteekent al het schoo-
ne der wereld niets."
Hij dacht aan al hetgeen hij had verloren,
aan al wat goeds en troostrijk was voor zijn
hart de achting voor Martina, de liefde
van Martina en het scheen hem toe als
ware hij niet meer de ingenieur Fabris, maar
een ondergeschikt persoon, met roaden gc-
geescld op het voorhoofd en de borst. Wan
neer de liefde, die het uitmuntendste gevoel
van het menschelijk hart uitmaakt, van het
altaar nederstort gelijk een gebroken afgods
beeld, gelijk een ontwijd heiligdom, dan
sleept zij onvevbitterlijk al het goede en schoo-
ne met zich mede waaruit ons leven was sa-
zen onder de niet minder woeste stammen
van Dagistan en den Karabatak (ondoor
dringbare uitloopers van het Taurusgebergte),
uit Armenië naar Konstantinopel ontboden,
om hem voortaan tot persoonlijke lijfgarde te
dienen.
Dit besluit heeft natuurlijk een niet ge
ringe opschudding ouder de Armeniërs al
hier verwekt, en ook eenige ongerustheid on
der de Europeanen veroorzaaktzoodat de
Fransche ambassadeur het noodig heeft ge
acht verleden Vrijdag den Sultan op die on
gerustheid en haar aanleidende oorzaak op
merkzaam te maken.
Het hierheenhalen van die wilde, onge
bonden krijgers, die sedert meer dan een jaar
gewend zijn alles wat Armeniër is ongestraft
♦e molesteeren, uitplunderen en vermoorden,
kan inderdaad tot hoogst ernstige verwikke
lingen aanleiding geven en een voortdurende
bedreiging worden voor al wat hier christen
is.
Daarentegen beweert men in het palcis
dat deze maatregel de Armeniërs juist ten
goede zal komen, daar de Sultan, daor de
voornaamste en meest invloedrijke hoofden
en notabelen onder de Koerden uit hun land
naar hier over te brengen om hen later bij
voorbeeld naar Macedonië over te plaatsen
en hier weder door andere te vervangen, de
kracht dier nomaden, die in hun bergen bij
na ongenaakbaar zijn, wil breken, en aldus
zonder eenig bloedvergieten de christenen in
Anatolië van hun ergste vijanden wil ver
lossen.
Dit listig uitgedachte plannetje zou, mits
mengesteld.
Fabris doolde langs eenzame paden, rechts
den weg inslaande, als hij links voetstappen
hoorde naderen.
De schilderachtige heuvels die de velden
omringden waren overgoten met licht, ter
wijl de rand van een bosch, dat een stroo-
mend beekje omzoomde, nog geheel in de
schaduw lag. Het was naar dit dicht be
groeide plekje, dat de ingenieur zijne schre
den wendde. Hij hield de oogen op den
grond gericht. De leeuwerikken en de mus-
schen, die van boom tot boom het boschje
deden weergalmen van de grilligste invallen
uit allerlei tonen en schakeeringen, herinner
den hem niet zooals gewoonlijk aan Marti
na's tuintje, waar hij tot versiering, en om
aan haar voorliefde voor vogels te voldoen,
een voliere had laten maken, bevolkt door
een honderdtal vogeltjes, die kwamen aan
vliegen op een wenk van Martina's hand,
zoo menigmaal daarin ter zijde gestaan door
haar verloofde. Alle vriendelijke, aangename
gewaarwordingen schenen uit het gemoed van
den ingenieur verdrevenmet bezorgdheid,
gramschap en hevige verbittering dacht hij
aan Martina.
het ook handig ware uitgevoerd, ongetwijfeld
tot het gewenschte resultaat hebben geleid,
als de Porie twee jaar geleden, dat is vóór
dat de Armenische gruwelen hadden plaats
gehad, ertoe was overgegaan. Nu is het
echter te 'laat. De gebeurtenissen van de
laatste achttien maanden hebben de Koerden
en andere met hen verwante stammen geheel
uit den band doen springen, zoodat zij zelfs
nu in Anatolië etn bedreiging voor de Tur
ken vormen, en hun overbrenging onder de
ze omstandigheden in een geordende en be
schaafde maatschappij deze blootstelt aan on
berekenbare gevaren.
Do toestand ziet er dus weinig vroolijk
uit. Onrust overalde zaken gaan bijge
volg hoe langer hoe slechter, het geld wordt
hoe langer hoe schaarscher, de eerste levens
behoeften steeds duurder. Daarbij vermindert
het centraal gezag van de regeering zicht
baar en met den dag, terwijl de inkomsten
en het krediet van den staat volkomen uit
geput schijnen te wezen.
Een ieder vraagt zich dan ook met be
zorgdheid af hoe dat alles moet eindigen
want dat het zóó niet langer blijven kan,
wordt door niemand meer bestreden of ont
kend, zelfs niet door de meest verstokte Oud-
Turken uit de onmiddellijke omgeving van
den Sultan.
De zon stond eindelijk hoog aan den he
mel, en van alle zijden vermeerderde liet
gegons der tallooze insekten en zette leven
digheid bij aan de landelijke stilte.
De ingenieur hield stand en keerde plot
seling om. Op twintig passen afstand» van
hem naderde een boerin met een klein meis
je het waren de weduwe en de dochter van
Borlolo.
Hij had hen kunnen ontloopen door een
ander pad in te slaan, doch hij deed het
niet. Het was de eerste maal dat hij hen
zag na den dood des metselaars.
Het meisje hinkte en liet zich door de
moeder een weinig meetrekken.
Wat scheelt het kind vroeg Fabris
op somberen toon.
Het heeft zich bezeerd Mijnheer, door
van een paar trcedjes te vallen.
Waarom laat gij de kleine dan loopen?
Ik moet noodzakelijk naar de kerk en al
léén laten kan ik haar toch niet. De oude
lui zijn gisteren vertrokken
Dat weet ik.
Mijnheer, ik dank u
En de vrouw, met de punt van haar voor
schoot haar oogen afvegende, vervolgde „U
