voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
MISLEID.
No. 213.
Zaterdag 26 October 1895.
5e jaargang.
FEUILLETON.
Binnenland.
NIEUWSBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden 40 centsfranco per post 45 cents.
Voor Amerika 2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij allé
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
ADVERTENTI E P R IJ S
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskens.
De samenkomst van Prins Lobanof, de
Russische minister van Builenlandsche Zaken,
met de leidende Staatslieden in Duitschland
tijdens zijn verblijf in Berlijn, gaf aanleiding
zich zeer vertrouwelijk uit te kunnen laten
over de betrekkingen van Rusland en Prank
rijk. Te dier gelegenheid is door hem dui
delijk te kennen gegeven, dat de handhaving
van den Europeeschen vrede als zijn voor
naamste taak beschouwd moet worden. E-
venzeer is den prins te kennen gegeven, dat
men in Duitschland er prijs op stelt, goede
en vriendschappelijke betrekkingen tot Rus
land te onderhouden.
Vrijdag heeftin tegenwoordigheid van Keizer
Wilhelm, de Keizerin, Keizerin Friedrich,
den rijkskanselier, en tal van andere vorste
lijke personen en hooggeplaatste autoriteiten
te Wörth, de onthulling plaats gehad van
het monument voor den overleden keizer
Friedrich. Verschillende toespraken werden
te dezer gelegenheid gehouden.
Na de onthulling reed de keizer tot voor
het gedenkteeken en hield eene toespraak,
waarin hij dank betuigde aan zijne hooge
moeder voor hare deelneming die, zooals Z.
M. zeide, met diepbewogen hart gedachtig
dat het haar eens aan den arm van haar
gemaal vergund is geweest hier uit zijn eigen
mond de tijding der eerste door hem be
vochten zege te vernemen. Wat wij ver
volgde de Keizer gevoelen bij de aan
schouwing van dit standbeeld, en bij de vijf-
Niettegenstaande de heerschende duisternis
stapte hij flink en zonder dralen voorwaarts,
hoewel er van een straat of van een ander
en weg gesn spoor voorhanden was.
Methlow kon goed twee mijlen gegaan zijn,
toen hij bij een klein boschje kwamvoor
hij er in ging, legde hij zich plat op den
grond en luisterde geruimen tijd met inge
houden adem. Niets bewoog zich. Ook toen
hij deze overtuiging had, naderde hij met de
meest gespannen aandacht voorzichtig den
«oom van het boschje en eerst toen hij de
eerste toornen achter zich had, ademde hij
vrijer en ging bedaard voorwaarts.
Toen hij het boschje aan de tegenoverge
stelde zijde verlaten wilde, trad juist de maan
van achter de wolken te voorschijn, en bij het
zachte maanlicht was hij in staat, de vlakte,
die zich nu voor hem uitstrekte, ver te over-
en twintigste herdenking van de. wederge
boorte des vaderlands, vooral hier, waarvoor
het eerst, het Zuid-Duitsch en het Noord-
Duitsch bloed zich samen tot het leem vorm
den, dat het Duitsche rijk weer hielp op
bouwen, dat treft diep ons aller hart. Wij
jongeren beloven bij den aanblik van dezen
hoogen overwinnaar te, bewaren wat hij voor
ons bevochten heeft, dit Rijksland tegen wion
het ook zij te beschermen en üuitsch te hou
den zoo waar God en ons Duitsch zwaard
ons help?. Met een driewerf hoera besloot
de Keizer zijne rede Nadat de troepen voor
Z. M. hadden gedefileerd, was de plechtig
heid afgeloopen.
Nog een tweetal plechtigheden woonde de
Keizer van Duitschland deze week bij.
Ter nagedachtenis van keizer Friedrich was
in het Noordwesten der stad Berlijn een
kerk gebouwd, die naar zijn naam genoemd
werd. En ter eerc van Keizerin Augusta,
de grootmoeder des Keizers was een gedenk
teeken opgericht, dat eveneens met het ge
wone ceremonieel vertoon werd onthuld
Te Belfast in Engeland is op de scheeps
werven een algemeene werkstaking uitgebro
ken. Alleen enkele kleine werven hebben
het loon verhoogd, doch de groote weigeren
nog immer.
In België maakt men zich gereed voor een
groote strijd. Nog een korte tijd en de
gemeenteraden moeten vernieuwd worden waar
toe thans alle voorbereidende werkzaamheden
bij de kiesvercenigingen zijn aangevangen.
De Russische regeering heelt indertijd de
Belgische verwittigd dat de valsche baron
Sternberg, de anarchist Jagolkofski, bekend
„Hier moest ik eigenlijk wachten," fluis
terde Methlow, „anders zouden we ons bij
eene ontmoeting op eenigen afstand nog lee-
lijk kunnen vergissen, en de vrienden hiel
den me ten slotte voor een roover en joegen
me misschien nog wel hun lood tusschen mij
ne ribben."
Bij deze alleenspraak had hij zijne buks
op den grond laten glijden en zag hij om
naar een plaatsje, dat hein een vrij uitzicht
aanbood over de vlakte, zonder zelf gezien
te worden.
./Hier is het uitmuntend," bromde hij, ter
wijl hij zich onder een teahstruik wierp, wel
ker groote, donkere blaren zoo dicht als het
linnen eener tent waten, „hier ziet me geen
drommel, en ik kan vrij uitzien en in het
slimste geval heb ik ook een vrij schiet
veld."
Hij onderzocht zijne wapens nogmaals zorg
vuldig, nam toen toen zijn pijpje, en nadat
hij voorzichtig vuurgeslagen en aangestoken
had legde hij zich plat op zijn buik, de buks
naast zich, afwachtende de dingen; die komen
zouden
Hoe lang hij zoo gelegen had wist hij niet,
daar hij gedeeltelijk door zijne gemakkelijke
uit de Luiksche geschiedenis, was opgesloten
in de vesting Schliisselburg. Volgens het
officieel orgaan van de socialisten in de drie
Polens is de man onlangs eenige dagen te
Antwerpen geweest en bevindt hij zich nu
in Zwitserland.
Door de afdeelingen der Tweede Kamer is
het verslag ingediend naar aanleiding van de
ingekomen voordracht tot nadere wijziging
van de wet van 20 Juli 1870 (Staatsblad 110.
131) lot regeling van het veeartsenijkundig
Staatstoezicht en de veeartsenijkundige politie
aangevuld bij de wet van 1 Augustus 1880
(Staatsblad no. 123) en gewijzigd bij de wet
van 15 April 1880 (Staatsblad no. 0k)
Door verscheidene leden werd betoogd, dat
het de voorkeur zou verdienen het mond- en
klauwzeer uit art. l van het kon. besluit
van 27 Maart 1888 te schrappen. Alzoo
zou het mond- en klauwzeer met meer als
besmettelijke ziekte worden aangemerkt, op
grond er van dat volgens berichten van des
kundigen deze ziekte zich vroeger om de 10
of 12 jaren vertoonde, en dan binnen het
tijdsverloop van een jaar afliep. Thans duurt
de ziekte jaren achtereen en men geeft er
veel geld voor uit zouder resultaat. Daar
de buitenlandsche regeeringen hare grenzen
voor den invoer van ons vee sluiten, zoodra
er maar één geval in het land is, heeft men
ook geen belang meer bij bestrijding der
ziekte met het oog op den uitvoer. Onder
die omstandigheden is, naar het gevoelen van
ligging, gedeeltelijk echter ook door het ver
gevorderde uur slaperig was geworden, en voor
hij het gemerkt had, in het land der droo-
men was oveigegaan.
Het geluid van twee fluisterende stemmen
in zijne nabijheid deed hem ontwaken.
Hoewel hij niet weinig schrikte, zoo hield
hij zich toch doodstil cn trok alleen, zonder
het minste leven te maken, zijue buks tot
zich en voelde met zijne andere hand in zijn
borstzak naar den revolver. „Hier moeten
ze zoo ongeveer voorbijkomen," hoorde hij
eene ruwe stem zeggen, „en ik denk dat het
't beste is, dat we ons hier voor dezen struik
plaatsen."
De luisteraar kreeg van schrik kippenvel,
want de struikroovers hadden zijne schuilplaats
uitgekozen om zich te dekken.
„Door dit verwenschte boschje komen we
niet heen," zeide de tweede, „'t is zoo dicht
als een muur, we zullen er om heen moeten
loopen."
Terwijl beide roover* het tamelijk uitge
strekte boschje omliependrukte Methlow
zich zoo stil mogelijk dicht tegen den stam
van den struik, zoodat de overhangende bla
ren hem volkomen bedekten.
vele deskundigen, doorzieken het beste.
Hiertegen werd aangevoerd, dat somtijds
door snel handelen de ziekte geheel kan wor-'
den gelocaliseerd, zooals onlangs nog in de
provincie Groningen is gebleken, en dat in
zulke gevallen de afmaking groot nut heeft,
zoodat de bevoegdheid daartoe behoorde te
worden behouden. Intusschen werd ook door
deze leden toegegeven, dat, wanneer dt ziekte
zich eenmaal verspreid heeft, het verstandigst
is zich van maatregelen ter bestrijding te
onthouden.
Algemeen verklaarde men zich op de gron
den, in de Memorie van Toelichting aange
geven, ingenomen met het denkbeeld om-de
afmaking van een aan mond- en klauwzeer'
lijdend dier meer dan de helft der waarde
als schadeloosstelling toe te kennen. De strek- i
king van dit wetsontwerp ontmoette dan ook I
geen bestrijding.
Intusschen waren in eene afdee'ing leden,
die de uit te keeren schadeloosstelling niet
alleen afhankelijk wilden stellen van de soort
der ziekte doch ook van de hevigheid, waar
mede deze optreedt. Wanneer de zi.kte
zich slechts in lichten graad vertoont, en de
kans op spoedig en volledig herstel zeer groot
is, moet, in geval van afmaking, eene groo-
tere vergoeding worden toegekend dan wan
neer het dier zeer ernstig ziek is. Nu er
kenden deze. leden de moeilijkheid om in de
wet ot in een algemeenen maatregel van be
stuur een maatstaf aan te geven voor de be
oordeeling van de lievigheid eener ziekte
maar zij zouden er dan ook geen bezwaar in
zien om in elk bijzonder geval de betrokken
autoriteiten vrijelijk te laten beslissen, welke
„De geschiedenis kan nog lang duren,"
meende de eerste spreker, „als de kerels dom
genoeg zijn geweest, zich te Santa Clara in
den strijd te mengen, dan kunnen we wel
tot zonsopgang wachten. Wat zullen de Yan
kees naar me gezocht hebben," lachte hij
spottend, „toen ik een van han raakte en
terstond verdwenen was 1 Ik begrijp er nie
mendal van hoe het kwam, dat ik dien schurk,
dien Rem mier misschoot 1 Maar die schele
spitsboef heult oogen als een vos, en toen
hij den mond van mijn revolver zag, verdween
hij onder tatel en ik durfde niet voor de twee
de maal vnur geven. De hond heeft daaren
boven mijne honderd dollars in zijn zak gesto
ken maar wacht maar, schurk, ik zal het
u nog wel eens inpeperen 1"
Methlow had geen woord verloren en na
het gehoorde werd hij toch een weinig ang
stig; hij kon echter nu niet het minste on
dernemen, slechts awachten en oppassen, en
dat deed hij dan ook door zijn gezicht en
zijn gehoor zooveel mogelijk te spannen.
Wel een uur kon hij zoo gelegen en naar de
landloopers geluisterd hebben, en meer dan
eenmaal had hij zijn vinger aan den ''aan
gehad, om den dichtst bij hem staanden schurk