voor Zeeuwsch-Vlaanderen. MISLEID. No. 213. Zaterdag 26 October 1895. 5e jaargang. FEUILLETON. Binnenland. NIEUWSBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden 40 centsfranco per post 45 cents. Voor Amerika 2.90 per jaar bij vooruitbetaling. Abonnementen worden aangenomen bij allé Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever. ADVERTENTI E P R IJ S Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer 5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure. Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskens. De samenkomst van Prins Lobanof, de Russische minister van Builenlandsche Zaken, met de leidende Staatslieden in Duitschland tijdens zijn verblijf in Berlijn, gaf aanleiding zich zeer vertrouwelijk uit te kunnen laten over de betrekkingen van Rusland en Prank rijk. Te dier gelegenheid is door hem dui delijk te kennen gegeven, dat de handhaving van den Europeeschen vrede als zijn voor naamste taak beschouwd moet worden. E- venzeer is den prins te kennen gegeven, dat men in Duitschland er prijs op stelt, goede en vriendschappelijke betrekkingen tot Rus land te onderhouden. Vrijdag heeftin tegenwoordigheid van Keizer Wilhelm, de Keizerin, Keizerin Friedrich, den rijkskanselier, en tal van andere vorste lijke personen en hooggeplaatste autoriteiten te Wörth, de onthulling plaats gehad van het monument voor den overleden keizer Friedrich. Verschillende toespraken werden te dezer gelegenheid gehouden. Na de onthulling reed de keizer tot voor het gedenkteeken en hield eene toespraak, waarin hij dank betuigde aan zijne hooge moeder voor hare deelneming die, zooals Z. M. zeide, met diepbewogen hart gedachtig dat het haar eens aan den arm van haar gemaal vergund is geweest hier uit zijn eigen mond de tijding der eerste door hem be vochten zege te vernemen. Wat wij ver volgde de Keizer gevoelen bij de aan schouwing van dit standbeeld, en bij de vijf- Niettegenstaande de heerschende duisternis stapte hij flink en zonder dralen voorwaarts, hoewel er van een straat of van een ander en weg gesn spoor voorhanden was. Methlow kon goed twee mijlen gegaan zijn, toen hij bij een klein boschje kwamvoor hij er in ging, legde hij zich plat op den grond en luisterde geruimen tijd met inge houden adem. Niets bewoog zich. Ook toen hij deze overtuiging had, naderde hij met de meest gespannen aandacht voorzichtig den «oom van het boschje en eerst toen hij de eerste toornen achter zich had, ademde hij vrijer en ging bedaard voorwaarts. Toen hij het boschje aan de tegenoverge stelde zijde verlaten wilde, trad juist de maan van achter de wolken te voorschijn, en bij het zachte maanlicht was hij in staat, de vlakte, die zich nu voor hem uitstrekte, ver te over- en twintigste herdenking van de. wederge boorte des vaderlands, vooral hier, waarvoor het eerst, het Zuid-Duitsch en het Noord- Duitsch bloed zich samen tot het leem vorm den, dat het Duitsche rijk weer hielp op bouwen, dat treft diep ons aller hart. Wij jongeren beloven bij den aanblik van dezen hoogen overwinnaar te, bewaren wat hij voor ons bevochten heeft, dit Rijksland tegen wion het ook zij te beschermen en üuitsch te hou den zoo waar God en ons Duitsch zwaard ons help?. Met een driewerf hoera besloot de Keizer zijne rede Nadat de troepen voor Z. M. hadden gedefileerd, was de plechtig heid afgeloopen. Nog een tweetal plechtigheden woonde de Keizer van Duitschland deze week bij. Ter nagedachtenis van keizer Friedrich was in het Noordwesten der stad Berlijn een kerk gebouwd, die naar zijn naam genoemd werd. En ter eerc van Keizerin Augusta, de grootmoeder des Keizers was een gedenk teeken opgericht, dat eveneens met het ge wone ceremonieel vertoon werd onthuld Te Belfast in Engeland is op de scheeps werven een algemeene werkstaking uitgebro ken. Alleen enkele kleine werven hebben het loon verhoogd, doch de groote weigeren nog immer. In België maakt men zich gereed voor een groote strijd. Nog een korte tijd en de gemeenteraden moeten vernieuwd worden waar toe thans alle voorbereidende werkzaamheden bij de kiesvercenigingen zijn aangevangen. De Russische regeering heelt indertijd de Belgische verwittigd dat de valsche baron Sternberg, de anarchist Jagolkofski, bekend „Hier moest ik eigenlijk wachten," fluis terde Methlow, „anders zouden we ons bij eene ontmoeting op eenigen afstand nog lee- lijk kunnen vergissen, en de vrienden hiel den me ten slotte voor een roover en joegen me misschien nog wel hun lood tusschen mij ne ribben." Bij deze alleenspraak had hij zijne buks op den grond laten glijden en zag hij om naar een plaatsje, dat hein een vrij uitzicht aanbood over de vlakte, zonder zelf gezien te worden. ./Hier is het uitmuntend," bromde hij, ter wijl hij zich onder een teahstruik wierp, wel ker groote, donkere blaren zoo dicht als het linnen eener tent waten, „hier ziet me geen drommel, en ik kan vrij uitzien en in het slimste geval heb ik ook een vrij schiet veld." Hij onderzocht zijne wapens nogmaals zorg vuldig, nam toen toen zijn pijpje, en nadat hij voorzichtig vuurgeslagen en aangestoken had legde hij zich plat op zijn buik, de buks naast zich, afwachtende de dingen; die komen zouden Hoe lang hij zoo gelegen had wist hij niet, daar hij gedeeltelijk door zijne gemakkelijke uit de Luiksche geschiedenis, was opgesloten in de vesting Schliisselburg. Volgens het officieel orgaan van de socialisten in de drie Polens is de man onlangs eenige dagen te Antwerpen geweest en bevindt hij zich nu in Zwitserland. Door de afdeelingen der Tweede Kamer is het verslag ingediend naar aanleiding van de ingekomen voordracht tot nadere wijziging van de wet van 20 Juli 1870 (Staatsblad 110. 131) lot regeling van het veeartsenijkundig Staatstoezicht en de veeartsenijkundige politie aangevuld bij de wet van 1 Augustus 1880 (Staatsblad no. 123) en gewijzigd bij de wet van 15 April 1880 (Staatsblad no. 0k) Door verscheidene leden werd betoogd, dat het de voorkeur zou verdienen het mond- en klauwzeer uit art. l van het kon. besluit van 27 Maart 1888 te schrappen. Alzoo zou het mond- en klauwzeer met meer als besmettelijke ziekte worden aangemerkt, op grond er van dat volgens berichten van des kundigen deze ziekte zich vroeger om de 10 of 12 jaren vertoonde, en dan binnen het tijdsverloop van een jaar afliep. Thans duurt de ziekte jaren achtereen en men geeft er veel geld voor uit zouder resultaat. Daar de buitenlandsche regeeringen hare grenzen voor den invoer van ons vee sluiten, zoodra er maar één geval in het land is, heeft men ook geen belang meer bij bestrijding der ziekte met het oog op den uitvoer. Onder die omstandigheden is, naar het gevoelen van ligging, gedeeltelijk echter ook door het ver gevorderde uur slaperig was geworden, en voor hij het gemerkt had, in het land der droo- men was oveigegaan. Het geluid van twee fluisterende stemmen in zijne nabijheid deed hem ontwaken. Hoewel hij niet weinig schrikte, zoo hield hij zich toch doodstil cn trok alleen, zonder het minste leven te maken, zijue buks tot zich en voelde met zijne andere hand in zijn borstzak naar den revolver. „Hier moeten ze zoo ongeveer voorbijkomen," hoorde hij eene ruwe stem zeggen, „en ik denk dat het 't beste is, dat we ons hier voor dezen struik plaatsen." De luisteraar kreeg van schrik kippenvel, want de struikroovers hadden zijne schuilplaats uitgekozen om zich te dekken. „Door dit verwenschte boschje komen we niet heen," zeide de tweede, „'t is zoo dicht als een muur, we zullen er om heen moeten loopen." Terwijl beide roover* het tamelijk uitge strekte boschje omliependrukte Methlow zich zoo stil mogelijk dicht tegen den stam van den struik, zoodat de overhangende bla ren hem volkomen bedekten. vele deskundigen, doorzieken het beste. Hiertegen werd aangevoerd, dat somtijds door snel handelen de ziekte geheel kan wor-' den gelocaliseerd, zooals onlangs nog in de provincie Groningen is gebleken, en dat in zulke gevallen de afmaking groot nut heeft, zoodat de bevoegdheid daartoe behoorde te worden behouden. Intusschen werd ook door deze leden toegegeven, dat, wanneer dt ziekte zich eenmaal verspreid heeft, het verstandigst is zich van maatregelen ter bestrijding te onthouden. Algemeen verklaarde men zich op de gron den, in de Memorie van Toelichting aange geven, ingenomen met het denkbeeld om-de afmaking van een aan mond- en klauwzeer' lijdend dier meer dan de helft der waarde als schadeloosstelling toe te kennen. De strek- i king van dit wetsontwerp ontmoette dan ook I geen bestrijding. Intusschen waren in eene afdee'ing leden, die de uit te keeren schadeloosstelling niet alleen afhankelijk wilden stellen van de soort der ziekte doch ook van de hevigheid, waar mede deze optreedt. Wanneer de zi.kte zich slechts in lichten graad vertoont, en de kans op spoedig en volledig herstel zeer groot is, moet, in geval van afmaking, eene groo- tere vergoeding worden toegekend dan wan neer het dier zeer ernstig ziek is. Nu er kenden deze. leden de moeilijkheid om in de wet ot in een algemeenen maatregel van be stuur een maatstaf aan te geven voor de be oordeeling van de lievigheid eener ziekte maar zij zouden er dan ook geen bezwaar in zien om in elk bijzonder geval de betrokken autoriteiten vrijelijk te laten beslissen, welke „De geschiedenis kan nog lang duren," meende de eerste spreker, „als de kerels dom genoeg zijn geweest, zich te Santa Clara in den strijd te mengen, dan kunnen we wel tot zonsopgang wachten. Wat zullen de Yan kees naar me gezocht hebben," lachte hij spottend, „toen ik een van han raakte en terstond verdwenen was 1 Ik begrijp er nie mendal van hoe het kwam, dat ik dien schurk, dien Rem mier misschoot 1 Maar die schele spitsboef heult oogen als een vos, en toen hij den mond van mijn revolver zag, verdween hij onder tatel en ik durfde niet voor de twee de maal vnur geven. De hond heeft daaren boven mijne honderd dollars in zijn zak gesto ken maar wacht maar, schurk, ik zal het u nog wel eens inpeperen 1" Methlow had geen woord verloren en na het gehoorde werd hij toch een weinig ang stig; hij kon echter nu niet het minste on dernemen, slechts awachten en oppassen, en dat deed hij dan ook door zijn gezicht en zijn gehoor zooveel mogelijk te spannen. Wel een uur kon hij zoo gelegen en naar de landloopers geluisterd hebben, en meer dan eenmaal had hij zijn vinger aan den ''aan gehad, om den dichtst bij hem staanden schurk

Krantenbank Zeeland

Nieuwsblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1895 | | pagina 1