voor Zeeuwsck-Vlaanderen
M IS LEID.
No. 200.
Zaterdag 27 Juli 1895.
4f jaargang
FEUILLETON.
—13
1 I E
B
ABONNE M ENTS P R IJ S
Per 3 maanden 40 cents franco per post 45 cents.
Voor Amerika 2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
A1)V E R T E X T 1 E P R IJ S
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot rijdagnam. 1 ure.
li
Deze Courant verschijnt eiken 1 'rijdagawnd bij den Uitgever C. 1)1 KLEMAX, te lireshots.
l']mUHliUlibcI|C Iwtltl'b
Do oud-minister-president van Bulgarije,
op wien, zooals we de vorige week meldden,
een moordaanslag was gepleegd, is aan de
gevolgen der bekomen verwondingen, over
leden. Tijdens dit geliccle tooneel werd af
gespeeld, vertoefde de vorst van Bulgarije,
prins Ferdinand in het buitenland.
De verhouding tusschen deze en den ver
moorden Stambouloll' was verre van vriend
schappelijk. Ilct moet erkend worden dat
Stambouloll' vele jaren de eerste man der
landsregeering, 't geestelijk hoofd der Bulga
ren geweest zijnde, een despotisme had aan
genomen, dat alle grenzen te buiten ging.
Dat feit heeft hem tal van vijanden berok
kend, tot zelf zijn souverein, vorst Ferdi
nand, en ltusland.
Nogtans heelt Ferdinand de familie op
hartelijke wijze gecondoleerd en haar voor
gesteld de begrafenis-plechtigheid van staats
wege te doen plaats vinden, en haar daar
door een nationaal karakter te geven. De
familie heeft daarvoor echter geweigerd, ten
gevolge waarvan noeh de vorst, noch de re-
gcering vertegenwoordigd was.
Bijna geheel Europa keert zich tegen vorst
Ferdinand en zijne regeering omdat deze be-
ze beschouwd worden medeplichtig te zijn
aan den moordaanslag, of deze althans zij
delings te hebben bevorderd, wijl Stambou
loll voor hen een zeer ongelegen personali
teit was, ook ten opzichte van de houding
van Rusland.
De Vorst moet er zich anders niet warm
„Twee kamers op de verdieping gelijkvloers,
voor eenige dagen."
De stem klonk ruw en stootend, en de
voorname toon, die er ingelegd werd, verried
den portier, die dagelijks met verschillende
soorten van inenschen in aanraking kwam,
dat de aangekomene een rijk man was, maar
uit den geringen stand.
Zulke lieden hebben echter de gewoonte
noch hunne gevoelens, noch hunne indruk
ken in 't oog loopend te laten merkenhij
maakte daarom een eerbiedige buiging, en
riep den wachtenden bediende van het hotel
toe: „Kamers 4 en 5 tot nader orde!"
De bediende maakte eveneens eene hui-
ging voor den vreeraden heer, de huisknecht
sukkelde met de goederen achteraan, en bin
nen enkele minuten was de gast op zijne ka
mer, en op de vraag, of mijnheer nog iets
verlangde, antwoordde deze wat koud vleesch
om maken, dat door Stamboulotf's dood, de
houding met Czaar Nicolnas ook maar eenigs-
zins zal gewijzigd worden.
Integendeel zou het geheele zaakje nog
wel eens ongcwenschte ommekeer kunnen te.
weegbrengen in de minder gunstig gestemde
politiek van Ferdinand als bewijs waarvoor
wordt aangehaald een toespraak van den
Russischcn Czaar tot een Bulgaarsche depu
tatie, waarin deze liet. doorschemeren, dat
Rusland niet van zins is aan de zaken in
Bulgarije den vrijen loop te laten en dat er
mogelijkheid bestaat van het herstel van re
gelmatige betrekkingen tusschen beide lan
den.
De begrafenis is alles behalve plechtig af-
geloopcn. Onderweg werd door Petkot, die
bij den moordaanslag tegenwoordig was ge
weest, op de plaats waar die aanslag was
geschied, het woord gevoerd, waarbij bij den
vloek inriep over hen, die Stainboulolf de
man, die de zelfstandigheid des lands en debe-
vestiging van den troon had bewerkt, had
den vermoord. Hierdoor ontstond eene ge
weldige verwarring.
De kransen die op den lijkwagen waren
nedergelegd, werden vernield, terwijl op den
wagen zelve geschoten werd.
Velen van de aanwezige lijkgangers wer
den verstrooid en kwamen niet weder terug.
Ook op het kerkhof ging het alles behalve
rustig toe. Vele tegenstanders van den ver
moorde, stonden inet vaandels en een muziek
korps aan het graf, om vreugde te betoonen
over Stamboulotf's dood.
Het zal te bezien staan of bet geweldda
dig overlijden van Stambouloff voor velen
en een glas portwijn. He huisknecht
was reeds vertrokken, en toen de bediende
ook niets meer te vragen had, verdw een de
ze eveneens. Nauwelijks was de deur op slot
gedaan, of de vreemdeling die tot nog toe
stijf als een Engelschman de kamer had op
en neer geloopen, nam natuurlijke bewegin
gen aan. Hij baalde adem uit volle borst,
liet zijne in do hoogte getrokken schouders
dalen, kuchte eens flink, en spuwde zonder
complimenten op liet tapijt. Toen trad hij
voor den lioogen spiegel, schoof den groe
nen bril zoo laag op zijn neus, dat hij er o-
verheen kon zien en met een halfluid „die
vervloekte bril," zette hij nu voorzichtig zijn
hoed al.
Deze had door de sterke drukking eene
breede roode streep om zijne voorhoofd ge
trokken, hetgeen den vreemdeling echter niet
scheen te hinderen. Hij streek veeleer zorg
vuldig met de hand over het zorgvuldig ge
kapte haar en fluisterde: „Hm! zeer goed!"
„Verduiveld bromde hij terstond daar
op, want de bediende klopte juist aan de
kamerdeur. Snel schoof hij den bril weer
voor zijne oogtn, nam zijne hoekige, stijve
gestalte weer aan, begon opnieuw zijn inarscb
niet een moeilijker quest ie zal zijn, dan zijn
leven.
liet zit in België nog niet pluis. Men
zal zich herinneren dat we de vorige week
melding hebben gemaakt van de agitatie die
is ontstaan, tengevolge van de indiening van
de schoolwet, door de coinbinatic-Schollaerl-
Woeste. Dat die agitatie waarlijk een ern
stig karakter draagt, blijkt uit de berichten
die uit St. Gilles bij Brussel komen. Aldaar
was dezer dagen, bij gelegenheid van de
groote. feesten die jaarlijks ter eere des Ro
llings gegeven worden, eene tentoonstelling,
die met een bezoek des konings zoude ver
eerd worden op Maandag jl., waarvan door
door de oppositie-mannen partij zoude worden
getrokken 0111 lot zijne Majesteit te manifes-
tecrcn Wel waren door de plaatselijke over
heid zoovele maatregelen mogelijk genomen
0111 ergerlijke toomden te voorkomen, maar
er was niet gerekend op de talrijke vrienden
uit Brussel en deszulfs voorsteden.
Toen de Koning reeds in liet tentoonstel-
li ugsgs gebouw te St. Gilles gearriveerd was
en door dcu burgemeester zoude verwelkomd
w orden, kon diens rede niet worden verstaan,
tengevolge van het gejoel en de uitbundige
kreten buiten liet gebouw.
De koning gaf niet de minste aanleiding
getroffen geweest te zijn door deze manifts-
tatie, doch zij, die in 's konings nabijheid
hadden vertoefd, verklaarden, dat M. er
zeer ontsteld uitzag, en ook zijne dochter,
prinses Clementine, die haren vader verge
zeld had, was zeer onder den indruk van
hetgeen geschied was.
Bij het passeeren van den koninklijken
door de kamer en riep op knorrigeu toon
„Binnen!" De bediende zette de spijzen
óp talel, en terwijl hij voor den vreemdeling
een buiging maakte, wees hij naar 't boek, dat
hij meegebracht en open op tafel gelegd
had.
„Mijnheer! liet vreeindeliugenbock
„Binnen vijf minuten," bromde deze, zon
der om' te zien, en zonder zich in zijne wan
deling te laten storen.
De bediende boog en trok zicli lenig.
„Botterik, denkt ge dat ik zal schrijven,
daar gij bij zijt bromde de vreemdeling
hem na, terwijl bij met zijn rug naar de deur
gekeerd aan tafel ging staan. Toen schoof
hij dcu bril weer naar benedenen bjzag vlug
de namen der laatst aangekomene en der nog
in het hotel vertoevende vreemdelingen.
„Hm Dat gaat heel gotd dus Ren
tenier Seifeustein uit Luckenwald."
Terwijl hij dit binnensmonds bromde, had
bij ook reeds tamelijk lomp de pen in de
band genomen en zijn naam getcukciid.
Daarna dronk bij zijn glas wijn en nam et -
nige sneden koud vleesch uiet een zeer klein
stukje brood.
Toen de bediende binnenkwam 0111 het boek
sioet, werd, in plaats van bloemen zooals gj
woonlijk, het rijtuig bedolven onder een 01II
telbare massa papiertjes, waarvan de inliou
luidt, als volgt
„Aan de bevolking van Brussel
„He klerikale partij heeft besloten van hi
hatelijk ontwerp Schollaert-Woeste te don
stemmen.
„liet is de plicht des Konings zich tegekji
de beslissende aanneming, dezer ongrondwel
teliike. en fanatieke wet te verzetten.
Het behoort aan de Brussclscho bevolking
aan den koning te tonnen, dat dit ontwen
de schoolwet van het land niet kan wordpfl
„Het ordewoord van al de medeburgers
vrienden van de vrijheid van deuken, moe 1
zijn
„Weg met de Schoolontwcrp
Na de bezichtiging der tentoonstelling leci
de Koning in gesloten rijtuig weg, ondank!
het prachtige wêer. Nog andere concouH
sen werden bijgewoond, dooli daarbij ware
betere voorzorgsmaatregelen genomen. Mei
vermoedt echter dat nu juist niet alles zoc
kalm zal afloopen als men hoopte.
Nog eens, het zit in zekere lagen nieljji
pluis. De koning kan er thans verzekerd
van zijn kennis gemaakt te hebben met een',
doel zijner natie, dat zijn koning niet vleit,
doch rond en open met zijne grieven voo;
den dag komt En dat 1111, wordt kwalijk,
genomen, 't Gaat toch raar in de wereld, 1
Als men protesteert per brief, dan worden
de redenen door tal van commission en cor
poration onderzocht, rapporten ingediend, enz;
enz., wie veel langs lmrvcle omwegen, en
teil slotte wordt de zaak gelaten zooals ze
in ontvangst te nemen, liep de rentenier Se-
fcustrin reeds weer de kamer op en neer,;
met handschoenen aan 111 den hoed op.
„Belieft mijnheer aan open tafel tedinee-;
ren of op zijne kamer
„ik ga terstond uit en kom voor de open
tafel te laat terug dus maar op mijnol]
kamer
Dit zeggende was de rentenier reeds den
bediende voorbij en dc deur uit, en toen de
ze nu ongehinderd zijne nieuwsgierigheid In
tredende den naam en den stand van zijn
gast kon bevredigen, fluisterde hij hoofdschud
dend
„Ook een dolle rentenier en wat fijne ma
nieren 1"
Onbekommerd 0111 hetgeen men in het ho
tel van Item dacht, stapte Seitenslein deliig,
den hoed stevig op de omen gedrukt, den
voor hem buigenden portier voorbij en de
deur uit.
Hij moest in Aken goed den weg weten,
want hij ging door de vele dwars- en zijstra
ten en stegen met eene zekerheid, die vuur
een vreemdeling onmogelijk was
Hij was bijna aan het einde der stad, en
bevond zich in een duolhol der oudste cu