voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 197.
Zaterdag 6 Juli 1895.
I
MI |LJJ D.
4' jaargang
ABONNEMENTSPRIJS:
FEÜILLETON.
«ar
■Illlllli)
V
Per 3 maanden 40 centsfranco per post 45 cents.
Voor Amerika 2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
A D V E R T E N TI E P R IJ S
Vtin 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskens.
t
De overeenkomst tot vecinvoer.
(S 1 o t.)
Op het oogenblik, waarop het adres werd
samengesteld, was de invoer van rundvee in
België langs bepaald aangewezen kantoren
geoorloofd. Men kon er zich dus van Ne—
derlandBche zijde toe bepalen, te herinneren
aan den last uit de voorgeschreven quaran
taine (die spoedig werd opgeheven) voort
vloeiende en op het bezwarende voor den
Nederlandschen veehandelaar van de invoer
rechten.
In September 1893 werd het gevoelen van
de Zeeuwsche Maatschappij van Landbouw
over deze geheele aangelegenheid ingewon
nen door het Nederlandsche Landbouwconii-
té. Het bestuur dier Maatschappij gaf een
zeer uitvoerig advies, volkomen in overeen
stemming met de strekking van het genoem
de adres, en waarbij de wenschelijkheid werd
betoogd, om tegelijkertijd tot regeling van
de verschillende betrokken landbouwbelangen
tusschen de beide landen te komen.
Van de Nederlandsche regeering bleef het
antwoord op het adres der Nederlandsche en
Belgische Landbouwgenootsehappen uitdoch
van den Belgischen minister van landbouw
werd het bericht ontvangen, dat de bepalin
gen der in behandeling zijnde overeenkomst
betreffende het beweiden, beakkeren en be
mesten van grenelanderijen gewijzigd waren
in den geest van het ingezonden adres. Ten
aanzien van den in- en uitvoer van varkens,
werd te kennen gegeven, dat de Belgische
regeering zich steeds bereid getoond had het
verbod, dat den invoer van varkens uit Ne-
.Waarschijnlijk een neef of een ander lid
■der familie geweest, voor wien de oude le
lang leefde en die de nalatenschap noodig
had," meende een van de twee, terwijl hij
den andere aan den arm trok.
„Weet ge wat, Brits," merkte de andere
lachend op, „volgens hetgeen hier aangege
ven is, is het gevaarlijk roode haren te heb
ben en een bruin vest te dragen doe me
het genoegen en knoop uw jas toe en trek
uw hoed over uwe ooren wie weet hoe
zeer l"
De aangesprokene was dan ook een zeer
licht blond jongeling, op wiens pas gescho
ren wangen een bloeidige schram zichtbaar
was.
„Doe me het genoegen, Karei, hier geen
grappen te makenge weet, dat de Berlijn-
■sche politie geen gekscheeren verstaat, en al
heb ik ze niet te vreezen, dan zou het me
(doriand he^of, in te trekken, maar dat de
^'ierlaudsche regeering harerzijds tot dus
ver ongenegen was gebleven, denzelfden maat
regel te nemen ter. opzichte van den invoer
van Belgische varkens in Nederland. Voorts
betoogde de minister van landbouw, dat de
door België gelieven inkomende-en keurings
rechten veel minder nadeelig waren voor den
landbouw dan liet bestendig verbod van in
voer in Nederland, waarmede sedert 1870
alle Belgisch vee getroffen was.
Uit de thans ter goedkeuring aangeboden
overeenkomst blijkt, aldus zeide men verder,
dat men zich van beide zijden heeft bepaald
tot eene regeling ten aanzien van de grens-
landerijen, en dat de openstelling van den
vrijen handel in rundvee en varkens buiten
deze regeling bleef. Toch meende men ze
ker te weten, dat onze regeering zich in den
laatsten tijd meermalen bereid heeft ver
klaard om de wederzijdsche opening voor
den invoer van rundvee eu varkens te be
vorderen.
Terwijl nu de Belgische grenzen zonder
redelijken grond gesloten blijven, zelfs voor
streken als Westelijk Zecuwseh-Vlannderen,
die sedert jaren van veeziekten verschoond
bleven, en deze toestand zeer ten nadeele
strekt van den Nederlandschen veehouder,
hoewel ook ten nadeele van de bewo
ners der Belgische grensstreek, die bij den
invoer van vee en varkens uit Nederland
belang hebben, wordt bij dit wetsontwerp
eene overeenkomst ter bekrachtiging aange
boden, waarbij de Belgische grensbewoners
veel inecr gebaat zullen worden dan de Ne
derlandsche. Hoezeer dit het geval is moge
toch altijd zeer onaangenaam zijn, met haar
in aanraking te komen. Ge weet, wat we
van plan zijn 1"
Met deze woorden trok de laatste spreker
zijn nog steeds lachenden vriend uit de men-
schenmassa, die reeds opmerkzaam begon te
worden, en beiden slenterden langs de Lin
den naar de Brandenburgerpoort.
De Leonie, een Hamburgerstoomboot voor
landverhuizers, van de lijn New-YorkHam
burg lag gereed de haven te verlaten de
goederen waren onder het dek opeengepakt,
de laatste passagiers waren reeds aan boord,
en de scheepsofficier met de benoodigde pa
pieren om te kunnen vertrekken lag juist met
de jol aan bakboordzij aan, om terstond daar
op den valreep op te klimmen en den kapi
tein de papieren te overhandigen. Terwijl
de boot aan boord gehaald werd, begaf de
kapitein zich in de kajuit, om de papieren
te bergen en besteeg, toen hij weer op het
dek versoheen, terstond de brug, om de be
velen tot vertrek te geven.
Nadat hij van uit zijn verheven standpunt
nog eens rondgezien en zieh overuigd had,
dat het schip en vooral het takelwerk zee
blijken uit de volgende cijfers: iu 1801 wer
den uitgereikt in Zeeland, Noordbrabant en
Limburg aan Belgische grensbewoners ruim
300 vergunningen tot beweiding enz. van
grenslanderijen, aan Nederlandsche grensbe
woners ongeveer 100 voor invoer van mest
werden in 1894 in Zeeland en Limburg on
geveer 300 vergunningen aan Belgen uitge
reikt en slechts zeer enkele aan Nederlan
ders. Naar men meende, bestaan dezelfde
voor België gunstige verhoudingen ten aan
zien van de oppervlakte grond, waarop deze
vergunningen betrekking hebben. Gaarne
zou men van de regeering de grootte dier
oppervlakte, zoo mogelijk voor beide zijdeu
der grens, vernemen.
Op grond van bovenstaande overwegingen
was men vrij algemeen van oordeel, dat de
onderhavige overeenkomst alleen dan behoor
de te worden gesloten, wanneer voor ons
rundvee en onze varkens, behoudens behoor
lijk sanitair toezicht, en voor onze land
bouwproducten, met name ook voor marga
rine, de invoer in België blijvend werd ver
zekerd terwijl men meende te mogen ver
trouwen, dat de regeering bereid zal worden
bevonden, aan België op gelijken voet den
invoer van vee, varkens en landbouwproduc
ten iu Nederland toe te staan.
Enkele leden meenden evenwel, dat door
de voorgedragen overeenkomst ook Neder
landsche onderdanen zullen worden gebaat,
zij het ook dat hun aantal kleiner is dan
dat der Belgische grensbewoners die belang
bij de zaak hebben.
Door vele leden werd het, ook afgezien
van de ontwikkelde bezware.n tegen de over-
klaar was, riep hij met helderklinkende stem
door de spreekbuis in de machinekamer
„Vooruit 1" In het volgend oogenblik be
gonnen de geweldige schepraderen zich te
bewegen, het groote vaartuig schudde een
weinig heen en weer en langzaam bewoog
het schip zich voorwaarts.
Bijna alle passagiers, ten getale van ruim
tweehonderd, hadden zich op hot dek bege
ven, en namen met de meest verschillende
gevoelens en aandoeningen afscheid var, het
vaderland. Terwijl een gedeelte, en wel het
jongere en mannelijke, de eerste beweging
der raderen met een jubelend hoera begroet
te, brak het vrouwelijke gezelschap los in
snikken en tranen, terwijl dé ouderen van
beiderlei geslacht met diepe zuchten en wee
moedige blikken van den vaderlandsshen oe
ver afscheid namen.
Daar allen zich naar het achterdek hadden
begeven, werden de matrozen, die het b'j
liet uitloopen van hun schip drukker hebben
dan in volle zee, in het waarnemen van hun
dienst gehinderd, en terwijl hier cn daar door
een krachtigen vloek plaats gemaakt werd,
hielpen de scheepsofficieren door vriendelijke
woorden tegen de vloekers, orde en rust be-
cenkomst, bedenkelijk geacht deze voor oei'
termijn var. vijf jaren te sluiten. Hot mo
ge juist zijn, dat, gelijk de Memorie var
Toelichting zegt, de niet in het reglemeuT
opgenomen besmettelijke veeziekten, in her.
koninklijk besluit van 27 Maart 1888, (Staats.
blad no. 07) genoemd, tot dusver nimmeu
aanleiding hebben gegeven tot belemmering)
van liet verkeer aan de grenzen, zoo is hetj;
toch niet voorzichtig voor vijfjaren de macht.1
uit banden te geven om ten aanzien van dis,,
overige ziekten eenigen voorzorgsmaatregel
voor het grensverkeer te nemen; terwijl deI
wet van 20 Juli 1870 (Staatsblad no. 131).
toch ook voor die ziekten aan den Koning
de bevoegdheid geeft den invoer te verbie
den en liet grensverkeer aan bijzondere "be-
palingen te onderwerpen. Zelfs kunnen krach-
tens die wet door provinciale en gemeente- I
besturen reglementen eu vorderingen dien-Ij
aangaande worden vastgesteld, natuurlijk voor
zoover deze niet in strijd zijn met de voor-":
1ft- 111 Tt~ l.lfll 11 1 l .1 J. .1.1 i
schriften, bij Koninklijk besluit vastgesteld,
noch ook met de bepalingen van traetaten. je
Door deze leden werd mitsdien in overwe— \M
ging gegeven, de overeenkomst slechts voor
korteren termijn te sluiten, (bijv. voor een
jaar), behoudens stilzwijgende verlenging, zoo- ,:j 1
lang niet een der eontractecreiide partijen
haar opzegt.
Eenige leden wensehlen van de regeering
te vernemen, of het waar is, dat de, voor
de Belgische grensbewoners, zeer milde be— Vj
palingen der overeenkomst in dezen stand t'
der zaak reeds zijn gevolgd bij de vergun-
ningen tot beweiding, bcakkering eu bemes
ting van Nederlandsche grenslanderijen, uit- 'j.
Het sohip begon reeds sneller te loopen,
de reizigers wenkten met hunne zakdoeken,
het schommelen van het vaartuig had opge
houden, maar plaats gemaakt voor het voor
de zeeziekte zoo kwade „stampen", toen plot
seling, als een bliksemstraal uit helderen he
mel, de stem van den kapitein een geweldig
„stop" in de machinekamer brulde, en de
raderen der stoomboot binnen enkele oogen-
blikken tol staan bracht.
De passagiers, die met de scheepssignalen
en de teekens van vlaggen en wimpels niet
bekend waren, konden het oponthoud niet
verklaren, nu eerst de woorden der beman
ning „Een vaartuig der politie in zicht,"
liet hen vermoeden, dat iets buitengewoons
de voortzetting hunner reis verhinderde.
De politiekotter vloog als een pijl voor den
wind, schoot oin bakboord heen, lei bij en
in het volgende oogenblik stonden er drie
beambten op het dek, waar de kapitein hen
reeds opwachtte
Tusschen een der politieambten en den
kapitein werden eenige halfverstaanbare woor
den gewisseldtoen knikte de kapitein,
waarna bij zich weer op de brug begaf.
