voor Zeeuwscli-Vlaanderen.
o. 173. Zaterdag 19 Januari 1895
4e jaargang
FEUILLETON.
)p een valsch spoor.
Binnenland.
oom.
Hrug.
res."
lEIJ.
issel
4.00
4.00
4.00
$.00
4.10
van
im-
van
lere
Ml.
NIEUWSBLAD
ABONNEMENT S P RIJ S
Per 3 maanden 40 centsfranco per post 45 cents.
Voor Amerika 2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden
Boekhandelaren
bij alle
Brievengaarders
en
den
Uitgever.
A D V E K TENTIEPRIJS:
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advcrtentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den I itgever C. DIELEMAN, te Bresfcens.
24
41
3
45
00
ijmitenlandsdp l|ton«lh
De Staatkundige toestand in Frankrijk
liijnt niet al te zuiver te zijn. Nauwelijks
ti de werkzaamheden in de Kaïucr aange-
ngeu of een ministeriëelc crisis breekt uit.
Hierbij komt nu het ontslag van den heer
tsiiuir Perier, als president, dat voorzeker
oor menigeen inet verrassing zal gehoord
jn-
In de boodschap die de President aan de
timer richtte, ontwikkelde hij de denkbeel-
rn die heui aanleiding tot ontslagname ga
ll.
De vergadering en de. stemming der Ka
per van Maandag zijn in zijne oogen sleehls
nd.rgeschikte incidenten in den strijd, dien
ten tegen het parlementaire stelsel en te
len de openbare vrijheid heeft aangebonden,
ïïj had gehoopt, dat het presidentschap der
[{publiek, ontbloot als het is van middelen
nt krachtig op te treden, ook verschoond
ou blijven van de aanvallen der partijen en
at het politieke vertrouwen van alle repu-
likeinen hem kracht en gezag zou vcrlee-
en. Hij had gehoopt, dat zij, die hem
jas ondanks gesteld hadden in een post,
■aar hij de gelegenheid om zich zeiven te
eren miat, zich de verdediging van den
mhtenaar, die de hoogste waardigheid des
snds bekleedt, tot taak zouden hebben ge
leld.
De President heeft den ministers verzocht
oorloopig hunne aanvrage om ontslag in te
rekken ten einde een geregelde overdracht
»n het bewind te verzekeren, Dupuy heeft
Ie presidenten van Kamer en Senaat van
Men bracht hen in een groot, heldor, maar
aag vertrek in de eerste verdieping van het
middengebouw, dat eene soort wachtkamer
cheen te zijn. Terstond daarop hoorde men
n den gang sporen riukclen en het geluid
«na zware stern. Nu kwam eene breedge-
chouderde reuzengestalte op ons groepje af,
dat zich bij het venster had neergezet en nu
ipstoud.
„Drommels zoo zou men eiken
dag wenschen, dat het Pinksteren was, als
oen zulke bekoorlijke vrouwspersonen hier
ion hebben riep hij 'vol vreugde, terwijl
letty Osten en Anna Carlsen de oogen ne
ersloegen, en Carlsen dien zonderlingen op-
toeder der gevangenen wantrouwend aanzag".
„Ik ben do directeur dezer inrichting", ver
volgde hij toen. „En gij zijt waarschijnlijk
«hout Carlsen
iiOm u te dienen, mijnheerEn hier
uffiouw Osten, mijne dochter Anna, deklei-
Perier's besluit in kennis gesteld deze zul
len het parlement in urgentie bijeenroepen.
De Duitsche Rijksdag heeft (ie wetsont
werpen tegen de omwenteling in eerste lezing
aangenomen na dat een volle vijftal dagen
van besprekingen aan de eindstemming wa9
voorafgegaan.
Ook de. Rijkskanselier Von Hohcnloke heelt
op den laatsten dag der beraadslaging aan
het debat deelgenomen.
Nieuwe gerichtspunten ontstak hij niet
alleen deelde hij mede dat de 'ouiwentelings-
wet geen uitzonderingswet is en maakte eene
vergelijking tusschen den oorlog en den
strijd ter beveiliging der maatschappij. Niet
den vijand te dooden is het doel maar hem
te overwinnen, en insgelijks bedoelt men roet
het ontwerp tegen de omwenteling niet de
vrijheid van meeniiigsuiting le vernietigen,
n.aar alleen den vorm waarin men aan zijne
overtuiging lucht geeft binnen zekere per
ken te houden.
De wijze waarop Ilohenlohe zijne korte
rede uitsprak, of, beter gezegd voorlas, wordt
door de Duitsche pers scherp gecritiseerd
Men roept de dagen dat Caprivi nog rijks
kanselier was in de herinnering terug. Wan
neer deze opstond on, op het gevest van
zijn zwaard gesteund, dikwijls onvoorbereid,
aan de debatten deelnam, kon men zeker
zijn belangrijke cn zelfstandige ideeën te
hooren, op meesterlijke wijze voorgedragen.
Hohenlohe daarentegen schijnt zoo weinig
redenaarstalent te bezitten dat hij zelfs eene
zeer korte reeks gedachten niet kan uitspre
ken zonder zijn manuscript te raadplegen.
„Men kan niet zeggen", lezen wij in het
„Berliner Tagcblatt", dat dit nu juist een
ne Heinz".
„Aha, de jongen met de twaalf tanden en
cn (le weinige luiers 1 Nu, ge behoeft niet
te kleuren, juffrouw Osten. Ecu flinke jon
gen Wordt late# een degelijk soldaat. Uw
man zal hier gebracht worden, zoo gauw de
kerk uit is. De predikant is anders een
schuw man, maar op uwen man is hij als 't
ware verzot. Ge zult vandaag allen hij me
eten, natuurlijk behalve uw man, juffrouw
Osten. Want dat kan niet. De gevangenen
mogen nooit iets anders dan de voorgeschre
ven spijzen hebben".
Juffrouw Osten wierp treurige blikken op
haar mandje, hetgeen aan de geoefende oo
gen van den ouden soldaat niot ontging.
„Ik heb u reeds lang willen .vragen, wat
ge daarin hebt vraagde hij, terwijl zijn
neus dicht bij het mandje een herkennings-
toeht deed. „Ik geloof, wezenlijk, juffrouw,
dat ge or koeken in licht? Toch zeker niet
voor uwen man Of voor mij Ik dank
u. Dus toch voor uwen man
„Ik bid u, mijnheerzoide juflrouw
Osten bodeesd.
„Geen kruimel krijgt Osten", hernam de
directeur beslist. „Dat zou me wat moois
gunstigen indruk maakte".
De Czaar van Rusland heeft ter gelegen
heid van het nieuwe jaar den president van
den ministerraad, den minister van justitie
en dien van oorlog ridderorden uitgereikt
voor de gewichtige diensten aan den lande
bewezen.
Dreyfus, de gewezen Fransche kapitein,
die wegens landverraad veroordeeld is tot
levenslange deportatie, wordt in de gevan
genis door een doodseh stilzwijgen omringd.
Niemand vergezelt hem bij zijn wandelingen
op de binnenplaats en liet is ten strengst
verboden iets tot den verrader te spreken of
hem antwoord to geven, als hij iets vraagt.
Dat zwijgen is zeker nog pijnlijker dan de
scheldwoorden, die hij moest hooren bij zijn
degradatie.
Inmiddels 't kon niet uitblijven is
bij de Regeering reeds een verzoek van een
anderen kapitein Dreyfus ingekomen oin van
naam te inogen veranderen.
De JV. 72. Cl. geeft in een hoofdartikel
over „de Zeewering te Scheveningen en de
plannen voor een haven ten behoeve der
visseherij aldaar" als haar meening te ken
nen, dat er van een haven te Scheveningen
wel niets zal kometi en dat het beste zon
zijn, dat het Rijk een visschersluven maak
te aan den Hoek van Iloliand, terwijl dan
een locaalspoorweg (kunstlijn) naar Scheve
ningen personen en goederen zou kunnen
vervoeren.
wezen. De keurigste vijl kon er in zitten,
en dan Neen, juffrouw Osten, zoolang
Van der Brense hier directeur is, krijgt geen
gevangene wat anders Opzichter Schwauip-
felriep hij met zijne luide stem.
Een man verscheen, in de uniform der in
richting. „Terstond die snoeperij in de spijs
kamer brengen
Juffrouw Osten gaf de beide koeken over,
terw ijl groote tranen langs hare wangen big
gelden. Sehwainpfel legde de koeken op
een grooten schotel, nadat hij het papier cr
af gedaan had, eu bracht ze weg. Ook An
na Carlsen bracht haar zakdoek aan hare
schoone oogen. De directeur begaf zich naar
het venster en trommelde op (le ruiten. Hij
zocht zijne ontroering te verbergen. Zoo
konden er ongeveer vijf minuten inademloo-
ze stilte verloopcn zijn, toen men het orgel
in do kapel den slotzang hoorde spelen.
„Binnen een paar minuten zal uw man
hier zijn", zeide de directeur, zich omke
rend. „'t Spreekt van zelf, dat niemand den
gevangene een woord zegt van het gebeurde,
waaruit hij hoop kan vatten, dat hij spoedig
vrij zal zijn. Ik zou hem terstond weer moe
ten laten wegbrengen cn nooit weer eene
Gtdurende de maand December zijn in
Zeeland hij 4 eigenaren 113 gevallen van
mond- en klauwzeer voorgekomen en bij 9
eigenaren 9 gevallen van varkensziekte.
Dat de socialistische beweging hier te
lande niet vooruit gaat, blijkt o. a. uit de
opheffing van verschillende blaadjes van die
richting, ten rleele door samensmelting met
andere.
In een daarvan „De Baanbreker" dat met
een ander wordt vercenigd, leest men
„Ons landje is klein en de sociaal-demo
cratische beweging, is nog niet groot genoeg,
om allerlei bladen en blaadjes op de been
te houden. Ook ontbreekt het aan perso
nen in onze beweging, die èn tijd, èn talent,
eu kennis èn ervaring, èn tact genoeg in
zich vereenigen, oin met weinig of geen hulp
een blad uit te geven, dat eenigszins beant
woord aan de cischen, die men aan een ar
beidersblad mag stellen.
Een religieus-wetenschappelijk blad be
helst het volgende
In verband met liet jaar 1895 en Chris
tus' dood wordt de volgende bijzonderheid
medegedeeld.
Het jaar 1895 zal een astronomische bij
zonderheid medebrengen. Op den Goeden
Vrijdag zullen de sterren, die zich om de
zon bewegen, volkomen denzelfden stand heb
ben, dien zij aan het uitspansel innamen op
den dag, dat Christus aan het kruis stierf.
Het is de eerste maal, dat dit feit zich voor
doet sedert 1862 jaren.
Wij zeggon sedert 1862 jaren, want de
Christelijke jaartelling begint niet inet het
jaar van Christus' dood, maar met dat van
samenkomst toestaan."
Na enkele minuten sprong do deur open
en kwam Osten binnen, zonder Ketenen, in
do klceding der gevangenen. De echtge-
nooten stortten zich in eikaars armen en
hielden elkaar lang omstrengeld. Toen kwam
Heinz aan de beurthij wilde nu niet meer
van pa scheiden, alhoewel dieus kleeding hem
niet zeer scheen te bevallen. Iletty Osten
vond, dat haar man er beter uitzag, dan zij
gevreesd had. Carlsen daarentegen zag wel,
dat de weinige weken gevangenschap Osten
verscheidene jaron verouderd hadden. Spoe
dig was een kwartier verloopen in vertrou
welijk gesprek, waarnaar de directeur niet
scheen geluisterd te hebben.
Daar ging de deur open en de oude eer
waardige predikant trad binnen. Hij begaf
zich naar liet groepje en groette ieder afzon
derlijk. De echtelieden vermaande hij tot
volharding, de Carlsen's bedankte hij voor
de trouwe vriendschap, bij Heinz drong zijn
beeltenis met behulp van een stukje suiker
goed door tot diep in het hartje. Maar het
scheen den schout toe, dat alles haastiger eu
korter voortgebracht werd, dan hij den voor-
trcffelijken man naar zijne brieven gedacht
