voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
leiï>. 100.
Zaterdag 20 October 1894.
4e jaargang
FEUILLETON,
p een valscli spoor.
lissingi
11
1.45 5j
05 10
25 9
burg.
9
,45 3J
15 10,
45 10,
,35
,20 1
1 S 2 1 A D
5.50
7.07
J 8.22
1.49
li
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 40 centsfranco per post 45 cents.
Voor Amerika 2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
ADVERTENTI E P R IJ S
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentie» worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskens.
e nieuwe bewapening voor
de landmacht.
I.
het overzicht der rijksfinanciën, dat we
n onzer vorige nummers gaven, kwam
de mededeeling voor dat bij den mi-
r van oorlog het voornemen bestond, om
fzonderlijke wetsontwerpen geld aan te
en ten einde in 1895 een begin te kun-
maken met eene betere bewapening on-
and- en zeemacht, waarvoor naar raming
een half millioen gemoeid zullen zijn,
men in 4 jaren wil verwerken, ter-
roor 1895 reeds vermoedelijk ƒ2.675.000
vorden aangevraagd,
nieuwe regeering schijnt met de zaak
te maken, want nu reeds is een wets-
itel in dien geest ingediend,
j de beoordeeling van dit wetsvoorstel,
hoofdvraag zegt de „N. R. Crt."
e invoeriug eener nieuwe bewapening iu-
aad noodzakelijk? En het antwoord is
ennend, wanneer men zich plaatst op
standpunt van hen, die meenen, dat wij
meer in een Europceschen oorlog zul-
gewikkeld worden. Meer bevestigend is
scliter wanneer men het uitbreken van
oorlog niet ondenkbaar acht. Is men
- ndien «au gevoelen, dat ons leger ons
taat moet stellen tot het voldoen van in-
3 0 ationale verplichtingen, dan leeds mag
q g ,e bewapening geene reden bestaan om
erlijk te zijn, met. die van de legers van
tre Europee8che mogendheden,
ij de behandeling der vraag „Is ons
nwoordig geweer dan zoo slecht staat
Ik had reeds alles overdacht wat ge me
zegt, mijnheer," hernam Cailsen, „ik weet
ik geen recht heb om de aanklacht in
zien, te meer daar ik er in betrokken
Maar mijnheer, dat moogt ge me toeh
zeggen, of het schrift van de aanklacht
zelfde is als dat van dit briefje
uJa," zeide de rechter terstond, „juist het-
'do. Hoe komt ge aan dit briefje, en
Ik besluit trekt ge er uit dat het heizelf-
schrift is
Carlsen vertelde nu, dat er meer dergelij-
briefjes in het dorp door de post rond
bracht waren, en deelde den rechter me-
dat het zijn en Osten's vermoeden was,
t ze van den werkelijken dader afkomstig
ren. De rechter liet ook van deze ver
ding proces-verbaal opmaken, hoewel hij
risen verklaarde, dat hij het niet voor
arschijnlijk hield. De dader kon er geen
slang bij hebben, dat de misdaad bekend
zij een oogenblik stil bij den toestand, zoo
als die thans is en vat haar als volgt sainen
Het Beaumontgcweer, waarmede onze infan
terie bewapend is, werd in 1871 aangeno
men, en was destijds, vergeleken met de an
dere geweren van dien tijd, een zeer goed
geweermaar 23 jaren zijn daarover heen
gegaan en juist in dat tijdvak heeft de wa
pentechniek weder eene reuzenschrede ge -
daan. Sedert 1888, toen de drang naar
een sneller vurend wapen zicli krachtig deed
gevoelen en men meende, dat de techniek
nog niet ver genoeg gevorderd was om met
vertrouwen eene keuze te doen voor de in
voering van een nieuw geweer, heeft men
ruim 50.000 dier geweren gewijzigd in repe
teergeweren en onze infanterie daarmede be
wapend. Aan den eiseh van de mogelijk
heid om een sneller vuur af te geven was
daardoor voldaan, maar voor het overige was
het geweer, wat zijne ballistische eischen be
treft, volkomen hetzelfde gebleven.
Afgezien van de cadetten- en pupillenge-
weren bezitten wij voor de landmacht 146.000
geweren. Yan deze zijn er ongeveer 52,000
gewijzigd in repeteergeweren, eene hoeveel
heid voldoende om er onze infanterie mede
te bewapenenmaar de vestingartillerie en
de schutterijen moeten het nog zonder repe
teergeweren doen. Van de overige 94,000
geweren kan men wel aannemen dat de helft
door een langdurig vredesgebruik niet onbe
langrijk is uitgeschoten, terwijl ook de in
repeteerwapenen gewijzigde geweren door die
wijziging eenigszins schade geleden hebben,
wat hun weerstandsvermogen betreft. Het
aantal karabijnen der cavalerie, der genie en
en onderzocht werd, Jaar hij, zoolang het
gerecht zich met den diefstal bezig hield
van het gestolene geen gebruik kon maken.
Carlsen was ook van die meening. Hij had
slechts een antwoord op zijne vraag verzocht,
om zijne verdenking tegen Brame wederlegd
of versterkt te zien. Hij had nu de vaste
overtuiging verkregen, dat Brame Engelsch
verstond, zijn meester en diens vrouw be
luisterd en nu den inhoud van het gesprek
aan de overheid meegedeeld had. Het brief
je en de aanklacht had hij vermoedelijk met
zijne linkerhand geschreven, daar Osten het
schrift niet herkand |had. Dat Brame ook
de dader was, geloofde Carlsen echter niet,
daar hij zieh in den bewusten nacht eerst
tegen een uur en dan nog Wel in gezelschap
uit de danszaal verwijderd had. Hij was
daarenboven veel te klein, om van het stal-
raam uit het venster van den hooizoldor te
kunnen grijpen. Toch scheen hem de ont
dekking voor het lot van Osten, voor diens
echtgenoote, de vriendin zijner eigene doch
ter, voor het welslagen der smederij gedu
rende Osten's gevangenschap van het groot
ste gewicht. En indien dc .knecht slecht
genoeg was om zijn meester te bespieden en
der pontonniers bedraagt 6600 en is vol-
dotnde oin die korpsen te bewapenen en nog
cenige in reserve te houden.
Onze mannelijke bevolking van 20- tot en
met 49-jarigen leeftijd is ruim 860.000 man
sterk, die tan 20- tot en met 39-jarigtn leef
tijd bijna 650,000 man. Al houdt men nu
slechts rekening met dit laatste cijfer en al
wil men zelfs aannnemeu dat dc helft daar
van om verschillende redenen de wapenen
niet kan dragen of althans niet draagt, dan
zoude men nog niet de helft der 325,000
beschikbare weerbare mannen met een Beau-
inont-geweer of karabijn kunnen bewape
nen; aan 70.000 der overblijvenden zoude
men nog een landstormgeweer in de handen
kannen geven, maar de overige 100,000
zouden het zonder geweer of karabiju moe
ten doen. Voor eene reserve, ter vervan
ging der geweren of karabijnen, die onbruik
baar worden of verloren gaan, zou daarbij
niets beschikbaar zijn. Komen wij nu in
het bezit der 140 000 nieuwe geweren ot
karabijnen, dan zou deze toestand nog
geheel afgezisn van dc qualiteit van deze
belangrijk gun )tiger worden. Vrees dat wij
door de voorgestelde aanschaffing te veel ge
weren zullen hebben, belooft dus volstrekt
niet te bestaan.
Dit wat het aantal betreft. Maar, zooals
hiervoren gezegd werd, de wapentechniek is
in de laatste jaren ontzaglijk vooruitgegaan,
en een troep, die, bewapend met het Bcau-
mont-geweer, komt te staan tegenover een
anderen troep van gelijke sterkte met het
moderne klein kaliber geweer bewapend, zou
daardoor zeer^sterk in het nadeel zijn.
te verraden, ter wille zijner verbodene lief
de wat was dan in de toekomst van de
boosheid en de valschhcid van dien mensch
nog te verwachten Deze overdenkingen
vervulden den braven man met dc somberste
gevoelens voor de toekomst, terwijl de rech
ter hem de laatste inlichtingen gaf. Toen
werd Carlsen hot proces-verbaal voorgelezen,
waarna hij het onderteekende en zich ver
wijderde. Nog op den drempel riep de rech
ter hem terng.
„Heeft Osten u nooit over zijn verleden
gesproken
„Neen," zeide Carlsen beslist. „Behalve
zijn verblijf in Amerika
„Daarvan weten we tamelijk genoeg," her
nam de rechter. „Dan dank ik u, mijnheer
Carlsen." Deze ging daarop heen.
Nog de.nzelfdeu avond had men Osten met
de oorzaak zijner inhechtenisneming bekend
gemaakt en had men hem vluchtig verhoord.
Hij had natuurlijk de daad beslist geloochend
en over zijne afkomst en vroegere woonplaats
elke inlichting geweigerd. Slapeloos had hij
den nacht doorgebracht. In de diepe duis
ternis van den kerker trad hem het verleden
voor den geest, dat hij voor den rechter ver
liet voornaamste voordeel der nieuwe ge
weren ligt in de meer bestreken baan van
den kogel, dat wil zeggen daarin, dat de
kogel gedurende het doorloopen der baan
veel dichter bij den bodem blijft. Vuurt
men bijv. «iet het tegenwoordige gew6er met
het vizier voor 506 M. afstand, richtende
op den voet van een vijandelijk infanterist,
dan zal de kogel dien man alleen treffen als
deze zich op 420500 M. afstand bevindt.
Is hij dichter bij dan 429 M., dan gaat de
kogel over zijn hoofd heen. Vuurt men
daarentegen onder dezelfde omstandigheden
met het Mannlicher geweer of mei het Duit-
sche of Fransche geweer, dan zal de vijan
delijke infanterist, waar hij zich ook binnen
den afstand van 500 M. bevindt, getroffen
worden, omdat de kogel gedurende zijne be
weging zich nooit hooger dan manshoogte
boven den bodem bevindt.
Op de grootere afstanden is dit verschil
ook van overwegend belang. Vuurt eene
afdeeling inet het tegenwoordige geweer met
het vizier van 1200 M., dan zullen de ko
gels nabij het midden hunner baan zich on
geveer 30 M. boven den bodem verheffen en
alleen de laatste 15 M. dicht genoeg bij den
bodem zijn om een staanden infanterist te
treffen. Met het Duitsche geweer schieten
de, wordt een staand infanterist echter in
de laatste 23 M. getroffen, omdat de kogel
een veel vlakkere baan volgt. Op dien af
stand vurende, heeft men dus met het Duit
sche geweer anderhalf maal meer kans van
treffen. Bij het nieuw voorgestelde geweer,
dat een belangrijk kleiner kaliber heeft (6,5
m.M. tegen 7,9 m.M. bij liet Duitsche ge
borgen wenschte te houden. En hij zuchtt0
diep. Er moesten dus wel bladen zijn in
het opengeslagen boek zijns levens, die bij
liever niet las, en die hij gaarne voor altijd
voor den aardschen rechter zou verbergen.
Maar met onuitsprekelijke smart rustte zijn
oog voornamelijk op de laatste bladzijde van
dit boek. Hij zag zijne echtgenoote voor
zichj slapeloos en gepijnigd, evenals zichzelf,
onder het schrikkelijke 1st, dat hem getrof
fen bad, en dat nog duizendmaal erger zou
worden, als hij veroordeeld werd. Hij zag
in den vroegen morgen zijn kindje ontwa
ken, en tevergeefs zijne oogjes naar vaders
bed richten en de handjes daarheen uitstrek-
ben. Hij dacht aan de vreugdelooze, zorg
volle Kerstmis, die ditmaal misschien wel
voor vele jaren voor het zwaar beproefde
huisgezin zou aanbreken Maar dieper dan
al die kwellende gedachten en herinnerin
gen woelde hem die eene vraag in het har
te „Is Brame werkelijk de verrader Heelt
hij werkelijk eene stralbare lietde voor Het
ty opgevat En zoo ja tot welke stappen
cn plannen zal de schurk nu mijne gedwon
gen afwezigheid gebruiken En juist nu,
op het oogenblik, dat mij deze ontzettende
