voor Zeeuwscli-Vlaanderen. -fn den Doolhof dos levens. No. 143. Zaterdag 23 Juni 1894. 3e jaargang FEÜILLETON. NIEUWSBLA ABONNEMENT SP R IJ S Per 3 maanden 40 centsfranco per post 45 cents. Voor Amerika 2.90 per jaar bij vooruitbetaling. Abonnementen worden aangenomen bij alle BoekhandelarenBrievengaarders en den Uitgever. A D V E R T E N TIE P R IJ S Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer 5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnain. 1 ure. Deze Courant verschijnt eiken .Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskens. O Een vreeselijke ontploffing lieeft Zondag— lorgen oin drie uren plaats gehad in liet uis van den hoedenmader Canonne, vi ne loyale" 13 te Brussel, welker gevolgen zich ok hebben uitgestrekt tot het groote gebouw' p den hoek der „rue Royale en der „rue e EEnseignement. De eerste ontsteltenis was groot. Twee intploffingen met niet meer dan ecne secon- le tijdsruimte er tusschen, hebben de huizen Ier geheele wijk doen schudden en alle rui en binnen een grooten kring doen springen. Je straat was in een oogenblik vol uienschen, lie half gekleed uit hunne huizen gevlucht varen. Aan den kant der „rue Royale" is het ichouwspel het meest aangrijpend, liet huis ran den hoedenmaker is geheel vernield, de jeheele inhoud van het magazijn is in de itraat geslingerd tot aan den overkant, üe iloer der tweede verdieping is eveneens ver roest het geheele meubilair, dat zich aldaar levond is aan stukken geslagen. Hel aan grenzende huis op den hoek, tegenover het ninisterie van oorlog is van builen minder jeschadigd. Op de eerste verdieping bevin- len zich het bureau van uitvindings-brevet- :en en de woning van den heer Georges i'icard, welke belangrijke schade geleden heb- ien. Ook de andere huizen in de buurt lien er onherkenbaar uit. Hoe het mogelijk is, dat er geen enkel persoonlijk ongeluk heeft plaats gehad, be 29. NOVELLE VAN MORI T Z LI LIE. 5.1 grijpt niemand. l)e wacht, die de ronde deed, is dadelijk in alle huizen der verwoes te straat binnengedrongen na de pancelcn der deuren te hebben doen springen. Ca nonne en zijne familie bevonden zich door een gelukkig toeval juist in hun buitenver blijf zij zouden anders zeker niet aan het gevaar ontkomen zijn. Op de tweede ver dieping sliep het echtpaar Picard. Deiden werden inet dekens, matrassen en kussens uit het bed geslingerd maar bekwamen geen letsel. Ook de zoon Picard tolde door zijne kamer, maar werd niet gewond. Andere personen, wier woningen gedeelte lijk vernield zijn, kwamen met den schrik vrij. Dadelijk werden de aangetaste huizen geschraagd en verdere hulp verleend. Omtrent de oorzaak der ontploffing verkeert men in onzekerheid. Aan gas kan zij niet worden toegeschreven, want niemand bespeur de daarvan den reuk, en ervaren pompiers verklaren, dat men aan gas niet heeft te denken van brand na de ontploffing was ook geen sprake. We! is er eene goederen- ververij in de bunrt, maar de chemische stoffen, welke zich daar bevinden, hebben aan de ontploffing geen schuld; bet huis is bijna ongedeerd gebleven. Men denkt dus aan dynamiet, waartoe ook de aard der ver woesting en de waargenomen verschijnselen aan de verschillende huizen alle aanleiding geven. Keizer Wilhelm inspecteerde Zaterdag jl. een afdeeling soldaten, die dezer dager, tot versterking der Duitsche troepen naar Da- raara-land (Zuid-VVcst-Afrikf) zullen vvorder. gezonden. De keizer hield bij deze gelegen aan den rand van liet. graf gebracht." „Is ze ziek vraagde Robert haastig. „Ze was het; eene hevige zenuwkoorts wierp haar terneer cn weken lang zweefde ze tusschen leven en dood. In lure koorts sprak ze veel van uik heb u zulks per brief medegedeeld en li dringend verzocht haar te komen bezoeken; dat zou voor de zieke het beste geneesmiddel geweest zijn. Deze brief bleef echter als zoovele andere onbeantwoord." Robert gevoelde, hoe rechtvaardig de ver. wijtingen van den vriend waren, en waagde dus niet iets ter verontschuldiging in het midden te brengen. Zwijgend nam hij alles aan. „Nu is ze weer genezpn," vervolgde de student, „maar ze is niet meer het irissche vroolijke meisje van voorheende bitterste ervaring baars levens heeft haar ernstig en stil gemaakt." „O, ik dwaas!" riep Robert met smart uit, „ik wierp een échten diamant van het zuiverste water weg, om daarvoor een berg kristal in te ruilen. Kon ik het gebeurde toch ongedaan makeji De student wierp zijn gezel eeii bijzonde heid eene toespraak, ivelke hij aldus besloot „Ge zult een erustigen strijd moeten voe ren. Wanneer gij in gevecht komt met de negers, vergeet dan niet, dat zij menschen zijn, gelijk gij en evenzeer eergevoel bezit ten. Maakt u aan geen buitensporigheden schuldig." Deze toespraak, welke door alle Duitsche bladen wordt medegedeeld, is niet overbodig, met het oog op de. mishandelingen der in boorlingen, waaraan de kanselier luist zich onlangs iu de Katneron heeft schuldig ge maakt. Deze ambtenaar bevindt zich nu te Berlijn. Het onderzoek over zijn optreden tegenover de inboorlingen is nog niet afge- loopen, maar, te oordeolen naar betgeen de bladen nu reeds daarover mededoelen, zal de lieer Leist niet veel kunnen afdingen van hetgeen hem ten laste is gelegd. I Jl. Zaterdagmiddag is te Rome een laag hartige aanslag gepleegd op het leven van den minister-president, don lieer Crispi. Terwijl deze in gezelschap van zijn secre taris, zich per rijtuig naar het gebouw der Kamer bigaf, schoot eensklaps onverwachts een 25-jarig joiigmeiisch een pistool af, waar van de kogel dwars door het rijtuig ging, waarin de beide mannen gezeten waren. Toen de heer Crispi, aanhet gebouw van de Kamer, aankwam, overhandigde bij den voorzitter liet pistool, waarmede liet schot was gelost. Zoodra namelijk de moordenaar, een schrijnwerker, Lega gebeeten, het pistool had afgeschoten, werd lieni spoedig het wa pen door ee.nige voorbijgangers ontrukt. Zij overhandigden het pistool aan don heer Cris pi, die het als bewijs voor de. waarheid zij ren blik toe. „Het zou nog te beproeven zijn," zeide hij losweg. De tooneelspeler greep beide handen van zijn vriend. „Denkt ge, dat Geertje nog zou kunnen vergeven vraagde hij op hoop- vollcn toon. „Ware liefde kan geen voortdurende» wrok gcyoelen," antwoordde Lassendorf; zij „wijst de hand, die tot verzoening aangeboden wordt, niet af." „Ik heb Geertje te zwaar beleedigd, ik waag het niet, haar weer onder de oogen te komen," zeide de jonge kunstenaar neerslach tig en meer tot zicbzelven dan tot den vriend sprekend. „Ze heeft u steeds in bescherming geno men, en n.et oprechte edelmoedigheid verde digd en getracht uwe dwalingen te veront schuldigen een trek van echte zelfver- loochende vrouwelijkheid 1 Ze bemint u nog steeds en zal vergeten en vergeven, wanneer ge berouwvol tot haar komt." „Maar hare moeder wat zal zij van me denken, hoe zal ik die tegemoet treden „Zij zal zich niet verzetten tegen den wil harer ecnige dochter, die zij innig liefheeft, waaneer zij aan de oprechtheid uwer bedoe ner woorden, toen hij het geval mededeelde, opliet bureau deponeerde. Dat de voorzit ter zijn leedwezen betuigde over dezen aan slag behoeft wel niet te worden gemeld, als mede, dat de Kamerleden, zoowel de afge vaardigden der regeeriugspartij als die der oppositie, daarmede door luide toejuichingen hun instemming betuigden. Wat den moordenaar tot dezen aanslag be wogen heeft, is nog niet geheel bekend. Wellicht behoort ook hij lot de vele ontoe rekenbare» die telkens pistoolschoten lossen op ministers, omdat zij dezen verantwoorde lijk stellen voor de ongunstige sociale toe standen. Misschien ook heelt deze mislukte aanslag nog een gunstigen invloed voor de regceriiig op den uitslag der beraadslagingen over de iiuancieele hervormingen, welke, Dins dag a. s. in de Kamer een aanvang zullen nemen. Van den inan, die den aanslag pleegde, is alleen bekend, dat hij tot de anarchisten behoort. Voor twee jaren werd hij uit Mar seille verbannen en daarna begaf hij zich eerst naar Genua en vervolgens naar Rome. Evenwel bevond hij zich eerst ecne week 1c Rome. Volgens zijne verklaring «as hij naar Rome gekomen om Crispi dood te schieten, „omdat deze de zwak Ken verdrukte." On der zijne kameraden stond Lega wegens zijn ruwheid bekend met den bijnaam „Marat." Bij het voorloopige verhoor, dat hij in bet politiebureau onderging, betoonde Lega de grootst mogelijke onverschilligheid en betuig de hij zijn leedwezen, dat hij den minister niet had getroffen. Natuurlijk bespreken alle bladen den aan- lingen gelooven mag." „Geertjes moeder heeft recht d..avaan te twijfelen met, diepe schaamte moet ik zulks bekennen," riep Robertmaar bij mij ner ziele zaligheid, ik wil trachten goed te maken, wat ik misdaan heb; op mijne knieën wil ik de vergiffenis van het edelste, zoo zwaar beleedigde meisje afsincckcn en niet eerder opstaan, voor ze aan urjne bede ge hoor gegeven heeft. Dan wil ik haar voor de laatste maal de hand reiken en me weer begeven iu den strijd des levens, dat ik voortaan eenzaam en verlaten tot het einde mijner dagen zal doorbrengen. Laten we Geertje gaan opzoeken, hare woning is nie.t ver meer van hier Glimlachend volgde de student den vr'end, die zich naar de voorstad begaf, waarin bei de vrouwen nog steeds woonden. Een eigenaardig gevoel bekroop den kuns tenaar, toen hij hot kleine tuintje weer be trad, waar hij de gelukkigste oogénblikkeu zijns levens doorgebracht had een gevoel van schaamte en berouw. Hier was de plaats, waar in den zomer de groengeverfde tafel en de tuinbank stond, hier had hij het geliefde meisje de blijde boodschap zijner eerste be-

Krantenbank Zeeland

Nieuwsblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1894 | | pagina 1