voor Zeeuwscli-Vlaanderen.
In den Soolhof des levens,
No. 130.
Zaterdag 24 Maart 1894.
3e jaargang,
De oplossing.
FEUILLETON.
Binnenland.
■IEUWSBLAD
HTo 7 1 li "li* t' ',v '•'•A
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 40 centsfranco per post 45 cents.
Voor Amerika 2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Adverteutiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
-
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskens.
De kabinetscrisis, ontstaan tengevolge van
het votum der kamer over het kiesrecht-
vraagstuk, die eenige dagen de gansche na-
I tie in spanning hield, is opgelost.
De grootst mogelijke meerderheid van het
kabinet stond aan de zijde van den mi
nister van binnenlandsche zaken; alleen de
heer van Tienhoven, minister van buiten-
landsche zaken vormde dc minderheid in de
regeering en diende een rapport van andere
strekking bij H. M. de Koningin-Regentes
in.
De overige leden van het ministerie zijn
aangebleven, terwijl de minister van buiten-
landsche zaken als zoodanig ontslag heeft
gevraagd en op de meest eervolle wijze en
onder dankbetuiging voor de vele en ge
wichtige diensten aan II. M. de Koningin en
den lande bewezen, verkregen. Dit departe
ment wordt thans voorloopig door den mi
nister van marine beheerd.
De eigenlijke oplossing is gelegen in de
ontbinding der Tweede Kamer, als gevolg
waarvan een nieuwe Kamer nogmaals de
kie8rechtontwerpen in behandeling zal nemen.
De verkiezingen zullen daartoe plaats vin
den op Dinsdag 10 April a. s. en de her
stemmingen, zoouoodig 24 April d. a. v.
De sluitiug der zitting van de Tweede
Kamer, die de ontbinding voorafgaat, vond
Dinsdagnamiddag te 3 ure plaats, door den
minister van binnenlandsche zaken in naam
van H. M. de Koningin, met de volgende
rede:
NOVELLE VAN
MORITZ LIL IE.
De raadsheer kreeg het eerst de spraak
terug.
„Dat was eene duivelscke streekzeide
hij, het zweet van zijn voorhoofd vegend.
„Herkendot ge den persoon, die ons in
dit gevaar bracht?" vraagde zijne vrouw.
De raadsheer zag haar weifelend aan.
„Het was de doofstomme bedelaar van
Gickelhahn, dezelfde, die u den brandbrief
in den hoed wierp," vervolgde de oude da
me.
„Mijn hemel, ge hebt gelijkriep Stern,
„en nu twijfel ik er niet meer aan, dat dat
schelmstuk geen ongelukkig toeval, maar een
goed voorbereide aanval was."
Gertrude had zich met de dochtei van
den raadsheer beziggehouden en kwam nu
ook naderbij.
„Mijne heeren!
Gedurende de thans afgeloopen zitting der
State n-Generaal werd door uwe medewerking
wederom op onbekrompen wijze in de be-
hoelten van 's lands dienst voorzien.
Tevens werden verschillende gewichtige
maatregelen ven wetgeving genomen. Voor
schriften omtrent het faillissement en de sur
séance van betaling werden vastgesteld.
Eene nieuwe regeling van fabricks- en han
delsmerken werd in het leven geroepen.
Eene belasting op bedrijfs- en andere in
komsten kwam tot stand.
Omtrent de regeling van het kiesrecht voor
de Tweede Kamer der Staten-Generaal en
de Provinciale Staten werd geene overeen
stemming verkregen.
De Koningin-Weduwe-Regentes, overtuigd,
dat in de tegenwoordige omstaudigheden een
beroep op de natie raadzaam is om tot, eene
bevredigende regeling van het kiesrecht te
komen, heeft besloten dc ontbinding van de
Tweede Kamer der Staten-Generaal uit te
spreken.
Eerlang zullen de kiesbevoegden worden
geroepen tot de vernieuwde samenstelling van
die Kamer.
De Koningin-Weduwe-Regentes heeft mij
opgedragen U, mijne heeren, Haren dank te
betuigen voor de zorg en toewijding, door U
opnieuw betoond tot behartiging van 's lands
belangen.
Door de Koningin-Weduwe-Regentes daar
toe gemachtigd, verklaar ik deze zitting der
Staten Generaal in naam der Koningin te
zijn gesloten".
Eene sluiting der kamerzitting wekte zel-
„Mijn man is niet in staat geweest onze
wilde jacht te volgen, ik ga hem nu tege
moet," verklaarde zij.
,,'t Spreekt van zelf, dat Ik met u ga,"
zeide de raadsheer. „De koetsier moet in-
tusschen zien, dat hij ons verongelukt rijtuig
in het naaste dorp krijgt, om het bij een
smid te laten herstellen, en gij" vervolg
de hij, naar zijne vrouw en dochter wijzend
„gij gaat met hein om in de herberg van
den doorgestanen angst te bekomen. Van
hier tot de naaste plaats kan niet meer zoo
heel ver zijn."
„In twinlig minuten kunnen we er zijn,"
bevestigde de koetsier, terwijl hij dc gebroken
as zoo goed mogelijk met touwen samenbond.
Stern en de vrouw van den leeraar gingen
op hunne schreden terug. Vlug stapten zij
de helling, die de hoilcnde paarden in omge
keerde richting binnen weinige minuten af
gelegd hadden, weder op, bij elke kromming
van den weg hopend Bothner te ontmoeten;
maar niets vertoonde zich. Een boscharbei
der, die den weg afkwam, verklaarde op
hunne vragen, dat hij niemand gezien had;
op dit bericht maakte een onuitsprekelijke
angst zich van Gertrude meester terwijl de
den zoo groote nieuwsgierigheid en zoo veel
zijdige belangstelling, als die van j.l. Dins
dag tot ontbinding der Kamer.
Reeds om half drie stonden honderden
voor de deur naar de publieke tribune in
een lange colonne naar een plaatsjo in de
zaal te dingen. En ook op het Binnenhof
plein wemelde 't van menschen.
Toen daurbinnen de schel van den voor
zitter der Eerste Kamer klonk, stroomden de
tribunes aan weerszijden der zaal vol en in
die menigte werden verschillende vrouwen
figuren opgemerkt.
De leden der beide Kamers waren in
buitengewoon talrijken getale zoowel uit de
residentie als uit andere woonplaatsen opge
komen om de sluitingsrede aan te hooren.
Het sterkst was vertegenwoordigd de lin
kervleugel der liberale partij o. a. door Bor-
gesius, Ifeldt, Kerdijk en de katholieke par
tij. Van de andere liberale Kamerelub wa
ren er alleen de hh.Koëll, v. d. Kaay en
van Karnebeek. In de diplomaten-loge zat
de Eransche gezant, de heer Legrand met
den gezantschapsraad Labouret.
Op kaltnen toon las de minister de rede
voor die aan het bestaan van deze Kamer
een einde maakte.
Op weg naar het Paleis en terug werd 's
ministers gala-koets voor en achter geëscor
teerd door een piket huzaren.
Zoowel bij aankomst aan als bij het ver
laten van het gebouw der Tweede Kamer
stond een talrijke menigte op het Binnenhof
om het rijtuig geschaard. Velen lichtten den
ho^ op het oogenblik dat zij door het por
tierraam den heer Tak zagen, die deze be-
raadsheer de jonge vrouw trachtte te bemoe
digen, hoewel ook hij een beangstigend ge
voel niet vermocht te onderdrukken. Zij
gingen steeds verder, de ongerustheid bevleu
geld® hunne schreden, maar van den ver
miste was niets tc ontdekken.
Eindelijk kwainen zij op den berg, maar
ook hier was geen spoor van den leeraar te
vinden; hij moest dus of omgekeerd of in
het bosch gegaan zijn. Dat laatste was het
waarschijnlijkst.
Gertrude en Stern riepen zoo luid moge
lijk den naam van hem, dien zij zochten,
doch slechts de echo gaf dezen terug, anders
b lef alles stil. Een vreeselijk vermoeden
maakte zich van de beangstigde vrouw mees
ter.
„Ik keer niet terug voor ik zekerheid heb,"
verklaarde zij, „al zou ik dagen lang hier
rond moeten dwalen!"
„Trachten we eerst de plaats te vinden,
waar de schurk uit het bosch kwam en er
weer inging," meende de raadsheer.
„Dan kunnen we tevens de voetsporen van
dien persoon vervolgen."
Het viel gemakkelijk die plaats te ontdek-
keuhet hooge gras der gracht bewees dui-
tuigingen met een tegengroet beantwoordde-
De stoet nam den veg van het paleis door
het Noordeinde, de Hoogstraat, de Graven
straat, het Buitenhof (alwaar (ie wacht uit
kwam en het gebruikelijk eerbetoon bewees)
naar het Binnenhof en terug.
De eerste samenkomst van de beide Ka
mers der Staten Generaal is bepaald op
Woensdag 16 Mei e. k.
De „Liberale Unie" zond aan de bij haar
aangesloten Kiesvereenigingen de volgende
circulaire
Door dc „Liberale Unie" is reeds vroeger
met overgrootc meerderheid instemming be
tuigd met den inhoud der kieswelontwerpen
van de tegenwoordige regeering.
Daarom is zeker door u, evenals door ons,
met ingenomenheid en dankbaarheid begroet
de tijding, dal Ilare Majesteit de Koningin-
Weduwe-Regentes, na de intrekking dier ont
werpen wegens aanneming vat, een met de
strekking daarvan strijdig amendement, be
sloten heeft een beroep te doen op de kie
zers.
Over de bij de aanstaande verkiezingen tc
volgen gedragslijn heeft nu ons bestuur zich
beraden.
Het is daarbij gekomen tot de vaststelling
van denkbeelden, die het aan u ter overwe
ging wenscht aan te bevelen. Indien de tijd
het toelaat, wenscht het die denkbeelden te
maken tot een onderwerp van bespreking in
eene algemeene vergadering. Maar het is
delijk, dat iemand met haast er door gegaan
was. De beide zoekende volgden dit spoor,
dat naar een niet al te dicht bosch leidde.
De platgetreden boschbeziestruikcn wezen
hun den weg; doch weldra zag men aan de
sporen dat ze onmogelijk door een mcnsch
konden achtergelaten zijn.
„Dc doctor heeft het jonge mensch ver
volgd," zeide Stern, „op dezen weg moeten
we hem vinden."
„Mijn hemel, als hem maar geen ongeluk
overkomon is," zuchtte Gertrude. „Men zegt,
dat doofstommen meest zeer driftig zijn, en
de misdadiger heeft daarbij nog zijn eigen
lichaam te verdedigen."
„De voetsporen door de boschbeziestruiken
gaan hier uiteen," zeide de raadsheer, terwijl
hij den grond opmerkzaam bekeek. „Waar
schijnlijk heeft dat jonge mensch hier zijn
vervolger willen afmatten of van zijn spoor
brengen, te oordeelen naar de verschillende
richtingen der voetstappen."
De jonge vrouw volgde de blikken van
den advocaat en moest diens waarnemingen
bevestigen.
„Ik stel u voor hier van elkaar te gaan,
echter niet verder dan onze stemmen reiken,"
