r.
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
ïi den fioolhof des levens.
STo. 115.
Zaterdag 9 December 1893.
IS
FEUILLETON.
Binnenland.
NIEUWSBLAD
j
41
45
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 40 centsfranco per post 45 cents.
Voor Amerika '2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
A D V E E T E N T I E P E IJ S
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskens.
7.51
,,'t Kan verkoereu", zei Brêeröo, en dat
ook zeker ran toepassing op den president
i.éttr Fransche Kamer, Casimir Périer. W as
i ij in den beginne niet te bewegen de op-
racht tot vorming van een kabinet te aan-
arden, zoo heeft hij zich toch eindelijk,
Is gevolg eener nieuwe conferentie met pres
ident Carnot, daartoe laten vinden. De heer
pulier, aan wien na de eerste weigering
»n Périer de samenstelling was opgedragen,
,id de vorming wel op zich genomen maar
liet met bijzondere ingenomenheid, omdat
lij den Kamerpresident de aangewezen man
clitte.
Het kabinet is thans gereed en jl. Maan-
ag deed het zijne intrede in het Palais de
luurbon. Tie regeering ontwikkelde in eene
erklaring haar program, die, ook door de lin-
erzijde, met ingenomenheid werd ontvangen.
Senaat daarentegen ontving haar koel. De
itting der kamer was overigens weder het
Minbeeld eener hevige verwarring, naar aan-
tiding van een voorstel van den oud-minis-
er van buitenlandsche zaken onder de com-
lune, Paschal Grousset, tot het verleenen
an amnestie. Wijl de regcering, tegen de
en nooddrang geen bezwaar had, kon tot
limiddelijke beraadslaging worden overge-
;aan. Het ontwerp werd verdedigd door den
oorsteller en bestreden door minister Raynal;
leze onderwierp de Boulangisten aan eene
cherpe critiek en beschuldigde hen van hoog
verraad, welke veroordeeling een heftig inei-
leut tengevolge had. De Boulangist Méry
NOVELLE VAN
MORITZ LIL IE.
Op den stoffigen weg, die van de sohilder-
chtige ruïne van het Paulusklooster naar de
leerlijke en landelijke badplaats Ilmenau
cidt, reed een lompe, met twee groote brni-
le paarden bespannen koets.
Niettegenstaande de hitte waren de raam
jes van het rijtuig gesloten, hoofdzakelijk o c
e stof, die in dikke wolken dwarrelend op-
teeg, buiten te houden. In de beide hoe-
:en van de voorste bank zaten e»n oude beer
n eene. een weinig jongere dame. Beiden
«henen een slaapje te doen tegenover hen
isd een jong meisje plaats genomen met ee-
Re fijngrhouwde, slanke gestalte; in de net
[«vormde blanke hand hield zij een keurig
ngebonden boek, verguld op snee; doch de
[roote blauwe oogen in het bleeke gelaat
:eken droomerig door de raampjes naar het
sprong van woede op en noemde den minis
ter een ellendeling. Begrijpelijkerwijze ont
stond hierdoor een hevig rumoer, dat eerst
gesust werd na do terugneming dezer belee-
diging. Met slechts 81 stemmen meerder
heid werd het voorstel der regeering tot wei
gering der arlikelsgewijze behandeling aange
nomen, eene meerderheid, die mot het oog
op de gunstige ontvangst van het program,
der regecring vrij mager zal toeschijnen.
Tot voorzitter der Kamer is gekozen de
pas afgetreden minister-president Dapuy. De
meerderheid was ook bij deze stemming niet
bijster groot. Hierover moet de Premier zich
eeuigszius verwonderd hebben uitgelaten. Het
vertrouwen in de regeering wordt door deze
stemmingen niet versterkt.
Een belangrijk feit in de zitting van den
Duitsohen Rijksdag is de aanneming van het
voorstel der Centrum-partij, tot opheffing der
Jezuïten-wet. Deze wet ontzegde den Jvzu-
iten het verbljjf in het Duitsche rijk. Dit
voorstel had zoozeer de belangstelling gaande
gemaakt, dat alle tribunes bezet waren en
een groot getal nieuwsgierigen voor het ge
bouw van den Rijksdag had post gevat om
den uitslag af te wachten. Ongetwijfeld zal
de veroordeeling dezer wet von Caprivi wel
eenigszins in moeilijkheid brengen. Met be
trekking tut deze bij wet voorheen afgelegde
verklaringen kan de regeering, wil zij ni«t
inconsequent blijven, niet bij deze intrekking
berusten. En weigert ze de intrekking, dan
zal zeker het centrum zich verzetten tegen
de totstandkoming der handelsverdragen en
de aanneming der belastingvoorstellen. Er
zit dus voor den Rijkskanselier niet veel an
door de zon fel beschenen landschap.
Een hevige stoot van den wagen wekte de
beide slapers; verdrietig boog de man zich
een weinig voorover en keek door het raamp
je om te zien waar hij zich bevond.
«Den hemel zij gedankt, we zijn het spoe
dig te boven," zeide hij, weder achterover
leunend. «Binnen een half uur zijn we er."
«Ge herkent de streek weer, pa?" vraag
de het jonge meisje.
«Zeker!" antwoordde de aangesprokene,
«hoewel er zeker «en veertig jaren verloopen
zijn, sedert ik als student gedurende de va-
cantie Thuringen doortrok en langs deuzelf-
den weg ging, waarop we ons nu bevinden."
«Toen sliept ge zeker niet in het rijtuig,
zooals nu vraagde de dochter van den ou
den heer met een zweem van schalkschheid.
«In het rijtuig? Waar denkt ge aan,
kindMijnheer de student van toen nam
zijn ransel op den rug, een stevigen stok in
de hand en met weinig geld maar met veel
opgewektheid trok hij te voet naar de ber
gen. Tegenwoordig echter reizen de jonge
heeren als baronnen, de zakken vol geld,
tweede klasse, en een reusaehtigen koffer met
zich slepend, als wilden ze eene reis om de
ders op dan het Centrum zijn zin te geven,
wil hij dezer zoo hoog noodigen steun niet
verbeuren.
Eindelijk is ook Italië weder in 't bezit
'van een ministerie, waarvan de heer Zanar-
delli de premier is. De omstandigheden waar
onder dit kabinet optreedt, zijn verre van
gunstig te noemen en schijnen kwaadaardige
baccillen te zijn voor het leven van dit mi
nisterie. Ook door de openbare meening is
het niet gunstig ontvangen. De eerste strijd
dion het te wachten heeft is de verkiezing
van een voorzitter der kamer. Als candidaat
wordt genoemd de heer C'rispi, oud-minister-
premier.
De Utrechtsche hoogleeraar dr. Hubreeht
bepleit in de Giï/v-aflevering van December
de invoering van den midden-Eiiropeeschen
tijd. Als inleiding tot dit pleidooi trekt hij
eene vergelijking tusschen west-Duitschland,
waar de inidden-Enropeesche, en België, waar
de Grccnwichtijd van regeeringswege in het
burgerlijk leven is ingevoerd. In beide lan
den is men zijn leven naar de klok blijven
regelenhet gevolg is geweest, dat de be
woners van Duitschland eiken dag een be
paalde hoeveelheid zonlicht meer gehad heb
ben dan vroeger; in België daarentegen viel
eiken avond de duisternis twintig minuten
vroeger in dan voorheen, en tengevolge daar
van werd dan ook door de inwoners van
Brussel iu één jaar voor 205,185 francs meer
gas verbruikt, zonder nog te spreken van
aarde doen."
«Ge waart zeker een vroolijke, levenslus
tige student?" meende Helene.
De oude heer glimlachte. «Nu ja, ik ben
geen vcinzerd geweest en glacé-handschoenen
en verlakte laarzen heb ik niet gedragen,"
antwoordde hij. «Maar daarvoor hield ik
een Newfoundlander, een prachtstuk van een
hond, en als er in Jena de eene of andere
onschuldige, ondeugende streek uit te voeren
was, dan was ik er altijd bij."
«Dan zult ge zeker met Robert ook wel
niet te streng te werk gaan, pa," smeekte
het meisje, hare smalle hand op 's vaders
arm leggende. «Ge zijt zelf student geweest
en hebt het leven leeren kennen en zult daar
om tegen mijn broeder ook niet onverbidde
lijk zijn
De man maakte eene afwijzende beweging
met zijne hand en eene donkere wolk ver
toonde zich op zijn breed hoog voorhoofd.
«De jonge man verdient geene toegevend
heid meer, nadat ik hem met goedheid en
gestrengheid vermaand en gewaarschuwd heb.
Hij luistert niet meer naar me, slaat al mijne
smeekingen in den wind goed, hij mag
de gevolgen dragcudoch laten wc er niet
petroleum en andere verlichtingsmiddeleii.
Waarom, zou men mogen vragen, hoeft de
Belgische regeering dan "den Greenwichtijd
ingevoerd? Het antwoord hierop luidtOm
dat de regeering meende, dat haar geen keus
gelaten was, dat de theorie de aansluiting
aan den Greenwichtijd eischte.
En de Nederlandsche regeering is te dezer
zake met de Belgische hand in hand gegaan
en vond in het feit, dat aldaar de Green
wichtijd was ingevoerd, een bezwaar om den
raidden-Europcescheu voor Nederland vast te
stellen, l'eit einde echter althaas in schijn
zelfstandig te handelen, werd nog bovendien
het advies ingewonnen, niet van de Kamers
van koophandel of van de gemeenteraden der
groote steden, maar van de spoorwegmaat
schappijen En dat niet alleen, maar hun
advies werd gevraagd, niet over het goede
renverkeer, maai over het personenverkeer
met Duitschland, in vergelijking van dat met
Engeland en België, en het bleek dat het
eerste een kleiner cijfer aanwijst dan het
laatste. Hetgeen, zegt de heer H., niemand
ooit betwijfeld heeft.
Wanneer op een plein drie drukke stra
ten uitkomen, dan zullen in en uit twee van
die straten samen, altijd meer mcnschen dat
plein bereiken en vcilaten dan langs de der
de alleen
Had de minister de Kamers van koophan
del geraadpleegd, deze zouden hein voorze
ker meer ter zake geantwoord hebben, en
hebben aangetoond, dat niet het personen
verkeer hier den doodslag mag geven. Al
lerminst het personenverkeer met een land
waarmede wij in geen doorloopend spoorweg-
meer over spreken."
De stem van den oude klonk ruw en toor-
nig, toen hij deze ivoorden sprakden naam
zijns zoons scheen hij met opzet niet te wil
len uitspreken, als vreesde hij, dat men er
het gevolg uit zou kunnen trekken, dat hij
tot verzoening gestemd werd.
De oudere daine was weer ingedommeld,
doch door het harde spreken van haar man
verschrikt ontwaakt. Verwonderd keek zij
nu eens dezen, dan weer het jonge meisje
aan, en zij ried gemakkelijk, welke wending
het gesprek genomen had. Dit voort te zet
ten inoest de kwade luim van haar man doen
toenemenzwijgend keerde zij daarom haar
gelaat het raampje toe.
«Het doel onzer reis!" riep zij plotseling,
toen het rijtuig eene kromming van den weg
volgend, eene andere richting insloeg. De
beide reisgezellen volgden hare blikken.
Een uitgestrekt dal, door met bosschen
bezette hoogten ingesloten, vertoonde zich
aan hen. Als eene kudde witte schaapjes
op groene weide om hunnen herder, zoo la
gen de heldere huizen van de vriendelijks
badplaats om den kerktoren geschaard, tus
schen het donkere, sappige groen der naald-
