voor Zeeuwsch- Vlaanderen.
SoutvGsteF van iiklusi.
o. 102.
Zaterdag 0 September 1893.
2f jaargang.
FEUILLETON.
Binnenland.
gen.
11.2
9.U:
lO.-ii
'J.l:
9,31
3,3(
0,11
0,1
4,21
II,-
Nieuwsblad
A B O N N E M E N T S P R IJ S
Per 3 maanden 40 centsfranco per post 45 cents.
Voor Amerika 2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
A 1) V E R T E N T I E P R IJ S
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breuken».
7.5 -
uitcnlamlsclie Kroniek.
Zondag gehouden harstemmingen voor
ct J Fransche kamer van afgevaardigden heb-
in tot uitslag, dat de regeeringsmeerder-
id aanzienlijk is versterkt en aan het ini-
iteric meer vastheid heeft geschonken. De
uncr telt thans 513 republikeinen en 88
ti-republikeinen.
Onder de eeistgenoemdeu behooren 25 tot
rallies en 60 tot de socialisten.
De 428 restende republikeinen znllen wel
et allen gerekend kunnen worden tot de
ieuwe groote gematigd-republikeinsche re-
teringspartij. Een deel daarvan kan worden
«schouwd te beliooreu tot de radicalen, op
ier steun de regeering wel niet onvoor-
aardelijk mag rekenen, maar van wie ze
»h ook geen onverzoenlijke oppositie heeft
i wachten.
Het meest verrassende van deze verkiezing
i de val van Clémenccau in zijn district
Iraguignan, waar hij met ruim 80U stem-
len in de minderheid bleef. Alhoewel hij
iet respectable cijfer van 8009 stemmen op
ich vereenigd zag, en er gemakkelijk een
indor radicaal district te vinden zou zijn,
raar hij opnieuw een kamerzetel zou kunnen
nnernen, blijft desondanks de niet-herkiezing
en gevoelige slag voor de radicale partij,
lier aanvoerder hij was. Als zijn opvolger
rordt genoemd de oud—minister Goblet.
De regeering kan ten zeerste tevreden zijn
iver deze verkiezingen. De kracht der ui-
;rste partijen is gebroken, waardoor het zoo
oed als zeker is, dat die meest strijdige ele-
lenten buiten machte zullen zijn, om maar
9,r
NOVELBE VAN
Fr. ZIMMERMAN.
„Voor mij niet, want ik bemin ze on heb
haar mijn woord gegeven haar te zullen hu
wen. Ik smeek u, vader, behandel me niet
zoo kortaf. Ik ben uw zoon en eer uwen
wil en uwe inzichten, ik wil u dubbel eeren,
als ge mij de achting bewijst, die ik verdien.
iSpreek niet tot me als tot een knecht; dat
•verdraag ik niet, want ik ben van uw bloed.
Laten we elkander bedaard onze meeningen
zeggen nu, nu het mijn levensgeluk betreft.
{Nogmaals bid ik u, vader scheep me niet
zoo kort af, wees eens goed op me. Zeg
mc tenminste, waarom ge me de geliefde
b weigert."
4-5 Dit beroep op het vaderlijk hart stuitte
af op de hardvochtige inborst van den hout
vester. Hij was intusschen bekomen van de
•r» ontzetting «renzznde verbazing, die hem
alle ministeries voetstoots omver te werpen.
Even aangenaam is der Fransche regee
ring de officiëele aanzegging van het bezoek
van een Russisch kader aan een Fransche
haven. Dit bezoek is bepaald op 1 October
terwijl als definitieve haven waar het bezoek
aan Kroonstad zal beantwoord worden Tou
lon is aangewezen.
Voorzichtig maar daarom niet minder merk
waardig, was de dag gekozen, waarop de re
geering dit bewijs van het bestaan eener
goede staatkundige verstandhouding met Rus
land openbaar maakte. Ileeft zij eenerzijds
gewacht tot 3 September, en dus tot na de
herstemmingen, dan was zulks om alle op
merkingen, als zoude de regeering door deze
afkondiging pressie willen uitoefenen, te
voorkomen, anderzijds kan die datum hoogst
gewichtig genoemd worden, omdat ze samen
valt met de intrede van Duitschlands keizer
en Italië's kroonprins te Metz.
Door deze internationale plichtpleging wil
de Czaar in 't licht stellen, dat er een i«-
genwicht tegen het Drievoudig verbond be
staat. Het blijkt dus, dat Europa in twee
rot de tanden gewapende legervelden verdeeld
is. Zoo waarborgt dan dit bezoek den vrede
want men kan er zeker van zijn, dat het
eerste oorlogschot, dat vallen mocht, zijn
echo zou doen hooren van Siberië tot de
Afrikaansche kust.
Krijgt men van dit alles de indruk, dat
de eene vriendschap dc andere waard is, en
dat de buitenlandsche politiek spoedig te
vreden is gesteld door krijgskundige manoeu
vres ter zee en te land, de hoofdzaak is,
dat zij de nevelen voor het behoud van den
bevangen had, toen hij den naam van het
meisje hoorde noemen. Verachtelijk berisp
te hij zichzelven om die kortstondige zwak
heid. Dat hij zijn zoon geene reden kon
noch mocht geven voor zijne weigering, deed
zijn toorn toenemen, en de dwang, dien hij
zich moest opleggen, boroofde hem van alle
zelfbeheersching. Het wilde oproer van bin
nen brak als een stormvloed naar buiten, en
richtte zich tegen de onschuldige oorzaak,
tegen zijn zoon. Woedend stond hij te stamp
voeten.
„Zeg me tenminste, vader, waarom gij ze
me weigert, ik sraeok u er om," herhaalde
Karei.
„Omdat ik het niet wilriep de hout
vester. „Dat is genoeg dat moet u ge
noeg zijn
Kareis geduld raakte ten einde. Zijue
bedaardheid, die hij tot nu toe met moeite
behouden had, dreigde hem tegenover de
ongegronde stijfhoofdigheid zijns vaders te
verlaten.
„Neen, vader," hernam hij met gemaakte
bedaardheid, „niets kan mij doon besluiten
mijn woord te hreken, alleen om de stijf
hoofdigheid van een ander. Anna wordt mijne
vrede geheel en al doen optrekken.
Als een rekenkunstige evenredigheid staat
het Russische bezuek aan Frankrijk gelijk
aau dat van den prins van Napels aan Metz.
Met geestdrift zijn de hoogc bezoekers in
Elzas-Lotharingcn ontvangen. Door een de
putatie van Italianen werd namens de in de
stad Metz werkzame landgenooten deu kroon
prins een adres van hulde aangeboden. Een
der aanwezige arbeiders ontplooide bij deze
gelegenheid een Italiaansche vlag.
Hoerneer dc rust en de arbeid in de kolen
mijnen in Wales wederkeeren, des te drei
gender wordt dc houding der werkstakers in
Derbyshire. Gehcele benden overvielen de
steenkolenmijnen van Linsdalr, bij Chester
field en belet'ten op gewelddadige wijze den
arbeiders het werk voort te zetten.
Door de regeering is een wetsontwerp in
gediend tot wijziging de schutterijregeling.
Daarin worden de grootst mogelijke af
wijkingen van den tegenwoordigen toestand
voorgesteld.
Het geheele begrip „schutterij", zooals we
dit tot dusver gekend hebben, vervaltde
schutterij wordt de aanvulling van de militie
opdat die te zamen het beginsel van alge-
meenen dienstplicht verwezenlijken.
De schutterplicht begint dan ook op den
zelfden tijd als de werkelijke dienstplicht en
duurt even lang; beiden staan naast elkaar,
schutters worden zij, die niet iu het leger
worden ingelijfd.
vrouw, als go niets anders weet aan te voe
ren."
„Wordt ze? Ga dan met haar in het
dorp wonen en wordt mistbocr. Op mijn
gebied zet de doern geen voet, als ze niet
wil, dat ik de honden op haar loslaat."
„Ge zijt hardvochtig en onrechtvaardig,,/
riep Karei verontwaardigd. „Dat zijt ge
steeds in het bijzonder voor het arme meisje
geweest. Waarom vraag ik u. Is ze slech
ter dan de anderen, of wat heeft zo 11 ge
daan? Waarom verbiedt gc alleen aan An
na om in het bosch te komen?"
„Moet ik mijn zoon rekenschap gevon van
mijne handelingen?" riep de houtvester met
verbetene woede. „Ben ik op mijn ouden
dag ten spot mijner kinderen?"
„Dat niet. Maar hardvochtigheid en on
rechtvaardigheid verwerven geene kinderlief
de."
„Hoho! Gij voortreffelijke zedemeester,
ge geeft me goede leer!" Hij hijgde naar
lucht. „Geen woord meer," vervolgde hij,
„het blijft bij hetgeen ik gezegd heb. De
deern moet niet in mijne nabijheid komen
mijne honden hebben scherpe tanden!"
„Niet voor Anna, als ik haar bescherm,
De minister wil de militaire discipline voor
bcide deelen zoo gelijk mogelijk maken, en bij
beide zulle» de dienstplichtigen buiten den
werkelijkcn dienst aan dezelfde verplichtingen
zijn onderworpen, terwijl ook de straffen, die
bij overtredingen op 't naleven hunner ver
plichtingen zullen worden opgelegd, overeen
zullen komen met die, welke op verlofgan
gers der militie in gelijke omstandigheden
worden toegepast. De schuttersraden met al
den aankleve van dien zullen daardoor na
tuurlijk komen te vervallen.
llct onderscheid tusschen beide deelen zal
alleen daarin gelegen zijn, dat schutters na
tuurlijk niet in werkelijken dienst bij het
leger zijn, zoodat zij niet in de kazerne be
hoeven te verblijven. De oefeningen zullen
voor hen ook zoo worden geregeld en ver
deeld, dat die geen al te groot bezwaar voor
hun verdere bezigheden opleveren.
Alleen zij, voor wie in de nabijheid hun
ner woonplaats geen gelegenheid bestaat om
geoefend te worden, zullen een korten oefe-
ningstijd in werkelijken dienst moeten komen
doorbrengen, een belangrijk bezwaar dus voor
lieu, die tot dusver gewoon waren hun schut-
tcrplichtcn ir. ruste te vervullen.
Een belangrijke nieuwigheid zal ook zijn
de invoering van zeo-schutterij, waartoe zul
len worden bestemd diegenen, die door hun
vak met de scheepvaart cn wat daarbij te pas
komt in betrekking staan, zooals machinisten
en stokers vau stoombooten, desnoods ver
sterkt roet die van fabrieken voorts het per
soneel van hot loodswezen on van den kust-
waohtdienst enz.
dit den aard der zaak znllen de schutter-
vader
De houtvester scheen een oogenblik van
toorn buiten zichzelven te zijn.
„Ge beschermt haar ook tegen uwe
eigen vader?" riep hij.
„Als ik daartoe gedwongen word ja!"
hernam Karei beslist.
„Een mooie dag," kwam tante Tine tus-
sclienbeide, „ik moet toch eens in den alma
nak zien, wat voor een bijzondere heilige er
vandaag regeert."
De oude houtvester barstte uit in een
lachen, dat onnatuurlijk en hatelijk klonk.
„Dus openbaar verzet tegen uw vader?
Hebt ge dan in dienst geene gehoorzaam
heid geleerd, knaap? In mijn gebied heb
i k te bevelen, en wat i k zeg, gebeurt. Ge
blijft voorloopig in huis. Het overige is
mijne zaak!"
„Vader, drijf me niet tot het uiterste,"
riep Karei wanhopig uit. Beleedig het meis
je niet, of
„Wat talmt ge? He? Ik ben nienws-
gi«rig dit „of" te hooren. Ik wil toch eens
zien, hoe ver het verzet gaat!
Aan woorden hebt ge geen gebrek, uwe
tong loopt bijna oven snel als uwe beenen
