voor Zeeuwse!i- Ylaandereii.
feuilleton.
Dg Houtvester van liklust.
Jfto. 97.
Zaterdag 5 Augustus 1893.
2e jaargaug.
Binnenland.
9.03
0.10
9.15
9,30
:»,03i
0,13
1,13
7.1.
8.2 5
N ieu wsblad
A B O N N E M E N T S P E IJ S
Per 3 maanden 40 centsfranco per post 45 cents.
Voor Amerika 2.90 per jaar bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
A L) V E U T E N T I E P li IJ S
Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer
5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin
derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte.
Advcrtentiën worden ingewacht tot Yrijdagnam. 1 nre.
Deze Courant verschijnt eiken Irr]dagaöowl bij den Uitgever C. DIELEMAX, te Jïreskem.
Builenlaiidsclie Kroniek.
;no
50
N
i.l.
',2:
O
t,2]
Ai
Tusschen Duitschland en Rusland is een
tarie.l'-oorlog ontstaan, die zijn oorzaak vindt,
i Ruslunds houding ten opzichte van het
andelstractaat.
Rij de behandeling van dat tractaat, ver
klaarde de Duitschc regeering zich bereid om
de invoerrechten op Russisch graan te ver
minderen. Omdat Rusland meent dat Duitsch
land, zijn graan niet kan missen, weigerde
liet zijnerzijds eenige concessie te verleenen.
Rusland eischte meer; het verlangde dat
voor alle waren die uit zijn rijk naar Duitsch
land werden gezonden, eene aanmerkelijke
verlaging van invoerrechten zoude worden
toegestaan. Dit zou den Russischen handel
- zeer ten goede koinenbovendien zoude de
ze vermindering niet in verhouding staan
tot die, welke van Russische zijde aan Duit-
sche waren zoude worden toegestaan, wijl het
export van Duitschland naar Rusland minder
bedraagt. Duitschland achtte de eisehen van
Rusland voor onaanneembaar, omdat deze
grondslag niet strookte met de wederzijdsche
belangen. Daarop heeft de Duitsche regeering
geweigerd de onderhandelingen voort te zet
ten.
Deze weigering had tengevolge dat de
wederkeerige invoerrechttcn zijn verhoogd ge
worden, die echter voor den Duitschen uit
voerhandel nadeelige gevolgen zal hebben.
Niettemin zal Rusland nog meer schade
hebben bij den tariefoorlog, want Rusland
voert jaarlijks naar Duitschland voor onge
veer 578,000,000 Mark uit terwijl de uit
voer van Duitschland naar Rusland slechts
NOVELLE VAN
Fr. ZIMMERMAN.
Daarna stelden de goede zielen zich ge
rust. Toen echter kort daarop de weduwe
door eene onbekende hand uit de naburige
stad zes en dertig gulden toegezonden wer
den, die, zooals in den bijgaanden brief ge
meld werd, voor eene goede opvoeding van
tspaar kind bestemd waren, cn deze toezending
van dien tijd af geregeld elk kwartaal her -
haald werd, toen werden de boeren opgewon
den en de wonderlijkste geruchten kwamen
b omloop. Had| de plotselinge dood van
2Q ''aar man de arme vrouw tenminste bij eeni-
86 betergezinden deelneming verschaft,
.0 Wden nu allen zich eenparig tegen haar.
.Wie weet, wat er al te voren gebeurd
l5j' fluisterde men elkaar in de ooreri. „De
vtouw heeft misschien zelve deel aan den
dood van Mertens." Eenigeu wilden zelfs
11-5,000,090 Mark bedraagt.
De Duitsche pers keurt eenstemmig het
besluit barer regeering goed, en dat schijnt
in Rusland eenige indruk te maken. Althans
in de Köln Zeiting komt eene correspondentie
voor uit St. Petersburg, waarin wordt gewe
zen op de beschouwingen der Russische
bladen en waarvan de grondtoon is, de wensch
dat de tarief-oorlog niet lang zal duren,
De schrijver kat het in het midden of de
Petcrsburgsche pers aldus optreedt op wensch
van de regeering.
Nu de strijd is begonnen en deze weldra
in vollen gang zal zijn, is het einde en de
gevolgen daarvan niet te overzien.
De werkstakingen in kolenmijnen treden
weder langzamerhand meer en meer op den
voorgrond, l'e Nottinghamishire in Engeland
is door twintig duizend mijnarbeiders de ar
beid gestaakt. Wel willen twee der belang
rijkste mijnbesturen voortgaan de tegenwoor
dige loonen te handhaven, doch hunne ar
beiders worden door de arbeiders-vereeniging
gedwongen zich hij de strikers aan te slui
ten.
Ook uit Londen komt het bericht, dat de
arbeiders van een der groote mijnen in het
midden van het land, eene werkstaking heb
ben aangekondigd. Het bestuur dier mijn
deed aan de nationale vcrceniging van mijn
eigenaren een bemiddeling voorstel om de
arbeiders te bewegen de aangekondigde sta
king in te trekken.
In de buitengewone vergadering, welke
weten, dat kort voor den moord een vreem
deling in het dorp geweest was, die naar
Mertens gevraagd had en den geheelcn dag
bij hem gebleven was. Dit was ook juist.
Een vriend van Mertens, ee.n molenaar, dien
hij in don vreemde had leercn kennen, kwam
op zijne reis te Nauenheim en ging bij hem
aan. Aan dit bezoek nu van den geheim—
zinnigen vreemdeling werden door dc brave
bahbelbroers en nieuwtjesverkoopers de on
zinnigste dingen vastgeknoopt.
De arme vrouw werd een vogelvrij ver
klaarde, die men slechts met afschuw en af
keer ontmoette. Langzamerhand verloor dit
gevoelen wel is waar aan kracht, maar liet
ging als eene erfenis van het eene geslacht
over op het andere. Het was met mopdcr
Mertens niet pluis, dat zag iedereen wel, en
niets is den boer pijnlijker en gchater dan
een geheim in zijn naaste omgeving. Het
moest alles glad en efFen zijn als zijne lan
derijen.
Zoo groeide Anna op onder zorg en strijd.
Zij was niet zoo teerhartig als de moeder,
maar naui eene besliste houding aan tegen
over den afkeer der buren. In.bitteren wrok
tegen de mensclien, in voortdurende» strijd
het „Nederlandse-li Landbouw-Coinité" Maan
dag onder presidium van den heer C. J.
Sickens in het gebouw der Eerste Kamer
hield, werd besproken dc toestand waarin de
landbouw op het oogenblik verkeert teil ge
volge van de geheerscht hebbende droogte,
en of wellicht maatregelen door het comité
zijn te nemen of aan te prijzen, om aan het
gebrek aan veevoeder te gemoet te komen.
De Voorzitter dceil opmerken, dat door de
veranderde weersgesteldheid reeds veel is te
recht gekomen, doch een deel van den hooi
oogst is mislukt en daarvan is in den aan
staanden winter veel hinder te wachten.
Omtrent Zeeland werd door den lieer Hen-
nequin verklaard, dat op het vasteland aldaar
het hooi ook zeer slecht gelukt is; 't zal er
20 pCt. zijn. Het nagras staat goed. De
klaver gaf een zeer geringe opbrengst eerste
snede, de tweede is veel beter. In de laat
ste weken zijn de toestanden veel verbeterd.
De prijzen der vruchten te velde zijn zeer
gedaald, door de regens der laatste weken.
Omtrent de Zeeuwsche eilanden voegde de
heer Van Weel er nog bij, dat aldaar weinig
gebrek zal zijn. Wel zal er hooi te weinig
zijn, doch gee.n gebrek aan voeder voor het
vee.
De voorzitter, resumeerende, constateerde,
dat de toestand in Nederland over liet alge
meen niet zoo ongunstig is als in de nabu
rige. landen, al zijn er streken, waar de toe
komst met zorg wordt te gemoet gezien. Ge
brek aan veevoeder is hoofdzakelijk het kwaad,
dat tot vee-verkoop en achteruitgang van
het landbouw—bedrijf kan leiden. Waar de
toestand in sommige deelen dus zorg wekt,
tegen vooroordeel cn liefdeloosheid, die haar
eenter niet den moed en het zelfvertrouwen
ontnomen, maar er toe bijgedragen hadden
haar bovendien reeds ernstig karakter nog
geslotener en meer in zichzelf teruggetrokken
te maken, had zij haar twintigste jaar be
reikt. Daar ontmoette Karei haar; de eerste
en eenige mensch, die haar minzaam en lief
devol was tegemoet gekomen, en wiens gan-
sche wezen haar achting inboezemde. Eene
nieuwe wereld ontsloot zich voor hare blik
ken, eene wereld, die ver buiten de grenzen
van hare geboorteplaats lag; voor liet eerst
begon haar hart warm cn jeugdig te kloppen,
en werd, in plaats van met verstecnenden
haat, met bezielende en bevrijdende liefde
vervuld.
Zij uilde in het eerst zielizclve niet be
kennen, dat het zoo was. Zij verzette zich
tegen het nieuwe gevoel met alle haar teil
dienste staande krachten te vorgeefscli. Voort
durend gevoelde zij zich naar het bosch ge
trokken, waar zij wist, dat zij hem zou ont
moeten. Zij weerstond zijne aanzoeken, want
het in haar hart zio diep gewortelde wan
trouwen was niet zoo gemakkelijk uit te
roeienmaar zij gevoelde, hoe hare kracht
schijnt liet ernstige overweging te verdienen,
in het belang van die streken iets te doen.
Alvorens de zaak echter in een algenieene
vergadering te behandelen stelde de voorzit
ter voor, in de afdeelingen te overwegen, of
het ligt. op den weg van liet landbouw-co-
rnitc, handelend op te treden en wat er dan
zat worden gedaan.
De zaak werd daarop naar «Ie tweede af—
deeling verzonden.
De. Holl. bladen melden, dat, nu aan het
departement van financiën dc werkzaamheden
voor het opmaken der staatsbegrooting, dienst
1891-, zijn afgeloopcn, de minister Pierson de
hand heeft doen leggen aan de samenstelling
van de toegezegde voordracht tot herziening
van de personeele belasting.
De Telegraaf schrijft
De vorige week hebben wij met cenig
voorbehoud mededeeling gedaan van geruch
ten, die in omloop waren over het lot van
het kieswetsontwerp en over de plannen, wel
ke bij een deel der liberalen en bij de Ka
tholieken zouden bestaan, om het wetsvoor
stel te doen vallen.
Door een der dagbladen werd deze uiterst
behoedzame mededeeling dadelijk zeer beslist
tegengesproken. Deze beslistheid had wer
kelijk iets vermakelijks. Hoe kwam men toch
op eenmaal aan zooveel zekerheid ten opzich
te van de kiesrechtsuitbreiding?
Thans komen ons opnieuw berichten uit
zeer bevoegde bron ter oorc, dat de conser-
vatief-liberalen hun amendement door den
minister Tak niet zullen zien overnemen en
dat zij daarop het wetsvoorstel zullen doen
steeds zwakker en hare liefde met den dag
machtiger werd.
Als zij maar niet zoo veracht geweest was
in het dorp, zoo veracht, dat zelfs de oude
houtvester, die haar toch in het geheel niet
kende, haar een aan haat grenzenden atkeer
toedroeg, hoe zou zij dan het nieuwe, alles
overweldigende gevoel, dat haar boezem deed
zwellen, toegejuigd hebben. Nu vervulde
het haar met eene mengeling van stil genot
en sombere treurigheid, want Kareis vrouw
kon zij toch nooit worden; en menigmaal
kwam in haar het verlangen op in het graf
te liggen naast haar vader, wien zij in haar
hart eene liefdevolle, vereering toedroeg. Ha
re moeder had haar in de lange winternach
ten zooveel van zijne wijsheid en goedheid
verhaald, dat de fantasie van het kind zich
van hem een beeld gevormd had, dat niet
aan de werkelijkheid beantwoordde. Voor
Anna vertegenwoordigde de vader den man-
nelijken moed, het zelfbewustzijn en den
trots der meer ontwikkelden tegenover den
kleingeestigen nijd, de bekrompenheid en
kortzichtigheid der naburen. Hij zou haar
wel begrepen hebben, meende zijhem zou
zij alles hebben kunnen zeggen, wat haar
