voor Zeeuwsch-Ylaanderen. 4 No. 83. fie Houtvester van liklust Buitcnlandsclie Kroniek. FEUILLETON. Binnenland. Zaterdag 29 April 1893. o* jaargang. ri Nieuwsblad ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 40 centsfranco per post 45 cents. Voor Amerika 2.90 per jaar bij vooruitbetaling. Abonnementen worden aangenomen bij alle Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1 tot en met 4 regels 25 cents; elke regel meer 5 cents. Bij abonnement aanmerkelijk vermin derd tarief. Groote letters naar plaatsruimte. Advertenticn worden ingewacht tot Vrijdagnam. 1 ure. Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. D1ELEMAN, te Dreskens Na rusteloozen arbeid en onvermoeid strij den is de lieor Gladstone er in geslaagd in bet Engelsch Lagerhuis eenc meerderheid te vinden, voor zijn Home Rule-ontwerp. Groot was de bestrijding van zijn stelsel om Ierland een eigen Parlement te bezorgen. Dankbaar inag de „groote oude man" gestemd zijn, ever de onwankelbare trouw var. zijne partij- genooten, trotsch op de bereiking van zijn doel, waar zijn ideaal werkelijkheid is gewor den. Met eene meerderheid van 43 stemmen heeft de Tweede Kamer in Engeland het ontwerp van den minister-president, waarvan we hierboven gewaagden, aangenomen. Thans nog rest de goedkeuring aan het ontwerp van het Hoogerhuis, waarvan de be slissing wordt tegemoet gezien. Zooveel is zeker, dat, tegenover de vorige aanhangers van Home. Rule, hartstochtelijke bestrijders gevonden worden. Dc reis van het Duitsche Keizerrpaa naar Rome, kan in alle opzichten als volkomen geslaagd beschouwd worden. Overal waar Wilhelm zich in de straten vertoonde, werd hij geestdriftig toegejuicht. Omtrent het be zoek van den monarch aan den Paus, ver neemt men dat het onderhoud zich voorna melijk heeft bepaald tot de katholieken in Dnitschland en de houding van het Centrum in den Rijksdag. Het bezoek moet aller hartelijkst geweest zijn. Bij het vertrek deed Z. H. den Keizer uitgeleide. Te Belfast in Engeland hebben tengevolge NOVELLE VAN Fr. ZIMMERMAN. Hij meende den Stoutmoedig™ wilddief herkend te hebben, hoewel deze to ver ver wijderd was geweest en den hoed te diep in het gelaat had gedrukt, om met zekerheid te kunnen zeggen, wie het was. Had zijn scherp oog hem niet bedrogen, dan was het de zoon van den houtzaagmolenaar daarboven op den Rimla—grond, aan de andere zijde van den heuvelketen. Zeker die inoesl het ziju. Niemand anders der jongelieden uit het dorp bezat zooveel vlugheid en kracht als de zoon van den houtzaagmolenaar. En dat het juist deze was, deed den jager de vcnedering nog dieper gevoelen, daar hij niet lang geleden tamelijk hoogmoedig de vriendschap had afgeslagen, die Frans van dep molenaar hem aangeboden had. Ilij ver van de aanneming van het Home Rule- ontwerp ernstige ongeregeldheden plaats ge- bad, van dc zijde van de bestrijders der wet Natuurlijk is werkstaken het eerste verzet- middel, dat wordt aangewend, om de onte vredenheid te openbaren. Van die zijde wor den de heeren Gladstone en Murlv verant woordelijk gesteld, voor de mogelijke gevol gen hunner zijds. Zij zien zelfs tegen een burgeroorlog niet op. De ministers Gladstone en Murlv laten zich cclitSr door deze be dreigingen, geenszins afschrikken, want de antie-llome-rulers zullen zich nog wel eens be* denken eer zij uitvoering aan hunne bcdrei- gii ge i geren zuilen. Over 't algemeen, zells door de tegen- stauders wordt gewelddadig verzet onstaat kundig en onverstandig beschouwd. Indien ernstiger voorvallen mochten plaats hebben, dan zal de regeering, he,n, die in hunne redevoeringen tot verzet aansporen, daarvoor aansprakelijk stellen. In de Borinage, een mijnstreek in België, is het nog niet volmaakt rustig. De ver oordeling van eenige mijnaibeiders, natuur lijk belden uit de werkstaking, heeft verbol genheid bij hunne makkers gewekt, eu zullen, zoo de invrijheidstelling der veroordeelden niet wordt gelast, bij de strike blijven vol harden. Niet lang meer of Mei staat voor de deur, een gewichtige dag voor de smokkelaars en Gonsorteu. Met zwarte kool zal dien dag in achtte den rijken, maar liederijken jongeling, die allen arbeid verafschuwde, en nu luid deze hem zulk eene poets gespeeld Moest hij den vermoedelijken wilddief aan klagen, opdat er een vruchteloos onderzoek zou aangevangen worden en het geheele dorp den spot zou drijven me.t de mislukte ver volging? Neen! de boer kiest, hoe betook zij steeds partij tegen de boschbeamten. De zaak mocht voorloopig niet ruchtbaar worden, tot er zich een gelegenheid zou opdoen, den brutalen strooper duchtig te straffen; en dat dit gebeuren zou, daaraan twijfelde de jonge inan geen oogenblik. Hij wildo alles aan wenden om den misslag te. horstellen. Nu was bij voorbereid en zou men hem niet meer zoo gemakkelijk overvallen als ditmaal. Het was nu volkomen dag geworden. De jager baalde zijn zakdoek te voorschijn, maakte hem nat in bet ijskoude water der beek en bond hem stevig om den gekwetsten enkel. Toen beproefde hij zijne laars aan te trekken. Dit gelukte, hoewel onder groote pijnen, die hem meel' dan eene vorwensching ontlokten. Het moest nu echter gaan. De boscharbeiders, de landlieden, die hem op weg naar de hout vesterij konden ontmoeten, mochten niets van hun boeken aangeteekend worden, want me nig dubbeltje zal hij hun minder doen Ver dienen. De smokkelaars koopen in België het zout voor 1' 1,25 do 50 kg., of het nu bij kleinere hoeveelheden duurder is zou men niet durven zeggen. Zij vrrkoopcii het v or 10, 11 en 12 cent de kilo, ook naar zij kunnen, en verdienen zoo op een zak zout van 50 Kg in bet eerste geval f3.75. Op den 1 Mei a. s. wordt de accijns op het binnenlandsch zout van f 9 per 1000 kg. verlaagd tot op f 3, zoodat er f 0 afgaal. Men vertelt, dat de leveranciers van het te smokkelen zout bij de a. s. verlaging van den accijns het zout nog goedkoopcr zullen stellen, men zegt op f 0.90 per 50 Kg. Of dat echter waar zal ziju? De prijs van het zout is thans in de meeste winkels 15 a 10 cent per kilo. Nu zou de verlaging van den accijns den prijs tot op 10 cent. kunnen brengen. Stelt men nu dat de smokkelaar het zout tegen 4 cent verkoopt, dan verdient hij nog op zijn minst f 1 aan een zak van 50 kilo. (uitgaande van de onderstelling, dat hij het zout inkoopt tegen f 1 en dat hij eveneens op heden 5 a 0 ct. per kg. minder verkoopt dan in de winkels). De sluikhandel zal zeker minderen, maar of hij in het geheel gedaan zal zijn De tijd zal het leeren Een gulden is een mooi daggeld als men bedenkt dat sommige arbeiders van 's mor gens tot 's avonds hart moeten zwoegen en tobben om 13 a 14 stuivers te verdienen. Er wordt geschat dat er jaarlijks 3 milli- oon kg. zout frauduleus worden ingevoerd zijne verwonding weten. In het eerst viel hem het loopen moeilijk maar hoe warmer hij er bij werd, des te ge makkelijker en sneller kwam hij voorwaarts. Den berg bcstijgeu kon hij in geen geval, en daarom besloot hij den loop der heek te vol gen tot aan liet dal en verder het pad in het hoscli tot aan de houtvesterswoning. Toen hij om een der heide heuvels, die als twee reusachtige pilaren den ingang tot het dal vormden, heenging, lag de heerlijke vlakte in den vollen glans der zon voor hem. Op den kouden nevelachtiyen nacht was de schoonste herfstmorgen gevolgd. De laatste overblijfsels der door de zon verspreide en opgenome dampen hingen nog als rooskleu rige wolkjes in de bovenste toppen der berg wouden of fladderden als gescheurde vaantjes langs het blauwe uitspansel. De dauw glin sterde in duizenden als diamanten schitterende dropjes op weiden en velden. In het dorp ontstond ook reeds leven en beweging De schoorsteenen der bevallige huisjes zonden hunnen dwarrelenden rook ten hemelmen hoorde het luide geroep dei arbeiders, het gerammel van wagens, het gehinnik der paar den en het geloei der koeien, die naar de (namelijk over de geheele oordbrabantsche grens). Dit gewicht klinkt fabelachtig. Het is toch vaak gebeurd, dat ambtenaren bekeu ringen deden van 10—12 ja zelfs 25 per sonen. Voor de commiezen is dit eon mooi „hapje' Van eiken persoon dien ze des nachts bekeuren krijgen ze f 1U. Overdag de helft, van vrouwelijke personen krijgen ze in beide gevallen t 5. Ook van het Zj'lt hebben ze hun voordoden. Van elke 6 kg, opgebracht zout of zeep ontvangen ze 10 cent. Is de ambtenaar niet zoo gelukkig geweest den smokkelaar bij zijn „kladden tc nemen, dan wordt de promie tot op de helft verlaagd. Zij gaat de som van f 10 niet te hoven, De ambtenaren, die nu eu dan nogal een buitenkansje hebben, zien misschien met spijt den len Mei tegeinsot. De ziekte, waaraan de grootmeester van het Huis der Koningin-Regentes rnr. Jl. J. graaf Schimmelpenniliok van Nijenhuis, se dert zijn terugkomst de vorige week uit Amsterdam lijdende was, heeft zulk een ern stig verloop gehad, dat hij Maandag op 72 jarigen leeftijd is bezweken. Zijn overlijden is in vele kriugeu der residentie met leed wezen vernomen. Graaf Schimmelpenniiick was ecü der laatst overgebleven staatslieden van de oude con servatieve partij en heelt in onze politiek Cen niet onbelangrijke rol gespeeld. Van 1857 tot 1891 maakte hij deel uit van de verte genwoordiging, als lid van de Tweede Ka mer, met twee tusschenpoozen; de eerste we gens zijne benoeming tot minister van Fi- weide gedreven werd™. Reeds hoorde men van de dorpssmederij den slag Van den zwa- ren hamer en van lliiiilansgroud het knarsend geluid van de zaag, die, door het water eener snelvlietende bergbeek gedreven, de hoven op dc hoogte gevetóe patriarchen Van het woud tot balken, planken en latten Zaagde. In harmonie van liet heerlijk, levendwek- kend beeld was niet in staat het van toorn vervulde gemoed van den jager in eene an dere stem Jiing te brengen, maar werkte toch verzachtend. De sterk sprekende trekken van den jongeling verloren hunne strakheid, zachter werden do diepe voren tussehen de wenkbrauwen, jeugdiger, levenslustiger de uitdrukking van het gelaat, hoewel nog vaak een trek van onderdrukte lichamelijke smart zijne lippen plooide. Slechts langzaam kwam hij op den hob— beligen weg vooruit. Het geweer, waarop hij tot nog toe gesteund had, had hij weer over' den schouder gehangen, daar hij hier vaak landlieden of zich naar de akkers be gevende arbeiders ontmoette, die groetend hem haastig voorbijgingen. Hij moest zich nu dubbel goed houden, om niet te laten zien, da! hij mank ging.

Krantenbank Zeeland

Nieuwsblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1893 | | pagina 1