voor ZEEUWSCH
VLAANDEREN.
ZEVEN MILLIOEN.
No. 09.
Zaterdag 21 Januari 1890.
2P jaargang.
Slechte tijden.
FEUILLETON.
A 110 N X E M E N T 8 P li IJ 8
Per 0 maanden 40 ets; franco per post 45 ets.
Voor Amerika f 2.00 per jaar bij vooruitbeta
ling. Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaars, Brievengaarders en den Uitgever.
A1)V K 1! T E X 'J' 1 P tt IJ S
Yiiii 1 tot en met t regels 25 ets.; elke regel
meer ets. (iroott: letters worden niiiir planls-
riiinite berekend. .Vdvertentirn worden ingewacht
tot Vrijdagnamiddag I uur liij den Uitgever.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. Dl KLEM AN. te limdcens.
Do natuur hoeft volde,u en wegen met eene dikke
laag sneeuw overdekt, de huismoeders herinneren er
aan, dat de kruimels zorgvuldig „voor de vogeltjes"
bewaard moeten blijven, die hun voedsel thans niet
meer kunnen vinden, en zelfs de straten van ons plat
telands stadje hebben den strijd tegen de sneeuw moe
ten opgeven. Bijna altijd zijn zij overwinnaars in
tien strijd tegen de millioelien van sneeuwvlokken,
y,e weten ze te vernietigen, tot een dikke modderige
brij te veranderen, maar titans zijn ze met eene glad
de vaste compacte massa bedekt, die menigen voet
ganger slechte parten speelt, en hem naar de pluats
doet omzien, die voor hem minder aangename herin
neringen heeft in een woord 't is winter.
Winter, in den waren zin des noords, winter zoo
we hem in onze kinderjaren hebben gekend, met
sneeuw, met vorst, de schaatsen zijn weder te voor
schijn gehaald, en menigeen verheugt zich, eene ferme
lichaamsbeweging te kunnen maken.
In tegenoverstelling ccjitcr met de winters van vroc-
geren tijd heeft deze winter een groote schaduwzijde,
ze drukt den arme zwaar, misschien zwaarder dan
anders, uiaar ze drukt verbazend zwaar op een groot
deel van de kern onzer natie, op den handwerkstaud.
't Ia den handwerksman m de laatste jaren niet
vourdcelig gegaan, de vraag om werk overtreft
niet meer het aanbod, duizcnd.n knappe handwerks
lieden loopen zonder arbeid, en ou» zijn gevallen be
kend, dat werkbazen knechts, die 16 en 20 jaar aan
alen winkel zijn geweest, gedaan hebben moeten geven.
Dat is een zeer bedenkelijk verschijnsel te meer om
dat een groote lijdensgeschiedenis dat „gedaan geven"
ivoorat gaat, nl. vermindering van loon, niet over
werken, van tijd tot tijd bericht ontvangen „er is
miet*"daarmede gaat gepaard eene gcheele verande
ring in de huishouding, het minder noodzakelijke wordt
afgeschaft, het noodzakelijke wordt r.u en dan ont-
NOVJl'LLE VAN
MAX RING.
„Doe mij het genoegen, mij niet met uwe spotter
nijen lastig t» vallen. Ilob haast, tref anders nie
mand tehuis."
Blijde, van den lastigen vriend ontslagen te zijn,
spoedde Bodo zich verder, vervolgd door de wantrou
wende spottende hlikken van den diplomaat.
„Die dwaas wil me wat wijs maken," bromde hij
schimpend, „maar ik wad, dat hij zich naar mejuf
frouw Richter begeeft. Het is werkelijk onbeschaamd
mij te willen misleiden. Hij zal er voor hoeten,"
Intusschen begroette Randau de dame in hare wo
ning, en reikte haar den welrickanden ruiker met
zijne bavulligste buiging en het beminnelijkste lachje
over, terwijl hij, toen hij den luitenant zag, met
wien hij haar in vertrouwelijk gesprek vond, eene
lichte opwelling van jalQcrschheid niet kon onder
drukken.
„Stoor n toch niet?" vraagde hij, Koert tweavin-
beerd, men ziet de gezinnen vervallen, eindelijk wordt
de hand uitgestrekt tot het ontvangen van liefdega
ven en zoodoende wordt de werkman gedemoraliseerd.
Ik wenseh voor dit oogenblik in liet midden te la
ten, wat de redenen zijn, die er toe hebben geleid, om
in ons vaderland, een' zoo ongezonden oeconomischen
toestand te weeg te brengen. Ik wensch hier niet
de vraag te behandelen wat redding brengen kan, ik
wil alleen constatceren, dat de toestand voor velen,
die niet tot de armenklassen behooren, en niet willen
behoortn, hoogst bedroevend, slecht is, en dat wij
moeten zien daarin verbetering te brengen. Hoe?
Dat is de vraag. Naar het schijnt is de daling der
landprijzen en vermindering der waarde van gebouw
de eigendommen gevolgd door eeno daling in de ar-
beidsloonen. AVanneer dat proces regelmatig voort
gaat, zal de tijd komen, dat door de algcheele waar
devermindering van alles met 2 guldon evenveel kan
worden gedaan, dan thans met I. We zijn dan weder
normaal, maar eer dat bereikt zal zijn, als liet bereikt
zal worden, kan de. maatschappij nog heel wat schom
melingen ondervind.ri, eïi wie weet hoevelen daarbij
te gronde zullen gaan. Voorhands is er nood, die
nood moet worden gelenigd, hetzij door den werkman
in de gelegenheid te stellen door arbeid in de behoeften
te voorzien. Niet in de behoeften die hij vroeger
had, maar in die waardoor hij in staat wordt gesteld
den winter, den slechten tijd door te komen. Maar
wilt ge dan kimstmatige werkverschaffingNeen, en
nog eens neen 1 Zij herinnert ons dat een predikant
ons eenmaal mededeelde, dat in het dorp zijner inw o
ning, om de meusohen iets te doen verdienen, groote
massa's stecnen van den ecnen kant van het dorp
naar het andere einde werden gekruid, en als alles
daar bijeen was, het „dooddoeners werk" op nieuw
werd aangevangen, tut dat eindelijk de winter voorbij
en het te samen gebrachte geld op was. Zelfs de
werklieden spotten met zulk ecnen arbeid, maar zie
liever uw huis, uw meubilair, uwe eigendommen eens
na, misschien is hier of daar wel wat te doen, een
gertoppen toereikend en de gezelschapsjuffrouw vrien
delijk toeknikkend. „Ben zoo vrij, mejnfTiouw te
komen vragen, hoe het feest van gisteravond haar
bekomen is
„Gij zijt al te goed," antwoordde zij. „Maar wilt
u niet plaats nemen, graal
„Met genoegen 1 Gevoel me nog een weinig aan
gegrepen, vermoeid. Was geen gemakkelijk werk
alles te regelen. Heeft me veel hoofdbreken gekost,
ben afgemat door inspanning, vermoeiend werk. Heer
lijkst loon, als gij tevreden zijt, en u vermaakt hebt."
„Uitstekend antwoordde de dame lachend. Voor-
al in den cotillon
„Zeer vleiend 1 Geloof aanleg voor zoo iets te
hebben. Geboren maitre de plaisir en toekomstig
oppereoremoniemeester, zooals vorstin v. Raudenberg
gewoonlijk zegt. Kent toch de vorstin
„Ik ben helaas niet zoo gelukkig
„Mijne tante van moederszijde,* morkle de graaf
op, eene hooge horst zettend, „Bekoorlijke dame.
Zal mij genoegen doen, u haar vuor te stellen."
„Daarvoor zal zioh niet zoo gemakkelijk eene ge
legenheid opdoen."
„Reken er vast op, dat u den volgenden winter
Berlijn bezoekt.' Stel me geheel te uwer beschikking;
zal n bij tante Melanie introdueeorenvoornaam ge
zelschap, koninklijke prinsen, ministers, afgevaardigden.
wog die verbeterd of verhoogd, een hek dat gerepareerd
inoet worden, liet zou jammer zijn dat aan liet ein-
de der crisis, en dat einde moet komen, onze (linke
handwerkstaud gedemoraliseerd was. Wij zijn strijders
voor verlichting en beschaving, we zouden zoo iets
niet mogen aan zien komen, zonder ten minste, dénc
poging te doen oui zulk een volksramp te keer te
gaan. In dat geval zouden rle slechte tijden van
thans door nog veel slechter tijden gevolgd worden en
daarvoor zullen wij, naar wij hopen, behoed worden.
Wij hebben nog voor korten tijd een hoogstachtings-
waardig man hooren zeggen: dat een winter zonder
sneeuw en vorst niet tot medelijden stemt. Welnu,
er is thans sneeuw en vorst. Laat het medelijden
niet uitblijven, voegt de daad bij bet woord en helpt
waar gij helpen kruit, maar vooral daar waar zulks
verdiend wordt.
POLITIEK OVERZICHT.
Hoe langer zoo meer schenkt men aan bet Panama-
schnndaa! een boog ernstig karakter. Thans is rle
oppositie gericht tegen President Gamot. Ilcm wil
uien ook verantwoordelijk stellen voor de verschillende
feiten, die aan den dag gekomen zijn. In liet repu-
blikcinsche kamp is men echter volverontwaardigiug
over den smet die men op Carnot heelt geworpen. Do
leiders der republiekeinsche groepen hebben zich reeds
tut den minister-president gericht, om daarover hun
leedwezen uit te spreken.
Verschillende opposanten hebben ar zich reeds over
uitgelaten (lat de President in de gegeven oinstamlig-
li •den het best de tl, zijn ontslag tc nemen, opdat
11X511 alsdan een „legeriuan" zoude kunnen kiezen.
Het meest is in dit geval tbr aandacht gevestigd
op Generaal Saussier, rlen Commandant van Parijs,
die reeds bij rle vorige provident-veakiezing rle can-
dirlaat der conservatieven was.
Wel wordt erkend, dat Frankrijk nooit eerlijkeren
flinker president beeft guliad, dan het tegenwoordig
Ook oom Dierlerik, hofmaarschalk zijner Hoogheid zal
zich verheugen
Deze belangrijke luotledeelingen over zijne familie
betrekkingen, waarmede de graaf hij rle dame indruk
hoopte te inakon, werden helaas afgebroken door de
onverwachte komst van tien gi z.uits hnpssecretaris die
eveneens oen grontCM ruiker overhandigde en met lint
onschuldigste gelaat der wereld naar den toestand der
dames vernam.
Nog was Bodo niet gohcel en al bekomen van
deze onaangename verrassing, toen bijna gelijktijdig
rle lange gestalte van den kapitein en het korte fi
guur van den kamerheer verschenen, beiden met rle
onvermijdelijke ruikers en rle gewone vragen, alsof
allen saamgezwort n hadden den graaf de overwinning
te betwisten.
Terw ijl de heeren met ontsteld gelaat elkander aan
zagen, en van weerszijden elkander daar wenselitcn,
waar rle peper groeit, wierp de dame in bet gdii'im
de gezelsohapsjullrohw een spottenden blik toe, ter
wijl zij nauwlijks een luid gelach vermocht te onder
drukken.
Het was inderdaad een grappige toestand, welks
onwaardigheid Koert het diepst gevoelde.
„Hoe zeide zij, hem alleen een vriendelijk lachje
schenkend, toen bij, om niet langer getuige te zijn
van het hein' walgend touneel, het eerst opstond, om
