jéSP
ZEVEN MILLIOEN.
voor ZËEUWSC1I
VLAANDEREN.
No. 02.
Saterdag DecvmbtT 1802.
-FEUILLETON.
A !1 O -N X K M K 't' 8 1' It MS:
Pet a maanden W cis; iranc p-r p><» cis.
Voor Amerika 2.0» per Jaar bij iWnitbetn-
ling. Abonnementen worden naagenoincn bij alle
Boekhandelaars, Brievengaarder? en deli l itgerer.
dfe
V I) V E UT E T l K 1' H 1.1 8
Yiiu j tot <:i met t regels 25 els.; elke regel
Ane5 efis. Groote le'Jms worden naar plaats
ruimte berekend. Adverrenfiën worden iiigenacht
tot Vrijdagnamiddag l mir bij deii l'itgev.T.
Ik'ze Courant verschijnt eiken 1 'rijflauritvttii bij den Uitgever C. DIKLEMAN, Ié Hreskvnx.
POLITIEK OVERZICHT.
Verschillende staatkundige gebeurtenissen in aan
merking nemende, schijnt er eetic voorbereiding te
zijn van pmkoeringéu in den polilieken toestand van
Europa.
Zien wij aan de eene zijde een kenteeken, dat Ita
lië het drievoudig verbond als 't ware moede wordt,
aan den anderen kant, bemerken wij een streven van.
Rusland om de vriendscluipsbanden met Duitschlaiid
wat 'nauwer aan te halen.
Voorzeker zon dit laatste, voor Duilschlaiid's bm-
tenlandsehe politiek niet onaangenaam zijn. olgens
Caprivi's rede in den Rijksdag over net legerplan en
diens vertoog over de betrekkingen tusseheii Duitsch-
laud en Rusland, kan men die verhouding, ondanks
de hoffelijke buigingen voor Czaar Alexander, niet an
ders kenmerken dan uiterst koel. Nu valt liet niet
te ontkennen, dat aan de wederzijdsche vriendschap
dier twee groote mogendheden veel gelegen ligt voor
den Europeesi hen vrede en het daarom wel eenigzins
als een verblijdend teeken zal vernomen zijn, dat ge
neraal Werder benoemd is als Duitseh gezant te St.
Petersburg.
Generaal Werder, die reeds vroeger den zelfden
post heeft bekleed, genoot destijds onder de regee—
ring van Alexander II in hoogc mate diens achting
en toegenegenheid en ook den tegenwoordige» Alexan
der 111 was hij een aangename persoonlijkheid zoo-
zelf dat de veranderde politieke stemming tusschen
de beide Hoven geen invloed uitoefenden, op die per
soonlijke sympathie van Rnslands keizer voor den oud
gezant in met. actieven dienst.
Werder dan is bestemd om den tegenwoordigen
gezant te St. Petersburg, die met 1 Januari a. s. als
zoodanig zal aftreden, tip te volgen. Om de redenen,
die we hierover reeds ontwikkelden, kan het niet an
ders of Rusland is hiermede een genoegen aangedaan,
dat misschien aangename gevolgen zou kunnen hebben.
Menigeen zal het wel van harte hopen.
NOVKLLK VAN
MAX KING.
„Dank voor uwen raad/' hernam Bodo lachend.
„Ben echter door en door gezond. Wilde slechts bij
u verncmeu of gij eene jonge dame kent, mejuffrouw
Marie Richter met. tante, mevrouw Gruhd, uit Oppor-
Silezië."
//Ik heb de eer," hernam de dokter, terwijl hij mei
een gewichtig, geheimzinnig gelaat een snuifje uit
zijn gouden doos nam. Lieve familie, zeer achtens
waardig, mij door den geheimraad F. uit Berlijn bij
zonder aanbevoleu."
„Zou mij verplichten, mij over die familie te willen
inlichten. Een oud vriend mijn vaders stelt belang
in de dames."
//ik wil u gaarne dien dienst bewijzen. Onder het
zegel van de strengste stilzwijgendheid wil ik u in
vertrouwen zeggen, dat de jonge dame de eenige doch
ter is van den overledenen mijnheer Richter, eigenaar
van verscheidene mijnen en ijzersmelterijen, en dat
TV Berlijn wordt druk gesproken over dé tv.de, door
den Amerikaansoheii gezant dez r dagen aan een feest
maal der te Berlijn wonende Amerikanen gehouden.
Na e nige woorden vol lof over keizer Wilhelm, zeide
bij //Laten wij dankbaar zijn, dat wij prins Bismarck
hebben. Als de monarch van Friederichsruhe spreekt,
is de gcluelc wereld stil en luistert." Deze woorden
lokten luide toejuichingen uit, waarna de gezant voort
ging //Laat ons ook dankbaar zijn, dat wij niet
bchooren tot een volk, dat verpli d.it is, er een groot
staand leger op na te lwudeu." Door iedereen wer
den deze woorden als oen krasse veroordeeling der
logerwet beschouwd, te opvallend r omdat de diplomaat
met geen woord van Capiiv i gewaagde.
Is het Fr.uische ministerie bij de werkstaking te
Carmaux op een harde proef ge Acid, en vreesde men
toen reeds voor een kabim U-ciisis, de storm is over
gegaan en kalmte keerde in zijne plaats weder.
Thans echter, nu het PauaiuadSediandaal, waarover
wij in ons vorig nunim r s. hr ven, het hoofdgerecht
van den Frnn^cheii politiekcn sjhotel uitmaakt, is het
ministerie-Loubet gevallen.
De dood van baron De R inajh,een der medebe
stuurders van de. Panama-maats huppij; heelt in de
Kamer eene interpellatie uitgelokt van de zijde van
den heer Laferronavs. l)eze. vroeg aan den minister
lticard inlichtingen aangaande de" verdwijning van ba
ron De Reinach. Het land, zei de hij, verlangt dat
111 deze zaak licht worde ontstoken. Hij gewaagde
van de tegenstrijdige geruchten, welke, in omloop wor
den gebracht omtrent den dood van baron De Reinach;
men verkeert nog in volslagen onzekerheid ten opzichte
van de omstandigheden waaronder het overlijden zou
hebben plaats gehad. Ook de teraardebestelling kan
eeuvoudig bedrog zijn gewe. st. Er moeten onomstoot
bare bewijzen gegeven worden en alleen door eene
opgraving van het lijk is dit mogelijk. Eene lijk
schouwing zal althans een gedeelte van hot geheim
aan liet licht brengen. (Toejuiching r. edits.)
De minister lticard zcide, dat h t heui diep leed
zij van haar vader een vermogen van zeven millioen
moet geërfd hebben.
z/Zeer aardig," hernam de graaf met gehuichelde
onverschilligheid. //Heb slechts tc vragen of de jonge
dauie aan het gezelschap kan voorgesteld worden en
geen monster is."
//Integendeel Eene lioogstbelangwekkende ver
schijning, zeer ontwikkeld en fijn beschaafd."
„Is mij aangenaam te vernemen. Maar tante ze
ker eene oude draak
„Volstrekt niet 1" hernam de dokter met vuur.
„Eene uitstekende dame, eene goede ziel, beschei
den en zonder aanmatiging. Overigens is de jonge
dame meerderjarig en voel te zelfstandig om zich door
hare tante te laten regeeren
„Des tc beter! Wilde nog vragen, waar de dames
wonen
„Bij den visseher Sehielke, in het kleine huisje,
waar ook luitenant v. Bergen met zijne moeder inge
kwartierd is."
„Hoe riep Bodo onaangenaam, verrast „Luite
nant v. Bergen
„De woning," verontschuldigde zich de dokter,
„was wel een weinig afgelegen en kiein, maar de
dainc-s honden van stilte en wenschen, zooals zij mij
zeiden, onbekend'tc blijven. Zij hadden anders wet
dc schoonste villa kunnen huren."
deed, op d rgelijke vragen tó trioeten antwoorden.
Het is, zei de hij, aKof er in Frankrijk ihioh recht
vaardigheid, noch bestuur meer bestaan. Beweringen^
als door den vorigen spreker zijn bijgebracht, zijn
eene ontkenning van alle recht. LJergclijkë annvalhot
zijn gericht op het bestuur met een doel, waarvoor
men niet wil uitkomen, maar dat niettemin duiu<'bik
is. Alle bepalingen, welke b'j overlijden en be grate*
nis zijn voorgeschreven^ zijn nauwlettend v« mild. De
dood is aan natuurlijke oorzaken toe te schrijven. De
justitie heeft met «tc zaak ni ts te maken; alleen
wanneer het overlijden aan misdaad wordt toegeschre
ven, zou zij zich er mede moeten beinoeieil. Menzon
alleen tot de opgraving van het lijk kurtiietl •vergaan,
wanneer een gerechtelijk onderzoek werd g«'(»p ila en
zelfmoord is geen misdaad.
De minister verklaarde ten slotte, dat hij zulk een
onderzoek zou gelasten, indien hij de overtuiging lin t
dat hier van een gewelddadige» dood sprake was; maar
die overtuiging heelt hij niet en de wet zal hij r.iet
schenden*
In den loop van de zeer woelige zitting ontstond
een levendig incident tusschen den minister-president
Loubet en Bri>son, den voorzitter der enquête-commis-
sie, hetgeen tot een groot en langdurig rüihuer aan
leiding gaf.
Te midden daarvan trachtte Loubet aan iiet woord
tc komen, maar het gedruisch en «le vele uitroepen
beletten het hem. Toen het wat kalmer was gewor
den, ze,id# hij: „Onder zulke omstandigheden is re
geeren onmogelijk, althans voor mij. ik ben er niet.
langer van gediend. Omdat de bedoelingen der rc—
geering verdacht worden gemaakt, heb ik rr niets
meer bij te voegen." (Levendige eil langdurige bewe-
Loubet verklaarde, verder, dat de regceriflg Zich iiiet
kon veroenigen met de door Brissou gestelde motie,
wvlko luidt
„l)e. Kamer zich vcreeni'gonde met het verlartgett
der commissie van enquête, om licht te verspreiden
„Is toch vreemd!" hernam de graaf in gedaclïteft
„S- liijneu eau bijz■>:i.l t ii smaak te hebben. Ben u
doktor, voor uwe belangrijke mededeelingen zeer ver
plicht."
„Niets te. danken Als mijnheer de graaf maar
h t stilzwijgen er over bewaart. U weet, dat ecu
dokter moet kunuen zwijgen."
„Kan u oj) mij verlaten; stom als het graf!"
Nadat de dienstvaardige, dokter was heengegaan,
verzonk de graaf opnieuw in zulk diep gepins, dat
hij zijne sigaar liet uitgaan en vergat cm zc weder
aan te steken.
„Nu?' vraagde hem ziju nieuwsgierige neef „Wat
heeft de dokter u verteld P'
„Alles in orde; jonge dame bezitster van zeven
millioen. Wat zegt ge er van, neef?"
„Als de dokter niet bluft, zou ik met beide han
den toegrijpen. Zeven millioen is geen kinderspel *f
voor dien prijs kan men wel een oog toedrukken
en met naar den stamhoon zien."
„Geheel mijne meeuing Oude adel en nieuw geld
bchooren bij elkander. Moeten met den tijd meegaan
en verouderde vooroordecleu laten varen, als het nou*
dig is. Kan het geld goed gebruiken. Papa.slechte-
beheerder, het goed bezw aard. Weo.t echter niet, hoe
het aan te vangen Kan toch niet met de, deur in
huis vallenden zonder meer zeggen, dat ik de dame
