voor ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Hajaarsstormen,
No. 51.
Zaterdag 17 September 1892.
le jaargang.
FEUILLETON.
NIEUWSBLAD
A B O N N E M EN T S P RIJ S:
Per .1 maanden 4(1 ets; franco per post 45 ets.
Voor Amerika 2.90 per jaar bij vooruitbeta
ling. Abonnementen worden aangenomen bij alle
Bocklu, Bricveng. en J. Tak Jr. te Schoondijke.
ADVEKTENTIEPRI.TS
Van l tot en met 4 regels 25 ets.; elke regel
meer 5 ets. Groote letters worden naar plaats
ruimte berekend. Advertentiën worden ingewacht
tot Vrijdagnamiddag 1 uur bij den Uitgever.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijilayaooiid hij den Uitgever C. DIELEMAN, te lireskens.
POLITIEK OVERZICHT.
De stedelijke overheid te Berlijn heeft den Minis
ter van Binnenlandsche Zaken verzocht vergunning
te verlcenen om de lijkverbranding toe te passen
op overleden choleralijders, ten einde later gevaarlijke
besmetting der kerkhoven te voorkomen. Ook in En
geland dringen de voornaamste geneesheereu aan op
het verbranden dier lijken, daar men, door ze te. be
graven, de kiemen der ziekte bewaart, die daardoor
gelegenheid vinden zich in de volgende jaren op nieuw
te openbaren.
Het ziekte- en sterftecijfer te Hamburg is niet noe
menswaard aan 't afnemen, en ook elders in Duitsch-
land blijft de toestand stationair.
Wegens de verontwaardiging over zijn tekorktomin-
gen heeft de geneeskundige hoofdinspecteur dr. Kraus
te Hamburg zijn ontslag genomen. Nu blijkt ook,
dat de officieel geleverde sterfecijfers valsch en bene
den de werkelijke cijfers zijn geweest.
In Duitschland worden overal de manoeuvres af
gesteld.
Bladen van verschillende lichting uiten ernstige
klachten over het wanbeheer in Hamburg, waar de
overheid, zelfs in deze dagen, een buitengewone on
verschilligheid aan den dag legt. Nu is het ook ge
bleken, hoezeer de Regeering aldaar is te kort ge
schoten in het nemen vuu voorzorgen.
Hoe ordeloos alles toegaat, kan ook blijken uit het
feit, dat nu reeds acht personen bij hunne familie
zijn teruggekeerd, nadat er officieel bericht was ont
vangen van hun overlijden. De kinderen van aan
cholera overleden personen trekken door de stad en
bedelen om oude kleeren. Algemeen oordeelt men,
dat de stad de ongelukkige weezen van kleederen
moest voorzien.
De geheele stad is een toonbeeld van jammer en
ellende. Een inschrijving voor de noodlijdenden, went
ook materiëele nood wordt daar geleden, is geopend,
en ook te Antwerpen vormde zich een commissie voor
27.
door
■I. II11 All iV.
Hartelijk dank, goede Möller," zeide Emma glim
lachend.
„Lize kom binnen 1" riep de oude. „Kom geneer
u maar niet, geef mevrouw de hand. Dat is im
mers uw Zondagsgoed, dat ge daar hebt Goed. En
nu willen we u alleen laten, mevrouw, dan kunt u
drooge kleeren aantrekken, anders kon u nog wel eens
eene zware verkoudheid opdoen."
De mannen verlieten de kamer en gingen den gang
in
„Wij rijden over Herms," zeide Reimar.n, „en van
daar den straatweg langs naar Ostheim. Ik heb er
mijne reden voor dezen weg te kiezen."
„Het is ook beter," meende Möller, „wij maken
webswaar een grooten omweg, maar bij storm en duis
ternis rijdt het niet gemakkebjk over den hobbebgen
boschweglangs den straatweg zijn we nog vroeger
te Ostheim. fi heb ook mijn jongen meegebracht
de ongelukkige zuster—koopstad.
Deskundigen beweren, dat de besmetting door de
groote zorgeloosheid bij het uitbreken der ziekte, zoo
algemeen door de gehoede stad verspreid is, dat zelfs
de winter er nog geen einde aan zal maken en tegen
de lente zelfs een krachtdadiger optreden te vreezen
is.
De keizerin is bevallen van een docht-erke. Over
zes zonen is zij reeds moeder. Kraamvrouw en kind
zijn beiden welvarend.
Te Mets is een standbeeld onthuld voor den Kei
zer Wilhelm. De keizer heeft zich door den Hertog
van Lotharingen doen vertegenwoordigen bij de plech
tigheid, welke hij in persoon niet bijwoonde, daar
hij in dezen tijd door zijn komst geen aanleiding wil
de geven tot opeenhooping van menschen.
Volgens eene verklaring door Gladstone gedaan aan
een vriend te Dundee, is de, beperking der werkuren
in mijnen en bij andere gevaarlijke en ongezonde be
drijven een quaestie, die overweging verdient. Op zijn
leeftijd echter, voegt hij er bij, zou het overmoed hee-
ten, verwachtingen te wekken, omtrent hetgeen hij
nog zou kunnen tot stand brengen, nadat het Iersclie
vraagstuk tot oplossing zal zijn gebracht.
Het congres der werklieden-verecuigingen te Glas
gow besloot zich tot de Regeering te wenden met
het verzoek nooit eenig voorwerp te koopen, dat in
't buitenland vervaardigd werd.
Het voorstel om zich te verzetten tegen het inhalen
van vreemde werklieden werd verworpen. Voorts is
met 205 tegen 155 stemmen een motie aangenomen,
waarbij een werkdag van acht, uren voor alle bedrij
ven wenschelijk wordt verklaard, behoudens evenwel
het recht van elk bedrijf, dal der mijnwerkers alleen
uitgezonderd, om zelf een gepasteu arbeids-duur te
bepalen.
Opmerking verdient dat Ilodge, de voorzitter van
bovengenoemd congres, de verklaring aflegt dat hij
in het acht-uren stelsel volstrekt niet het heilmiddel
ziet, tot verwijdering van al de grieven dur zooge-
hij wacht buiten bij de paarden. Toen hij hoorde,
wat er voorgevallen was, wilde hij volstrekt niet thuis
blijvenhij dacht, dat wij hem misschien wel eens
noodig konden hebben."
„Karei is even rechtschapen als zijn vader," zeide
Reimann, terwijl hij Möllers hand hartelijk schudde.
„Ik denk, dat ik wel gelegenheid zal vinden om u
beiden mijne dankbaarheid te bewijzen."
„Zoo is het niet gemeend, mijnheer. Als mevrouw
maar niet ziek wordt, dan is alles weer goed."
„Dat zullen we hopen. Hoeveel personen kunnen
er in het wagentje
„Twee, behalve den koetsier, en die ben ik ditmaal
zelf."
„Nu, we zullen er ook wel met ons drieën in kun
nen. Uwe dochter nemen we meê, en zetten haar
in Ilerins af. Karei kan hier blijven en in het kan
toor op de sofa slapen. De arme jongen heelt van
daag al heol wat voor mij geloopen, en het zou on-
raeêdoogend wezen om hem nu in dit weêr weer naar
huis te sturen."
„Ziezoo, ik ben gereed," zeide Emma, uit het kan
toor komend.
Reimann ging nog eenmaal in de kamer terug, nam
uit zijn lessenaar een revolver, en stak dien in zijn
jaszak.
„Voor alle mogelijke gevallen fluisterde hij. Daar-
naamde arbeiderspartij. Volgens zijn uiccning zou
een wettelijke invoering van den acht-uren-dag zeer
weinig kunnen bijdragen tot een juiste vereffening der
producten van den arbeid.
Zijn ervaring had hem geleerd, hoe het geringste
gevaar voor ecu industriëelen oorlog daar bestaat,
waar werkgevers en arbeiders het deugdclijksi zijn ge
organiseerd. „Armoede en drank vormen den twee-
li ngvloek van ons land" zoo zeide hij en een radi
caal blad voegt er bij de dobbelzucht, die onder het
Britschc werkvolk gedurende de laatste jaren schrik
barende vorderingen moet gemaakt hebben en onnoe
melijk veel onheil aanricht.
Het congres besloot verder op een wetsoutwerp
aan te dringen tegen de landing in Engeland van
vreemdelingen zonder middel van bestaan.
Het wensohte verder, dat de tramways eigendom
der gemeenten zouden worden, en dat de mijnen en
hun exploitatie eigendom van den staat zouden blij
ven.
Verschillende moties werden aangenomen pensioen
kassen vragend voor oude en invaliede arbeiders en
goede arbeiders woningen. Als de helft er van in
vervulling komt, is 't al heel mooi.
De Fransehe Regeering is voornemens aan het feest
ter herinnering aan den honderdsten jaardag der eer
ste republiek grooten luister bij te zetten. Op 22
Sept. zal een plechtigheid plaats hebben in het Pan
theon, waarbij de voorzitter van den Ministerraad en
de voorzitters der Kamers een rede zullen houden,
terwijl het orkest en de Koren van het Conservatoire
hunne medewerking aan een muziekuitvoering zullen
vcrleenen.
Van wege de stad Parijs zullen twee schitterende
historische optochten gehouden worden.
Tc Saint Ouen, bij Parijs is een congres gehouden
van socialistische gemeenteraadsleden. Uit 82 plaat
sen waren raadsleden opgekomen. Een raadslid uit
Carinauz, waar kort geleden ernstige ongeregeldheden
plaats grepen, was voorzitter. Aan den socialistischen
na bracht hij zijne vrouw naar het wagentje. Eenige
minuten later was alles tot het vertrek gereed alleen
Reimann had zijne piaats nog niet ingenomen. Hij
sprak met den oppasser, die met de beide wolfshon
den aan een touw, eens was komen zien, wat er toch
gebeurde, en zich tevergeefs het hoofd pijnigde, waar -
om toch wel mevrouw Reimann en Lize van den op
zichter zoo laat in den avond nog naar de fabriek
gekomen waren.
„Mühlacker," zeide Reimann tegen den opp r,
„ik raad u aan van nacht dubbel waakzaam te
Onder de arbeiders zijn er oen paar, van wie
kwaad verwachten kunnen. Houd de oogen go
open en laat de honden maar los."
„Wees maar niet bezorgd, mijnheer," antwoordde
de oppasser. „Wolf en Sultan zijn op hun post en
laten niemand de fabriek naderen. Is 't niet zoo,
jongens
De honden lieten een dof gehuil hooren en richt
ten hunne fonkelende oogen vragend op linnnen heer.
„Kijk maar eens, mijnheer; die zijn zoo wijs, als
of ze gestudeerd hebbenieder woord, dat ik zeg,
verstaan ze. Ga maar gerust heen en wel thuis."
Het wagentje zette zich in bewoging en verdween
in de donkerheid van den nacht. Karei wisselde met
den oppasser nog eenige diepzinuige opmerkingen over
het weêr en over de onverklaarbare komst van mevrouw
