voor ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 40.
najaarsstormen,
Zaterdag* 2 Juli 1892.
jaargang.
FEUILLETON.
UWSBUD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 40 ets; franco per post 45 ets.
Voor Amerika f 2.00 per jaar by vooruitbeta
ling. Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekh., Brieveng. en J. Tak Jr. te Schoondijke.
A D V E R T E N T IE P R IJ S
Van 1 tot eh met 4 regels 25 ots.elke regel
meer 5 ets. Groote letters worden naar plaats
ruimte berekend. Advertentiën worden ingewacht
tot Vrijdagnamiddag 1 uur bij den Uitgever.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Breskens
I'OI.ITIEK OVERZICHT.
Met grooten luister is het Italiaansche Ko
ningspaar o]i Duitschen bodem ontvangen en
met hartelijkhuid bejegend, zoowel door den
gastheer als door de bevolking. Er is veel ge
sproken van wederzijdsche vriendschap en 't is
te hopen, dat dit en nog veel meer wat er ge
zegd werd en wat er geschiedde teekenen mo
gen zijn voor 't behoud vau den vrede. De
Duitsche Keizer althans een toost instellende
op Koning Umberto en Koningin Margarita en
dat wel aan het gala-diner in het paleis te
Potsdam, gaf te kennen, dat de komst zijner
gasten niet alleen hem en zijne vrouw, maar
ook zijn gelieele volk met vreugde vervult,
.lteeds vroeger", zoo sprak de Keizer, .was het
aan dit huis vergund Uwe Majesteiten hier te
zien, toen zij tegenover mijnen onvergetelijken
heer Vader op vriendelijke wijze den plicht kwa
men vervullen van de doopplechtigheid mijner
jongste zuster. Mijn vader, wiens gestalte nu
reeds met een sagen-reeks is omweven, straal
de toen nog in den volstcn bloei van schoon
heid en kracht."
Na mededeeling van de verloving dierzelfde
zuster met Prins Fredcrik Karei van Hessen,
vervolgde, de Keizer.Verdwenen is mijns va
ders heldenfiguur, maar gebleven zijn dc innige
betrekkingen van broederlijke vriendschap en
aanhankelijkheid tusschen onze beide huizen en
ons beiden. Het gejubel, waarmede ons volk
Uwe Majesteiten verwelkomt en dat gij morgen
door mijne Berlijners krachtig zult hooren her
halen, zal u toonen, hoe het geheele Duitsche
volk op dankbare wijze waardeert, dat Italië's
Vorstenpaar herwaarts overkwam. De blonde
Germania begroet hare schoon" zuster Italia door
mijnen mond en begroet Uwe beide Majesteiten.
Mijn glas wordt hunne gezondheid gewijd. Ik
17.
door
II. BRAM.
.Dat doet hij niet," zcide Anna beslist, met
het hoofd schuddende, .hij staat mij nooit toe
het huis te veilaten sinds van morgen weet
ik ook waarom. Daarom heeft hij u ook weg
gestuurd, toen hij bemerkte, dat wij elkander
beminden. Hij is bang, dat ik, als ik eens weg
ben, kon verraden
.AnnaAnnaVoor den drommel, waar zit
ge nu weêr klonk opeens van de binnen de
stem van deu herbergier.
.Om 's hemels wildat is vader I" riep An
na verschrikt. .Ik moet weg vaarwel, tot
van avond 1" Zij snelde heen als eene opgejaag
de hinde. Karei bleef nog cenige minuten luis
terend staan, Hij hoorde de ruwe scheldende
stem van den herbergier Anna's zacht ge
stamelde verontschuldigingen kon hij niet ver
staan en in machtelooze woede balde hij de
wensch, dat het hun moge welgaan en dat Gods
zegen zal rusten op hen en op hun schoone
land, waar zoovele mijner ouderdanen en mijner
kameraden met bijzonder genoegen vriendschap
en gastvrijheid hebben genoten."
De ontvangst in Berlijn was allerhartelijkst.
De Italiaansche Minister van Buitenlandsche za
ken, die, zooals wij vroeger berichtten, de reis
medemaakt, heeft een langdurig onderhoud ge
had met Von Caprivi en Marschall over de
voornaamste staatkundige quaesties, en volgens
't zeggen, moet het gebleken zijn, dat die drie
mannen het volkomen eens zijn. Dit is zeer
zeker een zeldzaam verschijnsel.
Het Vorstenpaar is toen naar Dresden ge
reisd na een hartelijk afscheid.
Groot ongerief veroorzaakte in Spanje eene
werkstaking onder de telegrafisten. Alleen dc
otticieele berichten worden langs de spoorweg
telegraaflijnen overgebracht. Drie duizend man
staakten den dienst. In hunne plaats traden
400 vrouwelijke beambten van weinig ervaring.
Geen wonder dan ook, dat het er alles behalve
goed toegaat en de voornaamste steden zoo goed
als geheel van het verkeer met de hoofdstad
zijn afgesneden. De Regeering, die in deze zaak
een samenspanning op 't spoor was en met al
le kracht optrad heeft de voldoening gehad, dat
tegenover die flinke houding de werkstakende
telegrafisten het hoofd in den schoot hebben
gelegd en weer deu arbeid hebben hervat.
Gladstone's manifest aan zijn kiezers van Mid
lothian (Edinburg) is verschenen. De regeling
der Iersche quaes tie is daarin hoofdzaak. Voorts
acht hij het noodig verbeteringen te brengen
in den toestand der werklieden, betreffende hun
kiesrecht en vermindering van het aantal werk
uren. Ook de mijnwerkers zijn daarin niet ver
geten. Het Parlement zal dus, dit manifest in
aanmerking genomen, over belangrijke zaken te
vuist, ou dreigde er mede in de richting, waar
zich naar zijne meening de herbergier moest be
vinden.
.Dien ouden schurk zou ik wel eens den nek
willeu breken," bromde hij, „als hij maar niet
Anna's vader was."
Intusschen was alles stil geworden, daar Heui-
pel zich weêr in huis had hegeven. Karei zet
te zijne muts op één oor, stak de handen in
zijne broekzakken, en bleef in gedachten staan.
.Daar moet een einde aan komen, zus of zoo,"
zcide hij in zich zclven, .hier kan ik Anna niet
laten. En als de oude. ze niet goedschiks over
geeft, dan ruk ik ze met geweld uit zijne sme
rige vuisten, en ga met haar naar Amerika."
In dit vertrouwen op de toekomst, kwam ook
zijn goed humeur weder terug, en begaf hij zich,
een vroolijk liedje fluitende, op weg naar de fa
briek.
VI.
De dag liep ten einde. In de fabriek dreun
den en ratelden nog de hamers en machines,
uit de schoorsteenen stegen de vlammen ten he
mel, maar de eigenaar der zaak wist, dat deze
teekenen van rustelooze bedrijvigheid spoedig
zouden verstommen, en door zware zorgen ter-
beslissen hebben. Toch wordt de verklaring
van dezen ouden staatsman sterk veroordeeld
door de Conservatieve en Unionistische bladen,
omdat daarin de duidelijks uiteenzetting ont
breekt van wat hij nu eigenlijk aan Ierland wil
bewilligen. Ook vindt men er te veel in over
hervormingen voor den werkman of althans be
loften in dien zin.
Een harde kerstbrood werd Gladstone te Ches
ter in 't oog geworpen en naar alle waarschijn
lijkheid heeft een vrouw, die tot nog toe niet
bekend is, zich aan die laagheid schuldig ge
maakt. Algemeene verontwaardiging heeft; dit
feit gewekt. Zijne politieke meeningen mogen
juist of onjuist zijn, maar dit is zeker niet de
manier om ze tegen te werken.
Een andere verklaring n. 1. van den Minis
ter Balvoer ademt een geheel anderen geest.
Hij zou Ierland geen eigen Parlement verleenen,
maar aan het plaatselijk zelfbestuur over het.
geheele Rijk meer uitbreiding geven. Ook hij
heeft veel op met den werkman, wil bij de wet
de verantwoordelijkheid der patroons bij onge
lukken hunner werklieden in de fabrieken o-
verkomen regelen, scheidsgerechten invoeren bij
geschillen tusschen arbeiders, en hun patroons
spaar- en ondersteuningkassen oprichten, liet
stemrecht uitbreiden en 's lands weerbaarheid
regelen.
't Is waarlijk geen kleinigheid
Bismarck's reis is een ware triomtoeht geweest.
Overal is hij met de meeste geestdrift begroet
en heeft hij de bewijzen ontvangen dat het
Duitsche volk den grooten man niet Vergeet.
De oud-kanselier heeft te Weencn de tentoon
stelling bezocht.
Op bevel van deu Beierschen Prins-Regent
zullen hem te Kissingen dezelfde eerbewijzen
gebracht worden, als toen hij nog in functie
neder gedrukt, zat hij aan zijn lessenaar voor
de groote boeken en rekende, rekende, tot zijn
hoofd gloeide en hij de cijfers niet meer kun
onderscheiden.
De uitkomst was altijd en altijd dezelfde.
Als hij de eischen der werklieden inwilligde,
dan was het hem onmogelijk zijne zaken solide
en eerlijk te blijven drijvendan moest hij het
voorbeeld volgen van die fabrikanten, die, om
de aanzienlijk verhoogde onkosten te dekken, van
dag tot dag slechter waren afleverden.
Dat wilde en dat kon hij niet. Zoo moest
dan het lol zijn loop hebben. Men had hem
gedreigd morgenavond het werk te zullen sta
ken, indien hij niet besloten had om aan het
werkvolk toe te staan oene loonsverhooging van
tien percent en een uur minder arbeid. Dat de
arbeiders zich nog zouden bezinnen en van hun
ne vorderingen afstand doen of meer bescheide-
ne eischen stellen zouden, zulks waagde Rei*
rnann niet te denken. Zij wisten even goed
als hij, welke verbazende verliezon hij zou lij
den, als de fabriek, al was het maar gedeelte
lijk, stilstond, en daarmede hadden zij rekening
gehouden bij het stellen hunner eischen. Het
was hun op andere plaatsen in den laatsten
tijd maar al te dikwijls golnkt de eigenaars der
