voor ZEEUW SCH-VLA ANDEREN.
NIEUW LEVEN.
Sajaaisstoimen,
No. 29.
Zaterdag 16 April 1892.
le jaargang
FEUILLETON.
H. BRAM.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden 40 ets; franco per post 45 ets.
Voor Amerika f 2.90 per jaar bij vooruitbeta
ling. Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekh., Brievong. en J. Tak Jr. te Seboondijke.
ADVERTENTIE P R IJ S
Van 1 tot en met 4 regels 25 ets.; elke regel
meer 5 ets. Groote letters worden naar plaats
ruimte berekend. Advertentiën worden ingewacht
tot Vrijdagnamiddag 5 uur bij den Uitgever.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Groede.
By dit nummer behoort een bijvoegsel.
De gansclie Christenheid staat aan den voor
avond van een harer hooge feesten. Even als
kort te voren de blijde boodschap gebracht werd
op het eenige, heerlijke Kerstfeest, zoo zal nu
de Paaschgroet weerklinken.
Heldere klokketonen weergalmen door de hel
dere, blauwe lucht en straks trekt een groote
schare tempelwaarts. Oud en jong, rijk en arm,
aanzienlijk en gering, geleerden en eenvoudigen
zullen hooreu van den Man, die in reinheid
van wandel voorbeeldig, in zelfopoffering weer
galoos, in liefde tot zijn beginsel onovertroffen
was; die zijn leer predikte met kloeken moed
en van zijn geest wilde overstorten in de har
ten zijner tijdgenootcn en die zijn prediking met
zijn bloed bezegelde. Zij zullen liooren van de
bittere ervaring, welke hij opdeedhoe de leu
gen een hardnekkigen strijd voert met de waar
heid, hoe de duisternis kampt met het licht;
hoe schijnbaar de leugen overwint en de duis
ternis zegeviert hoe de waarheid voor een oo-
genblik onderdrukt, het licht in dikke neve
len wordt gehuld maar ook, hoe uit den
dood het leven wordt geboren en de waarheid
ten laatste zich te krachtiger deed hooren en
het licht te helderder straalde.
Zijn arbeid was dus niet te vergeefs geweest,
en de triomf was te schooner, naarmate de strijd
heviger was. Een nieuwe toestand werd gebo
ren, de maatschappij in al hare deelen hervormd;
nieuw leven werd gewekt, en het licht, dat lang
onder de koornmaat verborgen was, werd op den
kandelaar geplaatst. Van daar die melodieuse
klanken, die blijde hymnen, die liederen van
triomf en victorie.
„Toen ik om zeven uur belde, weigerden Bur-
meister, Brandt en Meinicke aan het werk te
gaan. Zij zeiden, dat zij voor het tegenwoordi
ge loon niet meer blijven, maar eerst weten wil
den, of het nog de moeite waard was om te be
ginnen.
Voor het bedelgeld, zooals tot nu toe, roer
den zij geen vinger meer. En toen ik hun be
val zich rustig te houden en aan het werk te
gaan, daar het mijne zaak niet was, om daar
over met hen te twisten, begonnen ze op te spe
len en wilden mij te lijf. Maar ik kan mij ge
lukkig zulke onbeschaamde knapen, die pas uit
het ei gekropen zijn, nog van het lijf houden.
Toen liepen ze naar de groote machinekamer,
riepen de anderen naar buiten, scholden en
schreeuwden, dat men hen als honden behan
delde, die men ook wcgranselt, wanneer ze zich
De oude Germanen vierden het verjongings-
feest van de natuur op denzelfden tijd, waarop
wij ons Paasclifeest vieren. De Israëliet viert
zijn Paasclifeest ter herinnering aan de verlos
sing uit het Egyptische diensthuis.
Eigenaardige overeenstemming
Opwekking, nieuw leven zijn de grondtonen
van de gebeurtenissen, die in deze dagen wor
den herdacht.
Gegroet, heerlijk PaasclifeestGij zijt ook ons
't symbool van opstanding uit den slaap des
doods, van nieuw leven.
Gij doet de harten der menschen kloppen van
dankbare vreugde bij heerlijken zonneschijn na
donkere dagen, bij helderen hemel na bewolkte
lucht.
Want gelijk op 't Paasclifeest de hooge bo
gen der domkerken weergalmen van de lofzan
gen der geloovigen, en in de nederige, dorps
kerk liefelijke tonen ruischen, zoo is 't, ook in
„die kerk van ongekorven hout", daar buiten
in boscli en veld.
Of is bij de komst der Lente, bij het ver-
jongingsfeest der schoone natuur, het gelaat des
aardrijks niet als veranderd Erkennen we niet
een hoogere macht, die zich openbaart in al 't ge
schapene, in 'tkleine en in 'tgroote; in 'tbe
ven van den droppel, die daar hangt aan een
blad, in 't bruisen van de zee, die daar beukt
op de rotsen, in 't. schitteren van glimwormen
en in 't gloeicu van zonnen
Begeven we ons naar buiten en laat ons op
merken hoe de golieele natuur ons predikt
opwekking en nieuw leven De boomen vor
men knoppen en botten uit; sommigen begin
nen zich tc tooien met hun schoonste kleed,
rozerood en sneeuwwit. De bloemen der weide
kijken uit de aardehet liefelijkst groen begint
het oog te streeleu. Wat in kluisters en boei-
niet met een afgeknaagd been willen tevreden
stellen, en haalden de anderen over met hen ge-
meene zaak te maken."
„Ja, Möller heeft gelijk riepen een paar
stemmen van de rechterzijde van het plein, waar
een troep oudere mannen uit het dorp stond,
„Burmeister is begonnen."
„Burmeistcr, Brandt en Meinicke treedt
voor?" beval Reimann. Een dof gemor liep
door de rijen der werklieden toen trad een jong
mensch voor, over wiens ruw gelaal een schaam
teloos lachje zweefde.
„Nu, waar zijt ge dan bang voor lachte
hij, zich tot zijne makkers keerend, „komt maar
Mijnheer Reimann heeft immers geroepen en nu
moeten we wel dansen 1"
Nu voegden zich nog twee mannen bij den
spreker, terwijl de kring van de anderen zich
dichter sloot. Duidelijk kon nu de fabrikant
den toestand overzien. Een groot gedeelte der
arbeiders scheen eene afwachtende houding te
willen aannemenmaar geheel vooraan bemerkte
hij eene oproerige groep, die den drie rustver
stoorders den rug dekte, en besloten scheen hen,
indien het noodig was, bij te staan. Tegelijk
zag hij echter ook, hoe eene kleine schaar zich
afzonderde en zich voegde bij de groep, die aan
en geslagen was wordt vrij, en allerwege klinkt
het feestgeschal, ter eere van de Lente.
Hoor hoe de vogels tjilpen op de nu nog
naakte takken en opstijgen naar den heerlijken,
blauwen hemel.
Alles- de groenende aarde, de stille hemel,
de koesterende zon- alles predikt ons nieuw le
ven.
Nieuw leven
Is het ook bij ons gewekt Hebben wij /.6ó
geleefd en gewerkt en gestreden, dat bij ons
geen vernieuwing, geen verandering en verbete
ring noodig is
Zou het na ernstig onderzoek van ons eigen
hart niet noodig bevonden worden in sommige
opzichten een nieuw leven te beginnen
Als ons eigen ik te veel op den voorgrond
tradals een koud egoïsme ons door zijn killen
adem versteende, dan toch behoorden we bij tijds
dien weg te verlaten, en in dit opzicht zeker
een nieuw leven en streven te beginnen. Als
liefdeloosheid ons belicerschte, als de haat in
ons binnenste zetelde, is het dan geen tijd om
in dien toestand verandering te brengen ten goe
de
Hebben we 't goede niet verloochend, de waar
heid niet verkracht en 't soms driest en stout
uitgesproken Ik ken u niet
Hebben we niet de leugen vrij gelaten en de
waarheid gevangen gegeven Hebben we niet
anderen een kruis op de schouders gelegd door
onze handelingen
't Zijn vragen, die der overweging wel waard
zijn, en indien we ons aan 't een of ander schul
dig rekenen, is 't dan geen tijd een ander, een
nieuw leven te beginnen
Wie heeft niet de treurige ervaring opge
daan, dat zijn beste bedoelingen werden mis-
de rechterzijde stond.
„Is het waar, wat de opzichter mij gezegd
heeft F' vraagde Reimann op strengen toon.
„Waarom zou het niet," antwoordde Burmeis
ter brutaal, „wij hebben niets te loochenen en
niets te verbergen. Wij willen alleen maar ons
recht, dat ons niet gegeven wordt. Wanneer
de lieeren door de tegenwoordig goede zaken
hunne zakken vullen, dan willen wij, die het
geld verdienen, er ook wel wat van hebben. Dat
willen we, niet waar, kameraads F'
„Ja, dat willen we „Burmeister heeft ge
lijk
„Loonsverhooging minder werkuren
„Wij laten ons niet meer uitzuigen zoo
klonk het van alle kanten door elkander.
Op Reimanns voorhoofd vertoonde zich eene
donkere wolk, zijne gestalte verhief zich en zij
ne oogen zagen dreigend op de oproerige me
nigte neer.
„Stilte 1" riep hij met eene donderende stem.
„Niemand is geroepen te spreken. Ik heb met
u voorloopig niets te maken, wel met dezen hier
wacht, tot de beurt aan u komt l"
Deze besliste woorden misten hunne uitwer
king niettenminste voor dit oogenblik was het
oproer bedwongen.
