voor ZEEUW SCH-VLA ANDEREN.
De niero IM op 1M
Sajaaissiormcn,
No. 28.
Zaterdag 9 April 1892.
1' jaargang.
Postkantoor Breskens.
FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS:
Prr S maanden 10 ets; franco per post 45 ets.
Voor Amerika f 2.90 per jaar bij vooruitbeta
ling. Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekh., Brieveng. en J. Tak Jr. te Schoondijke.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot en met 4 regels 25 ets.; elke regel
nicer 5 ets. Groote letters worden naar plaats
ruimte berekend. Advertentiën worden ingewacht
tot Vrijdagnamiddag 3 uur bij den Uitgever.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdagavond bij den Uitgever C. DIELEMAN, te Groede.
RIJKSPOSTSPAARBANK.
Aan het postkantoor Breslen* en de, daar
onder ressortcerende, hulpkantoren werd gedu
rende de maand Maart 1892 ingelegd/"2751.88
en terugbetaald f 2254.74.
liet laatste, door dat kantoor uitgegeven, boek
je draagt het nummer 1346.
Van af den le Mei a. s. zal de geheele spoor
wegdienst geregeld zijn naar den West-Euro-
peeschen tijd en ook post en telegraaf zullen
dan naar den nieuwen tijd gaan rekenen. De
Minister van Waterstaat heeft de spoorwegon
dernemingen gemachtigd daartoe over te gaan.
Een wijziging van de reglementen voor den
dienst op de gewone, en op de loeaalspoorwegen
is op handen, en wel in die zin dat, waar
fprake is van den Amsterdamsehen tijd, daar
voor de middelbare tijd von Greenwich in de
plaats zal komen.
Ten einde stoornissen te vermijden in het
burgerlijk leven is de Minister van Binnenland -
sche Zaken van oordeel geweest, dat de gemeen-
teklokken in overeenstemming behooren te zijn
niet de op de spoorwegen en bij het post— en
tclegraalVcrkeer aangenomen tijdsbepalingen.
Daarom gaf hij aan Gedeputeerde Staten in
overweging; lc om den gemeentebesturen van
die plaatsen, waar telegraafkantoren gevestigd
zijn, te verzoeken, de geineenteklokken naar de
aan het telegraafkantoor verstrekte opgaaf van
den nieuwen tijd te regelen 2c hunne tusschen-
komst te verleenen, dat gemeentebesturen van
plaatsen, waar geen telegraafkantoor is, intijds
mededecling ontvangen van den nieuwen tijd en
doott
II. BRAM.
Verzonken in deze beschouwingen, die alles
behalve opwekkend waren, had de fabrikant,
zonder het te bemerken, de plaats bereikt, waar
de weg zich in tweeën verdeelde. De weg rechts
volgde den loop der beek tot aan de fabriek,
het pad links boog zich om den voet van den
heuvel, liep achter langs do fabriek en kwam
uit op de straat naar het dorp Herms. Rei-
mann was gewoon nu eens den eenen, dan
weder den anderen weg in te slaan, daar beide
tamelijk even lang waren. Ook nu liet hij aan
zijn paard de keus, dat juist den weg rechts
zou inslaan, toen een luid geroep den fabrikant
uit zijne gedachten deed opschrikken oogenblik-
kelijk deed hij zijn paard stilstaan.
Juist aan de scheiding stond een flink jong-
mensch van ongeveer twintig jaar, wiens rood
gelaat en hijgende borst te kennen gaven, dat
zooveel mogelijk op 1 Mei ook die gemeente-
klokken den nieuwen tijd aangeven.
Veel, zeer veel is reeds over het vóór en te
gen van deze nieuwe regeling gesproken en ge
schreven en het oordeel is daarover nogal ver
schillend.
Niets is gemakkelijker, zoo wordt gezegd, dan
in den nacht van 30 April op 1 Mei alle klok
ken in ons lieve vaderland 20 minuten te doen
stilstaan, om zoo gelijk te komen met den West-
Europeeschen tijd. Maar van andere zijde wordt
gevraagd, of 't wel zoo gemakkelijk is om zulk
een maatregel zonder meer in te voeren, daar
zooveel in de maatschappij van minuten af
hangt.
Nog anderen zijn van gevoelen, dat de meeste
gemeentebesturen wel zullen doen, door zonder
dralen in dezen mee te gaan. Wel kan de zaak
enkele weken of maanden worden tegengehou
den, maar de onverbiddelijke spoortijd en de
nauwgezette post- en telegraafdienst zullen er
toe. dwingen.
Het ligt in den aard der zaak, dat hier en
daar wel iets gewijzigd zal moeten worden. Het
etensuur, het schooluur en menig ander tijdstip
zal, hoewel het naar den nieuwen tijd gerekend,
feitelijk 20 min. later op den dag komt dan
vroeger, op veel plaatsen kunnon blijven, zoo
als 't is.
Nu brengt natuurlijk het belang der spoor-
wegmi) en alle andere maatschappijen, die in
onderling verkeer doen. mede, dat zij zongen
dat beurs-, kantoor-, markt bezoekers enz. op den
juiste,n tijd aankomen en weer vertrekken. Maar
hier zijn juist bezwaren. De spoorwegmaatschap
pijen kunnen dan geen aansluiting krijgen met
het buitenland, als zij blijven rijden op uren,
opgegeven in de vroegere dienstregeling, want,
zeggen zij, dan komen we overal 20 min. te
laat.
Zeker zal daarin moeten voorzien worden, door
hij hard geloopen had. Do fabrikant herkende
den zoon van den ouden opzichter Möller, een
van de degelijkste werklieden bij de machine.
«Wat is er, Karei vraagde hij haastig,
aangegrepen door een bang voorgevoel. «Is er
wat voorgevallen
De werkman nam zijne muts af,
«Nog niet, mijnheer Reimann," zeide hij bij
na ademloos, «maar ieder oogenblik kan er wat
gebeuren'
De werklieden spannen samen op het plein,
en slechts met moeite houdt mijn vader ze nog
in bedwang hij vreest, dat ze de fabriek zul
len vernielen. Burmeister staat aan het hoofd
en stookt de anderen op.
Mijn vader heeft mij bevolen u tegemoet te
loopen, en u te verzoeken zoo haastig mogelijk
te komenhij alléén kan er niet meer voor in
staan."
De fabrikant had de laatste woorden niet eens
meer afgewacht. Hij wist genoeg, om in te zien,
dat hier de grootste haast noodig was.
«Ik dank u, Karei 1" riep hij den jongen
man nog toetoen zette hij het paard de spo
ren in de zijde, en jaagde in gestrekten draf
voorwaarts.
Zoo ver was het dus reeds dat overtrof
de spoorweg—dienstregelingen voor den aanstaan
de zomer geheel op nieuw te bewerken.
Er zal overleg en goede wil noodig zijn, om
dit vóór 1 Mei geschikt te krijgen.
En toch hoewel het niet te ontkennen valt,
dat zich lastige vraagstukken inderdaad zullen
voordoen, toch zal de overw eging, dat men eer
lang tot de nieuwe tijdregeling zal moeten ko
men en het sprekende voorbeeld van het bui
tenland dringen tot een definitieve regeling op
1 Mei 1892 over te gaan. In Zuid-Duitsch-
land en Oostelijk-Hongarije, waar sedert 1 Oct.
1891 spoorwegen, post en telegraaf naar den
nieuwen tijd geregeld werden, hebben tal van
groote steden de klokken 20, ja zelfs 36 mi
nuten verzet en zich uit vrije beweging bij de
nieuwe regelin g aangesloten.
Ook in de Vereenigde Staten hebben zeer
groote steden den nienwen tijd aangenomen. Ja
ren te voren gingeu Zweden en Engeland er toe
over, en Rusland, België en Zwitserland staan
op 't punt mee te gaan met de nieuwe wijzi
ging-
De ZrooUche Courant schrijft betreffende deze
zaak nog 't volgende
«Het schijnt dat de nieuwe tijdregeling een
taak is die, wat te laat begonnen, nu overhaast
en voor sommigen bij verrassing moet worden
doorgezet.
Zal men misschien nog niet besluiten om
voorloopig de openbare tijdw ijziging onveranderd
te laten, maar nu reeds, dus minstens een half
jaar vooruit, vaststellen dat met 1893 de nieu
we tijd behalve voor de spoorwegen ook voor
de openbare uurwerken zal gelden p Het zou
toch verkieselijk zijn met een nieuw jaar te be
ginnen. Hoeveel moet er b. v. niet in de al
manakken veranderendie zouden nu allen van
Mei tot het einde des jaars fout zijn. Men zou
dan ook tijd hebben om autoriteiten op rechts
kundig gebied hun gevoelen te laten zeggen en
het ergste, dat hij gevreesd had. Hij moest
zich haasten, wilde hij nog bijtijds komen, om
door zijn gezag de orde te herstellen, of ten
minste het ergste af te wenden.
Na verloop van enkele minuten was hij uit
het bosch. Dicht vóór hem lag de fabriek,
Uit de groote schoorstoenen dwarrelde dichte
rook, die zich als een donkere sluier over den
omtrek uitbreidde maar noch van geweld, noeh
van vernieling was iets te merken.
In korten tijd had Reimann .den atstand, die
hem nog van de gebouwen scheidde, afgelegd,
en reed langs het groote, vrijstaande achterge
bouw, waar in den linkervleugel het kantoor
was, het plein op.
Hier bevonden zioh al de werklieden, die iu
druk gesprek en met veel beweging in groepen
bij elkander stonden.
Bij Reimanns aankomst zwegen ze plotseling
stil en aller oogen werden vol verwachting op
hem gericht.
De jonge fabrikant steeg van het paard, wierp
een jongen den teugel toe, en liet toen zijne
oogen onderzoekend over de menigte arbeiders
gaan.
Hij bemerkte vele misnoegde en kwaadwillige
gezichten, maar ook vele, die zich bij zijne ver-
