HIEDVE fiOESSCHE COURANT.
Nieuwsblad voor Tbolen, Zuid- en Noord-Beveland.
No. 18.
Dingsdag 4 Maart 1873.
Achtste Jaargang
js
88
>-
I
1
1
s
RoosendaalV Si i p
Wouw|*-2
Bergen op Zoom... I gjf
Woensdrecht
•ililUnd
Knhbendyke„f
KminingenJd
*yu«As.*
Biexehngc£5.5
Goes......8.18
's Heer Arendikerko 8,26
Amemuiden8,40
A
9,20P 12,5 P
9,30 12,19
Ylissingen V 6.40S
KiMeMrai*
9.10P12.30 G8.10P5 20P 9.25P
Arnemnden
's Heer Arendskerke
Goea.......
Biezelinge
♦Vlake
Kiymingen
Krabbendjjke.
•Rilland
Woensdrecht........
a o,w H.XO o.ov uU,v« -«*..■ Bergen op Zoom.. 8,20
Middelburgy 8>50 ll>21 2,24-4^0-^40 10,88- «Aan dera^atwr^rdt aUe'én^eltS^waniteö-^tiW .V.;.-.;^^; 8;8I~
[Ï88ingén *......A' 9,11,80 2,85 4,30 8,55 10,45' daar reirigerBWrden opgenome*. f uitgelaten. Ro08endaalA 8,40
Dexe Courant Verschijnt, uitgezonderd op Christelijke feestdagen, de* Maandag* en Donderdagavond*Pry's k wan aal 10,85. Ir. p, post/1,
Prijs der Adrertentien 10 ct. per regelgroote letters en vignetten naar plaatsruimte.- Geboorte-, huwelijks- en doodberigten van
Alle Stukken de redactie betreffende, gelieve men minstens één dag vóór de uitgave franco toe te zenden aan den Uitgever'
Inzending der Adrertentien tot des namiddags 3 are.
11.26
Afzonderlijke Nommers 5 et.
15 regels 50 cent.
A.C. DE JONGE 8J*. te Goes.
Bekendmakingen'van iet Gemeente-bestuur
Personele Belasting.
De BURGEMEESTER van GOES
brengt by deze ter kennis van een ieder die bet aangaat,
dat het kohier van het PERSONEEL voor het 3de
kwartaal no. 4 voor deze gemeente van het dienstjaar
1872—1873, op heden ter invordering is gesteld in han
den van den ontvanger dier belastingen binnen dete
gemeente.
- Goes, den 27 February 1873.
De Burgemeester voornoemd,
M. P. BLAAUBEEN.
POSTËRIJE1V.
Vertrek der Landmail naar Oost-Indië.
Via Triest, den 4 Maart per laafcsten trein naar
Rozendaalt
Via Brindim, den 7 Maart per tweeden trein
naar Rozendaal.
BINNENLAND.
Goes, 3. Maart 1873.
Onder de meest in het oog vallende vrachten van
de verlichting der «liberale» 19de eeuw en aan
de vruchten leert men den boom kennen, behoort
voorzeker de ziekelijke philantropie voor misdadi
gers. Wanneer iemand den moed heeft de stelling
te verkondigen, dat de Straf in verhouding moet
zijn tot de misdaaddat zij, die belast zijn met de
zorg voor de maatschappij, verpligt zijn die maat
schappij te behoeden voor de aanslagen van onverla
ten, en deze das onschadelijk behooren te maken,
dan wordt by voor een onbarmhartige wreedaard uit
gemaakt. De verlichting der «liberale» 19de eenw
let wij zeiden het reeds vroeger, alleen op den
misdadiger, niet op zjjne slagtoffers.
Voor die heeren leden der «maatschappij tot be
scherming van misdadigers»kan het volgende feit
welligt een nuttige #enk zijn. Ten minste als zij
nog eenigzints voor overtuiging vatbaar zijn. Een
feit dat elk nadenkend mensch met afschuw ver
vult.
Ten gevolge van naauwlettende en langdurige na
sporingen, heeffc de Parijsche politie zich dezer dagen
meester gemaakt van een bende boosdoeners, te za-
inen een dertigtal individu's van 14 tot 25 jaar, die
zich den naam van de bende der Saus Pitié hadden
gegeven. De politie werd op het spopr geleid door
tslrjjke diefstallen, die ieder oogenblik in de bureaux
■van het Departement van Finantiön plaats grepen.
Pennen, papier, boeken, horloges en andere voor
worpen van waarde verdwenen op ontrustbarende
wjjze. Eindelijk, arresteerde men twee ambtenaren,
Touzard en David, beiden tot zeer achtenswaardige
familiön behoorende. Een onderzoek ten huizo van een
hunner ingesteld, bragt niet alleen de gestolen voor
werpen aan het licht, maar een der agenten ontdek
te ook een zwart fluweelen masker met een rood
tëekendat teeken erkende de agent, als behoorende
tot een geheele bende booswichten, die zich reeds
Schuldig gemaakt hadden aan misdaden en talrjjke
delieteh.
Mén kon in den aanvang tor naauwer nood
geloóven, dat. twee jongelui van goede familie,
ambtenaren bij een Ministerie, bondgenooten zon
den zjjn vah dio bende jonge bandieten, waarvan
de aanvoerder geen vijftien jaar telde; maar alle
twijfel werd spoedig opgeheven. Het onderzoek j
Werd voortgezet en men vond nn bjj de jongelui j
een pakket bebloede kleederen, die weldra leidden
tot de bijna volkomen zekerheid, dat de bende in
'quaestie verscheiden misdaden had gepleegd.
Het eerste der slagtoffers zon een ambtenaar van
het Ministerie Yan Finantiön zjjn, die 'savonds
ongesteld was geworden en aan wien Touzard en
David aangeboden hadden, om hem naar huis te
geleiden; het lijk zou aan de kade van Bozons
zijn gevonden. Het andere slagtoffer is een koetsier,
die aan de Buttes-Ohaumont, waar een der eed-
genooten hem rendez-vons gegeven had, met mes-
stoken werd afgemaakt.
De aanvoerder van de bende, Gellinier genaamd
is pas 14 jaar oud, ofschoon hjj ouder schynt;
zyn luitenant heet Renault, 17 jaar oud. Ook hij
behoort tot eene zeer goede familie.
Het raadsel, hoe die ellendige deugniet zeer. goed
opgevoede jongelieden, ambtenaren aan een Minis
terie, en vier zeven en twintig jaar oud, heeft
kunnen beheerschen, lost zich ,op, wanneer men
weet, dat Gellinier, die ze medegesleept had tot
het plegen van eene eerste misdaad, hen door be
dreiging van verraad volkomen in zjjne magt had.
By het minste teeken van verzet aan zyn beve
len, zeide de booswicht: »Pas óp, ik ga naar het
Ministerie en vertel alles. Men zal ook mij in hech
tenis nemen, dat is waar; maar daar lach ik wat
meöik ben niet verantwoordelijk, ik ben nog geen
zestien jaar."
Vertrouwende op de betrekkelijke straffeloosheid
die zijn leeftijd hem verzekert, i3 Gellinier, die
hoogstens tot 20 jaar correctionele gevangenisstraf
veroordeeld kan worden, tot volledige bekentenis
gekomen. Tachtig diefstallen en verscheidene
moorden zijn door de bende gepleegd; overigens
zijn alle mogelijke misdrijven in hun zonden regis
ter vertegenwoordigd: eenvoudige diefstal, met
binnen- en buitenbraak, nachtelijke aanrandingen,
valsehbeid in geschriftenaanslagen op de zeden,
moord.
Te Charenton werd een onbekendo met 18 mes
steken getroffen, om hem 50 fr. aan goud af te
nemen. Drie maanden geleden hebben Touzard,
David en Mouret, bij een anderen nachtelijken
aanval, een persoon met een messteek in den schou
der getroffen, om de lnttele som van 30 francs
magtig te worden.
Zes weken geleden werd te la Vilette een oude'
parapluie-koopman door Touzard vermoord en zijn
ljjk door twee andere leden van de expeditie in
de Seine geworpen. -B'ehalve deze zyn nog een
reeks van andere aanslagen aan bet licht gekomen,
die inoord of verwonding, ten gevolge hadden en
altyd met het laaghartige doelr om een horloge of
een ellendigen handvol francs magtig te worden.
De bende bad publieke meisjes in haar dienst,
van wier winst zij een tiende gedeelte opstaken.
Die meisjes lokten 's avonds de argelooze voorbij
gangers in een valstrik. Men liet zo veel drinken
en wierp dan een slaappoeder in het vocht, om
Ze met te meer gemak te kunnen berooven.
Weina, wanneer men van dergelyke gruwelen
hoort: zal er dan nog iemand te vinden zijn, zoo
verblind door misdadigers-sympathie, om nog te
willen trachten de misdaad onder het vernis vain
zxekelyk-gevoeligo .tnagtspreuken te bedekken?
Geheel te regt zegt bet fransche blad Figaro:
«de bende Gellenier bewijst ons de dienst van alle
zaken weer te zetten op de plaats waar zjj be
hooren te Btuan
«Do bende Gellenier bewijst ons de dienst, dat
wy de denkbeelden, geheel op eon dwaalspoor ge
leid door het humanistisch en socialistisch gerede
kavel, wat op orde kunnen brengen. De droomers
en de philosophen hebben alle dingen verward. Het
is tijd, hoog tyd, dat die verwarring ophoude, en
dat ieder zijne plaats wederom inneme, dat het ge
prostitueerde meisje blijve een geprostitueerd meisje,
de dief een dief, de moordenaar een moordenaar en
de brave mensch een braaf mensch.
«Br bestaan geen twee manieren om de maatschap
pij te hervormen er bestaat er maar één de bra
ve lieden aan den eenen kant te plaatsen, de
booswichten aan den anderen en de politie tusschen
beide om de eersten tegen laatstgenoemde in be
scherming te nemen.
In do zitting der Tweede Kamer van Donderdag
27 February, rigtte mr. Blussé een interpellatie
over de onrustbarende berigten van de laatste dagen
uit nederlandsch indie ontvangen, omtrent onze
verhouding met den Sultan, van het vooral door
zijns ligging m>ige, Atehin. De Minister, van
Koloniön antwoordde, dat door de eenigen tyd ge
leden behandelde en door de «liberalen» goedge
keurde tractaten, omtrent den afstand, der kuit
van Guinea en het Siak-tractaat, de verpligting'éh
van Nederland op Sumatra bekend zyn. Met an
dere woorden, dat Nederland zich door en_vooral
ten behoeve van Engeland, heeft laten bezwaren met
de verpligting om daar rust te bewaren.
De herhaalde op die kust gepleegde zee- en men-
schenrooverijen, hadden eene zending ten gevolge
naar den Sultan van Atehin, die, daar werkeloos
onderbleef. Geruimen tijd nam deze den schijn aan
van welwillendheid én geneigdheid tot medewerking,
tot dat het later bleek, dat hij ons temppzigte zjjner
bedoelingen misleid had. Die ontdekking maakte
eene zending van den vice-president van den Baad
van Indiö rioodig. Echter achtte men het even
noodzakelijk die zending te doen vergezeld gaan met
eenig magtsvertoon. Daa rom zonden twee groote
oorlogschepen uit Nederland naar Indiö gaan, om
dat er in Indiö geen disponibel waren.
De heer Nierstrasz constateerde na deze inlich
tingen, en de minister stemde toe, hoe uit dit alJes
bleek, dat de toestand van onzë marine in Indiö veel
te wenschen overliet, en hoé het nn te betreuren
bleek, dat er niet een paar schepen in Indiö unre
serve voorhanden waren.
Wat leert men iiiebuit
1. De vrachten van het radicale diplomatiek be
leid, die ons vaderland met die bewuste tractaten
heeft opgescheept. De vruchten van de werkzaam
heid van hen, die indertijd zich in hun overmoed
vermeétien, zulke grievende oordeelvellingen te uiten
over het politiek beleid van een man als graaf yan
Zitylen! Die vruchten van radicaal beleid' blykën
nu schatten gelds.en stroomen bloeds aan Néderland
te kosten.
Men vergelyke die vruchten b|j de schoonklinkende
leuzen der zich noemende «liberalen».
2e. Hoe weinig zorg er door de laatste «liberale*
ministerien is gedragën oni onzè viool béhoÖflyk
in orde te hebben. Teren op hetgeen door zyh
voorgangers was ingeslagen en daardoor db maga
zijnen1 ledig temaken blijkt de taktiek van dén <11-