WE MESSGHE (E
Nieuwsblad voor Tbolen, Zuid- en
Dingsdag- 5 November 1872.
Zevende Jaargang.
i (.Roosendaalv fai
'r>' Wouwïj g
i I Bergen op Zoom...
I "Woensil recht£.J
1 1 "Rilland.1o|>
j 1 KraBben<l jj.kel„f
jKrnining»
/"Vlake
\Biezeiingc>f.g
j iGoesï
I'sHeer Arendskèrke* 8,8
I I Aruemirideo8,21
i I,,.,', A 8,27-
I Middalburgy g 3Q
Vlissingen A 8,40
3 «sa
*VI/»kc
Kruiningen
fcajjbendqke
*22'. adH».
W«ensd«echt..,.i;-^
Bergen op Zoont'
"Aan deze halten wordt alléén gestopt, wanneer Wouw
daar reizigers worden opge'.iOm< i intselnten. ndaal t
Deïc Courant verschijnt, uitgezonderd op Christelijke feestdagen, des Maandags én Donderdags avonds. Prijs V kwartaal f 0,85. fr. p. post/"l
Prijs der Advertcutien 10 ct. per regel, groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Geboorte-, huwelijks- «n doodberigten van
Alle Stnkken de redactie betreffende, gelieve men minstens één dag vóór de nitgave franco toe te zenden aan den Uitgever
Inzending der Ad verten tien tot dos namiddags 3 are.
Ylissingon V
Middelburgy
Arneinuidcn
's Heer Areiidskcrke
Goes
Biczclingc6,45
-el
ca
C3
I
1,19
1,27
1,41
1,47
2,8
2,40
2.57
8,10
Afzonderlijke
15 regels 5.Ö
k. C. DE JONGE
Bekendmakingen van liet Gemeente-bestuur.
BENOEMING
Leden Commissie tot Classificatie.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van GOES
brengen ter algemecoë kennis, dat de raad dier gemeente
in zpne openbare vergadering van den 28 October jl.
tot Leden der Commissie tot Classificatie der minver
mogende schoolkindereu heeft benoemd de heereu
J. a. A. FRANSEN van de PUTTE, Wethouder-Voorzitter.
A- NOSRTIEU. Pa. Lid van den Raad.
B. M. den'BÓER, het Burgerl. Armbestuur.
I. WESSEL, de' Herv- Diaconie.
J. F. J. KNITEL, het R.'C. Paroch. Ar/nbest.
Mr. P. J. A. van DA M» de Commissie voor de (Eco
nomische Spijsoitdceling.
Goes, den 2 November 1872.
Burgemeester cn Wethouders voornoemd,
M. P. BLAAUBEhN.
De Secretaris,
HARTMAN.
AANGIFTE VAN VERHUIZING,
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van GOES
herinneren de ingezetenen aan de bepalingen van de
art. 4 en 5 der verordening tot verdceltng der gemeente
in wpken enz., volgens welke,'op verbeurte eenerboeto
van één tot drie gulden, ieder ingezeten dio binnen do
gemeente verhuist, verpligt is, hm ien veertien dagen
daarna ter secretarie van zijne, verhuizing kennis te
geven, met opgaaf van de lettor en hot nominer der
verlaten en der betrokken woning, terwijl de hoofden
der huisgezinnen aansprakelijk zijn voor hunne vrouwen,
inwonende kinderen, bloed- of aanverwanten en inwo
nende dienst- of werkbodon.
Burgemeester en Wethouders vertrouwen, dat deze
herinnering THANS VOORAL, NU I)E VERUUISTUD
AANSTAANDE 13, voldoende zal ziju, om tot eene ge
trouwe nakoming der voorschriften aantesporen."
Goes, den 2 November 1872.
Burgemeester eu Wethouders voornoemd,
M. P. BLAAUBKEN:
De Secretaris,
11 A H T M A N.
I' OS K II IJ E Hl.
Vertrek der Landmail naar Oost-Indië.
Via Marseille, 8 November por troin van 9.39 m.
naar RozcnMaal.
Via den' Helder, por stoomboot Prins Hendrik
6 Novombor per trein van 9.39 m. naar Rozen-
daal.
ROG EJENIGE KO T£ OPMERKINGEN OVER
DE WET TOT VOORZIENING TEGEN BESMETTE
LIJKE ZIEKTE».
Bij de vele belangrijke onderwerpen die wij
nog moeteu bespreken, moeten wij kort zijn ft»
onze overige opmerkingen over de «ziekelijke
wet».' Vooral daar er bijna geen artikel, hou
dende belangrijke bepalingen in is, waar wij
ons mede kunnen vereenigen. Hetzij om de
strekking dio er in doorstraalt, hetzij omdat men
nu reeds kon voorzien dat de voorschriften on
uitvoerbaar zullen zjjn.
Volgens art. 3, kan do Burgemeester de lo
gementen en slaapsteden, waarin een lijder aan
eene besmettelijke ziekte ié geweest, doen ont
smetten, of wanneer de logementhouder zich daar
tegen verzet, de iurigtiug voor oonigon tjjd slui
ten, De minister wilde de kosten daarvan laten
dragen door den logementhouderZelfs do kos
ten die de burgemeester verder wensohoiijk zou
achten. Wanneer "dus do burgemeester pekton
nen wilde laten branden tot ontsmetting, of
groote hoeveelheden chloorkalk plaatsen, dan
zou dit volgens den minister moeten betaald
worden door den ongelukkigen logement
houder. Gelukkig is althans die laatste bepaling
door een amendement, voorgesteld door den heer
van Loonvervallen.
Art. j5 geeft aan burgemeester en wethouders
de bevoegdheid om, bij het dreigen of verschij
nen van besmettelijke ziekten, verzamelingen, van
mest en vuilnis, waar die zich ook bevinden,
te doen opruimen of onschadelijk maken.
Mr. Saaymans Vader, had voorgesteld die be
voegdheid te beperken tot de «bebouwde kom»
der gemeente, daar nu aan burgem, en Weth.
de bevoegdheid werd toegekend, ook mestputten,
bij hofsteden te doen «opruimen». Dit amen
dement werd tot ons leedwezen verworpen. Als
een zwaard van Damocles hangt nu eiken land
bouwer de mogelijkheid boven het hoofd, dat
hpm zijn mestput ontnomen, of deze althans
«opgeruimd» zal worden
In iedere gemeente, waar dit door Gedeputeer
de Staten wordt bepaald, is het gemeente-bestuur
verpligt, eene gelegenheid tot afzondering en ver
pleging van lijders aan besmettelijke ziekten in
te rigten. Naburige gemeenten kunnen zich
daaromtrent verstaan.
Schepen waarin zich lijders aan besmettelijke
ziekten bevinden, of waarin iemand in de laat
ste 14 dagen aan zoodanige ziekte gestorven
is, mogén geene. andere gemeente binnen komen,
zonder vooraf aan den burgemeester kennis te
geven, opdat deze de noodige maatregelen tot
ontsmetting kan nemen.
In art. 13, had de Regering voorgesteld te
bepalen «Bewoners van huizen of vaartuigen,
waarin 'eene besmettelijke ziekte voorkwam, mo
gen geen scholen, fabrieken noch andere werk
plaatsen bezoeken, dan na verloop van 8 dagen
nadat de ziekte, volgens schriftelijke verklaring
van eenen geneeskundigen, uit die huizen of vaar
tuigen geweken is. Het verbod wordt opgehe
ven, zoodra ontsmetting overeenkomstig art. 33
dezer wet heeft plaats gehad.
«Op fabrieken en andere werkplaatsen is, bij
het voorkomen van mazelen cn diphtheritis, het
bepaalde in de eerste zinsnede van dat artikel
niet van toepassing».
De hardheid van zoodanige bepaling valt ieder
in het oog. Zoodra er eene besmettelijke ziekte
in het huis "an een arbeidsman voorkwam, zou
deze daardoor tevens van zijn brood verstoken
zijn geweest. Ook wanneer liet. voorkwam bij
een huisgezin, dat met hem hetzelfde huis be
woont En men weet dat dikwijls 3 of 4 huis
gezinnen iu één huis worien. ICvvam er dus
eene besmettelijke ziekte bij hem of een der met
hem inwonende huisgezinnen voor, dan kon een
handwerksman ook zeker zijn, dat hij tot den
bedelstaf gebragt wasdat zijne zuur verdiende
spaarpenningori, indien hjj er had, iu eens ver
loren wareii: Want zelfs bjj den «armen» zou
hij geen toevlugt kunnen vinden, zoolang hij zolf
iets had. Daarbij werd hem wel zjjno werkplaats,
maar niet do herborg gosloton.
Daarom stelde mr. Heemskerk Az. voor, do
woorden fabrieken noch andere werkplaatsen* uit
het le lid,, en geheel het 3e lid van dit artike
te doen vervallen.
Ofschoon de stemmen over dit amendement
eerst staakten, werd het later gelukkig met 35
tegen 26 stemmen aangenomen.
Nog ingrijpender, vooral van zedelijk stand
punt is de bepaling van art. 17.
Daarin toch wordt bepaald
«Onderwijzers èu onderwijzeressen of leerlin
gen die niet, blijkens verklaring van een gen eest-
kundige, met goed gevolg, of meer dazi eens de
inentiug der koepokken hebben ondergaan, of
aan de natuurlijke kinderpokken hebben geleden,
worden in de scholen niet toegelaten.
De ernstige bezwaren tegen deze bepaling zijn
duidelijk.
Het is alge,meen bekend, hoe duizenden ia
den lande uit gemoedelijke bezwaren tegen de
vaccine zijn.. Wij voor ons deelen die bezwaren
niet, maar wij eerbiedigen ze. En wij gelooven
dat ware liberalen zin, die behoort te eerbiedi
gen, Nu zullen die duizenden moeten kiézen,
om óf hunne overtuiging geweld aan te doen,
door te doen wat zij overtuigd zyn niet te mogen
doen, óf om hunne kinderen verstoken te laten
van onderwijs. De werkzaamheden der commis-
siën tot wering van schoolverzuim, zullen dan
in groote .mate toenemen
Maar nog, de bepaling zooals zij nu luidt,
heeft betrekkiug op alle, ook op de vrije scho
len. En zoodanige bepaling is bepaald ongrond
wettig.
Ook mr. Saaymans Vaderdie met kracht die
bepaling bestreed, wees er op hoe de Grondwet,
algeheöle, vrijheid van onderwijs Avaarborgt.
Slechts ééne beperking kent zij, namelijk deze,
dat bekwaamheid en zedelijkheid der- onderwij
zers gewaarborgd zijn.
Nu is er nog eene voorwaarde bijgekomen,
namelijk, dat onderwijzers en leerlingen gevac
cineerd zijn. I)ie beperking kent de Grondwet
niet, en aangezien zij inbreuk maakt op de be
paling der Grondwet, mag zij niet bij eene ge
wone wet worden iugovoord.
Bovendien is er nog eene groote onbillijkheid
in. De overheid draagt niets, bij voor het vrije
ou.derwys, welnu laat zij. liet dan ten minste
niet met tasten bezwaren, laat zij '-het geeue
nieuwe hinderpalen in' den weg leggen.
En -daarbij; ieder zou van te voren weten,
wanneer" hij zjjno kinderen op eene school deed,
waar ook niet-gevaccineerden toegelaten werden,
leder kon zich dus vrijwaren.
Maar ook zeer te regt merkte mr. Saaymans
Vader op de vaccinatie is een voldoend voor
behoedmiddel oDis het niet. Ts z\j het, dan be
hoeven de govaccineerden niet bang te wezen
om to zitten, naast een niot-gevaccineerde. To
minder, daar zoodra de pokken zich in eenig huis
gezin voordoen, do leden daarvan toch niet op
de school mogen komen. Besmetting uit eigon
familiekring brengen de niet-gevaccineerden dus
niet op de school. En wanneer. z\] ze zelf heb
ben, komen zjj er natuurlijk ook niet. Wij zien
dus niet in hoo andere kindoron meer gevaar
loopon voor besmetting door niet- dau door wel
govaccinoordou.
Maar is de vaccine vvelligt geen afdoond voor-
