NIEUWE GOESSCHE COURANT.
.No. 36.
Dingsdag10 Mei 1870.
Vijfde Jaargang.
Nieuwsblad voor Tholen, Zuid- en Noord-Be/eland.
Deze Courant verschijnt, uitgezonderd op Christelijke feestdagen, de>
Maandags en Donderdags avonds.
Prijs kwartaal ƒ1»—. fr. p. post ƒ1,80. Afzonderlijke Nommera 5 et.
Prijs der Advertentien 10 ct. per regel, groote letters en vignetten
naar plaatsruimte. Geboorte-, huwelijks- en doodberigten van 15
- regels 50 cent.
SPOORWEG GOES - ROOSENDAAL
v. Goes 5,55 1,30 6,15
Biezelinge 6,7 1,40 6,23'
Kruming. 6,23 1,55, 6,35
Krabbend. 6,37 2,86,45
Rilland 6,45' 2; 15
"Woensdr. 7,8 2,33
Berg.-op-Z .7,18" 2,48 7,15
-Wattw ..7,31:3,1 v
RSdien'i X7.40
Roosend.
Itönw
Jtogen-op-Z.
Woenidrecht
Alle Btnkken de redactie betveffer.de, gelieve, men minsten* cè» dag vóór -d<-*itgave f ranc otoe te wpAm tan den Uitgever a. C, de jonge sjs/te Goes.
Inzending (ler Advertentigti wt des -namiddags S.-aT^
Correspondent voor Duitschland HAASEHSTEIN&VOOLEE, Annoncen-f&jreku voofHkmtmrg,: FrankfoHiafH., Berlijn. Leipzig, Weenen,8tnt;jartt, Bazel, Zurich, .Geüèv.e.
Effi TïffiEH DES TIJDS.
Voor een ieder die de voorvallen nithet
dagelijksche leven meer opmerkzaam gadeslaat;
die de verschijnselen welke zich voordoen aan
haren oorsprong toetsen, verkrijgt eene oogen-
schijnlijk onbelangrijke omstandigheid vaak
groote beteekenis.
Deze waarheid kwam ons weer voor den
geest toen wij zagen hoe voortdurend nog een
groot deel der radicale pers vuur en vlam
spuwt tegen wat zij gelieft te noemen reg
terlijke dwaling en ongeschiktheid. Men. moet
wel gelooven, dat de radicale pers iiiet veel
wetenswaardigs heeft mede te deelen, nu zij
zoo onophoudelyk op een en hetzelfde feit
blijft doordraven. Het arrest toch van het
Hof in Utrecht, waarbij Dirkje Veldhuizen we
gens brandstichting veroordeeld werd aLi wara.
zij 16 jarén in plaats van 15,en het vonnis
Van de regtbank te Goes, waarbij twee jeug
dige meisjes, na herhaalde door haar gepleegde
diefstallen met en zonder inklimming in be
woonde huizen, en met en zonder braak, door
gevangenzetting in een verbeterhuis onttrokken
werden aan den verderfeljjken invloed waaraan
zjj bleken bloot te staan, die beide uitspraken
-der regterlijke magt worden nog steeds door de
radicalen beoordeeld en veroordeeld. Vooral
het vonnis der regtbank alhier. - --•t—
Wjj weüschen .op dit laatste niet breedvoe
rig terug te komen. De ware toedragt der
zaak hebben wij reeds medegedeeld, hopende
dat het ons daardoor mogt gelukken, elk on
partijdige te overtuigen, dat de regtbank in
deze gehandeld heeft, zooals vooral voor die.
kinderen het meest wenschelijk was. Toen deze
onze uiteenzetting van radjcale zijde béjegend
werd met een «zou dat alles wel waar zijn»?
of: pp ziet men boe met een weinig behen
digheid en wat sofismen, zelfs de onverdedig-
toaarste zaak in een tameljjk daglicht kan ge
steld worden», hebben wij, óns verder over de
oordeelvellingen der radicale pérs niet meer
bekommerd. Wij kwamen er niet meer óp
terug én omdat wij, na eenmaal de ware toe
dragt der zaak te hebben medegedeeld, ieder
in zjjn oordeel vrjj wilden laten, en omdat
onze ruimte ons te kostbaar is om telkens op
hetzelfde teing te komen, ènomdat wjj het
eene wanhopende zaak beschouwden, te trachten
hen te overtuigen, die blijkbaar niet wilden
overtuigd zjjÓ. Wjj kwamen er te minder op
terug omdat wjj ons overtuigd hielden, dat bjj
de onbeduidendheid der argumenten van do
radicalen, dopr de kloarbljjkeljjke onregtvaar-
digheid hunne/ voroordeolingen een ieder hunne
partijdigheid zou in het oog vallen.
Of was hetgeene onregtv aardigheid van dé Arn-
hemsche Courant, vier regters, op hare eigenaar
dige wijze aan de kaak té stellen, ofschoon"
sléchts drié regters dit vonnis gewezen hadden.
En dat moest zij weten. Gesteld eens dat ev
eenige waarde aan de. «béoordeeling der Amh.
Courant te hechten-ware, trof hare veroordee-
ling, dan niet oriregtvgtardig den regter, die ér
niet over gevonnisd hadj ofschoon deze toch
gelijkelijk met de drie anderen dbofdeArftA/
Courant door het slijk was gebak'cl? *t Is waar,
later heeft zjj slechts drie namen genpémd,
maar trof daarom hare oorspronkelpke,Veroor
deel ing niet eetL, onschuldigeMuar Wat deed
dat er toe? Die onschuldige was slecht* eefa
regter. - Bij zulk een komt het er zoanaanw
niet op aan. i^ tnen de dieven eri brantl«»i
stichters nft'komt. 'Althans niet
meer straft/dan volgens het afzonderlijk wet
boek der radicalen.
Ziekelijke sympathie met hen die zich aan
de maatschappij hebben vergrepen, waar voert
gij al niet toe?
Nog piquanter welligfc was de oordeelvelling
vhn mr. J. E. G. te Leiden. Jammer dat hy
zijn naam i»i,et voluit heeft hekend. gemaakt,
want waarlijk de naam van dezen verdediger
der onschuld, van dezen Mmet jongelingsvuur be-
bezielden ridder «sans peur et sans reproche*
van de jeugdige meisjesdient vereeuwigd.
Jammer voor hem echter werd ook bjj dit
vonnis van den Leidschen hoogleeraar een on
schuldige veroordeeld. Deze: censor der magis
tratuur eischte jde afzetting van den officier
van justitie te Goes. Anders niet; Maar eilieve!
wat bljjkt er Dat de officier van justitie te
Goes, part noéh deel heeft aan bet vonnis!
Dat dus door mr. J. E. G. ook al een onr
schuldige veroordeeld was. Men duidt hem dit
echter niet ten kwade. Hjj wist niet beter.
Hij hadt alleen uit de hoogte geoordeeld, zon
der op de hoogte te zyn. Eene bekende fout der
radicaleh. -
Gelukkig echter dat de eischén' van nar. J.
G. geen effect kunnen sorteren. Ware bjj toch
bevoegd geweest tot zoodanigen eisch, en ware
zjjn eisch hem toegestaan, dan had ipen nu
met regt met de*handen in het liaar gezeten, ora op
deze onregtvaardige veroordeeling terug te komen.
Het eerste wat er vólgen» de leer vanmr.
G. dan 'zou moeten gedaan zjjn, wus'hem,
die zulk een met het regtf in strjjd zjjnden ewcA
deed, af te zetten1 Men ziet hoe ook hier wef
Aer bewaarheid wordt: dat het eeno physiolo-
giache eigenaardigheid is, dat men zjjn eigen
gebreken het eerst by andoren ziet.
Met het oog op zulke feiten vragen wjj nu,
of niet. een- ieder pfoet toestemmen; dat aan
de veroordeëlingmrVan het - Góösschevonnis
öf onbekendheid met den warén toedragt öf
verregaande/fiarty'iigheid ten grondslag' ligt.
Wij Vragen of h :t met het oog daarop, der
moeite eigenlijk vi el waard is die veroordeelin-
weerleggen.1-
aar waaróm, er dan nu op teruggekomen
men welligt f ragen. Om er op'té wijzen
boe bij de meest alledaagsche véfscllynsélen»
èehe beteekeniszolle. oorzaak ten grondslag'
ligt. Dit moeten wy ook hier wei onderstel
len, nu men bljjffcvoortgaan onophoudelijk die.
beide uitspraké?J der regterlijke magt, voor al
wat leelijk ïs'ójf te maken. En wat zó,u hier
anders ten grondslag kunneü liggen, dan dat
„de jtistitie grópiste beletsel is v^or'. Ad re
volutie. Natuurlijk immers dat de justitie, die
vooral «orde en rust» heeft te .handhaven,
een steen des aanstoots is voor hen, die allés
wat is, omver willen halen. Natuurlijk immers,
idat de regterlijke ambtenaren, wiér roeping het is
<ieder in het zijne» te- handhaven, een gruwel
zijn in de oogen van hen die «alles voor zich»
willen hebben. Natuurlijk dus dat alle mid
delen moeten worden aangegrepen om den cèrined
voor de. justitie zooveel mogelyk té verzwakken.
BINNENLAND.
Goes, 9 Mei 1870. -v.
Het wetsontwerp tof. régeling en voltoojjing^van
het ve8t.ing8telsol is bjj de Tweede Kamer ingeko
men.' Het bevat o. a. do volgende bepaling
Jaarlijks wordt tot voltooijing van het vestingstél-
sel, waarvoor eene totale söm van tien milffoen
vier honderd duizend gulden geraamd is, ten minste
anderhalf iriillioen, gulden op de staatsbogrooting
uitgetrokken.
De Prov. Drentsche en Asser Cour. wéerspreekt
ons berigt, dat mr. Thorbecke zich vermoedeljjk te
Dresden zou Vestigen. De tjjd zal het leeren, al
leen kunnen wjj de verzekering geven, dat het ons
van doorgaans goed onderrigte zjjde ïb medege
deeld.
Een communiqué van mr. Thorbecke zelf is het
echter niet.
Graaf van Bijlaadt, secretaris der Ned. legatie
te Weenen, vestigt in oon rapport or de opmerk
zaamheid op, hoe door de aansluiting der Spoor
wegen onze zeehavens nagenoeg éven kort bjj Hon-
garjje gelegen zjjn dan Hamburg en Bremen, waar
door eene handelsconcurrontiö mot die Btoden óp
Hongarjjo voor onzen handel alleziöB hiogeljjk
wordt. i-M
Eonigon tjjd geleden wezen wjj or op, hoe do hoey
van Basse er oindoljjfc toe bealoton béd, door ver-
