NIEUWE GOESSCHE
Nieuwsblad voor Tholen, Zuid- en Noord=Beveland.
No. 21.
Dingsdag 15 Maart" 1870.
Vijfde Jaargang.
Deze Courant verschijnt, uitgezonderd op Christelijke feestdagen, des
Maandsgi en Donderdags avonds.
Prys kwartaal/l,fr. p. post/1,80. Afzonderlijke Nommerg 5 ct.
Pry's der Advertentien 10 ct per regel, groote letters en vignetten
r=»»T- plaatsruimte. Geboorte-, huwelijks- »n doodberigter van 15
regels 50 cent
8P00RWEÖ OOE8 - RQOSEKDAAL
V. Goes {7,— 1,25 0,16
Biezelioge 7,12 1,87 6,28
Krnining. 7,28 1,586,85
Krabbend. 7,42 2,7 6,46
Rilland 7,60 2,15
Woensdr. B,8 2,88 7,2
Berg.-op-Z 8,28 2,48 7,15
Wcraw 8,86 8,1 7,25
Ro^AJ^tt. 2,10
V Rooaend. 9,4,40 8,80
RW 9,12 4,50 8,42
9,27 5,8
Bencep-op-Z,
Woentd recht
Rilland
Krabbendijke
Kruiningen
BïeZelinge
Goes A.
8,67
9,40 5,18 9,10
9,58 9,28
10,7 5,80 9,86
10,21 5,40 9,50
10,87 5,52 10,5
10,47 4,-r 10# Ij
Alle Stukken de redactie betreffende, gelieve men minstens één dag y66f de uitgave franco toe te zenden aan dep Uitgever A.C. DE JORGE Hz. te Goes..
Inzending der Advertentien tot-des namiddags J ure.
Correspondent voor DuitscklandHAA8EHSIEIH fe VOQLER, Annonoen-Bureau voor.Hamburg, Prankfort.fi/Berlijn, Leipzig, TTeenen, Stutgsrtt, Bazel, Zurich, Genève.
Zij, die zich Voor het volgend
kwartaal op de Nieuwe Goèssche
Courant abonneren, ontvangen
wanneer zij dit direct den uitgever bekend
maken, de nog in deze maand te verschijnen
nommers gratis.
Bekendmaking.
BRAHDWEER.
BURGEMEESTER en WETHOUDEBS ran G<?ES,
brengen ter openbare kennis, dat zg in htmne "verga
dering van den 5 dezerj ontslag als onderbrandmeester
hebben verleend aan CORNELIS PIÉTER BL8MAN,
en tot onderbrandmeester benoemd JACOBUS JOHAN
NES HARTMAN, wiens plaats als teller ia aangevuld -
door JOHANNES DANIEL BAMONDT.
Goês, 10 Maart 1870.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
AL P. BLAAHBEEN.
De Secretaris,
HARTMAN.'
DE AFSCHAFFIÏG DER DOODSTRAF.
X
Het is nu juist ongeveer eene eeuw geleden
dat zich de eerste stemmen verhieven tegen de
toepassing der doodstraf. Die stemmen ver
meerderden allengs en vooral bij elke revoluti
onaire woeling werd met meer onstuimigheid de
afschaffing dier straf gevraagd. Ofschoon er
nimmer meerder en dan nog onschuldig bloed
vergoten werd, dan juist bij die revoluties. Men
denke slechts aan de gruwelen der fransche
revolutie op het einde der vorige eeuw.
Ook tegenwoordig begint men weer meer en
meer belang te toonen in de klasse van men-
schen, die men gewoon is moordenaars" te noe
men. Ook tegenwoordig wordt weer met zulk
een aandrang de afschaffing der doodstraf ge
vraagd in naam van vooruitgang en mensch-
lievendheid," dat men bijna.huivert zijne stem
daartegen te verheffen, uit vrees van voor een
middeneeuwschen. en meedoogenloozen wreedaard
te worden uitgekreten. Want men vergete het
niet, de voorstanders dier afschaffing bevinden
zich bij dezen strijd in veel gunstiger positie
dan de tegenstanders. Die voorstanders kun
nen er op rekenen, dat zij allen op hunne zijde
hebben, die slechts gehoor geven aan de inr
spraak van hun gevoel. Die voorstanders kan
nen hunne meening met. gevoel volle geestdrift
verdedigen; zij kunnen zich daarvoor, zooals
de Duitschers zeggen, enthousiasmeren." Dat
kan de voorstander van het behoud der dood
straf niet. Die kan zijn standpunt alleen uit
pligtbesef, met diepgevoelden ernst verdedigen.
Daartoe moet hij vaak de stem der mensche-
lijke »-zwakheid" waar de zachtmoedigheid zoo
ligt in ontaardt r- in. zgn binnenste smoren.
Geen wonder dgn dat ook thans, even als
bg meest elke hervorming, vooral als zij zich.
in denstrgd mengen, die verandering van den
bestaanden toestand wenschen. Men meene
daarom echter niet, dat het aantal voorstanders
der afschaffing van de doodstraf grooter is dan
dat der tegenstanders. Deze zijn alleen om
bovengenoemde'redenen en ook uit den aard
der zaak meer tot stalzwggen geneigd. Te sterk
stilzwggen zon echter verkeerd kunnen worden
uitgelegd. Daarom achten wij het de pligt van
henr die de afschaffing der doodstraf heilloos
achten, ook de gronden te doen hooren die
voor het behoud dier straf zijn aan te voeren.
Gelukkig dat dit, onder velen, ook reeds ge
daan is door mannen, die algemeen als kundige
regtsgeleerden bekend zijn. Waar men toch
op een iFxdkbbach, een jton WaCHiEK, een yon
Hye-Glunek en zoovele anderen mag wijzen
als voorstanders van het behoud der doodstraf,
daar mag men met allen grond beweren, dat'
althans de wetenschap op verre na nog niet
haar onherroepelijk'-doodvonnis over de dood
straf heeftnitgespróken.
Wij willen ons echter niet bepalen om ons
te beroepen op de namen en het gezag dier
uitstekende beoefenaars 'der regtsgeleerdbeid.
Wg willen kortelijk de redenen overwegen,
waarom men de afschaffing vraagt, opdat onze
lezers dan zelf zullen kunnen oordeelen, welke
waarde daaraan te hechten is.
Een hoofdgrond, die daarvoor wordt aange
voerd, bestaat zeker daarin, dat de Staat het
regt met zou hebben een misdadiger tot straf
het leven te benemen. Maar waarom niet
Heeft dat regt dan niet door alle eeuwen
heen ten grondslag gelegen aan elke strafwet
geving Is dat regt daardoor niet gebleken
als vastgeworteld in het volksbewustzijn? Tot
staving hiervan beroepen - wij ons op een be
kend blad aan het strafregt gewijd, waar open
lijk in erkend WQrdt dat het een onloochenbaar
>feit is, dat verreweg het meerendeel der be
volking in schier alle landen, dé doodstraf
»als onvermijdelijk beschouwt.
Voor hen die met ons den invloed erkennen,
die eene Hoogere Magt dan eene zuiver aardsche
op de inngting van ons. staatkundig leven
hebben moet, die met ons gelooven aan eene
GoddelijkeOpenbaring, aan welke zij niet allen
invloed op onze staatkundige inrigting willen zien
ontzegd, voor ben, zeggen wij, is dan ook geen
twijfel mogelijk. Niet alleen toch vóór de ver
schijning van Christus werd door die Openbaring
het >wie mensche-nbloed vergiet, diens bloed
Algemeine Gerigtszeitnng van Scirwarze 1867. S. 84.
zal vergoten worden," gepredikt. Ook Christus
zelf erkende' openlijk het tégt. van de Overheid,
steunende op Hoqget Gezag, 'brri'jde doodstraf
toe te passen, toeg Hg -aan RilcfaiS; ;op diens
vraag: »Weet Gg dan niet dat ik de magt
heb TT te kruisigen en de magt heb U los
te laten antwoordde Gg zondt over Mg'
geene magt hebben indien zij u niet tan bóven
gegeven wake. Terwgl jPaulus door zgne uit
spraak »Want niet te vergeefs draagt zg (de
overheid) het zwaard," niét alleen dat regt
openlijk erkend, maar ook de noodzakelijkheid:
van de toepassing er van aantoont. »He£ zwaard,
dragen", hieraan toch kan volgens Bgbelsob
spraakgebruik moeijelijk eene andere beteekenia
gegeven worden dan»het regt over leven 'en
dood." Dat regt nu heeft de Overheid niet te
vergeefs1' d. i. met tot ijdele verfcooning, maar
om er gebruik van te maken.
Maar zelfs wanneer men dien H oogeren invloed
loochent, wanneer men de leer huldigt van hgt^
ypacte socifd" van Jean Jacgues Rousseau
zooals heden ten dage maar al te zeer het,
geval is zelfs dan begrgpen wij nog niet, hoe
men aan den Staat het regt wil ontzeggen tot
toepassing der doodstraf.
Al beschouwt men toch den Staat als eene
bloote vereeniging van individuen, die door.;
hunne vereeniging stilzwijgend overeenkomen,
om onder van te voren gestelde voorwaarden."
wetten gezamenlijk te leven, ook dan
nog kennen wij den Staat het regt toe om
»op eene van te voren bepaalde wjjze" uit
die vereeniging te verwijderen elk lid, dat voor
die vereeniging in het algemeen of voor de leden
in het bijzonder gevaarlijk wordt. Dat die
verwijdering nu geschiedt door voltrekking van
een doodvonnis, dit is eene van te voren bepaalde
wgze, welke aan den misdadiger bekend was.
Men late zich toch niet vervoeren door te
ver gedrevene zachtmoedigheid, die daardoor
in zwakheid ontaardt. De doodstraf, zg wordt
immers niet bij overrompeling toegepast
Integendeel, zg wordt van te voren bedreigd
tegen zware misdaden pleegt men die nu toch,
dan heeft men immers het zich zelf te wijten,
indien men er de van te voren bekende ge-
vólgen van ondervindt.
De blikken alleen, te vestigen op den mis
dadiger is ziekelijke philantropie. Men rigte
ze ook op de maatschappij. De dood van één
moordenaar kan misschien het leFen van tien
en 'meer onschuldigen redden, die anders, ge
troffen door dergelijke misdadigers, het slagt
offer worden dier ziekelijke philantropie.
Het tegenwoordig ministerie heeft,bij zgne
voordragt tot afschaffing der doodstraf, het
