'V
dat tevens het hoogste was oen woord van hoop
volle wijding. Na - herinnerd te hebben waarvoor
en vóór hoéveeUwij 'aan den voét van dit gedenk-
teekeh' te' dhnkén hebben, na daarin deaanspónfig
tot vertdeuWdé tróuw te hebben doen opnïèrken
en op hét Veie hoopvolle te hebben geWö'zen "'dat
voor Vorst en volk, vereenigdfcendom. dit monu
ment geschaard, in eep_feest^B het thans'gevierde
lag opgesloten, heslöot de gev3Rlo spreker en wel
sprekende redenaar:
>Zoo sta dan dit gedènkteekeh daar, als op eene
eerbiedwekkende hoogte, voor altjjd afgescheiden
>en afgesloten van wat laag, gemeen, verachtelijk
»isGrafteekon van onze voor altpd ge-
>storven veeten, spreke het, tegenover elke twee-
>spalt, van éénheid; tegenover eiken nood, van ver-
lossing; tegenover elke Godverzaking en stofver-
goding, van Geloof en Liefde en Hoop 1 Zoo blijve
»het staan en spreken voor een lange reeks van
geslachten, "waarvan nooit 'één zoo diep ontaard
>moge-zpp,. dat het deze trappen met koudeon-'
veraclulligheid optrede; en ook wanneer van dit
>monnment;bet goud verbleekt,, en de steen reeds
»lang 'zal; verkleurd zijn, ontlokke zjjn viervoudig
^opschrift aan menig vaderlandsch hart nog een
>toon, inoer Welluidend dan den onzen:
Wilhelmus van Nassouwen,"
'Dus hefF men nogmaals aanl
Het Teeken dat we aanschouwen,
Verkondigt 's Hedren da&n!
Moog 't nakroost, lang na dezen
Het hart omhoog gewend,
'ïEben Haëzer lezen
In 't Front van' 't Monument.
't Blijv' zeegnend van u spreken
'O Drietal, vroom en vroed,
Wier geestkracht, onbezweken,
OnsNe6rland-.hee.ft-,behoed 1
Uw naaih in 's lands historie
Bigv' schittren zonder énd,
En overleer' uw glorie
Den Glans van "'t-Monument.
Oranje en Neërland samen!
De steenen roepen 'tuit:
Vereenigd zgn uw namen
Door. hooger raadsbesluit,
Laat nimmer schepsel, scheiden
Wat één werd in d' oliënd,
En blijv' de trouw van beiden,
De steun .van 't Monument.
En dan, loop' alles tégen
Bg.'tklimmen 'van den strijd,
Wat' schaadt het, God van zegen,
Zoo Gij slechts vóór ons zijt?
Och!, wees dan. met ons allen!
Maak ons. Uw wég békend,
En blgv' Üw welgevallen
De Kroon van 't Monument."
Van zulk zingen kon de'overgang niet möeije-
lgkzgntqt vereenigd danken en bidden. Oók
op dit gebied »zou het laatste woord verblijden aan
Hemdie de God onzer vaderen was, en ook de
God def kinderen zgn wiL" En toen nu'te mid
den dier groote, boiite schare de dienaar do3 Evan
gelies jn den goest vobr den Heer' des hemels én
der'aatdo nedèrkmeldé'ëh Hem. uit aller naam in
een! kort,- zielvol'gebed dank én eere "bragt en om
hernieuwden i> zegen voor land en*volk smeekte,'op
dat wg bovenal aan Hem, gewijd ón tot een waar
achtig christelijk volk geheiligd mogten worden
tóen gevoelde gewis menig hart zich weldadig aan
gedaan, door de gedachte, dat, hoeveel zonde en
ongeloof;er inonze dagen oók. heerschen, Christen
l^k geloof en Christelijke godsvrucht tooh nog
altgd diep in onze nationaliteit geworteld blijven.
{Heraut.)
Te Groningen .verfichgnt isedert eenigen tgd twéé
inalen r's, weeks .qep -Nieuwsblad voor Ericskmd,
Gxpjgggewiïkrnnthe, onder den naam voii »rfe
NoordstarDit blad dat even als wg de'oonsti-»
tution^le beginselen .handhaaft en vóorstaat, Ver-
dient in ruimen kring gelezen te worden. Het
geeft bjj de nieuwste berigten uit het binnenland
A-
-
een goed overzigt van de voornaamste gebeurte-
nissen in andere rijken, en leert, zonder overdrij
ving, wat 'zoo "hierals elders te wactiten staat van
do 'drijvingen der ultra-liberale of radicale partij.
Onder het. opschrift geen antwoord!" leest inen
in het Nieuwe Vaderlandsche Courantje
»De liberaledagbladen voeren al een^ zeldzame
polemiek (bestrijding van andersdenkenden). Wat
heeft bij voorbeeld, de Nieuwe Rotterdamsche Cou
rant, zich ook warm gemaakt over bet schoolver
bond, de vergadering te Utrecht en vooral de houding
óhzer yrienden aldaar. Dr. Knijper beeft die bladen
en ook de zoo even genoemde, teregt gewezen, maar
noch zjjne polemiek, noch zjjne apologie (verdedi
ging), zjjn beantwoord geworden. Wij zgn, mis-
schie% :nog meer begeerig dan Dr. Kuiper zelve,
een wederwoord va$ï de tegenpartij te vinden. Ook
de Hoop des Vaderlandszich zoo kernachtig
handhavend, kreeg geen antwoord. De heer Groen
ziet mede ;nog uit naar een antwoord op zgn
veel betoekenend: waarom niet?" en op an
dere vragen door dezen denkenden strijder ge
daan. Maar het is als of de Rotterdamsche
van alles wat weet te zeggen, om maar hartelijk
te zgn, doch als er* vragen gedaan worden, die
haar wederleggend zijn, blijft zij even stom als het
standbeeld van Erasmus. Dat is geene eerlijke
polemiek.
De onlangs overleden heer Peabody, die den
titel van Barón, hem door H. M. de Koningin van
Engeland aangeboden, weigerde, en nu door H. M.
de vriend der armen werd genoemd, liet een vermo
gen van 48 millioen na. Hg begon in 1806 zijn
loopbaan als kruideniersjongen.
Kerk* on Aeadomle nleuw».
Op het drietal predikanten ter voorziening, in
de vacature te Enkhuizen komt voor Ds. C. de
Wilde, pred. te Poortvliet.
Ds. G. J. Vos Flz., pred, te Zevenhuizen heeft
eene toezegging van beroep ontvangen naar Zaam-
slag. V
Te Haamstede is beroepen Ds; M. Corstius,
predikant te Oostzaan.
Door Ds. D. H. Teljer, predikant te Oostburg,
is het beroep naar Hillegersberg aangenomen.
Baarland. De bevestiging en intrede van onzen
beroepen leeraar, Ds, Hamaker, zal 12 December
'plaats hebben.
Bevestigd te Haulerwïjk, Ds. J. E. Tatum Zu-
bli, door mijnen vader Ds. N. H. Tatum Zubli, pred.
teAssen.
Ook te Zutfen, Weesp en Ti el is de vervolg
bundel op de Evangel. Gezangen ingevoerd. Te
West-Zaandam is in eene collecte 50 gevonden
ter bestrijding van de onkosten aan die invoering
verbonden.
Te Groningen zal de invoering dier gezangen
met het kerstfeest plaats hebben.
Onder den titel van 'Vrijmaking der Kérk wor
den óp zeer krachtige wijze in de Heraut de
hervormde gemeenten in óns vaderland door Dr.
Knyper opgewekt tot een driödübbelen eisch aan
hétMinisterie, alslo. Intrekking van het ko
ninklijk besluit van 23 Maart 1852, 2o. Intrekking
van het koninklijk besluit van 7 Jinuarjj 1816,
So. Het nemen van overgangsmaatregelen ter vrije
organiaêring Van de Gereformeerde gemeenten in ons
Vaderland.
UIT DE B£SIDESTK.
Ofschoon de tgd .tusscben bet Nationale feest
van 17 November en het verschijnen v&n het
laatste riommèr dériV. G. V. te kori was-, dan
dat daarin nog éeöe beschrjjving van dat feest
kon worden opgenomen, doch aan: een apderen
kaht vele uwer iezèrg nn reèds bekend zullën
zgn> met den afloop 'ér van, wil ik toch'kór-
teiyk eenigè indrukken er vaü 'inededeelen, in
O Wegen» do uitgebreidheid'v»n dit tchryyen kunnend-wij
ditmaal gécuo huofdbeschouwiug ojmomea.
de veronderstellingdat welligt ook vele an
deren uwer lezers er nog niet mede bekend
zgn. Gaarne gaf ik eene meer volledige bes
8chrijving, dóch ik feoti dhartoe te veel plaat-
inoetp vergen.
Reeds 'eenige -dagen was. onze hofstad meer
en meer in feesttooi gedoscht, zoo door- de
aanstalten' -tot 'algémeene illuminatie, als door
het rfeeds* bg voorraad uitsteken dér vlaggen.
Reeds zog men allengskens een. ieder zich met
de geliefde oranjekleur sieren, totdat in den
ochtend van 17 November het klokkenspel het
begin aankondigde van den met zooyeel ver
langen te gemoet gezïenen Vreugdedag. En
waarlijk, had men zich veel voorgesteld van de
deelneming uit alle oorden dès Vaderlands, in
de onthulling van het gédenkteeken, dat bg
de opsiering van het Voratelgk 's Gravenhage,
bestemd was een big vend aandenken te zgn
van eene dankbare natie,— die verwachting zal
voorzeker bg wéinigen te leur zijn gesteld. Niet
alieen 'toch dat 's Gravenhage reeds verre te
klein was gebleken, om de groote schare feest
gangers van elders te herbergen, maar ook op
dien dag zelve, stroomden de belangstellenden
bg duizendtallen tbe. Aandoenlijk was het te'
zien boe bij alle die feestgangers de oranjekleur
het gemeenschappelijk middel was, om,den zin
hunner gestemdheid weer te geven. Niemand
dan ook, rijke of arme, man of vrouw, grijs
aard of.kind, die niet voorzien was van dat
steeds hernieuwde herkenningsteeken van na-
tionalen geest.
Reeds vroegtijdig bewoog de talrijke schare
zich door de, door vlaggen schier verduisterde
straten, naar het punt van zoo veler gespannen
verwachting: het Willemspark. Er was dus tgd
in overvloed voor, óm bij voorbaat bet groote
en grootsche gedenkteeken te beschouwen, voor
zooverre het door de zeildoeken nog aan het
oog der omstanders onttrokken was. Reeds
geruimen tgd hadden ook de muziekcorpsen
der grenadiers en der schutterij door het spelen
der vaderlandsche liéderen den tgd gekort en
de feestelijke stemming meer* en meer doen
ontwaken, toen het hooreit van eene militaire
raarsch, uitgevoerd door het muzgkcorps der
jagers, de komst aankondigde der oudstrgders
van 1813 en dér ridders van het metalen kruis.
Geen wónden dat aller oogen zich wendden naar
de Alexanderstraat van waar die kleine doch
manhafte schare naderde, want ieder Was ver-
langend de nog weinige ovérgeble^venen te aan
schouwen van hen, die, hoofdoorzaak van het
feest dat thans gevierd werd, de nationale vrjj-
heid, nu zesenvijftig jaar geleden, met hun bloed
hadden gekocht. Menige .dankbare traan welde
dan ook in bet oog van\yelen, toen men die
meest tachtig- en meer jarige grijsaards hunne
stramme leden zag bewegen \op de maat van
het krijgsmuzijk, dat eenmaal, nu ruim eene'
halve eeuw geleden, tot de overwinning had
gevoerd. En toch, hoe hoog bejaard, was het
als wakkerden hunne schier uitgedoofde levens
krachten bij dit klaroengeschal, weer op. Aan
hen was zeer te regt eene uitnemende plaats
beschikt om getuigen te zgn van het\ veel be-
teekenend feest.
Herhaalde volgende toejuichingen hadden de
komst van Prins Frederik en dqr Princessen
zgne gemalin en dochter, van dén Kroonprins en
van H. H. Mt M. dén Koning en de Koningin
verkondigd, vergezeld als deze laatste waren,
van eene keurig nette eere wacht, bestaande uit
een twaalftal afstammelingen van de Öüdst-adel-
lijke geslachten van Nederland, tot dat eindelijk
het sein gegeven werd tot het doen wegvallen
der zeildoeken en het gedenkteeken onder het
gejuich der menigte en het gebulder der ka
nonschoten zich geheel vertoonde aan de oogen
der omstanders.
Hèfc zou mg te ver leiden breed uit te weiden
over de kernachtige, sierlijke en warme rede voe
ringen,'die uitgesproken werden, of eene brèede
omschrijving te geven van het gedenkteeken, aan
welks voet zich nu 'vertoonde het* beeld van
Neerlands eersten Koning, van den godsdienst
en de geschiedenis en van de beroemde ïfan
Hogendöthp, van der Duijn vafi Maasdam en
van Limburg Stirum, terwijl boven op de Ne.
