Een oud-eilandbewoner
weet te vertellen(Deel 5)
NAALDHOUT.
Hemlock, western.
Behalve western bestaat er ook een
eastern hemlock, in het algemeen wordt
eerstgenoemde hoger aangeslagen dan
de ander. In de Nederlandse handel
komt hoofdzakelijk western hemlock
voor. De kleur variëert van witachtig
tot licht geelbruin, soms met een wat
rossige tint. Tussen kern en spint is
geen duidelijk kleurverschil.
De nerf is matig fijn, de draad recht,
soms wat onregelmatig. De volumieke
massa is 0,45. Goed te bewerken, soms
echter wat bros, zodat men voor ver
brokkeling van het kopse vlak moet op
passen. Hemlock laat zich gemakkelijk
schroeven en spijkeren. Schilderen, ver
nissen en lijmen leveren geen moeilijk
heden op.
Het hout wordt hoofdzakelijk voor
binnenwerk toegepast: plafond- en
wandbetimmeringen, houtskeletbouw,
kozijnen, carrosserievloeren, meubel
binnenwerk, kisten, bezemstelen, enz.
Door het ontbreken van hars een goede
houtsoort voor sauna's.
Oregon pine.
Deze bekende houtsoort, die in Ame
rika wordt aangeduid met de naam
ORANJEFEEST TE KATS
Op 12 mei a.s. wordt er weer een
groot Oranjefeest gehouden, ditmaal in
en om de schuur van de fam. Schippers
aan de Noordlangeweg. Hieronder ziet u
het programma voor de gehele dag.
Programma:
Ochtend:
9.0011.15 uur: de kinderen van de
basisschool bouwen een fantasiedorp.
Er is ook een grabbelton, 1 keer grab
belen voor 25 cent!
11.1511.45 uur: prijsuitreiking aan de
kinderen in de feestzaal.
9.3012.15 uur: café geopend.
Middag:
13.1514.00 uur: muzikale rondgang van
het muziekgezelschap E.M.M. uit Kort-
gene door Kats. Alle kinderen rijden er
achteraan op hun versierde fietsen.
Vanaf 14.15 uur vinden achtereenvol
gens de volgende aktiviteiten plaats:
fietsen op een „vreemde" fiets; stoelen
dans; ringsteken per duo op de tandem;
sleetje rijden en touwtrekken,
's Morgens vanaf 9.30 uur zijn er voor-
selektiewedstrijden looien, vanaf 12 jaar.
's Middags worden deze wedstrijden
voortgezet. Finale omstreeks 16.30 uur.
13.1518.00 uur: café geopend.
Avond
19.3001.00 uur: Oranjebal! Café geo
pend tot 2 uur.
Plm. 21.00 uur: prijsuitreiking van de
's middags gehouden spelen.
Tussen 21.00 en 22.00 uur gemaskerd bal.
Degenen die hieraan meedoen dingen
mee naar enkele prijzen
Verder diverse rondjes Rad van Avon
tuur.
Entree 's avonds 2,kinderen bene
den 16 jaar f 1,
Konsumpties verkrijgbaar a 1,50. Ver
der de gehele dag verkrijgbaar: belegde
broodjes en diverse versnaperingen.
P.S. 's Middags is de Noordlangeweg
afgesloten voor al'le verkeer
Burgerlijke stand
WISSENKERKE
Geboren: Sander, z.v. J. P. van Gilst
en J. Geelhoed; Alexander Paul, z.v.
J. W. Verburg en D. Mabalot; William
Marinus, z.v. M. E. de Kam en E. A.
Francke.
Ondertrouwd: Frans Dingemanse en
Janna E. de Rooij; Stoffel J. Jansen
en Catharina J. de Kam; André Nieu-
wenhuijse en Paulina G. Versluis.
Getrouwd: Robertus F. Smaardijk en
Pieternella A. Koole.
Overleden: Leendert van der Moere,
77 jaar; Cornelia Versluis, w.v. H. Haze,
84 jaar; Willem C. Dees, 69 jaar; Dina
van der Meulen, e.v. A. Voorberg, 57 jr.;
Jan Kastelein, 89 jaar.
KORTGENE
Geboren: 2 april: Maria Wilhelmina
Elisabeth, d.v. L. P. Filius en C. M.
Jobse; 12 april: Serana, d.v. R. Korne-
lisse en B. T. Warnaar.
Ondertrouwd: 2 april: D. J. Verburg
en W. J. den Heten.
Gehuwd: 18 april: D. J. Verburg en
W. J. den Heten.
Overleden: 5 april: Francina Heijboer,
oud 77 jaar, w.v. P. C. de Lange; 6 april:
Jozias de Waard, oud 83 jaar, w.v. N.
L. van Gilst; 8 april: Sent Snoep, oud
88 jaar; 21 april: Joost Bouterse, oud
88 jaar.
douglas fir, is één der meest gebruikte
houtsoorten van Amerika. De bomen
groeien voornamelijk in het westen der
USA en Brits-Columbia, terwijl ze ook
in Nederland worden aangeplant. In
deze houtsoort zijn vaak grote lengten
foutvrij te verkrijgen.
Het hout is vast, fijn tot matig grof
van struktuur en laat zich goed verwer
ken. De kleur van het kernhout is licht
geelbruin, aan het daglicht verkleurend
tot fraai oranje-achtig geelbruin; het
spinthout is witachtig. Al naar het hout
dosse of kwartiers gezaagd is, vertoont
het een prachtige vlamtekening dan wel
een rustige streeptekening.
Veelal is men van mening, dat Ore
gon pine een Amerikaanse grenehout-
soort is, doch het heeft hiermede niet
uit te staan en is een geheel op zichzelf
staande houtsoort. Het volumegewicht
van Oregon pine bedraagt luchtdroog
0,50.
Ook deze houtsoort is evenals Ame
rikaans grenen, nagenoeg voor alle bin
nen- en buitenwerk te gebruiken, hoe
wel de duurzaamheid iets minder is dan
van Amei'ikaans grenen. Oregon pine
is zeer belangrijk voor de fabrikage van
konstruktie-triplex.
Tot de volgende week!
Een ideaal systeem voor de gazonlief
hebber:
PARK GAZONMEST VOEDT HET
GRAS EN VERJAAGT HET ONKRUID
Steeds meer gazohliefhebbers ontdek
ken het gemak van de gekombineerde
werking van gazonmest met onkruid
bestrijder. Want kan het nog gemak
kelijker? Het gazon moet u toch be
mesten, wanneer u tenminste prijs stelt
op een fraaie grasmat. En dat lang-
werkende meststoffen daarvoor veruit
de beste oplossing zijn, is alom bekend.
De afgifte van voedingsstoffen vindt
hierbij immers regelmatig en verspreid
over een lange peiüode plaats en is af
hankelijk van de behoefte van de gras
plantjes. Dus geen groeistuipen, geen
plotselinge hoogtegroei, geen overbe
mesting en geen verlies door wegspoelen
Maar wat doet u met het onkruid in
uw gazon? Een enkel madeliefje steekt
u er gemakkelijk met de hand uit. Veel
andere soorten echter laten zich zo
moeilijk verwijderen en komen dikwijls
in dermate grote hoeveelheden voor, dat
uitsteken een ondoenlijke zaak wordt.
Daarvoor nu is Park langwerkende ga
zonmest met onkruidverdelger ideaal: u
bemest het gras en bestrijdt gelijktijdig
het onkruid!
Het principe is eenvoudig. Aan de
buitenkant van iedere korrel is een on
kruidbestrijdingsmiddel aangebracht.
Komt de korrel op het blad van één van
de gazononkruiden, dan wordt deze stof
opgenomen en via de sapstroom door
het gehele onkruidplantje gevoerd,
waardoor het afsterft.
Makkelijker kan het niet. En veiliger
ook nauwelijks.
Voor een optimale werking moeten
de korrels wel ca. 2 dagen ongestoord
op de plantjes kunnen blijven liggen.
Strooi dus niet a'ls er snel regen ver
wacht wordt en sproei na het strooien
voorlopig niet. Wel is het verstandig
het gras vochtig te maken vóór het
strooien. De korrels blijven dan ge
makkelijker op het blad liggen.
Waarom de kombinatie van mest en
onkruidverdelger zo ideaal is? Daar zijn
naast het gemak in de toepassing, twee
belangrijke redenen voor. In de eerste
plaats heeft het gras, dat overigens on
gevoelig is voor het toegepaste onkruid
bestrijdingsmiddel, voedingsstoffen no
dig om snel weer de opengevallen plaat
sen (waar de onkruidplantjes gestaan
hebben) op te vullen. In de tweede plaats
helpen deze voedingsstoffen een handje
bij het afstervings-proces van bet on
kruid.
Nog een belangrijke tip: strooi Park
gazonmest met onkruidverdelger het
liefst als het groeizaam weer is. Mei
en juni zijn daar de meest geschikte
maanden voor.
ORGEL- EN ZANG-CONCERT
TE COLIJNSPLAAT
Op zaterdag 12 mei a.s. organiseert
het interkerkelijk zangkoor „Harpe Da
vids" uit Colijnsplaat een orgel- en
zangconcert met medewerking van het
koor ASAF uit Papendrecht, o.l.v. Frans
van Tilburg.
Dit vindt plaats in de Ned. Herv. Kerk
te Colijnsplaat, aanvang 19.30 uur en
de toegang is gratis.
P.V. "DE BLAUWE DOFFER"
KORTGENE
Wedvlucht vanaf Rethel op 4-5-'84.
1.
A.
v/d Kreeke
16.29.06
237.462
2.
A.
v/d Kreeke
16.29.26
2
3.
H.
C. Verburg en zn.
16.32.09
237.811
4.
J.
Brouwer en zn
16.29.16
234.579
5.
J.
C. de Fouw
16.29.41
234.569
6.
Gebr. Kesteloo
16.30.50
234.253
7.
H.
C. Verburg en zn.
16.34.03
2
8.
J.
J. Verwei
16.35.00
238.158
9.
J.
C. Priester
16.31.42
234.457
10.
M.
C. Clement
16.34.38
237.384
Nog een komisch verhaal met de
„Zuidvliet" mag ik u niet onthouden.
De Grevelingendam was realiteit. De
„uitvoerende top" van de Deltadienst in
deze omgeving zou ter ontlasting van
alle spanning gezamenlijk „een dag
sportvissen" aan boord van de „Zuid-
vliet" op de Grevelingen. De opdracht
aan mijn broer luidde: „Kees, jij weet
wel een goed 'stekje', koop voor ons aas
en je moet ook voor 'een verrassing'
zorgen!" Dit was hem zeker toever
trouwd!
Hij stapte te Bruinisse naar paling
visser Schot en praatte daar „voor de
heren hoofd- en ingenieurs met wat
ministerie-mensen" de nodige pondjes
levende paling los. In alle vroegte op
datum der geplande hengeldag aan boord
van de „Zuidvliet" te leveren.
Dit werd een dag met een nogal fris
briesje. Maar in het oppert je werd „het
stekje" gauw gevonden. „De smid" (an
ker) ging in de bodem, de motor kwam
tot stilstand, hengels overboord en nu
maar wachten op beet. Dit lukte niet
best. Wat vraatzuchtige krabben kwa
men op het aas af.
Zo werd het tegen elven in de frisse
morgen en de heren kregen trek in
„schoot an". Men verdween handenwrij
vend „in de kuil" voor (het vooronder),
waar schoonzus „de belletjes" rang
schikte. Mijn broer met assistentie zou
den onderwijl de hengels in de gaten
houden. Vliegensvlug werden deze nu
binnenboord gehaald en de haken voor
zien van kronkelende palingen. Waarna
deze terugkwamen in 'hun eigenlijk ele
ment: in de plomp, over boord.
Zwommen in de kortste tijd wel de
vislijnen goed in elkaar! „Beet, heren!"
riep toen mijn broer „in de kuil".
Borreluurtje of niet, als je een beetje
sportvisser bent, heeft „beet" een ma
gische klank. Eén voor één aan dek
gekomen, ging een ieder proberen zijn
hengeltje binnenboord te halen. Het
werd trekken en hengeltje omruilen,
bukken en rekken, terplecht, in de „mid
scheeps" aan het dek en aan het hek.
Het duurde wel even eer „de eigen
vangst" van de haak was geslagen.
Toen namen de heren de gelegenheid
waar om elkander te zeggen, „dat het
een geslaagde grap" was. Het werd een
late lunch aan boord, maar wel met
een vers zooitje paling, nog zelf gevan
gen ookDoor bereidwilligers vlug
gestroopt en door schoonzus vakkundig
gebakken.
Kon men een betere ontspanning wen
sen?
De veerboot „Zandkreek".
Ook deze veerboot werd speciaal ge
bouwd voor het veer Kortgene Wol-
phaartsdijk. Dit veer was steeds het
grootste veer van het eiland. In „Varen
tussen overkanten", blz. 237, lezen wij
over dit schip:
„Motorboot. Gebouwd in 1926 op de
werf van NV Boele te Bolnes. Laadver
mogen 93,295 ton. Totale kosten
61.284,80. In 1928 betaalt de provincie
aan de pachters I. v/d Voorde en C.
Schippers 52.360,—. Het schip wordt in
1948 bij de Koninklijke Maatschappij
„De Schelde" te Vlissingen voor ƒ40.000,-
verlengd. In 1961 voor 37.500,ver
kocht aan NV Aannemers- en Handels
bedrijf Van Oord te Werkendam."
Valt dan het doek over dit schip?
Vele Noord-Bevelanders moeten zich dit
toch afvragen. Misschien zijn wij nu wat
cru met deze veronderstelling. Doch wij
kunnen de „Zandkreek" niet vergeten.
Toen deze eerst in het werkhaventje
van Van Oord werkloos kwam te liggen,
de langzame onttakeling begon, dan weer
dit en dan weer dat weggesloopt, deed
dit pijn.
Daar aan boord leerden wij als jon
geling met -een motorschip manoeuvre
ren. Met drie man personeel aan boord
in zondagsdienst. Wijlen kapitein J. v/d
Voorde was dan tevens die dag con
ducteur, eveneens wijlen Rinus Duin-
kerke machinist en dekknecht, schrijver
dezes dekknecht en stuurman. Een ieder
had dan zogezegd die dag een dubbele
taak.
Het is misschien ook wel leuk nog
even te vermelden, dat het salaris als
reserve invallend die dag 2,50 be
droeg. 's Morgens om 6.00 uur van huis,
's avonds om 22.30 uur zat de dag erop.
Dan waren wij 16 uur en 30 minuten in
touw geweest! Soms was er fooi te ver
delen. Zo kwam er nog wel eens een
guldentje bij.
Het kwam ook wel eens voor op zo'n
zondagavond, de boot was dan voor de
nacht extra afgemeerd na de laatste reis
toen, vanaf het Wolphaartsedijkse stei
ger om 21.00 uur, dat wij onze fiets
zouden bestijgen, deze bleef dan aan
de wal staan, om gauw thuis te zijn. De
banden waren dan leeg en de ventielen
mochten wij gaan zoeken bij de visjes.
Boekdelen zijn er over en om de
„Zandkreek" te schrijven. Wij zullen ons
beperkt houden tot enkele aspekten. In
1944 komt door oorlogshandeling de
„Zandkreek" onder de wal te Kamper
land tot zinken. Daarna is het schip met
eigen middelen door het uit het goede
hout gesneden veerpersoneel drijvend
gemaakt en teruggesleept naar het veer,
waar dit schip thuishoorde. Ook anderen
staken hiervoor de handen uit de mou
wen. Daarbij vergeten wij het beurt
schip „Rival" van Kortgene niet, met
het eigen personeel!
Er is een omstandigheid geweest, dat
de „Zandkreek" voor velen de verdrin
kingsdood heeft voorkomen. Dit leest
men nergens. Daarom hierover zo da
delijk meer. Doch eerst keren wij terug
naar 1926.
Op een zaterdag, ik meen in april,
arriveerde dan die gloednieuwe veer
boot. Met een voortstuwing van 120 PK
Deutz dieselmotor. „En mee een riedek,
waerop êêl Nöórd-Beveland danse kan!"
werd gezegd. Dit was natuurlijk over
dreven. Wel een blijk hoezeer deze boot
tot de verbeelding sprak!
Deze werd afgemeerd aan het veer-
steiger te Kortgene. Joh. Engelvaart,
toen nog partikulier schipper te Kort
gene en eigenaar van een paviljoen-
zeiltjalk genaamd „Johanna", dit schip
lag thuis zijnde dan gemeerd aan het
steigertje bij het veerhuis, had de beide
jonge kapiteins J. v/d Voorde en P. C.
Schippers, zonen der beide veerpach-
ters, geassisteerd met het „uithalen" van
de nieuwe veerboot en beloodst van
Bolnes naar Kortgene.
Daar kwam heel trots de oude Schip
pers aan boord en gelastte meteen over
te varen naar de overkant om zijn kol-
lega Van de Voorde op te halen. Toen
deze zich bij het varend gezelschap had
gevoegd, werd er tussen de steigers
proef gevaren.
Hierbij eiste, weet ik nog, de heer I.
v/d Voorde dat met het schip ook een
keer „voor stroom" aangelegd zou wor
den. Dit moest met zoveel PK's aan
boord kunnen. Daar was ook een mon
teur van de machinefabriek mee komen
var-en. Om de even trotse machinist P.
Smallegange verder „in te schieten".
Toen had de schroefbediening nog met
een handel plaats vanaf de brug naar
de machinekamer. Daar dit nogal spier
kracht vergde, de oude C. Sc/hippers
nogal eens een reis als kapitein „inviel"
en dan problemen had met deze schroef
bediening, werd deze „op de plaat" in de
machinekamer gebracht. Op de brug
kwam toen een telegraaf.
A. de Vos, toen havenmeester, ge
meentebode en -omroeper op Kortgene,
deed op zaterdagavond de gemeente
kond, dat ter kennismaking de nieuwe
veerboot op zondagmiddag een reisje
zou maken, waarvan belangstellenden
gratis gebruik mochten maken. Zo ge
moedelijk was het toen!
Aan belangstelling voor dit reisje ont
brak het de andere middag niet. Met
vader en oudste broer waren ook wij
van de partij, natuurlijk
P. C. Schippers en (dit weer op ver
zoek) Joh. Engelvaart hadden „het bevel
op de brug." De vaarroute is toen ge
weest van Kortgene via Oosterschelde
tot voor de (nu gedempte) 'haven van
Colijnsplaat Daar werd, het was toen
haast hoogwater, discussie gevoerd om
deze haven wel of niet in te varen. Uit
het dorp kwam een toevloed van men
sen op de wal.
Een vraag van Joh. Engelvaart bracht
toen de beslissing: „En wie betaelt dan
't aevengeld?" Op zijn wijze reageerde
toen P. C. Schippers: „Dan motte me
êêst mee de pette rond!"
Zo gebeurde het, dat wij deze haven
niet binnen zijn gevaren.
Dokter L. G. Gelderman, weet ik nog,
was ook aan boord. Hij was altijd een
groot beijver aar voor veer verbetering
geweest. Niet lang na deze zondag stond
zijn eerste „Austin" voor de deur. Ook
de jongste dochter van C. Schippers met
haar verloofde genoten van de vaar
tocht. Dit was haar latere echtgenoot
J. de Looff, afkomstig van Wissenkerke,
waar zij toen onderwijzeres was. In hun
gezelschap, met meerderen, bevond zich
ook Marinus Flipse, de later zo bekend
geworden pianist.
Op deze wijze heeft de „Zandkreek"
haar entree tot de Noord-Bevelandse
samenleving gemaakt. Het werd een be
gin van een zekere, maar o zo bewogen,
dienstverlening.
Het was op een dinsdag, marktdag te
Goes, zéér mistig. Hierdoor werd tijdens
ebstroom juist de veersteiger te Wol-
phaartsdijk gemist. Op de beide steigers
stond dan bij mist een man op een mist
hoorn te blazen. De „Zandkreek" kwam
tegen de stenen krib beneden het veer
terecht en bleef voor het veerhuis dan
aan de grond zitten. Geen leuke situatie
met een dek vol auto's en passagiers.
Nu, in het radar-tijdperk, lijkt zoiets
uitgesloten. Maar toen was dit realiteit.
Op een zondag, met een noordwester
en zeer afwijkende hoge waterstand,
werd door het veerpersoneel besloten
niet in deze omstandigheid te ontmeren
van het Kortgeense veersteiger. Mijn
vader was toen invallend kapitein. Na
dat de situatie in gunstiger zin veran
derd was, werd er eerst „scheepsraad"
gehouden. Toen naar lagerwal te Wol-
phaartsdijk gevaren. Daar schoof toch
nog met de bovenbouw de „Zandkreek"
op een gladde ijzeren conisch tot een
punt toelopende steigerpaalhoofd. Bleef
daar hangen, wat men ook ondernam.
Toen bewees de „Zandkreek" ook een
sterk schip te zijn. Met laagwater kon
men, bij wijze van spreken, met een
roeiboot onderdoor het in de lucht han
gende voorschip varen, op het achter
dek stond dan het water. Timmerlieden
van Wolphaartsdijk hebben toen dat
paalhoofd afgezaagd. Met behulp van de
„Oosterschelde" (de spoorboot van Zie-
rikzee) werd op maandagmorgen de
„Zandkreek" bevrijd.
Laten wij nu over het einde van dit
schip verhalen. Logisch zochten wij kon-
takt met het NV Aannemers- en Han
delsbedrijf Van Oord te Werkendam.
Eerst werden per brief de nodige vragen
gesteld. Wegens PTT-stagnatie toen, liet
antwoord even op zich wachten.
Dan meldde men mij uit Werkendam
het volgende. Op 15 oktober 1972 is
door ons de „Zandkreek" verkocht i.v.b.
met sloop. De koper was de firma Stolk.
Verder geen nadere bijzonderheden dus,
ook geen adres van de laatste koper.
Tijdens onze oefenreizen via de Gel
derse IJssel met het instruktievaartuig
„Prinses Beatrix" zagen wij de „Zand
kreek" voor het laatst daar in bedrijf.
Eerst geankerd liggend als kraanschip
voor overslag van slakken, grind en
zand. Later als brughoofd tussen de
kribben. Van Oord verrichtte toen tus
sen Westervoort en Doesburg rivier-
oeverkorrektie en -verbetering. Enkel
aan de voorsteven was de „Zandkreek"
toen nog te herkennen.
Grotere ontluistering van een schip
was haast niet denkbaar. Van dekbouw
was alles verdwenen. Modder en nog
eens modder overal. De spreekwoorde
lijke brok in de keel was aanwezig. Wij
schamen ons niet dit te zeggen.
Niet tevreden met Van Oord's ant
woord, hebben wij met deze firma direkt
telefonisch kontakt gezocht. Wij meld
den ons bij de telefoniste van dat bedrijf
als „dat vervelende mannetje uit Zie-
rikzee, dat maar door blijft zagen over
gegevens van de gewezen veerboot
Zandkreek". Waardoor zij in een gulle
lach schoot. „Dat moet men hebben tij
dens korte reisjes," zeggen dan oude
schippers.
Ik werd doorverbonden met mijnheer
A. Na weer het gehele verhaal opge
dist te hebben, bleek mijnheer B. „er
meer van te weten." Toen maar weer
mijnheer B. ingelicht over onze ver
langens. Die mij weer doorverbond met
de chef buitendienst, mijnheer C. Deze
gaf mij na enige aarzeling een telefoon
nummer te Rijswijk. Ook hadden wij
tussen de bedrijven door zo'n beetje
al onze vaarkontakten van voorheen
afgebeld voor informatie over die firma
Stolk. Dit adres bleef in nevelen.
Het Rijswijkse kontakt meldde nu
(niet één-twee-drie), dat de firma Stolk
te vinden was te Hendrik Ido Ambacht,
aan het zij-rivierarmpje „De Strooppot"
dat parallel loopt met het vaarwater
De Noord. Daar had het resterend casco,
want veel meer was er van de „Zand
kreek" niet overgebleven, bij sloperij
Stolk de snijbrander getroffen om daar
na in stukken in de een of andere smelt
kroes te verdwijnen.
Dit was het einde van een schip met
een welbesteed bestaan. Wat zouden wij
rijk zijn met een lantaarn van dit schip
als herinnering, het stuurrad of de
telegraaf. Door de toenemende rol van
de auto werd de „Zandkreek" geklonken.
Vele auto's werden door haar vervoerd.
Door de verkoop aan Van Oox'd in 1961
werd deze relatie voorgoed verbroken.
Het was een barre winter, 19281929.
Eens, tegen de avond, x-uim voor het
invallen van de duisternis, was het met
de „Zandkreek" mogelijk vanaf Kort
gene een retoux-reis te maken. Dit was
wegens ijsgang de ganse dag nog niet
mogelijk geweest. Die reis was voor
mondvoorraad, post, brandstof, familie-
en (of) ziekenrelatie wel nodig.
Men lag aan het Wolphaax-tsdijkse
veersteiger, druk bezig met lossing en
lading. Daar kwam veerschipper I. v/d
Voorde met het bevel: „Mannen, stop
pen. Daar komt het ijsveld al terug-
drijven. Terug naar de overkant."
P. C. Schippers was die reis gezag
voerder. Trof machinist P. Smallegange
voor de schroefbediening in de machine
kamer niet aan. Die zit wel „op de doos"
wist hij. Liep naar bakboord, waar in
de opbouw voor de brug de dek-wc was
aangebracht. Inderdaad, het koperen cir
keltje boven de deurknop gaf „Bezet"
aan.
Riep Schippers door het sleutelgat:
„Most je zó nöödig mee de broek of,
Pietertje? Opschiete, draoie d'r mè 'n
punt an, we motte vaere!"
Heftig werd de w.c.-deur geopend.
Juist kon P.C. zijn neus nog redden. En
daar stond monumentaal en wel mevr.
Gelderman - Schouten, de eerste echt
genote van dokter Gelderman. Wel met
een vlammend gezicht, ijzig zeggend:
„Zo, Schippers, moest u zo nodig door
het sleutelgat kijken?"
Nog nooit had ik P. C. Schippers zo
ontdaan gezien. Verscheen machinist
Smallegange, met poetslap en vetspuit
in de hand, had elders aan boord een
akkevietje moeten regelen. Was door
iemand gewaarschuwd, kwam nu infor
meren wat er eigenlijk moest gebeuren.
Of mevr. Geldei'man - Schouten ooit
de ware toedracht heeft vernomen, we
ten wij niet.
P. C. Noordhoek, Zierikzee.
(Wordt vervolgd)
HET WETEN WAARD
Schilderijen en spiegels die aan vochtige
muren hangen hebben niet zoveel te
lijden, als u er stukjes kurk achter plakt.
Kleine gaatjes in gummislangen kunt u
dichtmaken door deze te bestrijken met
dikke terpentijn.
Pianotoetsen blijven wit, als u ze regel-
matig wrijft met spiritus.
Is er een inktpot omgevallen, strooi dan
direkt dik zout op de vlek. Zout op
scheppen met een lepel, vooral niet ve
gen. Dan weer opnieuw zout erop, enz.
totdat het zout niet meer kleurt. Ver
volgens de plek wrijven met een in
lauwe melk iets gedrenkte lap, telkens
de melk iets warmer maken. Hierna met
een spons met warm water en tenslotte
met een schone doek na wrijven.
Stearine-olie is een goed middel om
nikkel weer glanzend te maken.
Krygt u nieuw linoleum in huis? Snijdt
dan wat extra stukjes om onder de poten
van kasten en bedden te leggen. U voor
komt hier de lelijke moeten mee.
Gaat de ritssluiting van uw rok of jum
per wat stroef op en neer? Even met
een kaarsje er langs en het euvel zal
snel verholpen zijn.
