Geef.V
Geef lucht
Tweede blad van het Noord-Bevelands Nieuws- en Advertentieblad Nieuwjaarsnummer 1984 no. 4099
KRONIEK VAN
NOORQ-REVELANQ
seM- j
Steun het Astma Fonds.
Postgiro 55055.
De beste wensen, geachte lezersschare, worden u in samen
spraak toegesproken door Thomasvaer en Pieternel. Naar
een idee uit de Gijsbrecht van Aemstel. Geschreven en be
werkt door Kees van Boven.
De Beste Wensen.
Thomasvaer:
Daar zijn we, beste lezersschaar;
om u, nu met het nieuwe jaar,
eens even te vertellen;
Pieternel:
hoe wij het samen stellen.
Thomasvaer:
Hou jij je mond er buiten, Piet;
'k wou vertellen wat er is geschied.
Want hoe wij 't samen maken hier,
dat int'resseert geen mens een zier.
Wel aan dan: Hier op moeder-aarde,
Pieternel:
die ons al heel wat zorgen baarde.
Thomasvaer:
Daar zeg je een verstandig woord
Pieternel:
en 't is nog lang niet zo het hoort!
Thomasvaer:
Da's waar, wat ik wou zeggen Piet,
Pieternel:
alleen, jij bent zo'n vluggerd niet.
Je weet wel dapper te beginnen,
maar verder schiet je niets te binnen.
En laat je 't, net als ieder jaar,
aan mij weer over, Thomasvaer.
Af fijn, dat is het lot der vrouwen,
de teugels in de hand te houwen.
Dus 'k zal meteen maar verdergaan,
die mannenpraat is niks gedaan.
Thomasvaer:
Da's sterk, jij schijnt nog niet te weten,
of misschien ben je het vergeten;
dat het haast allen mannen zijn de heren
die ons land regeren.
Pieternel:
Of ik het weet, zeg Thomasvaer,
daarom gaat alles juist zo raar.
Als wij daar samen zouden bomen,
slechts vrouwen mochten samenkomen.
Dan, Thomas-man, zou jij eens zien,
dan was er vrede in ons land.
Thomasvaer:
Ja, misschien, maar zonder verstand.
Want ik sta d'r net hier aan te denken,
dat jij, die ons dat moois wilt schenken;
de vrede zelf, al vele jaren,
zelfs niet met je buren kan bewaren.
Laat staan met mij, des avonds thuis.
Pieternel:
Verbééld je, in je eigen huis?
Alsof ik anderen moet vragen,
hoe ik me daar wel mag gedragen.
Doe niet zo dwaas, zeg Thomasvaer.
Thomasvaer:
Nou, stil maar, 't is eigenlijk wel waar.
Pieternel:
Maar zeg, van 't eigen huis gesproken,
het heeft ook ons landje niet ontbroken,
aan nieuwtjes de laatste tijd.
Thomasvaer:
Ja, de drie-en-een-half procent, m'n beste meid.
Die voor de ambtenaren op kwam dagen
om hun portemonnee te belagen.
En de belasting die ons wou verhinderen
er uit te trekken met de kinderen.
Naar het Beierse Alpenland
of ons eigen Noordzeestrand.
Pieternel:
Maar man, of wij ooit andere jaren,
wel in den vreemde waren?
Thomasvaer:
Natuurlijk, dat weet ik Piet,
Ik praat ook van mezelve niet.
Maar van die massa's andere mensen,
die verder gaan dan onze grenzen.
Begrijp je vrouw, daar pleit ik voor.
Pieternel:
Hoor die, hij pleit en 't gaat niet door.
Thomasvaer:
Dat hoef je mij niet te vertellen,
dat wij het zonder zullen stellen.
Maar, dat dit straks gebeurt, zeg vrouw.
Pieternel:
Natuurlijk ja, dat komt door jou.
Thomasvaer:
Ja zeker, daar ik alle dagen
mijn steentje óók heb bijgedragen.
Door steeds op 't nadeel weer te wijzen
van de belasting en hoge prijzen.
Pieternel:
Och, och, wat zeg je daar wel van;
ik krijg ontzag voor jou, hoor man!
Thomasvaer:
Dat heeft me altijd erg ontbroken,
maar Piet zeg, van ontzag gesproken.
Ik heb ontzag voor jonge mensen,
die onze naam, over de grenzen,
de wereld hebben rondgedragen,
en in de sport zo prachtig mochten slagen.
Die prijs op prijs hebben bemachtigd
en Neerlands faam zo mooi bekrachtigt.
Het was voorwaar menig feest.
Pieternel:
Ja, dat is schitterend geweest!
Ook ik breng hulde aan hen allen,
die 't Wilhelmus deden schallen.
Met onze driekleur hoog in top;
gij Nederlanders: weest trots er op.
Thomasvaer:
Dan ook nog, beste Pieternel,
herinner je die bierman wel,
die zo maar, samen met z'n maat,
ontvoerd werd op de straat.
De afloop was toch nog goed, voorwaar.
Pieternel:
Ja, ja, maar ik vindt het toch maar raar.
Want al die miljoenen daar in 't bos verborgen,
baren toch weer nieuwe zorgen.
Velen trekken er met spa op los
om te gaan spitten in het bos.
Thomasvaer:
Ja, stop maar, 't heeft geen pas;
hou maar binnen je vuile was.
Pieternel:
Zeg, luister jij eens, mannetje-lief,
mag ik even asjeblief?
Nee, nu maar geen herrie met elkaar.
Thomasvaer:
Gelukkig, da's dan nog een goed oudjaar.
Pieternel:
Ook dicht bij huis, mijn Thomasvaer,
gebeurde ook veel dit jaar.
In Kortgene ging het goed verkeerd,
maar de rust is nu weergekeerd.
Thomasvaer:
Ja, ik geloof dat ik het snap,
daar heeft nu een vrouw de vinger in de pap.
En in Geersdijk hadden ze pas in de gaten,
dat ze leefden tussen de granaten.
Ze vonden het zo sierlijk en rond,
toen dat rotje op de schoorsteen stond.
Pieternel:
Wel, Thomas-man, ik moet je zeggen,
die feiten zijn vast niet te weerleggen.
Je raakt op dreef, dus waarde heer,
vertel eens op, weet je nog meer?
Thomasvaer:
Nee, Piet, nu is jouw beurt gekomen,
'k heb eventjes revanche genomen.
Die mannenpraat is niks gedaan,
kijk je daar nu anders tegenaan?
Nu, weet je zelf niets te verzinnen?
Pieternel:
Jawel, daar schiet me net te binnen:
Je bracht me zowat van de wijs,
maar we hebben nu toch maar een Paradijs.
Ja, om te zwemmen weliswaar,
maar met golfslagen als in je haar.
Thomasvaer:
En dan: het strand bij Kamperland,
daar is 's zomers wat aan de hand.
Pieternel:
Ja, ja, ik weet het wel,
je bedoelt met blote bovenstel.
Waar jij zonodig moest gaan zonnen,
daar was het jou toch om begonnen?
Maar je weet, Thomas, beste man,
geniet daar thuis maar van.
Thomasvaer:
Je hebt gelijk, vrouwlief, jawel,
het 'blijft aldus een goed bestel.
Zonder herrie en bombarie;
en van die andere larie.
Pieternel:
Juist, want ieder zegt het, Thomasvaer:
geef mij dat kleine Zeeland maar.
Daar heerst tenminste rust en vrede
en luistert nog de mens naar rede!
Vliegt men elkander niet in de haren.
Thomasvaer:
Of't zijn alleen de huw'lijksparen.
Pieternel:
Daar heeft men (zeker) óók zijn zorgen,
doch houdt men die het liefst verborgen.
Daar weet men zich er in te schikken
en durft men nog vooruit te blikken.
Thomasvaer:
Daar zijn er géén, die onrust stoken.
Pieternel:
Daar kan het enkel duchtig spoken.
Zoals het onlangs heeft gedaan,
heel wat daken zijn er afgegaan.
Maar ook als rouw ons heeft geteisterd,
vele ongevallen ons hebben verbijsterd.
Dan meer dan ooit, voelt iederéén,
in hechte band zich één.
Thomasvaer:
Dan kennen we geen enge grenzen,
dan zijn we allemaal hier mensen.
Met hart en zonder koud verstand:
één hart dat klopt voor 't Zeeuwse land.
Pieternel:
Maar, Thomasvaer, ook in de tijden,
dat Zeeland zich mocht verblijden.
Was er ons volk steeds eensgezind;
is er een band, die allen bindt.
Thomasvaer:
En thans een nieuw jaar staat te wachten,
met nieuwe zorgen, nieuwe klachten.
De tijden zijn nu zeker zwaar;
we weten het, 't is maar al te waar.
Pieternel:
Maar ook vreugde heerst in onze harten,
die weken lang die zorgen tartten.
Die blij en licht zijn al die tijd,
voorafgaand aan de plechtigheid.
Thomasvaer:
Nog slechts een luttel aantal dagen,
dan is de nieuwe band geslagen.
De band die ons altijd samenbindt
en waar het nieuwe jaar ons vindt.
Pieternel:
Welaan, met voornemens zo goed begonnen,
dat is al voor de helft gewonnen.
Vol vreugd en blijdschap ingezet.
Thomasvaer:
Zo'n jaar wordt goed! Waarom gewed?
Pieternel:
Maar desondanks, aan alle mensen;
de beste, allerbeste wensen.
Van Pieternel.
Thomasvaer:
En Thomasvaer.
En verder.
Samen: Misschien tot volgend jaar!
NIEUWJAARSRECEPTIE
GEMEENTEBESTUUR KORTGENE
De door het gemeentebestuur van
Kortgene te houden nieuwjaarsreceptie
is op dinsdga 3 januari 1984 in het dorps
huis „De Brug" te Colijnsplaat, 's avonds
van 7.30 tot 9.00 uur.
De receptie is bedoeld voor iedereen.
BRIEF VAN ZEEUWSE CULTURELE
RAAD AAN G.S. VAN ZEELAND
TOT BEHOUD VAN STOOMTRAM
GOES BORSELE
Aan het kollege van Gedepu
teerde Staten van Zeeland.
Geacht kollege,
Per 1 januari 1984 dreigt de museum
spoorlijn uoesBorseie te woruen op-
geneven. Op mitiaciei van de werkgroep
ïnaustneie arcneoiogie van ae reeuwse
Uuicureie Raaa zijn de mogenjKneaen
beKeKen om ae lijn alsnog voor z.eeiand
te oenouden.
Uit gespreKken met bestuursleden en
leden van ae werKgroep van ae öticn-
tmg Stoomtram v^oesüorseie mag
worden opgemaakt, dat voortzetting van
de stoomtram een naaioare zaaK zou
kunnen zijn. Wei is de sticnting aman-
kenjK van de medewerKing van de iNe-
aenandse Spoorwegen voor oepaaide
onaerdeien van net werk.
Het oenoud van de stoomtram Goes
Borseie is om een aantal redenen be
langrijk voor Zeeland:
a. de mstonscne waarde is groot. De
stoomtram is vrijwel het enige in
dustriële monument dat in zeeland
is bewaard en wordt onderiiouden.
De. sticnting bezit een scnat aan ius-
tonscn Nederlands materieel.
b. de toeristische waarde. De stoom
tram GoesBorseie is een geüei-
koosd toeristisch evenement en een
van de weinige slecht-weer-voorzie-
ningen. Maar ook bij mooi weer
wordt druk gebruik gemaakt van de
stoomtram, in de prachtige zomer
van 1983 werd een record-aantal
reizigers vervoerd. In het provin
ciale beleidsplan recreatie en toe
risme Zeeland I, wordt grote waarde
toegekend aan het bestaan van de
museumspoorlijn.
c. de sociale aspekten. De stoomtram
GoesBorseie draait volledig op
vrijwilligers. Met name veel jon
geren besteden al hun vrije tijd aan
het opknappen, rij vaardig maken en
onderhouden van het materieel.
d. public relation Zeeland. Niet alleen
in Zeeland wordt de stoomtram re
gelmatig gevraagd voor het opluis
teren van evenementen, ook van
buiten de provincie wordt regelma
tig een beroep gedaan op materieel
en personeel van de stoomtram.
De werkgroep industriële archeologie
heeft kontakt opgenomen met de Vere
niging Natuurmonumenten, omdat een
deel van de spoorlijn door reservaten
van Natuurmonumenten loopt.
De vereniging onderzoekt momenteel
wat haar mogelijkheden zijn om een
bijdrage te leveren aan het behoud van
de museumlijn door Zuid-Beveland.
De raad verzoekt uw kollege, met alle
u ten dienste staande middelen, met
name bij de Nedeiiandse Spoorwegen
te bevorderen dat de stoomtram Goes
Borseie voor Zeeland blijft behouden.
Hoogachtend, de Zeeuwse Culturele
Raad: drs. H. J. Vader, voorzitter en
H. W. A. Koch, sekretaris.
KOLLEKTE 1983 VAN DE
SPORT GEHANDICAPTEN
Het Nationaal Fonds Sport Gehandi
capten kan terugzien op een geslaagde
kollekte in de provincie Zeeland. Ge
bleken is, dat de Zeeuwse bevolking de
gehandicpatensport een warm hart toe
draagt. In 64 plaatsen was de opbrengst
hoger dan in 1982. In totaal waren er
105 comité's kontaktpersonen gevormd
in de provincie voor het organiseren
van de kollekte.
De kollekte in 1984 zal gehouden
worden in de week van 5 tot en met
11 november 1984.
Op dit momente werd bekend dat er
subsidie was toegekend aan:
I. Sportvereniging Visueel Gehandi
capten Zeeland te Terneuzen tot een
bedrag van 3.000,
2. Stichting Ons Zeeland te Kruiningen
tot een bedrag van 3.000,
Resultaten op Noord-Beveland.
Colijnsplaat
Kats
Kortgene
Kamperland
Wissenkerke
1983
443,45
243,30
404,35
1012,80
912,80
1982
506,45
91,25
352,75
1007,36
915,01
