NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
De moeilijke keuze
M
SPORTAGENDA
FEUILLETON
Oorspronkelijke novelle door E. van Egmond
Zeeland
Magazine?
AAN:
onze lezers en
adverteerders.
No. 4046
Donderdag 9 december 1982
86e jaargang
DRUK EN UITGAVE: DRUKKERU UARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882
Abonnementiprij» 20,— per jaar. Franko per port 35.— per Jaar. Advertenties 38 ct. per mm, excl BTW.
Voor fouten in ad verten tier per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen.
Het is al laat in de avond, als Gradus
Verheijen thuiskomt. Iedereen is nog op,
als hij vertelt, dat er een voorlopig pro-
ces-verbaal is opgemaakt. Het slachtof
fer is nog steeds buiten bewustzijn, dus
kon nog niet verhoord worden. In af
wachting van zijn lezing van het geval
en de verklaringen van passanten in de
straat, die een en ander aan de politie
hebben verklaard, mag Verheijen naar
huis. De getuigenverklaringen hebben
wel uitgemaakt, dat het zelfverdediging
was. Maar daarnaast staat voor de po
litie één ding vast en dat is niet in het
voordeel van Gradus Verheijen: meneer
Wildschut deed pogingen zijn vrouw,
van wie hij nog niet officieel is geschei
den, terug te halen en Verheijen pro
beerde dit te beletten. Hij heeft de eer
ste klap gegeven. Meneer Verheijen kan
nu wel aanvoeren,dat de tweede klap,
die zo'n ongelukkige val ten gevolge
had, noodweer was, omdat Wildschut
hem met een mes belaagde, maar als
hij niet dadelijk agressief was opgetre
den, zou Het mogelijk heel anders ge
lopen zijn.
Verheijen vertelt het allemaal «Tan
zijn kinderen, Willem Wildschut zit er
ook bij. Hij is net terug uit het zieken
huis, waar hij een kort gesprek heeft
gehad met zijn moeder. Ze zit beurte
lings in het ziekenvertrek of in de gang
En wil niet weg voor ze weet of het le
vensgevaar al dan niet is geweken.
Mart je heeft ineens zelfverwijt. Waar
van ze haar jongste zoon deelgenoot
maakt. „Het is allemaal mijn schuld,
want als ik niet was weggegaan, zou
dit allemaal niet gebeurd zijn".
De jongen heeft geprobeerd zijn moe
der dit uit het hoofd te. praten, maar
heeft geen enkel succes kunnen boeken.
Martje zit en wacht en kijkt voor zich
uit. Gradus Verheijen is ze schijnbaar
vergeten.
De volgende morgen gaat Jacob weer
met zijn beide broers naar het werk,
dat men onderhanden heeft. Er is 's
morgens nog een keer naar Nijmegen
gebeld, maar veel nieuws over hun va
der kan men nog niet geven: zijn toe
stand blijft onveranderd ernstig, al is
hij nu af en toe bij kennis. Moeder is
nog altijd in het ziekenhuis, waar ze de
nacht heeft doorgebracht. Na rugge
spraak met Kees en Gerrit, besluit Ja
cob in de middag naar Nijmegen te rij
den. Niet enkel om de auto van zijn va
der op te halen, maar ook om even
naar het ziekenhuis te gaan. Hij wil van
deze gelegenheid gebruik maken om
zijn moeder te bewegen naar huis terug
te keren. Vader zal dan, als hij uit het
ziekenhuis thuiskomt, heel wat moeten
veranderen, dat beseft hij nu ook. Als
hij eerlijk is, moet hij toegeven, dat
moeder eigenlijk altijd een sloofje is ge
weest. Waaraan niet enkel vader schuld
had, maar ook alle broers. Zijn ogen
zijn de laatste tijd steeds wijder open
gegaan voor de realiteit. Grada heeft
een keer tegen hem gezegd, nadat ze
ongenoegen hadden: „Ik hoop, dat jij
niet zo'n dictator zult worden als je va
der is, want dan kunnen we maar beter
Bent u reeds geabonneerd op
een 2-maandelijks tijdschrift
met aktualiteiten, cultuur,
evenementen, historie en
recreatie.
Het geheel in 4-kleuren om
slag en alle artikelen voor
zien van nog nimmer gepu
bliceerde foto's.
Slechts 27,50 per jaar.
Vraag gratis proefnummer:
POSTBUS 1 -
4490 AA WISSENKERKE
voortaan ieder onze eigen weg gaan. Ge
loof maar niet, dat ik me zo op m'n kop
zal laten zitten als jouw moeder
En vooral dit laatste heeft hem tot
nadenken gezet. Als je al deze feiten
eens op een rijtje gaat zetten, is het te
begrijpen, dat er eens een climax moest
komen. Dat was gewoon onafwendbaar.
Als een soort explosie.
Na de lunch gaat Jacob met de trein
naar Nijmegen en loopt naar het cen
trum, waar de zaak van die meneer
Verheijen staat en de wagen van zijn
vader. Men heeft hem de naam van de
straat genoemd en uitgeduid, hoe hij
vanaf het station moet lopen. Onder
deze omstandigheden vond Verheijen
het beter de jongeman niet met zijn
eigen wagen van het station te halen.
De verhoudingen zijn immers sinds vier
en twintig uur grondig gewijzigd.
Jacob ontkomt er evenwel niet aan
om even mee naar boven gaan in de
zaak van Verheijen. Daar zit ook Wil
lem. De beide broers begroeten elkaar
met een stevige handdruk. Er is geen
uitbundigheid. Een paar blikken van
verstandhouding zijn voldoende. Ergens,
diep in zijn hart heeft Jacob eigenlijk
altijd een zwak gehad voor zijn jongste
broer. Omgekeerd evenredig zijn de ge
voelens bij Willem; hij heeft een zekere
vrees voor zijn oudste broer. Misschien
voortspruitend uit een vorm van min
derwaardigheid, dat je wel vaker aan
treft bij jongste kinderen.
Er is thee, er wordt gerookt en er
ontstaat een kort gesprek. Verheijen
wijst er nog eens op, dat het een nood
lottige samenloop van omstandigheden
was. „Het ging allemaal zo ontzettend
sneluw vader kwam met zijn hoofd
op de trottoirband terecht. Was hij bij
voorbeeld enkel tegen zijn auto geval
len, dan zou er nauwelijks iets aan de
hand geweest zijn".
Jacob Wildschut knikt begrijpend. Hij
kent zijn vader immers en heeft zelf de
vorige ochtend zo'n woede-uitbarsting
meegemaakt. Het zal hier wel op een
ongeveer dezelfde wijze zijn gegaan.
Maar dat mesnooit geweten, dat
vader zo'n mes bij zich droeg. Jacob
kijkt Willem aan, maar deze schudt be
grijpend 't hoofd. „Nooit gezien", zegt
hij, en iedereen weet dan, dat het zo is.
Want waarom zullen ze het anders niet
zeggen?'
Als Jacob aanstalten maakt om te
vertrekken hij wil langs het zieken
huis rijden om zijn moeder te spreken
en om te horen, hoe de toestand van
zijn vader is komt Willem overeind.
„Ik ga mee", beslist hij. „Even mijn
spullen pakken. Nu vader voorlopig uit
gerangeerd is, ga ik weer aan het werk".
Jacob kijkt met enige bewondering en
trots naar zijn broer en denkt: Tenslotte
zijn we allemaal Wildschutten. We kun
nen wel eens lelijk doen tegen elkaar,
maar als het moet, staan we allemaal
als één man naast elkaar.
Het afscheid is koel. Willem dankt
formeel voor de genoten gastvrijheid.
Verheijen voelt de sfeer, die helemaal
niet prettig is. En ziet even later door
het raam, dat de grote wagen wegrijdt.
Met Jacob Wildschut achter het stuur
en zijn jongste broer naast zich. Als hij
daar zo gebogen staat, voelt hij ineen?,
een arm om zich heen. Het is zijn pleeg
dochter; Hilda kijkt de man aan. „Trek
het je niet al te erg aan, oom. We ken
nen je en weten, dat het een naar onge
luk was. Heel vervelend. Laten we ho
pen, dat die meneer Wildschut het le
ven er af zal brengen. Maar wij staan
achter je, hoor, door dik en dun".
Dat steekt Verheijen een hart onder
de riem. Hij buigt zich naar zijn pleeg
dochter en beroert met zijn lippen even
haar voorhoofd. „Dank je, Hillie", zegt
hij enkel, maar in die woorden ligt een
wereld van dankbaarheid.
In het ziekenhuis ontmoet Jacob zijn
moeder weer. Na al die maanden. Hoe
wel ze in huize Wildschut nooit kleverig
waren, vallen moeder en zoon elkander
in de armen. Beiden zijn aangedaan,
dat ziet Willem, die op enige afstand
het toneeltje gadeslaat. En komt tot de
som, dat er bij Jacob ook 't een en an
der is veranderd. Gelukkig is er nu een
iets beter bericht: vader is nu helder bij
bewustzijn geweest. De dokter zegt, dat
dit een gunstig teken is. De wonde is
diep en baart toch nog zorgen, want
niemand kan op dit moment zeggen of
er geen hersenletsel door de val is ont
staan. Maar als er zich geen complica
ties voordoen is levensgevaar niet zo
meer acuut. De artsen, die vader be
handelen, zijn zeer voorzichtig, want je
kunt in deze en dergelijke gevallen nooit
weten, wat de patiënt er van over zal
houden.
Moeder en beide zoons hebben in het
ziekenhuis een gesprek met elkaar. Ze
hebben in het ziekenvertrek even hun
vader mogen zien. Volgens de zuster
slaapt hij nu, dus laten de jongens het
bij dit korte weerzien. Daarna overleg
gen ze, wat er gedaan moet worden. Ja
cob zegt, dat hij voorlopig de leiding
op zich neemt. Wim zal weer mee te
rugkeren naar Arnhem. Een welkome
werkkracht er bij. Er is natuurlijk door
deze escapades een achterstand ont
staan. En wat zijn de plannen van moe
der?
Martje heeft er de hele nacht, die ze
half wakend heeft doorgebracht, over
gepiekerd. Zit momenteel vol schuld
complexen. „Ik kom in ieder geval weer
thuis", zegt ze op besliste toon. „Vader
zal mijn verzorging nodig hebben, zo
dra hij weg mag uit het ziekenhuis. En
daarna zien we dan wel verder".
Willem heeft het op de tong om te
vragen: En meneer Verheijen dan?
Maar begrijpt op hetzelfde ogenblik,
dat een dergelijke vraag op dit ogen
blik ontactisch zou zijn. Dus knikt hij
enkel en zwijgt verder. Misschien kan
alles weer worden als vroeger, als moe
der terug is. Met dien verstande, dat va
der dan wel zal moeten inbinden, want
de jongens zullen vast niet meer zo on
derdanig zijn als een jaar geleden. Ja
cob niet, de tweeling evenmin. En hij
zelf wil voortaan ook maandloon. Nu
de toestand ineens veranderd is, moet
hij er net zo goed van profiteren.
In Zaandam wordt men dagelijks een
paar keer op de hoogte gesteld van de
toestand van vader. Het feit, dat moeder
besloten heeft terug te keren naar huis,
is voor Bertus en Ineke een verrassing.
Enkel Piet zegt nu, dat hij nooit geloofd
heeft in een definitief wegblijven van
moeder. Maar ja, Piet is in menig op
zicht altijd, al een buitenbeentje geweest
Nelia en Vincent komen iedere dag
naar de Huijghenslaan. Daar wordt dan
overleg gepleegd. Met z'n zessen zijn ze
het er over eens, dat de vroegere toe
stand niet meer kan terugkeren, als
moeder weer terug is. En zeker niet, als
vader ontslagen is uit het ziekenhuis.
Best mogelijk, dat hij hier dan nog een
poosje verpleegd moet worden, dan moet
moeder in ieder geval over een flinke
werkster kunnen beschikken. Tenslotte
is moeder ook bijna vijftig, dus het is
niet meer dan billijk, dat ze., het wat
kalmer aan doet.
Om beurten gaat men naar het zie
kenhuis. Pas na vier dagen is Jaap
Wildschut weer zo ver, dat hij zijn kin
deren herkent. En vooral het feit, dat
zijn vrouw er weer is, werkt mee ten
goede aan zijn herstel. Jacob brengt heel
summier verslag uit van de vorderingen
op het werk. Over het feit, dat hij een
dag weg is geweest praat niemand meer.
Moeder heeft 't niet geweten en Wim
evenmin. Waarom zul je het dan nog
oprakelen? De tweeling heeft er niet de
minste behoefte aan. Iedereen is blij,
dat moeder besloten heeft terug te ke
ren naar huis. Wat ze dan ook op de
vijfde dag na de ruzie op straat doet.
Jacob haalt haar persoonlijk op met de
grote wagen. Even tevoren heeft hij bij
Verheijen de koffers met kleren en an
dere bezittingen opgehaald. En tegen de
man gezegd, dat moeders besluit vast
staat: ze keert terug naar huis. Vrij
willig.
De man in kwestie heeft al begrepen,
dat de verhouding tussen hem en Martje
nooit meer zo kan worden als die was
voor het noodlottig ongeluk. Het bloed
kruipt toch, waar het niet gaan kan.
Diep in zijn hart heeft hij respect voor
het besluit van Martje, al vindt hij het
voor zichzelf spijtig. Jammer, dat het
zo gelopen is, want er lag onbetwist een
zonnige toekomst voor hen beiden in het
verschiet.
In het ziekenhuis neemt Martje af
scheid van haar man. Ze buigt zich over
Jaap en zegt, dat ze hem elke dag zal
bezoeken. Dan kust ze hem en gaat
gauw weg, met Jacob mee, want ze kan
met moeite haar tranen weerhouden.
Tijdens de rit van Nijmegen naar de
Huijghenslaan wordt er niet veel ge
sproken. Ieder is met zijn of haar ge
dachten bezig. Aan Martje knaagt nog
steeds het zelfverwijt: het is allemaal
mijn schuld. Als ik niet was weggelo
pen, zou dit allemaal niet gebeurd zijn.
Maar dan is er een andere stem in haar
hart: Wat was je dan gebleven? Wat je
al jaren en jaren was: de slavin van je
man en je jongens. Met twee tientjes
geld in, de week, die je hard nodig had
voor je persoonlijke uitgaven.
(Wordt vervolgd).
Het laatste nummpr van dit blad
in 1982 verschijnt op donderdag
16 december a.s. De verschijning
van het daarop volgend nummer
is gepland op vrijdag 31 decem
ber a.s.
Advertenties voor het nummer
van 16 december kunnen als ge
woonlijk opgegeven worden tot
uiterlijk woensdagmiddag 12.00
uur en voor het nummer van 31
december verzoeken wij u vrien
delijk uw advertenties in te zén
den ook uiterlijk tot woensdag
middag 29 december te 12.00 uur.
Bij voorbaat dank voor uw mede
werking.
De uitgever.
TENTOONSTELLING VAN LITHO'S
IN ZEEUWS MUSEUM
In het Zeeuws Museum, Abdijplein te
Middelburg, is de tentoonstelling „Li
tho's van Odilon Redon (18401916)" te
zien van 8 december tot 6 januari 1983.
Op suggestieve wijze zijn bovenna
tuurlijke visioenen weergegeven, welke
niet zonder samenhang zijn met het li
teraire werk van Edgar A. Poe, Bau
delaire en Flaubert.
Deze expositie werd samengesteld
door de afdeling tentoonstellingen van
de Dienst Verspreide Rijkskollekties te
Den Haag.
VOETBAL
Zaterdag 11 december:
DFS 1 Colpl. Boys 1 (2.30 uur)
Apollo 3 Colpl. Boys 2 (2.30 uur)
Colpl. Boys 3 Apollo 4 (2.30 uur)
Colpl. Boys Al Goes Al (12.45 uur)
Colpl. Boys C2 DFS C2 (11.00 uur)
Wissenkerke 1 Borssele 1 (2.30 uur)
Heinkenszand 2 Wissenkerke 2
(2.30 uur)
Veere 5 Wissenkerke 3 (12.45 uur)
Wissenkerke Cl Robur C2 (11.00 uur)
Bevelanders 1 Kloetinge 2 (vriend
schappelijk, 12.45 uur)
Bevelanders 2 Arnemuiden 4 (2.30 u)
Vlissingen A2 Bevelanders Al (2.30 u)
Kats 1 SSV 2 (2.30 uur)
Zondag 12 december:
Jong Ambon 3 Cortgene 1 (12.30 uur)
Volharding 2 Cortgene 2 (2.30 uur)
Patrijzen 3 Cortgene 3 (12.30 uur)
VOLLEYBAL
Zaterdag 11 december:
Heren le klas: Wiska CVC (16.30 uur)
Dames 2e klas A: Wiska Sgravo
(15.00 uur)
Recreatie: De Ganze Wiska
(8.50 uur in sporthal te Goes)
BASKETBAL
Vrydag 10 december:
Dames: Delta-C. 1 Volharding 2
(21.00 uur te Kapelle)
Dames: Delta-C. 2 Marathon 4
(22.00 uur te Kapëlle)
BILJARTEN
Vrydag 10 december:
B.V. Ons Genoegen B.V. Avontuur
(20.00 uur in Hotel „De Kroon")
Kruiswoordpuzzel no. 806
Horizontaal: 1. netwerk van lijnen - 7.
opheffing van straf - 12. regel - 13.
eerste mens - 14. zoals de akten getuigen
(Lat. afk.) - 16. hij die deelt - 17. per
soonlijk voornaamwoord - 18. onguur
gezicht - 19. tweemaal - 20. bolgewas
21. deel van een Franse ontkenning - 22.
hemellichaam - 24. richting - 26. ma
chinepistool - 28. dicipel - 29. lustoord
31. landtong - 34. oneer - 35. drietal
38. waterpeil (afk.) - 39. antwoord be
taald (afk.) - 40. ruime - 42. graag
43. naschrift (afk.) - 44. gelooide huid
45. selenium (afk.) - 46. deel van de hals
48. adem - 51. staaf van een hekwerk
52. zandstrook aan de kust.
Verticaal: 1. waddeneiland - 2. dus
(Eng.) - 3. koninklijke zetels - 4. jon
gensnaam - 5. toespraak - 6. militaire
rang - 7. strafwerktuig - 8. eerwaarde
heer (Lat. afk.) - 9. soort bes - 10. tot
en met (afk.) - 11. personen van adel
15. zangstuk - 17. aanwijzend voor
naamwoord - 23. geur - 24. praatjes,
geleuter - 25. maatschappelijke groep
27. zacht - 30. deel van de week - 31.
vloerkleed - 32. heilige stier - 33. schil
derwerk op hout - 35-. blaasinstrument
36. deel van het oog - 37. agio - 41.
Frans persoonlijk voornaamwoord - 42.
gewas - 46. vogel - 47. vogelprodukt
49. heilige (afk.) - 50. familielid.
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 805
Horizontaal: 1. schepel - 6. monocle - 11.
pee - 12. bom - 13. als - 14. alg - 16. est
18. ski - 19. olie - 20. stom - 22. imam
24. orde - 26. aster - 28. gedoe - 29. lark
30. raket - 32. tent - 33. toe - 34. inkt
37. beest - 39. slap - 42. lepel - 43. toets
44. rome - 45. aker - 46. noen - 49. bram
51. ans - 54. aga - 55. ene - 56. por
58. nop - 59. ure - 60. dralend - 61.
graniet.
Verticaal: 1. spaniel - 2. cel - 3. hes
4. paal - 5. loge - 6. moes - 7. nato
8. cbs - 9. lok - 10. eminent - 15. liter
17. stoet - 19. omsk - 21. moot - 23. aar
25. ree - 27. ratel - 28. geest - 31. koe
34. ierland - 35. kim - 36. teen - 37.
beleg - 38. toorn - 39. stam - 40. lsk
41. portret - 47. oase - 48. naad - 49.
berg - 50. aera - 52. nor - 53. spa
56. pui - 57. ore.
