5d
KRONIEK VAN
NOORD BEVEL AND
Voor een
blijvend
St. Nicolaas
geschenk
.7U4£tT=F
Afscheidsreceptie van
adjudant P. van der Giesen
partij rode
METSELSTEEN
Sturm en Dekker
- "tev*
De meest schokkende gebeurtenis deze week, beste vrienden, was
toen een vrouwelijk gemeenteraadslid een pleidooi hield in de
gemeenteraadsvergadering tot het- bevorderen en aanbevelen van
vrouwelijke brandweermannen(vrouwen). Dit om discriminatie op
dit gebied tegen te gaan. Ook de emancipatie zal hier wel een rol
hebben gespeeld en daar kan niemand tegen zijn.
Toch loopt deze geachte afgevaardigde in die gemeenteraad iets
op de feiten aahter, want: Merie ibie ons uut de straete is ter a bie.
Merie d'r brandweerdröóm.
Merie von tut zó praohtug,
brandweervrouwe was ze noe toch mè.
Dat kon ze todh zeker best,
wat dochte ze wè?
Ze was oalfcied wè nie éést
a de sirene hieng.
Net as zó as noe,
omda ze net vo de spiehei stieng.
D'r aer most in de krullen,
ze schrok d'r eihe rot.
Onder 't lóöpen most d'r schorte uut
en deur d'r aest trok ze die kepot.
In de kezerne anhekomme
stieng iederéén a klaer op d'n oek.
Ze stienge op Merie te wachten,
mè d'r rok wouw nde in d'r oliebroek.
Helokkug, noe was ze zó vare,
ze was bienae klaer.
Mè toen haf d'r helm problemen,
d'r zeate nog krulspellen in d'r aer.
Affijn, dat kwam onderweg wè,
vlug noe nae de brand.
Di kwam ze en mee een hróóte schrééuw
vloog oalus an de kant.
Di zat ze dan te henieten
tussen oal die veinters in.
Jüust wat vo Merie,
z'oat vrééd nae d'r zin.
Eindeluk bie de brand hekomme,
mensen, wat een vier.
Di stieng Merie te blussen,
d'r óöhen straelden van plezier.
Ut waeter bleef mè stroame,
't was een waere vloed.
't Kwam noe toch wè öóhe,
hieng dat nog wè hoed?
Eest stieng ut tot an d'r knieën,
toen tot an d'r bost.
Ni-je„ Merie wis'tut ieker,
da'tut zó nie most.
De brand ei ze 'hlad nie mi hezieë;
ze haf een schreeuw, ze was ut zat.
En mee een schok wier ze wakker,
mee 't waeter tot an d'r kinne in 't bad".
Toch is d'r dróóm noe uuthekomime,
ze is zó hróós as een juun.
As ze mee die slange stae te spuiten,
op d'r blommen in de tuun.
Zo is weer eens aangetoond, dat vrouwen best hun mannetje
staan, beste vrienden (en vriendinnen). De opmerking van de
wethouder na het pleidooi: „Dan motte ze wè een lange broek
antrekke", bewijst ook zijn onwetendheid op dit gebied.
Tot slot nog een bijpassende limmerik:
Un brandweervrouwe uut Wiskerke
dooht, 'k laete niks merke.
En mee vee zwier,
bestreed ze ut vier.
Mè ze wier zó vuul as een verke.
CeeBee.
BRILJANT - BOUD
ZILVER - UURWERKEN
St. Adriaanstraat 11
4461 JC Goes
telefoon 01100-16924
In verband met functioneel leeftijdsont
slag werd op vrijdag 26 november, tijdens
een receptie, aangeboden door de gemeen
tebesturen van Kortgene en Wissenkerke,
afscheid genomen, van de heer P. van der
Giesen, adjudant van de rijkspolitie en
commandant van de groep Kortgene.
Als eerste spreker in de volle zaal van
het dorpshuis „De Pompweie" te Kortgene,
wees de burgemeester van Kortgene op de
problemen die zich kunnen voordoen in een
recreatiestreek. Als er b.v. overlast wordt
ondervonden van het horecagebeuren wordt
npgal gemakkelijk gezegd dat de politie
daarin tekort schiet. Elke burger is echter
verplicht om in de maatschappij zich orde
lijk te gedragen. Als iedereen naar zichzelf
keek zouden afwijkingen wat minder gauw
naar de politie worden geschoven. Van na
bij heb ik ervaren flat de heer Van der
Giesen een groot verantwoordelijkheidsbesef
heeft. Hij stelde 'hoge eisen en dat gaf wel
eens aanleiding tot conflicten, aldus de bur
gemeester. Ook is het, voor jonge politie
mensen, die in eeen welvaartsstaat zijn op
gegroeid, niet eenvoudig om zich aan de
veranderende tijdsomstandigheden aan te
passen. Met zijn dank uit te spreken voor
de prettige samenwerking in de 4,5 jaar dat
hij op Kortgene werkzaam was en met de
beste wensen in de toekomst, besloot de
burgemeester zijn rede.
Ook de burgemeester van Wissenkerke,
de heer P. Wisse, sprak waarderende, woor
den aan het adres van de scheidende adju
dant. Hij wees ook op de grote ontwikke
lingen die zich de laatste jaren bij de po
litie hebben voorgedaan. Hij stelde het op
prijs dat de heer Van der Giesen hem al
tijd van informatie had voorzien. Veel in
formaties zijn overgenomen, maar veel ook
niet. Hijzelf heeft wel eens een overtre
ding gemaakt, maar als hij het verhaal
hoort van zijn collega, de burgemeester van
Kortgene, dan is hij de enige niet.
Hij wenste hem en zijn famillie een goede
tijd in zijn nieuwe woonplaats en verwel
komde ook zijn opvolger, adjudant J. Ma-
rinissen.
De districts-commandant, overste J. J.
Veenstra, wees ook op de grote veranderin
gen die zich hebben voorgedaan in de 37,5
jarige loopbaan van de heer Van der Gie
sen. Vooral de ontsluiting van het platte
land heeft daaraan bijgedragen. Na zijn
toespraak installeerde de overste de op
volger van Van der Giesen, adjudant J. Ma-
rinissen.
Hierna zei adjudant Van Zweden, nestor
van de groepscommandanten in Zeeland, het
bijzonder op prijs te stellen dat de burger
lijke overheid aandacht besteedt aan dit
afscheid. In een humoristisch betoog wees
hij ook op het versohil in de samenkoms
ten van groepscommandanten en die van
hoge politie-amibtenaren. Vooral wees hij
op het verschil op culinair gebied. De bor
rel en lunch is bij ons secundair en de soep
is een zeldzaamheid.
Verder spraken adjudant G. Brasser, na
mens de regio groepscommandanten Wal-
cheren-Nrd.-Beveland, adjudant J. Goedman
namens de groep Schouwen-Duiveland, de
'heer K. Dellebeke als penningmeester alge
mene politiebond Zuid- en Noord-Beveland.
Deze vond dat we de politiebond, vooral in
deze tijd, hard nodig hebben. Al deze spre
kers lieten hun goede wensen vergezeld
gaan van geschenken, bestaande uit envelop-
pes met inhoud en drankjes.
Voor mevr. Van der Giesen waren er
vele bloemen.
Tot slot sprak de opvolger, adjudant Ma-
rinissen, zijn blijdschap uit dat hij be
noemd was als groepscommandant bij de
groep Kortgene. Hij hoopte op veel mede
werking van de gemeentebesturen, politie
personeel en de burgerij. Hij vroeg geduld,
omdat er een tijd van gewenning nodig is.
Als laatste sprak een dochter van Van
der Giesen. Zij haalde enkele herinnerin
gen op en zei dat haar vader er niet van
is uitgegaan dat een ambtenaar zijn werk
liggende kan doen in eeen gebouw met lage
raampjes.
Hierna kwam de scheidende adjudant
aan het woord. Hij begon met beide ge
meentebesturen te bedanken voor de wijze
waarop die hem in de gelegenheid hebben
gesteld afscheid te nemen. Dank voor de
prettige samenwerking en voor de vele
goede wensen die uitmondden in geschen
ken en bloemen. Hij denkt met voldoening
terug aan de afgelopen periode. Het is niet
altijd even gemakkelijk geweest. Vooral in
een tijd van veel inspraak komen er wel
eens botsingen. Ook bedankte hij mevr. A.
de Bruine - van Hakken, die 20 jaar het po
litiebureau heeft schoon gehouden, voor
de plezierige samenwerking, waarna hij
bloemen overhandigde. Tenslotte bedankte
hij allen waarmee hij veel contacten heeft
gehad, o.a. E.H.B.O., correspondent PZC,
vereniging voor veilig verkeer, jagersvereni
ging, dokter Kersseboom de middenstands
commissie en de hoofd tolgaarder van de
Zeelandbrug. Zjjn opvolger wenste hij veel
wijsheid en geduld toe. Bijzonder erkente
lijk was hij over de wijze waarop de ge
meentesecretaris van Kortgene, de heer M.
Meesen deze bijeenkomst 'had georganiseerd.
Deze laatste sloot de receptie, waarbij hij
er in zijn slotwoord op wees dat hij niet
een ambtenaar is die liggende zijn werk
doet. Er moet ook nog koffie worden ge
dronken en dat gaat liggende niet gemak
kelijk.
'ROOMPOT' EN 'BEVELANDERS'
AAN DE TOP
Het kon niet mooier. In de week, dat
het hoogste punt van het golfslagbad in
„De Roompot" werd bereikt, klom Beve
landers 1 naar de top van de 2e klas
zaterdagcompetitie. De geplande bijeen
komst in „De Roompot" van bestuur en
seniorenelftallen werd er alleen nog fees
telijker' door.
Uit handen van Piet Hamelink ontvingen
3 senioren elf tallen glanzend nieuwe shirts
met het „Roompot" opschrift. Aan het ma
teriaal zal het dus niet liggen, als er toch
nog in de loop van de competitie roet in
het kampioenseten gegooid zou worden.
„Voetballen moet recreatie en ontspan
ning blijven. Als we de grote broers van
het betaalde voetbal bezig zien, dan krij
gen we vaak een voorbeeld hoe het niet
moet. Laten wij als amateurtjes met beide
benen op de grond blijven staan en laten
we a.u.b. plezier in het voetballen houden.
Voetballen als sport is gezond, maar het
zo nodig kampioen moeten worden ten
koste van alles, hoeft voor ons niet. Geen
betere combinatie mogelijk, dan een voet
balvereniging met als sponsor een recreatie
centrum, met bekendheid tot ver over de
gfenzen," aldus de voorzitter van v.v. Beve
landers, Johan Kouwer.
Een voorbeeld van sportieve samenwer
king staat 29 december a.s. te gebeuren,
n.l. de inmiddels bekende snerttodht in de
omgeving van „De Roompot". Alle vere
nigingen en particulieren worden uitgeno
digd om de afstand van 5 of 10 km te
volbrengen. Er zijn 2 wisselbekers beschik
baar gesteld door „De Roompot". Burge
meester P. Wisse zal het startschot lossen.
Dat wordt weer een sportief hoogtepunt,
waarbij de gezelligheid centraal staat.
TAFELTENNIS
SLAGVAST OOK TE STERK VOOR
T.T.V.O. 4
Ook in de laatste wedstrijd heeft Slag-
vast laten zien, dat het kampioenschap bij
'het sterkste team terecht is gekomen. Met
niet minder dan 8—2 moest de ploeg uit
Oudelande het hoofd buigen voor de kam
pioenen. Toah moet gezegd worden, dat
T.T.V.O. de overwinning niet cadeau heeft
gegeven. Met man (vrouw) en macht werd
getracht de uitslag een beter aanzien te
geven. Maar ook Slagvast had er deze
avond zin in. Vrij van de druk om te
moeten winnen, speelde Slagvast één van
z'n beste wedstrijden.
Hans v. d. Kraan (3x), Leen Sandee (3x)
en Rene de Looff (lx) zorgden er voor,
dat Slagvast met ere afscheid van de 5e
klasse heeft genomen. Verdiend werden de
spelers na afloop da*n ook door het bestuur
in de bloemetjes gezet.
De jeugd speelde afgelopen zaterdag uit
tegen het tweede jeugdteam van T.T.V.O.
Daar alleen Joke Bardolf en Monique v. d.
Heyde een partij wisten te winnen, moesten
zij met een 8—2 nederlaag huiswaarts ke
ren. Toah kunnen we zeggen, dat het met
de jeugd wat beter gaat. Veel games worden
nu nog met 18 of 19 verloren.
Indien de jeugd meer trainingsmogelijk
heden zouden krijgen, dan kunnen deze
partijen zeker in winst omgezet worden.
Alleen door veel te trainen zou ook de
jeugd de weg naar succes weten te vinden.
Misschien dat de gemeente ons de ruimte
kan geven, die we zo hard nodig hebben.
Wij zullen elke mogelijkheid aangrijpen om
deze prachtige binnensport, die plaats te
geven waar het recht op heeft.
Ondanks het gebrek aan ruimte is door
onze afdeling, welke gesponsord wordt door
Autobedrijf Van Damme, besloten de voor
jaarskompetitie in te schrijven met twee
jeugd- en twee seniorenteams. Dat houdt
echter niet in, dat we geen leden meer
zouden kunnen gebruiken. Graag zelfs.
Wij nodigen iedereen uit eens een kijkje
op onze trainingsavonden te komen nemen.
Voor zowel recreatie- als wedstrijdsport
kunt u bij ons tereoht.
De tradningsavonden zijn op: dinsdag
avond van 20.30 22.30 uur (senioren):
donderdagavond van 20.30 22.30 uur
(senioren) en donderdagavond van 19.00
20.30 uur (jeugd). In het gymlokaal aan
de Nieuwstraat te Kamperland.
Voor verdere inlichtingen: J. Meester,
Zuidvlietstraat 1, Wissenkerke, Telefoon
01107 - 20 28.
TE KOOP:
prima kwaliteit.
Afhaalprijs 0,24 per stuk, incl. BTW
BOUWMATERIALEN
Noordweg 38, Oostkapelle, Tel. 01189-1340.
PROVINCIALE BESLUITEN
Bij Koninklijk Besluit is concessie ver
leend voor de indijkingswerkzaamheden die
verband houden met de aanleg yan de vaste
oeververbinding Westerschelde.
Verder heeft de minister van verkeer en
waterstaat vergunning verleend op grond
van de Rivierenwet en het Baggerreglement.
Beide besluiten liggen vanaf vrijdag 26
november gedurende dertig dagen ter visie
•bij de provinciale griffie in Middelburg en
de gemeentehuizen van Hontenisse en Rei-
merswaal.
Indijking.
De concessie voor indijking is verleend
aan de NV Westerschelde-oeververbinding,
gevestigd te Middelburg. Zij is gericht op
de aanleg van het eiland in de Wester
schelde, waar tunnel en brug in elkaar over
gaan.
Tegen de plannen was bezwaar gemaakt
door de Consulent natuurbehoud van
staatsbosbeheer te Goes en de Stichting co-
ordinatieorgaan voor natuur-, landschaps-
en milieubescherming.
De bezwaren v_an de consulent richtten
zich tegen de vergroting van het in de
plannen opgenomen werkeiland door de
berging van overtollige baggerspecie. Dit
is nadelig voor de functie die het platen-
gebied in de Westerschelde heeft als foura-
geer- en rustplaats voor verschillende soor
ten vogels. De consulent heeft meegedeeld
alsnog akkoord te gaan nu in de concessie
een voorwaarde is opgenomen dat er onder
zoek zal plaatsvinden naar een alternatieve
manier van specieberging.
Het coördinatieorgaan voerde aan dat
aanleg van de Westerschelde-oeververbin
ding het verdwijnen van een plaat in de
Westerschelde tot gevolg zal hebben, dat
dit een verarming van het natuurlijke sys
teem betekent en dat vogelgebieden en het
landschap worden aangetast.
Verder voerde de stichting o.a. aan dat
de WOV het verkeer zal doen toenemen,
dat de druk tot verdergaande industriali
satie van Zeeuwsch-Vlaanderen groter
wordt, dat de recreatiedrukte aan de Z.-
Vlaamse kust zal toenemen, dat de WOV
geen mogelijkheid biedt aan fietsers en
voetgangers, dat er bij de Provinciale
Stoombootdiensten arbeidsplaatsen verlo
ren gaan en dat de WOV overbodig wordt
TAALPRAATJE
Lever.
Na het Taaipraatje over de gal komt
ditmaal de lever in deze kolom. Een lo
gische volgorde, want de lever is de pro
ducent van dit bittere vocht en dit orgaan
is verder belangrijk voor de stofwisseling
van het menselijk organisme. De lever van
verschillende dieren dient als voedsel, waar
bij schelvis-, kabeljauw- en vooral ganze-
lever als een delicatesse gelden. De ganzen
worden daartoe op een bepaalde manier
gemest om de lever snel en sterk te doen
groeien.
Een verouderde zegswijze luidt: Hij ziet
zo stuur en prat. alsof hem de lever on-
snoept was. Hij kijkt zo somber, alsof hij
zijn lever kwijt is.
Een droge leven hebben, wil zeggen graag
een borreltje lusten, bij uitbreiding: drank
zuchtig zijn. Vandaar ook: De lever doen
zwemmen, of drinken dat de lever zwemt.
Hoe meer de lever zwelt, zeiden de Ouden,
des te brooddronkener wordt men. Dezelfde
strekking heeft: Een hete lever hebben.
Volgens een oud volksgeloof (al bij de
Romeinen) is het laten schudden van. de
lever gezond. Vooral door lachen zou de
lever schudden. Bekend is eveneens: Hij
heeft iets op zijn lever. Dat betekent: hij
heeft iets op zijn geweten, hij weet dat
'hij ergens schuld aan heeft. Ook: Zich.niet
zuiver op de lever voelen, en van de lever
gegeten hebben (schuld hebben).
Een andere betekenis van iets op de lever
hebben is: hij heeft iets op het hart; er is
iets dat hem drukt, waarover hij zich wil
beklagen, maar waarmee hij moeite heeft
er ronduit over te spreken. Daarvan af
geleid is de uitdrukking: Vrij van de lever
spreken. Dat wil zeggen ronduit zeggen
waar het op staat en royaal voor zijn
mening uitkomen. Het komt hem niet aan
de lever, betekent: het helpt hem niet;
hij ontkomt er niet aan; er moet meer
gebeuren, wil het goed zijn.
Dat lever een geliefd gerecht is, schreven
we hierboven al. Oudtijds was „lever eten"
als er bij Doel (Antwerpen) een tunnel
wordt aangelegd.
Ook pleitte het coördinatieorgaan voor
een studie om het „overgangseiland" in de
Westerschelde zo klein mogelijk te houden.
De Kroon stelde dat het coördinatieor
gaan terecht van mening was dat er een
fourageer- en rustgebied voor vogels verlo
ren gaat, maar dat het belang dat met de
indijking wordt gediend in het oog moet
worden gehouden. Ook rekening houdend
met het naar verhouding kleine gebied dat
verloren gaat, wordt aan het bezwaar geen
overwegende betekenis toegekend.
Beklemtoond wordt dat eerst na -uitvoe
rig onderzoek zal worden besloten wat te
doen met de baggerspecie die zal vrijkomen
uit de te graven sleuf voor de tunnel.
Het is de bedoeling het eiland zo klein
mogelijk te houden. Wat de andere bezwa
ren van het coördinatie-orgaan betreft,
heeft de Kroon beslist dat deze' niet val
len binnen het raam van de wet droogma
kerijen en indijkingen, waarop de concessie
stoelt.
Vergunning Rivierenwet en Baggerreglement.
In de vergunning op grond van de Ri
vierenwet en het Baggerreglement valt o.a.
te lezen dat het eiland in de Westerschelde
zodanig van vorm dient te zijn dat de in
vloed op het stromingsbeeld en de vorm
van de bodem minimaal is. De kaden van
het eiland komen te liggen op 7,50 meter
plus NAP.
In het tracé van de aan te leggen tunnel
mag over een lengte van 300 meter een
proefsleuf worden gemaakt met een diepte
van 20 meter beneden NAP en een maxi
male breedte van 190 meter. De specie die
uit deze sleuf komt mag worden gebruikt
voor aanleg van het eiland.
Er 'komt een (tijdelijke) hulpbrug tussen
het eiland en de Zeeuwsch-Vlaamse oever.
De hoofdoverspanning wordt 100 meter, ter
wijl de onderzijde van de brug op 13.20
meter plus NAP zal liggen. De definitieve
stalen hangbrug krijgt drie vaste overspan
ningen, waarvan de hoofdoverspanning op
minimaal 15 meter plus NAP ligt.
De bovenzijde van de tunnel (inclusief
eventuele afdekking) zal op 20.40 meter
beneden NAP komen te liggen.
Zowel tegen de concessie als tegen de
vergunning is beroep mogelijk op grond
van de Wet administratieve rechtspraak
overheidsbeschikkingen (Arob).
een uitdrukking, die nu en dan gebezigd
werd om aan te duiden dat ambtenaren
zich' schuldig maakten aan knoeierij en
afzetterij. Zij eigenden zich onrechtmatig
iets toe en verrijkten zich ten koste van
anderen.
Ook sprak men van „lever zonder zout
eten". Dat betekende zich op onverstandige
wijze verrijken, zodat men zijn straf niet
kon ontlopen. Zulke ambtenaren noemde
men spottend levereters of sterker nog le
verslokkers.
Op hen, die zich kwaad maakten over
een kleinigheid, was de zegswijze van toe
passing: Er loopt een luis over de lever.
Lever en kuit hebben, wil zeggen: het beste
bevatten. Dat wist men al in de Schiedamse
jeneverstokerijen. Dat blijkt uit het rijmpje:
De Nederlander riep jenever, jenever, die
heeft kuit en lever. En maakt ons moedig,
vrolijk, blij; weg kaas en brood, da's
snoeperij. Of dat rijmpje de werkelijkheid
benadert, betwijfelen wij ten zeerste.
Opmerkelijk is dat er in vroeger dagen
zelfs een werkwoord „leveren" bestond,
voor het maken van rijmpjes. Bij vrolijke
maaltijden in de 17e eeuw was het een
gebruik in ons land en ook in Duitsland,
dat men een stukje lever aan elkaar door
gaf. Iedere aanzittende aan de welgevulde
dis moest dan een rijmpje maken, waarin
het woord lever voorkwam. Met het fatsoen
nam men het daarbij niet al te nauw en
vaak waren deze zogenaamde leverrijmpjes
gekruid en pikant. Wie van geen rijmen
weet, moet van de lever swijgen. Wie weet
wat in 't nieuwe jaar, de bruid te nacht
sal krijghen. Zo'n leverrijmpje werd ook
wel lever of levertje genoemd.
In West-Vlaanderen noemde men de long
de lichte of loze lever en de eigenlijke
lever: de zwarte lever.
Tenslotte: Het is een man met een witte
lever. Dat werd gezegd van een man, die
enkele malen weduwnaar was geworden.
Volgens een oud volksgeloof was het de
oorzaak van de dood van de vrouw, dat
de man een witte lever had.
(Nadruk verboden).
