NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
GeefuW
GeffLt
EU
Rodelko bv
SPORTAGENDA
Trouwen kan altijd nog"
door Tom Lodewijk
Zeeland
Magazine?
Steun het Astma Fonds.
Postgiro 55055.
No. 4019
Donderdag 3 juni 1982
85e jaargang
DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882
Abonnementsprijs 20.— per jaar. Franko per post 35,— per jaar. Advertenties 38 ct. per mm, excl. BTW.
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen.
FEUILLETON
„Wij ook," zei Erica droog. „Ben je weer
bang, dat je niet genoeg krijgt?"
„Daar is Sjoerd altijd bang voor," zei
Pier. „Hij ziet er dan ook zo onderkomen
uit, niet ventje?"
Ze lachten allemaal om de hollebollegijs
van het gezelschap. Els vermaakte zich zeer.
Die eerste keer, dat ze kwam eten, hadden
ze zo echt hun beste beentje voorgezet. Nu
zag ze ze zoals ze waren. Ze zag Sjoerd
veel te dik kaas snijden, waarover hij door
Jancintha op de vingers werd getikt. Ze
merkte ook dat Iris traag at, dat tere pop
petje had wel bijzondere aandacht nodig.
Maar Iris werd niet vergeten.
„Lust jij soms liever een appel?" vroeg
Erica en wees naar een mooie Jonathan.
Iris blik klaarde op „Zal ik die dan es
netjes voor je schillen?"
Pier en Els zagen elkaar aan. Iris was
het zorgenkindje, maar van allen. En ze
merkte dat zelfs Sjoerd willig afstand deed
van een extra portie, als Erica zei: „Iris
heeft nog niets gehad."
Met Roos in de keuken babbelde ze on
gedwongen. „Ik vind het ook zo gezellig,
dat ik niet alsmaar juffrouw De Jong hoef
te zeggen," vertrouwde Roos haar toe. „Ik
dacht zo vaak, zon tante zou je nou moe
ten hebben."
„Heb je geen tantes?"
„Vader heeft alleen maar een broer en
die woont in Frankrijk. En mijn moeder...
moeders hele familie is weg. Auschwitz."
Ze zei het zonder een zweem van drama
tiek en pakte meteen een druipend bord
uit de afwasbak. „U ziet, we konden er
best één gebruiken."
„Met al die grappen raak ik jou maar
kwijt," mopperde Els.
„Heeft u al een nieuwe?"
„Ja, die komt volgende maand. Aardig
kind ook. Lijkt me reuze handig."
„Handiger dan ik."
„Ja, handiger dan jij. Veel meer kantoor
type dan jij."
„Dus u... was niet tevreden over me?"
„Prima. En jij was veel meer dan alleen
maar mijn assistente. Maar daarop reken ik
geen tweede keer. Ik zal het heel goed
redden met dit meisje, maar ik zal het
zonder jou moeten stellen."
„Dat hoeft toch niet."
„Nee, dat hoeft niet. Als je zo af en toe
nog es komt."
„Of als u zo af en toe nog es komt. U
bent nu als tante geaccepteerd en dan zeg
ik met vader: dat brengt verplichtingen
mee."
„Ik zou jullie allemaal niet graag weer uit
het oog verliezen," zei Els, ijverig afdro
gend.
„U hoort bij de familie," vond Roos, „en
als u komt, gaat iedere keer de vlag uit."
„Kind wat vermoeiend. Maar zonder vlag
kom ik ook wel, hoor. Ik moet trouwens
weten, hoe jij het daarginds doet. Ben ik
erg benieuwd naar."
Van toen af werd haar tegenwoordigheid
in den huize Heerema een vanzelfsprekende
zaak. De kinderen legden soms zo beslag
op haar, dat Roos meende er iets van te
moeten zeggen. Maar als ze dan zag hoe
Els geboeid toekeek hoe Iris haar kleuren
koos, ernstig Jacintha Franse woordjes zat
te overhoren en met Erica debatteerde over
de juiste kleur van gordijnen voor een
interieur, zweeg ze.
Eenmaal zag Els Sjoerd diep teneergesla-
gen door de gang lopen. „Wat is er loos,
jong?"
Bent u reeds geabonneerd op
een 2-maandelijks tijdschrift
met actualiteiten, cultuur,
evenementen, historie en
recreatie.
Het geheel in 4-kleuren om
slag en alle artikelen voor
zien van nog nimmer gepu
bliceerde foto's.
Slechts 27,50 per jaar.
Vraag gratis proefnummer:
POSTBUS 1 -
4490 AA WISSENKERKE
„D'r lukt niks van. Ik sla de hele boel
in mekaar," zei hij verdrietig.
„Wat sla je allemaal in elkaar?"
Hij zag haar wantrouwend aan, trok haar
toen aan haar arm mee de trap op. Op zijn
kamertje was het een bende, maar op de
tafel stond een homp klei.
„Iris," zei ze verrast.
Hij keek op. „Kunt u 't zien?"
„Ja, best, maar ze is het nog niet hele
maal."
„Nee, het lijkt maar niks." Hij viel in
zijn moedeloosheid terug.
„Het valt ook niet mee, jong. Het gaat
er niet alleen om of haar neus en mond
goed zijn. Het gaat om de uitdrukking van
haar gezicht." Ze wist welke uitdrukking
Sjoerd probeerde te treffen. Als Iris, zo in
zichzelf verzonken, kon zitten kijken. „Maar
dan moet je de boel niet in mekaar trappen.
Zo bereik je nooit wat. Gooi er natte doe
ken over, laat het een paar dagen staan,
je kijkt je er op dood anders. Als het je
lukt, heb je iets goeds gemaakt, Sjoerd.
Maar dat gaat niet één-twee-drie."
Hij zag haar dankbaar aan. „Reuze idee".
Later hoorde ze hem fluitend de trap
afklotsen. Sjoerd met zijn praatjes en zijn
drukte... en toch onder een hoedje te van
gen. Ze glimlachte. Het was maar goed,
dat zij er net was.
HOOFDSTUK XIII.
Het hoge woord.
„Het is klaar," zei Pier Heerema.
Els stond gespannen in het atelier. Het
viel haar op, dat hij er teneergeslagen uit
zag. Was het niet geworden, wat hij gewild
had? Voorzichtig nam hij het doek rond
het schilderij weg. Met de handen ineen
gevouwen stond ze en keek. „Dat ben ik
niet," zei ze zacht.
„Geen mens kent zichzelf." Hij zei het
knorrig. „Niemand ziet zijn eigen gezicht."
Was zij dat? O ja, geen twijfel aan. Ieder
een zou zeggen: dat is Els de Jong. Maar
die uitdrukking op haar gezicht, die kende
ze niet van zichzelf.
„Zo ken ik mezelf niet," zei ze.
„Zo kijk je," zei hij, „als je met Iris
bezig bent."
Ze merkte niet eens, dat hij haar tuto
yeerde, het was haar volkomen normaal.
Ze was er blij om ook. Dat gespannen-
beleefde, dat gemeneer en gejuffrouw, paste
helemaal niet in de sfeer van dit huis.
Voor de kinderen was ze tante Els, voor
hem nog altijd juffrouw De Jong.
„Vind je het... wel goed?" vroeg hij aar
zelend.
„Goed," zei ze, „dat is het woord niet.
Het is een openbaring voor me." En ze
dacht: hoe moest deze man haar hebben
doorgrond, om haar zó weer te geven. In
de weinige ogenblikken waarin ze niet de
geslaagde zakenvrouw was. Maar... ja wat?
„Het lijkt of je er zelf niet blij mee bent,"
zei ze toen.
„O," zei hij luchtig. „Het is geworden wat
ik wilde. Ja, dat wel. En daar ben ik ook
blii om, dat me dit is gelukt."
Ze stond bevangen voor het schilderij.
Onrustig, alsof hij iets naar boven gehaald
had, dat ze diep begraven achtte. En daarin
erkende ze zijn kunstenaarschap. Hij had
geen portret geschilderd, maar een per
soonlijkheid, een karakter.
„Maar blij ben ik niet," vervolgde hij.
„Want nu is het afgelopen. Het bezit van
de zaak is het einde van 't vermaak. Het
maken van dit sohilderij en alles wat er
aan vastzat, ons praten samen. Jij hier in
het ateleir, dat is voorbij."
Ze zag hem niet aan. Ze hadden veel ge
praat, want zo werkte hij het beste. En zo
was haar gezicht het meest geanimeerd.
Als ze zweeg, sloot zich dat gezicht toe,
was ze op haar hoede, gereserveerd. En in
dit portret was geen zweem van reserve
en geslotenheid.
Hij schoof een oude clubfauteuil naar
haar toe. „Ga er bij zitten," zei hij, „kun
je het beter bekijken."
Werktuigelijk ging ze zitten. Hij bleef
staan, geleund tegen het raamkozijn.
„Els," zei hij. „Je vindt wel goed, dat ik
Els zeg? Voor de kinderen ben je tante Els,
voor mij alleen juffrouw De Jong, omdat
ik zo'n stijve hark ben."
„Net als ik," lachte ze.
„Misschien net als jij," zei hij voorzichtig.
„Misschien, want ik weet wel waarom ik
altijd zo akelig beleefd ben gebleven. Ik
was bang, maar het hielp niet."
„Bang? Waarvoor? Voor mij?" Ze lachte,
maar alleen omdat ze de ernst op zijn
gezicht niet wilde zien.
„Het hielp niet." Ging hij voort, alsof ze
niets gezegd had. „En daarom is het maar
goed, dat het werk klaar is."
„Je spreekt in raadsels," zei ze. Maar
haar stem klonk nerveus.
„Het is als je weggaat, zie je," zei hij
moeilijk. „Dan is het net of de zon weg
trekt. Nee, ik ben niet poëtisch. Ik weet
het precies wat er gebeurt, als jij weggaat.
En daarom is het misschien maar beter,
dat je nu weggaat... en wegblijft."
Ze begreep hem, maar vluchtte in een
houding van onbegrip. „Wegblijft?" zei ze
en toen opeens: „En de kinderen dan?"
„Ja," zei hij langzaam, „en de kinderen
dan? Maar ik zie geen andere weg."
„Waarom wil je mij weg hebben. Pier?"
„Omdat ik je niet houden kan."
Ze staarde op haar handen, krampachtig
ineengestrengeld in haar schoot, de knok
kels wit. Ze zwegen allebei, lange tijd.
Hij was de eerste die de stilte verbrak.
„Ik hoef jou niet méér te zeggen, Els. Jij
verstaat me zo ellendig goed." Hij lachte
schor. „Snap je het nu?"
Ze knikte zwijgend, zonder hem aan te
zien.
„Misschien val ik je verschrikkelijk tegen.
Je weet hoe ik van mijn vrouw hield. Kan
een man dat vergeten? Nee, dat kan hij
niet vergeten. Dat vergeet ik nooit, dat is
in m'n hart geschroeid. Maar dan komt er
iemand en die is heel anders, heel anders.
Maar het is er weer, dat gevoel dat je
met iemand samen bent, iemand die je
begrijpt, iemand waar je mee praten kunt
en zwijgen kunt. Dan kijk je naar je jon
gens, die allemaal even gek waren op hun
moeder. En dan weet je, dat er maar één
is, die het kan proberen, ze dat gemis
te vergoeden, omdat die daar al mee be
gonnen is. Els, ik heb je bezig gezien met
Iris. Ik weet, dat je Sjoerd om je vinger
kunt winden. Roos, die lieverd, heeft van
het begin haar mond vol over je gehad.
Roos is het, die gezegd heeft: na moeder
hou ik het meest van haar. Wist je dat?"
Ze knikte, durfde hem niet aanzien.
„Maar wat ben ik?" zei hij. „Een arme
broodschilder, die maar met moeite aan de
kost komt. Een rare vent, een onpraktische
vent."
„Hou je mond," zei ze opeens. „Hoe durf
je dat te zeggen na wat je daar gemaakt
hebt?"
„Ja," zei hij, „dat daar... je had gelijk
toen je vroeg: ben ik dat? Jij bent het,
zoals ik jou zie. Zoals ik je onderga. Dat
weet je, daarom stond je zo te kijken. Je
bent ervan geschrokken. Zeg eerlijk, Els,
is het niet zo?"
„Ja," zei ze zacht en nu zag ze hem aan.
„Ik ben ervan geschrokken, want ik begreep
het." Ze bleef hem aanzien, want zo kende
ze hem nog niet. Wat kan een lelijke man
soms wonder aantrekkelijk zijn, dacht ze.
„Zie je?" Hij greep zich vast aan het
raam. „Begrijp je het nu? Jij ziet het en
je weet het. Wanneer ontmoet je zo iemand?
Hoe kun je zo iemand weer laten gaan?"
„En je wou me laten gaan."
Hij stond een ogenblik verward.
„Je wou me toch laten gaan?" zei ze
glimlachend. „Of meende je dat niet?"
„Els," smeekte hij, „speel niet met me.
Kwel me niet. Je weet het best. Als het
aan mij lag, liet ik je nooit meer gaan.
Maar het kan niet."
„Nee," zei ze langzaam, „zo'n lelijke, on
praktische, rare vent, die de mensen die hij
graag houden wil, de deur uitgooit. Dat
neemt geen vrouw, Pier."
„Zeg," zei hij en deed een stap voor
waarts. „Els, maak het me niet zo moeilijk.
Met jou kreeg het leven weer zin, kreeg
ik weer moed, werd het gezellig in huis,
voelde ik me voor het eerst niet meer
alleen. Het is stom van me om dit alles te
zeggen, maar ik kan het niet verzwijgen."
Ze stond op en kwam naar hem toe. „Je
had gerust kunnen zwijgen," zei ze, „want
zonder dat je sprak, wist ik het wel. Het
overvalt me niet, als je dat soms dacht.
Jij kent mij, dat blijkt wel." Ze maakte
een beweging naar het portret.
(Wordt vervolgd)
KADE 23 - VEERE - TEL. 01181-5 55
VOOR BEMIDDELING AAN- EN VERKOOP TAXATIES
VAN AL UW ONROEREND GOED
WANDELSPORT
Nachttocht Bergen op Zoom Vlissingen.
Dagtocht Hansweert Vlissingen.
Op zaterdag 12 juni 1982 organiseert
de w.s.v. De Vrolijke Tippelaars uit Vlis
singen voor de 12e maal haar traditionele
nachttocht Bergen op Zoom Vlissingen,
75 km.
En op zondag 13 juni 1982 haar dag
tocht Hansweert Vlissingen, 45 km.
Start: Bergen op Zoom, zaterdagavond
24.00 uur vanaf café De Raayberg, Ant
werpsestraat 267, Bergen op Zoom.
Start: Hansweert, zondagmorgen 05.30
uur vanaf café Thalia, Schoolstraat 2,
Hansweert.
Beide tochten staan onder auspiciën van
de K.N.V.B.v.L.O., kring West-Brabant/
Zeeland.
Voor de nachttocht geldt een minimum
leeftijd van 16 jaar. Voor de dagtocht
geldt een minimum leeftijd van 14 jaar.
Een sportkeuring wordt aanbevolen. On-
getrainden en niet geroutineerde wande
laars wordt geadviseerd niet op de langste
afstand te starten.
De medische verzorging is als van ouds
weer in handen van de E.H.B.O., afdeling
Vlissingen.
De aankomst te Vlissingen is bij het
clubhuis Zeeland Sport aan het Basken-
burgplein. Tussen circa 12.00 uur en 13.00
uur zullen daar de eerste wandelaars ar
riveren.
Voor inschrijving en nadere inlichtingen
bij het secretariaat: mw. A. Meerman-
Haarboseh, Westerzicht 90, telefoon
01184 - 6 47 53.
TIPS
Slagroom wordt vlugger stijf indien geklopt
zonder voorafgaande toevoeging van suiker.
Ook een elektrische klok moet geregeld
schoongemaakt en gesmeerd worden. Dit
kunt u he.el eenvoudig zelf doen, door het
motortje uit de ombouw te halen en in
zijn geheel in een badje van benzine (liefst
wasbenzine) en 10% naaimachine-olie te
dompelen. (Denk om vuur).
VOETBAL
Zaterdag 5 juni:
3e „G. D. de Smit"-toernooi te Wissenkerke
voor B-junioren. Deelnemende elftallen zijn:
Dilettant (Krimpen a/d Lek); Duiveland
(Oosterland); Hoek, Kloetinge, Patrijzen
('s Heerenhoek), Walcheren (Vlissingen),
Flakkee (Middelharnis), Mevo (Zierikzee),
Oostkapelle, Seolto (Zevenbergen), Wemel-
dinge en Wissenkerke. Aanvang 9.30 uur.
Kats (oud) Kats: Aanvang 14.30 uur.
BADMINTON
Vrijdag 4 juni:
Jeugdontspanningsavond van Wissenkerke
in de gymzaal, aanvang 19.00 uur.
Kruiswoordpuzzel no. 779
Horizontaal: 1. voortbrengsel - 6. overbrug
ging van een weg - 11. pausennaam - 12.
nieuw (in samenstellingen) - 13. water
plantje - 14. loot - 16. pret - 18. boom
19. metselspecie - 20. boom - 22. deel van
een trap - 24. jongensnaam - 26. uitbouw
28. interest - 29. geheimschrift - 30. dich
terbij - 32. rustteken - 33. water in Enge
land - 34. balletje papier - 37. richting
39. stip - 42. 'half - 43. sas - 44. zijrivier
van de Donau - 45. titel - 46. geleerd
49. soort groet - 51. aanhaling - 54. een
zekere - 55., leeftijd (Fr.) - 56. windrichting
(afk.) - 58. voetbalvereniging - 59. her
kauwer - 60. melkwol - 61. zoogdier.
Verticaal: 1. kunststof - 2. opstootje - 3.
deel van het hoofd - 4. melkklier - 5. niet
goed doorbakken - 6. gemeen - 7. gehoor
zaal - 8. org. der Verenigde Naties (afk.)
9. klein vertrek - 10. soort loterij - 15.
plaats in België - 17. stapel hooi - 19.
breekbare - 21. steenmassa - 23. gelofte
25. afslagplaats bij het golfspel - 27. com
municatiemiddel - 28. serie - 31. boom
34. zoetwatervis - 35. familielid - 36. deel
van een tuin - 37. slingerplant - 38. reptiel
39. deel van de hand - 40. deel van Amerika
41. trommelslager - 47. luizeëi - 48. deel
van Brabant - 49. vogel - 50. een weinig
52. gravin van Holland - 53. elektr. geladen
deeltje - 56. vreemde munt - 57. ontkenning.
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 778
Horizontaal: 1. sec - 4. Brussel - 10. wig
13. ozon - 15. ulaan - 16. Eede - 17. Ka-
merik - 19. stalles - 21. up - 22. on
24. eb - 25. dm - 27. li - 29. erker - 32. na
34. opera - 37. snaar - 39. rex - 40. treuren
42. dam - 43. tp - 44. nl - 45. rib - 46. ek
47. ro - 48. iep - 50. adelaar - 51. ode
52. ereis - 54. tweed - 56. 11 - 57. Adorp
60. Is - 61. dg - 62. sg - 63. os - 65. tl
67. oorzaak - 70. terreur - 73. prik - 74.
motet - 76. aria - 77. aam - 78. uiterst
79. set.
Verticaal: 1. sok - 2. Ezau - 3. complex
5. ruine - 6. ulk - 7. sa - 8. sas - 9. enter
10. weldaad - 11; idem - 12. ges - 14. ne
16. el - 18. ro - 20. Ab - 23. ik - 26.
portiek - 28. ir - 30. roerend - 31. eerbaar
32. nn - 33. armoede - 35. peper - 36.
atlas - 37. snert - 38. aarde - 41. uil - 49.
pelgrim - 51. oesters - 53. il - 55. wl
57. agami - 58. of - 59. poets - 61. Dora
62. sa - 64. sr - 66. luie - 67. opa - 68. zk
69. kot - 70. ter - 71. ra - 72. rat - 75. te.
