NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Geefu V
geld.
Geef lucht
QD
Rodelko bv
SPORT-AGENDA
„Trouwen kan altijd nog"
Steun het Astma fbnds.
Postgiro55055.
Zeeland
Magazine?
No. 4012
Donderdag 15 april 1982
85e jaargang
DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882
Abonnementsprijs 20,— per jaar. Franko per post 35,— per jaar. Advertenties 38 ct. per mm, excl. BTW.
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen.
VOETBAL
Zaterdag 17 april:
WIK 1 Colpl. Boys 1 (14.30 uur)
Colpl. Boys 2 Apollo 2 (14.30 uur)
Colpl. Boys Al Hansw. Boys Al (12.45 u)
Colpl. Boys BI ZSC BI (12.45 uur)
Veere Cl Colpl. Boys Cl (10.00 uur)
Yerseke D3 Colpl. Boys D2 (10.00 uur)
Colpl. Boys Dl Goes Dl (10.00 uur)
Colpl. Boys El Duiveland El (11.00 uur)
Robur F Colpl. Boys F (10.00 uur)
Bevelanders 1 Dauwendaele 1 (14.30 uur)
Bevelanders 2 Apollo 4 (12.45 uur)
RCS A2 Bevelanders Al (14.30 uur)
Meeuwen Cl Bevelanders Cl (11.00 uur)
RCS D2 Bevelanders Dl (10.00 uur)
Vlissingen E3 Bevelanders El (11.00 uur)
Bevelanders F Meeuwen F (10.00 uur)
Racing White 1 Wissenkerke 1 (14.30 u)
Wissenkerke 2 Colpl. Boys 3 (14.30 uur)
Wissenkerke 3 VCK 4 (14.30 uur)
Noormannen BI Wissenkerke BI (14.30 u)
Wissenkerke Dl Zierikzee D2 (10.00 uur)
Wissenkerke El Jong Ambon El (11 uur)
GPC E2 Wissenkerke E2 (10.00 uur)
Serooskerke F Wissenkerke F (11.00 uur)
Kats 1 Hoedekenskerke 1 (14.30 uur)
Zondag 18 april:
Cortgene 1 Middelburg 5 (14.30 uur)
Vlissingen 5 Cortgene 2 (12.30 uur)
VOLLEYBAL
Zaterdag 17 april:
Meisjes-aspiranten:
Wiska 1 Dynamo '70 (10.30 uur)
BADMINTON
Zondag 18 april:
Deelname van badmintonver. Wissenkerke
aan toernooi van de Astroiden in de sport
hal Baskenburg te Vlissingen.
BASKETBAL
Vrijdag 16 april:
Dames: Delta-C. Mevo
(20.00 uur te Colijnsplaat)
BILJARTEN
Vrijdag 16 april.
B.V. „Revanche" O.T.K. Bergen op Zoom
(20.00 uur te Kamperland)
KONTAKTMIDDAG VOOR BORST-
KANKERPATIENTEN
De After Care groep voor vrouwen, die
een borstoperatie/amputatie hebben onder
gaan, houdt op woensdag 21 april de maan
delijkse kontaktmiddag. De bijeenkomst be
gint om twee uur in het gebouw van de
P.M.D., Zonnebloemstraat 53, Goes.
Deze keer komt mej. A. Nijssen, fysio
therapeute, voorlichting geven over manuele
lymfdrainage en wel in 't bijzonder voor
zelfhulp bij lichte klachten over de beruchte
en gevreesde „dikke arm" en voorkoming
hiervan. Tevens zijn er weer verschillende
merken prothesen te bekijken (ook v. Volen)
Kruiswoordpuzzel no. 772
FEUILLETON
„Dag lieve kind. God zegen je. Wees een
zegen voor anderen, dan zul je gelukkig
zijn."
Ze kwam de kamer weer binnen. Ze zag
de gezichten van de anderen verwachtings
vol naar haar gekeerd. En ze zagen haar
gezicht, niemand zei iets. Jullie lieverds,
dacht ze. Jullie lieverds allemaal. Geen
woorden, geen gepraat. Ze legde haar hand
op de schouder van Koos en hij legde er
even de zijne op. Als het om vader gaat,
dacht ze, dan zijn we één gezin.
Het werk slokte haar op. Degenen die
met haar samenwerkten hadden haar ge
condoleerd. Mr. Clinton had haar een paar
sympathieke woorden gezegd. Zijn vrouw
haar gevraagd, iets te vertellen over haar
vader, had stil geluisterd. Zij zelf had haar
vader nooit gekend. Ze kwam uit een
mislukt huwelijk. En toen, 's avonds voor
het weggaan, had Roosje Heerema daar
gestaan.
„Wat is er Roos?" vroeg ze moe.
„Ik, ik wou u zeggen," hakkelde het
meisje, „dat ik het zo erg vind. Voor u,
van uw vader."
„Ja." zei ze toonloos. „Nu weten we het
allebei, hè Roos? Wat het is."
Het meisje bleef aarzelend staan. „Ja,"
zei ze, „nu weten we het allebei en niemand
kan je helpen."
Els keek op. „Nee," zei ze, „niemand
kan je helpen. Je moet er helemaal alleen
zelf doorheen."
„Maar," zei Roos verlegen, „soms word
je wel geholpen. Er zijn mensen die je heel
erg kunnen helpen. U hebt mij zo erg ge
holpen, toen ik ziek was. Daar heb ik u
nog niet eens voor kunnen bedanken."
„O, Roos, dat was niet de moeite."
„Ik bedoel niet de vruchten en zo, maar
iemand die om je geeft."
Els was niet in een stemming om te pra
ten. Ze knikte. Het meisje keerde zich om.
Opeens werd er iets in Els wakker. „Roos!"
De grote donkere ogen waren verwach
tingsvol op haar gericht. „Kom eens hier."
Het meisje stond nu vlak naast haar. „Je
moet niet op me letten," zei Els bijna ver
ontschuldigend. „Ik ben een klein beetje
dood, zelf. Wat je daarnet zei, iemand
die om je geeft, dat helpt. Is dat zo?"
„O ja." En de stem van het meisje kreeg
een andere klank. „Die keer, dat u me in
bed stopte, toen was ik bijna weer ge
lukkig."
„Roos, we hebben nog een afspraak, weet
je wel? Je zou met mij meegaan."
Ook haar stem kreeg een andere klank.
Was ze zelf niet bezig geweest met wat ze
eens in Pier Heerema zo had gelaakt? Zich
begraven in haar verdriet, zelfmedelijden
en niet letten op anderen? Bijna had ze
Roosje laten gaan, zonder te letten op wat
ze zei. En het kind had het aangevoeld,
dat haar woorden geen weerklank vonden.
Bijna had ze alles kapot gemaakt. Wees
een zegen voor anderen, had vader gezegd,
dan zul je gelukkig zijn. En Roosje had het
met andere woorden gezegd: Iemand die
om je geeft, toen was ik bijna weer ge
lukkig. Vader was er niet meer. Maar an
deren hadden haar nodig.
„Morgenavond," zei ze. „Zeg het maar
thuis. We eten bij mij en ik breng je met
de auto thuis. Heb je er zin in?"
Ze had geen antwoord nodig. De donkere
ogen straalden. En toen ze wegging en
Clinton nog even groette, glimlachte ze. Hij
keek haar opmerkzaam aan. Hij knikte
Bent u reeds geabonneerd op
een 2-maandeIijks tijdschrift
met actualiteiten, cultuur,
evenementen, historie en
recreatie.
Het geheel in 4-kleuren om
slag en alle artikelen voor
zien van nog nimmer gepu
bliceerde foto's.
Slechts 27,50 per jaar.
Vraag gratis proefnummer:
POSTBUS 1 -
4490 AA WISSENKERKE
haar toe. „Een goede avond, miss De Jong.
Tot morgen dan maar weer, hè?"
Sterke vrouw, dacht hij. Dappere vrouw.
Zit niet bij de pakken neer. Gelukkig, als
je dat kunt.
HOOFDSTUK IX.
Eén alleen.
„Roos, je ziet er verdraaid leuk uit." Het
meisje bloosde bij die lof. Els nam haar
keurend op. „Die kleur staat je best. Ik
kan met je vóór de kramen langs."
Roos lachte. „Wat is dat?"
„Dat zegt m'n zwager altijd. Het betekent,
dat je op de kermis met je meisje kan
pronken en niet stiekum met haar achter
de kramen om hoeft te gaan. Kom, ga je
mee?"
Els was in een diep vergenoegde stem
ming. Het was niet alleen om het plezier,
dat ze dit meisje deed door haar eens een
gezellige avond te bezorgen, maar ze vond
het zelf ook leuk. Ondanks het grote ver
schil in leeftijd, voelde ze in Roosje Heerema
een verwante geest. Het kind had niets
bekrompens, had een oorspronkelijke en
onafhankelijke geest. En toch had ze niets
uitdagends, niet dat hyperzelfstandige dat
een overtrokken indruk maakt. En ze zag
er uit „als een plaatje".
Roos nestelde zich behaaglijk in de leren
kuipstoel van de sportwagen. „Fijn wa
gentje, niet? Als een man zo'n wagen heeft,
zou je hem op de koop toe nemen," lachte
Els.
„Ik neem liever de auto op de koop toe,"
zei Roos spits.
„En als-ie alleen maar een brommer
heeft?"
„Het gaat niet om wat-ie heeft, maar
wat-ie is," vond Roos.
„Punt voor jou."
Els schakelde aandachtig in het drukke
stadsverkeer, wachtte geduldig voor de stop
lichten, maar eindelijk kon ze de' auto op de
parkeerplaats aan de achterzijde van de flat
neerzetten.
„Alsjeblieft," zei ze, toen ze de deur voor
Roosje opende. „Eerst gaan we gezellig
koffiedrinken, niet?"
„U woont hier enig," vond Roos en stond
meteen voor het grote raam, om de stroom
thuiskerenden te zien voorbijtrekken. „En
zo heerlijk de ruimte. Geen huizen tegen
over je, alleen het ziekenhuis, en dat staat
een eind weg."
„Ja, ik hou er niet van wanneer ze bij
me op tafel kijken, zei Els vanuit de keu
ken. Ze bracht de silex binnen. „De koffie
is in de maak."
Roos zat nu prinsheerlijk in een makke
lijke zetel. Haar handen rustten ontspannen
op de leuningen. Ze keek kritisch de kamer
rond.
„Kan het jé goedkeuring wegdragen?"
„Mooie dingen hebt u. Daar hou ik van,
ik geloof dat ik om iets moois te kunnen
kopen, een week droog brood zou kunnen
eten."
„A thing of beauty is a joy forever," ci
teerde Els. „Je kunt er je leven lang naar
kijken. Alstublieft, juffrouw Heerema, uw
koffie. Neem zelf maar room en suiker."
Ze zaten tegenover elkaar en glimlachten
tegelijk. „Net twee hofjes-juffrouwen," vond
Els. „En hoe gaat het nou met uwes zoon?
Heb-ie nog altijd last van z'n breuk?"
„Nee," zei Roos, „dat lijkt maar niks. U
op een hofje!"
„Jij anders?"
„Ik zou dolgraag op een hofje wonen."
„Maar niet als je oud bent."
„Nee, nu. In Haarlem heb ik er een ge
zien, enig. Alle huisjes rondom een grote
tuin, met bloeiende geraniums voor de
ramen. En een koperen pomp. Midden in
de stad en toch op een eilandje. Daar
moesten ze een stel jonge artiesten in zet
ten."
„Gebeurt misschien nog wel eens," zei Els.
„Als niemand meer op z'n ouwe dag naar
't hofje wil. Dit moderne, dit is eigenlijk
niets voor jou, hè Roos?"
„O, ik vind het soms heel mooi, maar
eigenlijk hou ik het meest van zo'n ouwe
kast als bij ons, met die trappen en die
breeje gang en niet te vergeten de zolder."
„Maar hoe onderhoud je het?"
„Tja, dat is de narigheid. Daar zitten wij
ook steeds mee. Het is niet best onder
houden, dat hebt u wel gezien."
„Maar jullie hebt er een hoop mooie
dingen staan."
„O ja, vader was altijd op sjouw. Op ver
kopingen en zo. Hij heeft es een ouwe tafel
gekocht, helemaal onder de groene verf. Hij
heeft 'em helemaal afgekrabd. Het is een
prachtige eiken tafel, zeker driehonderd jaar
oud. Hij is nu tienmaal zoveel waard. Maar
zo is vader, hij doet 'em niet weg. Hij
verkoopt niet eens graag. Het is of ik een
stuk van mezelf verkoop, zegt hij dan."
„Daar zal hij niet mee verdienen."
„Ja maar, met opdrachten is het anders.
Dan weet hij, dat hij voor een ander werkt.
Maar als hij zo helemaal uit zichzelf er
gens aan begint, dan kan-ie er haast niet
van scheiden."
„Heeft hij jou wel eens geschilderd?"
„O ja. Als Ruth, met een oosterse sluier."
„Dat wou ik graag es zien."
„U komt maar es kijken. U weet nu toch
de weg."
„Je vader zou denken, dat ik weer de
vaat kwam doen."
„Vader vond het heel erg. Hij schaamde
zich, dat u zo in de rommel kwam."
„Hoe is het met de juffrouw?"
Roos' gezicht verstrakte. „Die wil weg.
Ze heeft het er telkens over. En dan alle
maal van die versluierde toespelingen. Hier
moet een huisvrouw komen. De opvoeding
van de kinderen schiet tekort, enzovoorts.
Met andere woorden: als ik de zaak maar
eens in handen had, dan kwam het allemaal
wel goed. En vader moet er niet aan den
ken. Weet u, ze ziet eigenlijk bar tegen
vader op. Een kunstenaar, dat vindt ze iets
geweldigs, op een manier..." Ze zocht naar
woorden.
„Ja, ja," zei Els, „net zoals sommige
mensen een grenzeloze bewondering hebben,
als je jan op pan weet te laten rijmen. Hij
schudt het zo maar uit zijn mouw, zeggen
ze dan."
Roos lachte. „Ja, dat is het zo ongeveer.
Ze vindt het geweldig. Ze zou heus op haar
manier, alles voor hem over hebben. Maar
het is zo'n bezittend mens, he?"
Els haalde vragend de wenkbrauwen op.
„Een man als vader heb je alleen, als je
het hem niet laat merken. Moeder kon dat.
Ze liet hem helemaal zichzelf zijn. En dat
was wel eens lastig, want als hij in trance
was, had je praktisch niets aan hem. Maar
zij zou graag met hem geuren, en dan een
beetje netjes er uitzien, desnoods een flam
bard, dat staat wel. Maar geen trui of zo.
En gepoetste schoenen, een echte nette kun
stenaar" Ze lachte weer. „Net iets voor
vader."
„Hoe gaat het met die serie?"
„O, lekker. Hij houdt van zoiets. De han
del in vroeger eeuwen. Weet u, dan moet
hii dat allemaal gaan opzoeken. Zit hij in
musea en zo en dat geeft hem vaak weer
nieuwe ideeën. Hij zegt altijd: werk zorgt
zelf voor werk."
Els dacht tevreden aan het gesprek dat ze
met de reclameman had gehad. Hij had zo
zijn vaste mensen. Dan ga je in een be
paalde vorm verstarren, had Els gezegd. Ze
had Clinton achter zich, had hem de serie
van de scheepvaartmaatschappij laten zien.
Hij had het een fris idee gevonden, had
gezegd dat ze haar gang maar moest gaan.
Allang blij, dat hij het aan haar kon over
laten.
„Roos, ik moet aan mijn keukenplichten,
anders ga je met een lege maag de deur uit.
Rommel maar wat, hier zijn tijdschriften,
boeken genoeg of zet een plaatje op."
„Ik ben liever bij u in de keuken," zei
Roos.
„O best, wel zo gezellig."
Heel huiselijk waren ze aan het kokke
rellen. Roos bezig met de sla, Els een oogje
houdend op het vlees. Alleen zijn, dacht Els,
was niet alles. Dat merkte ze vanavond
heel goed. Ze ging veel uit, at ook vaak
buitenshuis. Maar dit, in je eigen huis zo
samen, was toch je ware.
Ze betrapte er zichzelf op, dat ze dit
gevoel de laatste tijd vaker had. Alleen is
maar alleen. Dat de behoefte aan samen
zijn zo veel sterker werd. Kwam dat door
de Weert? En zou die behoefte worden
vervuld, wanneer ze het samen zou gaan
doen met Roel?
Ze schudde het hoofd. Niet piekeren nu.
Deze avond was goed en dat was al heel wat
Na het eten rookte ze behaaglijk haar si
garet, Roos scharrelde bij de grammofoon.
(Wordt vervolgd)
Horizontaal: 1. doelpunt - 4. luister - 7.
gedroogde halmen - 11. meisjesnaam - 12.
alsmede - 13. bladader - 15. de onbekende
(afk.) - 16. landbouwwerktuig - 18. telwoord
19. niet vochtig - 21. neerslag - 23. elektr.
geladen deeltje - 24. drank - 26. meisjes
naam - 28. bliksemschicht - 31. plaats in
Zuid-Holland - 32. bevel - 34. deel van een
effekt - 35. bloem - 39. plaats in België
41. onbarmhartig - 44. strijdperk - 46.
gewapende ruiter - 48. steen - 49. wilde
haver - 51. rijgsnoer - 53. bovenaards wezen
56. telwoord - 58. duur van eb en vloed
59. bestaat - 60. deel van een kast - 62.
plaats in Gelderland - 63. masker - 64.
slank - 65. muziekstuk - 66. gelegenheid.
Horizontaal: 1. nacht - 5. hoepel - 10. One
12. Eem - 13. on - 14. ami - 15. steels - 17.
orde - 19. Oss - 21. mo - 22. jam - 24.
exit - 25. enkel - 27. art - 28. ido - 30.
Alida - 32. Mia - 34. reëel - 36. non
37. mm - 39. kat - 40. na - 41. dm - 43.
atoom - 44. sg - 46. sa - 48. alt - 50. ap
52. Nes - 55. crepe - 57. olm - 59. rookt
61. heg - 62. nap - 64. Irene - 66. Otto
67. Ane - 68. il - 69. lei - 71. erwt - 73.
boedel - 76. lsk - 78. ta - 79. Leo - 80. ore
81. straat - 82. kling.
Verticaal: 1. watervogel - 2. lyrisch gedicht
3. karakter - 5. inwendig orgaan - 6. in
wendig orgaan - 8. losse naad - 9. koning
(Fr.) - 10. kleur - 14. jongensnaam - 15.
muziekterm - 17. kleur - 18. riviermond,
20. te eniger tijd - 22. hoefdier - 25. toe
stand van rust - 26. vaartuig (afk.) - 27.
vervoerbedrijf (afk.) - 28. zangnoot - 29.
te zijner plaatse (Lat. afk.) - 30. elektrode
aan de positieve pool - 33. wenk - 36.
bevestiging - 37. uitbouw - 38. kier - 39.
N.V. (Fr.) - 40. uitroep - 41. weegplaats
42. klepper - 43. voegwoord - 45. hecht-
nageltje - 47. wapen - 50. voorzetsel - 51.
grondsoort - 52. graansoort - 53. slot - 54.
uitheems zoogdier - 55. rivier in Duitsland
57. meisjesnaam - 61. Spaanse titel.
Verticaal: 1. nee - 2. cel - 3. hesje - 4. tm
5. hor - 6. onder - 7. pa - 8. emotie - 9. lis
10. osmaan - 11. nto - 16. eend - 17. om
18. extra - 20. stola - 23. alm - 25. eind
26. kam - 27. Aa - 29. den - 31. lo - 33.
idool - 35. ets - 38. mat - 39. kma - 42. map
45. gnoe - 46. schel - 47. are - 49. lente
51. pre - 53. ek - 54. stille - 56. egoist
57. op - 58. min - 60. onze - 63. aorta
65. rebel - 67. at - 68. Ier - 70. els - 72.
wat - 74. ooi - 75. dog - 77. kr - 79. Ik.
KADE 23 - VEERE - TEL. 01181-5 55
VOOR BEMIDDELING AAN- EN VERKOOP TAXATIES
VAN AL UW ONROEREND GOED
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 771
door Tom Lodewijk
