NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Geef,V
geld.
Geef lucht
Rodelko bv
SPORTAGENDA
GD
Trouwen kan altijd nog"
Zeeland
Magazine?
Steun het Astma fbnds.
Postgiro 55055. Leusden.
No. 4011
Donderdag 8 april 1982
85e jaargang
DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882
Abonnementsprijs 20,— per jaar. Franko per post 35,— per jaar. Advertenties 38 ct. per mm, excl. BTW.
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen.
FEUILLETON
door Tom Lodewijk
„O, dat! Ja, dat was een leuke opdracht.
Heeft veel tijd gekost. Ik kampeerde zowat
in het Scheepvaartmuseum."
„Roos heeft me er van verteld."
„Praat ze niet te veel, die kleine? Kan
dat, met haar werk?"
„Roos en ik praten vaak samen. Roos is
er niet alleen om te werken. Roos is er
om mij er aan te herinneren dat het leven
meer is dan zaken doen en van de wel
vaart genieten."
„U praat helemaal niet als een Ameri
kaanse zakenvrouw."
„Dat ben ik ook niet. Ik ben een vrouw.
En in zaken. In die volgorde."
„De enig juiste, vind ik."
Ze waren gaan zitten. Hij op een stoel
zonder leuning, zij in een oude, wankele
leren crapeaud.
„Meneer Heerema, zoiets als voor die
scheepvaartmaatschappij, kunt u dat ook
voor ons maken?"
„Ja, natuurlijk wel, maar u hebt toch
Antiform voor uw reclame? Daar heb ik
nooit voor gewerkt."
„Ik zou meneer Luytjens van Antiform
wel eens kunnen vertellen, dat er wat in zit.
Zoals er vroeger gehandeld werd, met tel-
ramen en zo, en dat naar de computer toe?"
„Zit wel wat in." Hij was meteen weer
de vakman.
Ze stond op.
„Nee," zei hij, „toch maar liever niet."
Er was een koppige, eigenzinnige trek in
zijn gezicht gekomen.
„Hoezo?" vroeg ze koeltjes.
„Ik hou niet van aalmoezen."
„Wie van ons tweeën is beledigend?"
vroeg ze. „U doet of ik u beledigd heb,
maar u doet het mij. Wie spreekt er van
aalmoezen?"
Hij ging weer zitten, leek opeens dodelijk
vermoeid. „U komt hier," zei hij, „in de
zwijnenstal. U reddert zelf de boel, u zorgt
voor uw eigen koffie, u zoekt Roosje op,
u ziet wat het hier voor een zoodje is. En
nu denkt u: laat ik die man es op de been
helpen."
„Dus toch sociaal werkster," spotte ze.
Hij haalde mistroostig de schouders op.
„Meneer Heerema," zei ze, „ik heb gezegd
dat u geen medelijden met uzelf moet
hebben. Als daar dan nog misplaatste trots
bij komt, is de boot helemaal aan. Zo'n
soort armeluistrots. Liever sterven dan ge
nadebrood eten, niet? Daar bent u nog lang
niet aan toe. Maar u moet aan 't werk. Dit
niets doen, niets kunnen doen, maakt u
kapot en bederft de hele sfeer hier. Ook
voor Roos en voor uw andere kinderen,
ongetwijfeld. Daarnet was u zo dapper, toen
u over uw vrouw sprak. Zonder sentimen
taliteit. Terwijl ik weet hoe u haar mist."
„Hollandse jongens huilen niet, zei mijn
moeder altijd." Hij trachtte te glimlachen,
maar Els voelde opeens haar ogen branden.
Lach als je hart is gebroken, dacht ze. Dat
gebeurde hier.
„Als ik kans zie om een goed vakman
voor ons bedrijf te laten werken," vervolgde
ze, vluchtend in de zakelijkheid, „dan heb
ik met de omstandigheden niets te maken.
Fooien komen er niet aan te pas. Het is
bij ons een keiharde zaak, meneer Heerema,
en wij willen waar voor ons geld. Als u
een prutser was, praatte ik er niet over.
Laten we al die sentimenten opzij vegen en
als zakenmensen praten."
„Ik moet u mijn verontschuldigingen aan
bieden," zei hij. „Voor alles. Voor wat ik
gezegd heb en voor wat ik niet gedaan heb.
Bent u reeds geabonneerd op
een 2-maandelijks tijdschrift
met actualiteiten, cultuur,
evenementen, historie en
recreatie.
Het geheel in 4-kleuren om
slag en alle artikelen voor
zien van nog nimmer gepu
bliceerde foto's.
Slechts 27,50 per jaar.
Vraag gratis proefnummer:
POSTBUS 1 -
4490 AA WISSENKERKE
U hebt gelijk. Ik moet niet als Job op de
ashoop gaan zitten." Hij stak aarzelend
zijn hand uit en zij drukte die „Komt u
nog eens terug?"
„Volgende week kom ik Roos weer es op
zoeken. Vóór die tijd mag ze niet naar kan
toor, denkt u er om? We moeten een beetje
oppassen met dat meisje."
Hij bracht haar netjes tot bij de deur.
Keek naar haar sportwagen. „Saab," zei hij.
„Niet mis. Sportief karretje."
„Hebt u daar ook al verstand van?"
„Ik niet. Sjoerd weet er alles van. Zaagt
me er over door."
„Ik hoor het al," zei ze vrolijk. „Ik kan
hier nog een hoop leren. Zeg Roos van me
gedag." En weg was ze.
Hij liep langzaam de trap op, naar de
kamer waar Roosje lag. Hij zag het op
nieuw opgemaakte bed, de frisse lakens.
„Wat is dat voor iemand, Roos?" zei hij.
„Wie heb je nu in ons huis gebracht?"
„Ik heb het u toch altijd wel gezegd,"
zei het meisje. „Ik houd van haar."
„Tja," zei Pier Heerema nadenkend, „kan
het anders?"
HOOFDSTUK VIII.
Over de horizon.
Plotseling weken alle gebeurtenissen naar
de achtergrond. Een nerveus telefoontje van
Henk. Vader is helemaal niet goed. Ja,
het is beter dat je komt. Misschien valt
het mee, maar de dokter ziet het nogal
somber in. Toen was er snel, in één uur
tijds, een regelen van alles en nog wat en
reed ze in haar snelle wagen naar huis.
Gelukkig, dacht ze toen ze binnenkwam.
Ze zijn er niet allemaal. Zo'n klein huis
vol mensen, dat benauwt. Koos, zijn vrolijk-
onverschillige snuit nu onwennig-ernstig,
vertelde. Vader was gevonden op een buiten
weg. Hij was gaan wandelen en niet goed
geworden. De dokter had gezegd, dat hij
maar beter naar huis kon worden gebracht.
Ze proefden allebei de zwaarte van deze
beslissing.'Een ziekenhuis was van geen nut.
Hij was maar beter thuisvoor alle
eventualiteiten. Ook de grootste, waarvoor
een mens in het leven kan worden geplaatst.
Haar moeder was helemaal van de kaart.
Die staarde als in een lege ruimte. Ze had
altijd zo flink, zo zelfstandig geschenen,
maar geestelijk was hij haar steun. Ze kon
zich het leven zonder hem niet indenken.
Het had geen zin meer, dacht ze, als hij er
niet was om mee te praten, om voor te
zorgen, om inhoud te geven aan haar be
staan, nu de kinderen weg waren.
Een half uurtje later mocht ze bij hem
op de ziekenkamer.
„Hij is erg blij dat je er bent," zei Koos.
„Maar rustig zijn, hoor. Hij is heel helder,
maar erg zwak."
Ja, erg zwak. Dat zag ze met één oog
opslag. Hij was de schim van vroeger, zoals
hij daar lag in het witte bed. Maar zijn
ogen waren levendig. Vrijwel het enige,
dacht ze geschrokken, dat nog leefde.
„Kind," hij glimlachte. „Fijn, dat je er
bent."
Ze ging zitten, slikte. Nu was er dan
wat ze zo vaak gewild had. Alleen zijn met
vader, met hem praten. Het was wellicht
de laatste keer. Het was misschien een
afscheid.
„U moet niet zoveel praten, hoor," zei ze
moeilijk. „Wij verstaan mekaar zo ook wel.
Is 't niet?"
Hij glimlachte moeizaam. „O ja, altijd.
Wij wel, Elsje."
Ze was voor hem altijd Elsje gebleven.
Zijn .oudste dochter. Zijn ogen namen haar
op, als wilde hij zich iedere lijn van haar
gezicht in het geheugen prenten.
„We moeten niet kletsen, praten. De tijd
is kort, nu kan het nog."
„Vader!" Ze schreeuwde het bijna. „Dat
hoeft toch niet. Het kan toch nog..."
Maar hij schudde het hoofd. „De mens
gaat naar zijn eeuwig huis," zei hij. „Ik
weet het Elsje. Het is erger voor je moeder
dan voor mij. Ik ben dankbaar voor alles
en het was genoeg."
Hij zweeg en ze zag hoe moeilijk hij
ademhaalde. Ze maakte een beweging dat
hij zich niet moest vermoeien, maar hij
schudde het hoofd.
„Ik heb het niet ver gebracht," zei hij.
„Wel als vader," zei ze. „En dat is het
voornaamste. Schoolmeesters en zakenmen
sen zijn er genoeg."
Hij lachte zacht. „Daar ben ik blij om.
Ik hield van jullie, allemaal. Ik hoopte, dat
jullie ook een beetje van mij zouden kunnen,
blijven houden. Jullie bent allemaal erg lief
voor me geweest, altijd. Maar wij tweeën,
Elsje, dat was nog wat anders." Ze zag
weer de glimlach. „O ja, dat was heel wat
anders."
„En ik ging maar weg en bleef maar weg,"
zei ze radeloos. „En soms verlangde ik zo
om weer es te praten, samen te wandelen
en er was altijd wat."
„Nu ben je er. Nu praten we. Els, ben je
gelukkig?" De vraag kwam zo onverwacht
recht op haar af, dat ze hem verbijsterd
aankeek.
„Ze zijn allemaal, elk op hun eigen ma
nier, gelukkig. Jij, jij hebt het 't verst ge
schopt van allemaal. Wist ik wel. Altijd wel.
Jij bent die ik graag had willen zijn. Alles
wat ik niet kon, waar ik te gemakzuchtig
te traag voor was, heb jij bereikt. Toch
heb ik een gelukkig leven gehad. En jij?"
„Ja," zei ze. „Ik ben gelukkig, maar ik
ben er nog niet."
Hij knikte langzaam. „Dit vult je leven
niet helemaal, Els."
Ze schudde langzaam het hoofd. Hij had
uitgesproken, wat zij begon te beseffen. Be
gon te beseffen nu, door Roel de Weerd,
door Roosje Heerema. De mensen, die niet
zoals totnogtoe in haar leven passeerden,
maar in dat leven kwamen.
„Ik kan alleen maar hopen," zei ze, „dat
het leven nog meer voor me heeft."
„Je zult niets forceren?" Er was zorg in
zijn blik.
„Ik ben uw dochter," zei ze. „Ik geloof
alleen in het echte. Als dat komt, zal ik
het herkennen."
Hij knikte. „Ik heb je altijd maar laten
gaan," zei hij zacht. „En ik heb me altijd
zorgen om je gemaakt. En als je dan weer
es terugkwam, dan keek ik en luisterde ik.
En dan dacht ik: God zij dank, ze is het
nog."
„Ondanks alles," knikte ze. „U had gelijk,
dat u bezorgd was. Al zou ik het nooit
toegegeven hebben. Het was wel eens erg
moeilijk. Maar dan dacht ik: als ik straks
weer es met vader ga wandelen en we pra
ten samen, dan moeten we kunnen praten
als altijd. Dan was u er. Ik heb wel es
half hardop met je zitten praten, vader,
in Parijs, in New York. Wist u dat?"
Zijn ogen lachten. „Ik ben zo blij, dat
je dat zegt. En ik hoop zo dat je echt
de volheid van het levensgeluk moogt vin
den, kind. Ik zal het niet meer zien. Maar
blijf die je bent, dan komt het."
Haar ogen schoten vol tranen.
„Je moet niet huilen," zei hij en zijn
witte smalle hand zocht de hare. „Daar kan
ik niet tegen."
Nee, dacht ze, ik moet het hem niet
moeilijk maken. Ze vermande zich, pro
beerde te lachen. „Ik heb pas iemand ge
sproken," zei ze, „die heeft zijn vrouw ver
loren. Hij hield veel van haar, heel veel.
En hij kon gewoon over haar praten. Hij
zei, d^t zijn moeder hem altijd had geleerd:
Hollandse jongens huilen niet."
„Tja," zei hij nadenkend, „zo is het ook.
Weep no more, my baby. Ik ben aan het
eind, jij moet verder, kind."
„O, vader." Ze beheerste zich met de
grootste moeite. Ze had kunnen brullen van
ellende. Maar het mocht niet. Hij was te
zwak. De tijd was te kort.
„Je moet je geen verwijt maken," ging hij
verder, zijn stem al zwakker. „Je moest je
eigen weg gaan. Je hebt me veel gegeven.
Ja, jij mij ook, je vertrouwen, je liefde, je
openhartigheid. Ik hou van allemaal. Nie
mand stond me zo na als jij. Dat je dat
maar weet."
„Ik weet het," zei ze. „Wij tweeën."
„Nu maken we onze laatste wandeling,"
zei hij, „wij tweeën. Straks moet je alleen
verder. Ik ga over de howzon en het is
allemaal licht en vrede. Een stille zomer
avond tussen de weilanden. Ik weet het.
Het is de laatste keer, dat we samen
hebben gepraat. En het is goed." Hij hijgde.
„Dag lieve Elsje, dag lieve, lieve Elsje. Geef
me nog een nachtzoen."
Voorzichtig legde ze haar handen om dat
witte gezicht en kuste hem op het voor
hoofd. „Nacht, vadertje."
(Wordt vervolgd)
VOOR
KADE 23 - VEERE TEL. 01181-5 55
BEMIDDELING AAN- EN VERKOOP TAXATIES
VAN AL UW ONROEREND GOED
Op het groepsbureau der Rijkspolitie te
Kortgene zijn inlichtingen te verkrijgen om
trent de volgende gevonden voorwerpen:
1 autosleutel: 1 wollen handschoen en 1
zakmes: 1 blauwe kinderwant; 1 damesfiets:
1 portefeuille met inhoud: 1 bankbiljet van
5,—; 1 bos met 8 sleutels en 1 nagelschaar
1 bruine kinderwant: 1 etui met huissleutel:
1 bruin knipportemonneetje; 1 autosleutel;
1 hondenhalsband; 1 autosleutel: 1 blauwe
sjaal; 1 groene regenbroek; 1 herenfiets;
1 schoolboek; 1 bankbiljet van ƒ10,—;
1 uniformbroek vermoedelijk van muzikant;
1 herenpolshorloge met schakelarmband;
1 huissleutel.
VOETBAL
Zaterdag 10 april:
's-H.-Arendskerke 1 Colpl. Boys 1 (14.30)
Colpl. Boys Al Kruiningen Al (12.45 uur)
ZSC BI Colpl. Boys BI (09.30 uur)
Kloetinge D5 Colpl. Boys D2 (10.00 uur)
Colpl. Boys Dl Zierikzee D2 (11.00 uur)
Colpl. Boys F Heinkenszand F (10.00 uur)
Middelburg 1 Wissenkerke 1 (14.30 uur)
DFS 3 Wissenkerke 2 (14.30 uur)
VCK 4 Wissenkerke 3 (14.30 uur)
Heinkenszand Dl Wissenkerke Dl (10 u)
Noormannen El Wissenkerke El (11.00 u)
Wissenkerke F Serooskerke F (10.00 uur)
Serooskerke 7 Bevelanders 3 (16.15 uur)
Oostkapelle F Bevelanders F (10.00 uur)
Beker: Kats 1 SSV 1 (14.30 uur)
Robur 1 Cortgene 1 (18.30 uur)
Maandag 12 april:
Cortgene 1 Lewed. Boys 2 (14.30 uur)
Yerseke Al Colpl. Boys Al (12.45 uur)
VOLLEYBAL
Zaterdag 10 april:
Meisjes-aspiranten:
Wiska 2 B.O.K. (10.30 uur)
BASKETBAL
Vrijdag 9 april:
Dames: Hulst 1 Delta-C.
(20.00 uur te Hulst)
Heren: HTS 4 Delta-C.
(21.30 uur te Vlissingen).
Kruiswoordpuzzel no. 771
Horizontaal: 1. deel van een etmaal - 5.
speelgoed - 10. Eng. telwoord - 12. water
in Utrecht - 13. Frans onbep. vnw. - 14.
vriend (Fr.) - 15. heimelijk - 17. regel
19. plaats in Brabant - 21. soort onderwijs
(afk.) - 22. broodbeleg - 24. hij treedt af
(Lat.) - 25. deel van het been - 27. deel der
wet (afk.) - 28. nieuwe wereldtaal - 30.
meisjesnaam - 32. meisjesnaam - 34. wer
kelijk - 36. kloosterzuster - 37. lengtemaat
(afk.) - 39. huisdier - 40. voorzetsel - 41.
lengtemaat - 43. kleinst deelbare deeltje
44. natuurkundeterm (afk.) - 46. N.V. (Fr.)
48. zangstem - 50. waterhoogte (afk.) - 52.
plaats op Ameland - 55. soort stof - 57.
boom - 59. walmt - 61. soort afscheiding
62. drinkgerei - 64. meisjesnaam - 66. jon
gensnaam - 67. plaats in Overijsel - 68.
Frans pers. vnw. - 69. steensoort - 71. peul
vrucht - 73. nalatenschap - 76. luchtstrijd
krachten (afk.) - 78. als de akten getuigen
(Lat. afk.) - 79. jongensnaam - 80. vreemde
munt - 81. deel van een stad - 82. deel
van een wapen.
Verticaal: 1. ontkenning - 2. klein vertrek
3. kledingstuk - 4. tot en met (afk.) - 5.
vliegengaas - 6. voorzetsel - 7. familielid
8. gemoedsaandoening - 9. plant - 10. Turk
11. netto (afk.) - 16. vogel - 17. voorzetsel
18. boven het gewone - 20. kledingstuk
23. bergweide - 25. slot - 26. toiletgerei
27. water in Brabant - 29. boom - 31. soort
onderwijs (afk.) - 33. afgod - 35. wand
versiering - 38. vloerbedekking - 39. mil.
opl. school (afk.) - 42. omslag - 45. zoogdier
46. hel - 47. vlaktemaat - 49. deel van het
jaar - 51. voor (in samenstellingen) - 53.
maanstand (afk.) - 54. rustige - 56. zelf
zuchtige - 57. voorzetsel - 58. laag - 60.
bez. vnw. - 63. hoofdslagader - 65. op
standeling - 67. Eng. voorzetsel - 68. Euro
peaan - 70. boom - 72. vragend vnw. - 74.
schaap - 75. soort hond - 77. vreemde munt
(afk.) - 79. maanstand (afk.).
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 770
Horizontaal: 1. or - 3. enak - 7. maan
10. bl - 12. pad - 14. eland - 16. kroos
18. kast - 20. ro - 21. do - 22. va - 23. ie
24. Eton - 26. Eelde - 29. stroop - 31. kg
32. einde - 34. re - 35. parodie - 37. ri
38. ra - 40. lee - 42. roos - 44. ri - 46. dra
47. ban - 49. se - 50. vers - 53. dun - 55. fa
57. en - 58. pendule - 61. eb - 63. tapir
65. ok - 66. esprit - 69. enorm - 71. Emma
72. mi - 73. sr - 74. sg - 75. Ab - 76. Ella
78. lakei - 80. lorre - 82. age - 84. er
85. geld - 86. oord - 87. om.
Verticaal: 1. op - 2. raket - 4. netto - 5. al
6. karn - 7. md - 8. akelei - 9. nr - 10. boa
11. Is - 13. da - 15. no - 17. oven - 19.
Seoel - 21. de - 23. Isar - 25. opperen
26. ego - 27. dier - 28. reis - 30. rr - 31.
kro - 33. droef - 36. diadeem - 39. arena
41. Ed - 43. os - 45. ir - 48. nu - 50. vete
51. spin - 52. nuk - 54. Nepal - 56. anti
59. erosie - 60. dom - 62. br - 64. perk
67. smeer - 68. imago - 70. rg - 71. Ebro
73. sar - 75. ao - 77. la - 78. Ie - 79. eg
80. ld - 81. ro - 83. em.
