NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
EU
U houdt nu
het meest gelezen blad
op Noord-Beveland
in handen
SPORTAGENDA
Rodelko bv
Trouwen kan altijd nog"
Zeeland
Magazine?
No. 4001
Donderdag 4 februari 1982
85e jaargang
DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882
Abonnementsprijs 20,— per jaar. Franko per post 35,— per jaar. Advertenties 38 ct. per mm, excl. BTW.
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen.
FEUILLETON
door Tom Lodewijk
Het viel niet mee. O nee, het viel niet
mee. De mensen waren geschikt, de kin
deren ook. Ze volgde een Franse cursus.
Zo leerde je Frans en Engels tegelijk, al
was het moeilijk. Meneer was een toneel
liefhebber en zorgde er voor dat ze voor
stellingen van de Old Vic kon gaan zien.
Ze wist in Londen de tweedehandsboekwin
kels met hun schat aan boeken te vinden.
Ze leerde handig rekenen met ponden, shil
lings, sixpences en pennies. En ze leerde,
wat ze bij haar moeder nooit geleerd had:
„het huishouden".
Toen ze terugkwam, stonden vader en
moeder De Jong verbaasd over de handig
heid van hun oudste dochter. En moeder
ontdekte verbijsterd, dat Els koken had
geleerd.
„Dat moet ik zeggen," gaf ze toe, „het
is de enige manier voor meisjes van jouw
slag, om later een goeie huisvrouw te wor
den."
Moeder, dacht Els, zag alles in het licht
van een toekomstig huwelijk. Moeder wist
ook niets van de avonden, dat ze snakte
naar een bekend gezicht, naar een woord
in de eigen taal. Hoe ze had zitten janken
op haar eigen kamer, toen ze het Sinter
klaaspakket uitpakte en hen nu allen bij
elkaar wist, toen ze de rijmen las: „De Sint
zei, 'k ben nou al zo moe en ik moet nog
weer naar Londen toe..."
En hoe verlaten ze zich had gevoeld met
Kerstmis, toen er geen pakje was. O ja, ze
had een mooie grammofoonplaat gehad van
mevrouw en een boek van meneer en een
mooie portemonnee van „Granny". Ze waren
aardig voor haar, maar ze was moederziel
alleen. En de volgende dag schreef ze een
laaiend verhaal naar huis over de vreselijke
leuke Kerstavond en de mooie cadeau's. Ze
zouden aan haar niets merken!
Toen had ze, voor de eerste keer, de dui
nen weer zien opdoemen aan de horizon.
Hadden ze gestaan bij De Hoek om haar
af te halen, had ze verteld. En er meteen
maar bij gezegd: En als ik vakantie gehad
heb, ga ik naar Parijs.
Nu, dat was wat. Londen was een grote
stad, maar Parijs was van ouds een slechte
stad. Parijs, daar ging een jong meisje
ten onder. Zelfs haar vader had bedenkelijk
gekeken en op een lange wandeling samen
hadden ze het uitgepraat.
„Je bent nog niet eens een-en-twintig,"
had hij gezegd.
„Poeh", had ze gesmaald, „heeft leeftijd
er iets mee te maken? Neem onze nicht
Jantien, ze is vijf-en-twintig. En wie van
ons denkt u dat de meeste levenservaring
heeft?"
Hij moest lachen om dat woord „levens
ervaring" in de mond van een meisje van
negentien.
„Nou ja," gaf hij toe, „Jantien is een
kind, om altijd bij moeders pappot te zitten.
En alle levenswijsheid die ze heeft, heeft
ze van haar moeder die de hele dag maar
door klept. Ik heb dat goeie mens al zoveel
baarlijke nonsens horen vertellen en Jantien
smikkelt het allemaal op. Maar levenser
varing is een groot woord, meisje. Je hebt
nu in Engeland getoond, dat je op eigen
benen kunt staan, dat is wat anders. En
het is de vraag of dat je zal lukken onder
andere omstandigheden. Maar het heeft zo
weinig zin, nee te zeggen. Een mens moet
zijn eigen weg zoeken. We kunnen alleen
Bent a reeds geabonneerd op
een 2-maandelijks tijdschrift
met actualiteiten, cultuur,
evenementen, historie en
recreatie.
Het geheel in 4-kleuren om
slag en alle artikelen voor
zien van nog nimmer gepu
bliceerde foto's.
Slechts 27,50 per jaar.
Vraag gratis proefnummer:
POSTBUS 1 -
4490 AA WISSENKERKE
maar vertrouwen dat wat we jullie hebben
meegegeven, jullie zal helpen om overeind
te blijven."
Els kreeg haar zin, zij het na veel vijven
en zessen. En haar moeder liep in die dagen
zuchtend door het huis. Toen kwamen de
eerste brieven uit de Lichtstad, waar Els
oo een hele dure flat ergens in Neuilly een
kamertje had. Waar ze paste op het kroost
van monsieur et madame Duchateau, Pierre
van acht en Lucille van vier. Keurig nette
kindertjes, jongeheertje en jongedame, die
al vroeg hadden geleerd:
„altijd de rechte weg te gaan
en met hun zondags buisje aan
nooit ergens tegen aan te staan."
Monsieur was iets hoogs op een of ander
departement. Madame had het heel druk
met met haar cercle, haar comité's, de
diverse thé's en parties en modeshows. Over
dag waren de kinderen naar school en kon
Els studeren, 's Avonds hielp ze met hun
huiswerk, bracht ze naar bed, en dan was
de rest van de avond voor haar. Om 't even
of ze die in haar stoel, in bed of elders
zou doorbrengen. Want monsieur en ma
dame vonden alles goed, wanneer Els haar
taak maar punktueel verrichtte.
Tijdens de lessen leerde ze Mathieu ken
nen. Mathieu, die de kost en zijn lesgeld
verdiende met 's avonds piano te spelen
in een bandje in één van de „kelder-res
taurants" op de linkeroever. Mathieu met
zijn donkere ogen, zijn gitzwart haar, zijn
gevoelige mond en zijn ietwat droefgeestige
vriendelijkheid. En ze werd smoorverliefd.
Mathieu, dat was zo iets heel anders dan
Roel de Weert. Zo iets totaal anders dan
al die jongens van haar klas. Jongetjes ei
genlijk, vergeleken bij deze artistieke jonge
man met zijn eigengemaakte levensfilosofie.
Mathieu had ideeën, Mathieu leefde zijn
eigen leven. Ze leerde al gauw hoe ze met
de métro het vlugst naar de „Poisson
d'Avril kwam. Daar vond ze andere jongens
en meisjes uit Mathieu's kring en ze wist
opeens „dit is het Leven". Met een hoofd
letter.
Hier zit je nou, Els de Jong, dacht ze,
naast Elaine en Pierre en aan de andere kant
Corinne en Santos, de Braziliaan. En daar
op het schavotje zit Mathieu achter de
piano en af en toe buigt hij voorover naar
de microfoon en zingt met zijn gesluierde,
wat hese stem de navrante chansons. „Fleur
de mon coeur". Bloem van mijn Hart
Dat zong hij voor haar, wist ze. En ze zag
opeens zijn zwarte ogen op haar gericht
en zijn mond vertrok in een glimlach en
ze glimlachte terug. En Elaine sloeg haar
arm om haar schouders en zo zaten ze.
Elaine wist cr van, zij en Pierre, dat was
precies hetzelfde. „La belle hollandaise"
noemden ze haar.
Nochtans bleef ze waakzaam. Ze kende
de geschiedenis van verscheidene van deze
meisjes, die daar zo dromerig, verliefd leu
nen tegen haar beau's, zaten te luisteren.
Het leek alles koek en ei. Maar ze wist hoe
snel die diepe liefdes vervlogen konden zijn.
Ze wist dat Mitzi het al eens van de dood
opgehaald had, toen Frangois haar in de
steek had gelaten en ze een heel buisje
slaaptabletten had opgemaakt. En ze wist
dat Lajla, het Finse meisje, wier blonde
haren nu golfden langs de brede schouder
van Alain, haar glanzende ogen dankte aan
de morfine. Ze wist hoe makkelijk men
leefde in dit wereldje, waar men afgerekend
had met de burgerlijke begrippen als hu
welijk en huwelijkstrouw. Waar men het
roosje plukte eer het verkwijnde. En ze
wist dat de meisjes meer en eerder kwijn
den dan de mannen. Ondanks alles was het
hier een keiharde mannenmaatschappij,
waarin onder tal van lieve naampjes de
vrouw slechts een fraai ornament was.
Maar Mathieu was zo niet. O nee, Mathieu
niet! In zijn zangerig Frans kon hij haar
dat duidelijk maken. En in dat Frans klonk
het allemaal veel romantischer dan in dat
nuchtere Hollands. Ze wist, dat men hier
heel vrij met elkaar omging en heel intiem
ook en daarbij ook niet zo nauw keek.
Maar Mathieu was zo niet. Voor Mathieu
was ze, zei hij, als een zuiver witte sneeuw
top, onbedoezeld. Als Roel de Weert zoiets
had gezegd, of één van de andere klas
genoten, zou ze zich slap gelachen hebben.
Bii Mathieu was alles anders.
En ze luisterde, toen Mathieu haar zei dat
het er uiteindelijk maar om ging of je elkaar
liefhad. En dat niemand daar iets mee te
maken had en dat niemand zich daar mee
bemoeien moest. Dat haar madame Du
chateau, die (dat wist iedereen) monsieur
alleen getrouwd had omdat zij geld had en
hij ook en het samen nog méér was. Diep
stond beneden Mitzi, die dat wist ook ieder
een, al een hele rits mannen had gehad en
met geen ervan naar de burgerlijke stand
was geweest, maar ze alle had liefgehad.
Al was dan de liefde niet blijvend van duur,
maar dat was juist leven. Niet burgerlijk
b'i elkaar blijven hokken, al had je genoeg
van elkaar. Zeg adieu, begin opnieuw!
Els luisterde er naar met wijdopen ogen
en soms flitste daar voorbij het beeld van
haar vader met zijn al grijze kop. „We
kunnen alleen maar vertrouwen". Het be
zorgde gezicht van moeder. Dan glimlachte
ze. De oudeluidjes zouden met hun oren
klapperen als ze dit hoorden. Maar ze
kenden Mathieu niet, zoals zij hem kende.
En toen Mathieu vond dat ze die hele
Duchateau-kliek moest laten schieten, dat ze
samen moesten gaan wonen, hij verdiende
genoeg voor hun tweeën, was hij al een
heel eind op streek voor ze zijn woorden
in haar nuchter Hollands begon te vertalen.
Wat wou hij? Trouwen? Nu al? Het leek
haar verrukkelijk, voor altijd samen met
Mathieu. Nu, trouwen... dat hoefde nog
niet zo meteen, als ze er op stond, had hij
geen bezwaar, zei hij zo achteloos alsof hij
beloofde wel even een pakje sigaretten uit
de automaat te gaan halen. Hij zei het
niet, maar ze voelde het hem denken: je
kon altijd weer van elkaar af. Zo leefden
ze immers bijna allemaal, in vriendschap
en vrijheid?
Toen was Els de Jong opeens weer met
een schok op allebei haar Hollandse benen
terecht gekomen en besefte ze, dat ze in
Droomland had geleefd. O zeker, ze was
trots, ze voelde zich cosmopolitisch, ze
voelde zich volwassen en wereldwijs tussen
deze jongens en meisjes in hun artistieke,
vrijgevochten wereldje, maar ze maakte er
geen deel van uit. Ze zou niet kunnen
leven als Mitzi en Elaine en Lajla.
Trouwen kan altijd nog, had Mathieu ge
zegd. En met een vage, maar niet vrolijke
glimlach herkende ze haar eigen woorden.
Mathieu bleef aandringen, hij kon een
kamer krijgen, groot genoeg voor hun
tweeën. Dan hoefde ze 's avonds niet meer
weg met de laatste metro naar Neuilly.
Had ze niets meer te maken met die twee
uitgeknipte prenten, met monsieur et ma
dame.
Ze kwam op haar kamer, die avond en
vond de brief van thuis. Een gewone brief,
waarin vader van alles vertelde over de
dingen van de dag. Ze zag hem zitten aan
zijn bureau, het licht van de lamp op zijn
haar. Ze zou vader moeten schrijven. Ik ga
weg bij Duchateau. Ik ga mijn eigen leven
leven. Met Mathieu. Trouwen? Welnee,
trouwen kan altijd nog. In liefde en vrijheid.
Hii verdient de kost 's avonds in de kelder.
En dan kunnen we fuiven en dan kom ik
misschien nu eens terecht in de armen
van Alain en dan weer in die van Pierre,
want zo nauw kijken we hier niet. Allemaal
de hartelijke groeten van Els.
En ze wist, dat het niet kon. Ze zag door
de schijn van romantiek heen. Ze zag het
onderscheid tussen verliefdheid en liefde. In
de stille kamer op de deftige flat in Neuilly
kwam Els de Jong tot zichzelf. Het was
mooi, zo lang het duurde, maar het moest
niet langer duren, anders was het niet
mooi meer.
Ze besloot niet meer naar de Poisson
d'Avril te gaan. Ze hield het veertien dagen
vol, toen ontmoette ze Mitzi in het Pare
Monceau, die verrukt op haar toe-ijlde en
haar hartelijk kuste. Ze had haar zo'n tijd
niet meer gezien, was ze ziek geweest? En
of ze even meekwam, dan gingen ze iets
drinken aan de overkant, want ze had zo
veel te vertellen. En terwijl Els luisterde
achter haar glas goedkope vin blanc, ratelde
Mitzi de burgerlijke stand af.
(Wordt vervolgd)
KADE 23 - VEERE - TEL. 01181-5 55
VOOR BEMIDDELING AAN- EN VERKOOP TAXATIES
VAN AL UW ONROEREND GOED
VOETBAL
Zaterdag 6 februari:
Colpl. Boys 1 GPC 1 (14.30 uur).
Bevelanders 1 Racing White 1 (14.30 uur)
Kats 1 SSV 1 (14.30 uur).
Wissenkerke 1 DFS 1 (14.30 uur).
Colpl. Boys 2 Mevo 2 (14.30 uur).
Bevelanders 2 SKNWK 3 (12.45 uur).
Apollo 4 Wissenkerke 2 (14.30 uur).
Serooskerke 7 Bevelanders 3 (12.30 uur).
Wissenkerke 3 Oostkapelle 3 (14.30 uur).
Dames: Nieuwland Bevelanders (12.45 u)
Colpl. Boys Al Krabbendijke Al (12.45 u)
Bevelanders Al SVD Al (12.45 uur).
Colpl. Boys BI Mevo BI (12.45 uur).
Serooskerke BI Wissenkerke BI (11.00 u)
Cortgene Cl Zierikzeé C2 (11.00 uur).
Bevelanders Cl Colpl. Boys Cl (11.00 u)
Zondag 7 februari:
Zeeland Sport 3 Cortgene 1 (12.30 uur)
Cortgene 2 Zonnemaire 1 (14.30 uur).
Cortgene 3 Dreischor 3 (14.00 uur).
VOLLEYBAL
Zaterdag 6 februari:
Heren le klas: Wiska 1 Mytilus 3
(16.30 uur)
Heren 2e klas: Wiska 2 Mytilus 5
(15.00 uur)
Meisjes-adspiranten: Bok Wiska 2 (9.30 u)
BASKETBAL
Vrijdag 5 februari:
Heren: Delta-C. Scheldesport
(20.00 uur te Goes)
BILJARTEN
Vrijdag 5 februari:
Thalia Ons Genoegen.
Kruiswoordpuzzel no. 762
Horizontaal: 1. specerij - 5. koning der elfen
9. zangnoot - 10. ondergrondse spoorweg
12. voorzetsel - 14. boom - 16 drank - 17.
onvruchtbaar - 18. bloem - 20. verdedigings
organisatie (afk.) - 21. mannelijk dier - 24.
geldelijk voordeel - 26. N.V. (Duits) - 28.
als eerder (afk.) - 29. herkauwer - 30.
dierengeluid - 31. waterdoorlatend - 33.
recht stuk water - 35. plaats in Gelderland
37. zangstem - 38. woning - 39. bloem
40. lidwoord - 41. houding - 43. zangstem
44. alsmede - 46. geogr. aanduiding (afk.)
47. Frans onbep. vnw. - 48. dun -, 50. voor
zetsel - 51. plaats in Gelderland - 53. buig
zaam - 56. vrucht - 59. bergplaats - 61.-
aanzien - 62. klein kind - 65. plaats in Bel
gië - 66. militair (afk.) - 68. geb. in Duits
land - 70. voorzetsel - 71. boomstomp - 72.
deel van een nalatenschap.
Verticaal: 1. gewicht - 2. godsdienst (afk.)
3. voorstelling, begrip (Eng.) - 4. lidwoord
5. vreemde munt - 6. straf - 7. rondhout
8. boomvrucht - 9. zedenleer - 11. te dien
tijde (afk.) - 13. rechtsgeding - 15. klein
plantje - 17. in dat geval - 19. bevel - 20.
holte in de muur - 22. land in Europa
23. kledingstuk - 24. meisjesnaam - 25. dorre
vlakte - 27. deel van een huis - 30. titel
32. kleefstof - 34. aanhaling - 36. vallei
37. vogel - 40. deel van een ton - 42. man
nelijk dier - 43. vis - 45. opperkleed van
oosterse volken - 47. nakomelingschap - 49.
dierenliefkozing - 51. wate'r in Engeland
52. niemand uitgezonderd - 54. nobele - 55.
iile stof - 57. delfstof - 58. ingebeeld meisje
60. spieraandoening - 63. boom - 64 seconde
67. slede - 69. bevestiging.
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 761
Horizontaal: 1. al - 3. aster - 8. wa - 10.
rem - 12. allebei - 14. nap - 15. oorveeg
16. nevel - 17. eek - 19. vis - 21. nru
23. Eva - 25. vee - 26. hok - 28. Ina - 29.
elk - 31. en - 32. maraboe - 34. mulo - 35.
stoep - 37. ree - 38. wasem - 39. tint - 40.
idolaat - 42. gm - 43. Eem - 44. uno - 45.
tak - 46. tra - 47. lak - 48. net - 50. kro
52. ser - 55. thans - 57. robuust - 60. let
61. pistool - 63. tip - 65. tl - 66. kassa
67. na.
Verticaal: 1. ar - 2. Leo - 3. ale - 4. slee
5. tegen - 6. eb - 7. ren - 8. wal - 9. ap
11. motie - 12. ave - 13. iep - 14. nerveus
18. krioelt - 19. ventiel - 20. dor - 22. une
24. allegro - 25. veste - 26. hap - 27. kardoes
30. komma - 32. met - 33. beo - 34. mat
36. onmacht - 38. wak - 40. Inn - 41. aar
46. trust - 49. terts - 51. anp - 53. roos
54. gul - 55. tel - 56. sik - 58. boa - 59. tin
60. lt - 62. sa - 64. pa.
