NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD Rodelko bv U houdt nu het meest gelezen blad op Noord-Beveland in handen CD Trouwen kan altijd nog" SPORTAGENDA door Tom Lodewijk Zeeland Magazine? No. 3999 Donderdag 21 januari 1982 85e jaargang DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882 Abonnementsprijs 20,— per jaar. Franko per post 35,— per jaar. Advertenties 38 ct. per mm, excl. BTW. Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen. FEUILLETON 99 HOOFDSTUK I. Thuiskomst. Een door de zon verzilverde nevel hing nog over het water. Jammer, dacht Els de Jong, leunend over de verschansing van de „Rotterdam", nu kon je de kust niet zien. De vaderlandse kust. Ze had als kind meegezongen op school van „Hollands vlag je bent mijn glorie" en al die andere nationale liederen. Ze moest er wel eens om glimlachen, een beetje op geschroefd was het wel. Stalen vuist en rappe hand, zó is 't volk van Nederland! Hollands vlag, je bent mijn glorie. En ze dacht aan die regels: Als je haar in vreemde baaien ver van huis en eigen land ergens langs de mast ziet waaien... Tja, daar kon je om lachen, maar toen ze in New York aangekomen was en de statige zilvergrijze „Rotterdam" zag liggen met een kraakheldere driekleur aan de achtersteven, toen was dat felle rood-wit- blauw tussen heel dat rommelige gedoe van de New Yorkse haven haar toch inderdaad geweest, zoals het versje zei „als een groet uit 't vaderland", waar ze nu weer heen ging. Uit de lichte nevel doemde een traag gevaarte op, dat iedere seconde duidelijker omtrekken vertoonde. Een hoog op de gol ven liggende vrachtboot in ballast, breed- rood de streep onder de waterlijn, schoof geluidloos voorbij. Alle geluiden schenen ge dempt te worden. Vlak daarachter een kustvaardertje en even later een betonnings- vaartuig, goed onderhouden zoals alle Rijks vaartuigen. En nu wist ze dat ze vlak bij de Waterweg was. Een heldere baan zonlicht leek opeens de mist weg te strijken en nu zag ze, meer opgetogen dan ze zichzelf wilde bekennen, de gele duinen, zag ze de opstanden op de -havenhoofden van de Hoek, de vuurtoren in de verte. Een pijlsnelle Jan van Gent scheerde rakelings over haar hoofd. Het gekrijs van de meeuwen scheen opeens fortissimo te worden. Land in zicht! „Holland, ze zeggen je grond is zo dras," hoorde ze opeens naast zich neuriën. Ze keek opzij. Het was Dercksen, de jonge leraar die een jaar in de States was geweest. „Schei uit," zei ze. „Ik heb alsmaar Hol lands vlag je bent mijn golrie, in m'n hoofd en nu dit nog. Jullie schoolmeesters hebt wat op je geweten." „Toch is 't fijn," zei Dercksen, „we kun nen nog zo sofistisch doen, maar het laat je niet koud, als je daar je eigen duinen weer ziet. Want die duinen, zie je, die doen niks. Als je er eenmaal weer bent en je krijgt weer te maken met artikel 461 en de p.b.o. en de omzetbelasting en weet ik al niet wat, dan gaat de romantiek er wel weer af." „Romantiek," zei Els. „Da's opium voor het volk. Romantisch zijn is gevaarlijk en romantisch doen nog meer. Geef mij de werkelijkheid!" Ja, dacht Dercksen, daar zie je wel naar uit. Je bent al in de dertig, een leuke meid om te zien, goed gekleed, met smaak, zelf bewust, zelfstandig, een pracht vrouw, maar nog geen ring. Geen tijd voor romantiek, de wereld zien, van alles beleven, goed verdienen, je een plaats veroveren. Eens kijken hoe lang je dat nog volhoudt Els was zich van zijn bespiegelingen niet bewust. Met wijd open ogen staarde ze gretig naar het schouwspel dat zich nu Bent u reeds geabonneerd op een 2-maandelijks tijdschrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, historie en recreatie. Het geheel in 4-kleuren om slag en alle artikelen voor zien van nog nimmer gepu bliceerde foto's. Slechts 27,50 per jaar. Vraag gratis proefnummer: POSTBUS 1 - 4490 AA WISSENKERKE voor haar opdeed. Het grote schip was nu binnen de boorden van de Waterweg en ze zag kleine figuurtjes in de verte opgewon den zwaaien, een claxon loeide en auto- liohten knipperden, een welkomstsignaal. De afhalers, dacht ze. En nou gauw naar Rot terdam, jongens. Eerst nog effe gauw kijken of er al koffie is in het Vlaardingse Delta hotel, dan zien we 'em nog weer es en dan zien we misschien Piet of Jan of Zus... Haar familie zou er zeker zijn, zo waren ze wel. Maar ze woonden bezuiden Rotter dam, die gingen niet zo gauw naar de Hoek. Dat was meer iets voor de Hagenezen, die er toch bijna langs moesten. Zezag de dagboot naar Engeland liggen, keek naar de geweldige installaties van de Europoort, waar net een mammoet-tanker voorzichtig werd uitgesleept. En dook toen gauw naar beneden om te ontbijten en te zorgen dat alles in orde was voor de ontscheping. Op het schip was het met de rust gedaan, alle deuren stonden open, de stewards hadden geen tijd voor een praatje, de purser had het druk, en ze wist alleen boven op de brug de gezagvoerder in olympische rust. Voor hem was het allemaal routine, het pontje tussen Rotterdam en New York, vice-versa. Maar toen ze de Schiedamse scheeps werven voorbij voeren, hing ze alweer over de reling. Als jachthonden kwamen de rood- pijpers van Smit met een boeggolf als een witte snor vooruit, op het schip afgestoven. En ze keek verslonden naar de handige manoeuvres van de slepers, hoorde de bel- signalen, stoten op de fluit. En nu kwam Rotterdam heel dichtbij. Daar was de Euromast, zijn glas-schitte rende bovenbouw nog in lichte nevel. Daar reed een geel Rotterdams trammetje met mensen die van de tandarts kwamen of opoe gingen feliciteren of solliciteren naar een baan. Nu was het uit het goede leven aan boord, het leven van de over-rijke maaltijden, de feestavonden, de muziek, de verlichte dekken en de maan boven de zee. Voorzichtig drukten de sleepboten het geweldige gevaarte tegen de steiger van de Holland—Amerika lijn. Mensen, wat een volk. Daar stonden ze. Hoe zou ze onder die honderden haar eigen familie herkennen? Haar ogen speurden de menigte af. Ge zicht na gezicht. Wuivende handen, zakdoe ken, een spandoek „Ha die Hein!" Dat was natuurlijk voor Hein van Spaandonk, de motorrijder, die in Amerika het een of ander wegkampioenschap scheen te hebben behaald. En dit waren zijn supporters. Hoor ze schreeuwen. En daar zag ze, een beetje apart, haar troepje. Ze glimlachte. Ze herkende daarin de hand van haar zwager Henk. Jongens, zou Henk gezegd hebben, niet tussen al die mensen in, dan ziet ze ons niet. Laten we ons een beetje achteraf houden. Henk, de man met de twee slagwoorden: organi satie en efficiency, zó uit de Succes-boekerij. En achter die vertekijker, dat zou 'em wel zijn. Daar stond vader. Ze zag hem on duidelijk en dat kwam vast door de scherpe wind. Of toch Wat was hij oud geworden, zilverwit zijn haar. Hij was ook zo ziek geweest en nu stond hij hier toch maar weer. Het had anders gekund. Els de Jong, gespeend van alle romantiek, bang voor eigen gevoelens, wuifde haar arm haast uit het lid. „Hier, hier!" zoals al die mensen rondom haar riepen en schreeuwden en lachten. En toen ging opeens haar vaders arm omhoog, met een beslist herkenningsgebaar. Hij had haar het éérst gezien, eerder nog dan die malle Henk met zijn telescoop. Nu gaf hij het ding aan moeder, die probeerde haar in het vizier te krijgen. Mens nog toe, ze waren er allemaal! Jan en Annie en Koos en Truus en Rie en Gerrit en Martha en Henk en Jos. Joost mocht weten waar ze het kroost gelaten hadden! Maar toen kwam de drukte van het de- barkeren. Er werden handen geschud, be loften gedaan van elkaar nog es opzoeken, die nooit zouden worden gehouden. Dames kusten bij elkaar de zeevriendschap af, of stonden handenschuddend bij de steward, die ze zo vertroeteld had toen ze een beetje zeeziek waren. Toen was daar de zon- op Rotterdamse keien en stond ze op de vaste wal. Waar waren ze nu? Ddar was Henk al. „Ha, die schoonzus!" Hij zoende dat het klap'te, maar haar ogen gingen naar haar vader. „Dag meisje," zei hij alleen en legde zijn handen op haar schouders. Ze keek in dat gegroefde gezicht. Er waren nieuwe lijnen bij gekomen, maar de waakzame grijze ogen onder de borstelige wenkbrauwen wa ren nog dezelfde. Zij en vader zeiden nooit zo veel. Ze wisten precies wat ze aan elkander hadden. Twee sterke naturen, bang de eigen gevoe lens te tonen, die toch zo diep zaten. Daar was moeder, stralend naar de oudste doch ter. „Meid, wat zie je er beskuit!" „En u dan? U bent jonger geworden!" Grappen van de zwager, Jan haar broer boven alles uitkraaiend: „Now Miss Young, how do you do?" „Spreek je moerstaal," adviseerde broer Koos, „ze horen toch direkt dat je uit Mokum komt." Sinds Jan in de hoofdstad was gaan wonen, 'beschouwde Koos, die met hart en ziel de Maasstad was toegedaan, hem als een soort landverrader. „Nou," zei Henk, „weet je wat we doen? We gaan eerst es koffie drinken in die tent bij de Koningsbrug, daar op het hoekje. Wel niet luxe, maar ik vind het er gezellig." „En als jij het er gezellig vindt," lachte zijn schoonzuster Truus, „dan is de kous af." „Het is lekker dichtbij," vond Koos. En daar gingen ze in drie auto's. Els naast Jan; vader, moeder en Annie achterin. „Heb je een slee?" vroeg Els. „Gehuurd voor de gelegenheid," legde Jan uit. „Misschien kunnen we volgend jaar een Dafje tweedehands overnemen." De tocht duurde maar kort, langs empla cementen, goederenwagens, vorkheftrucks en vrachtauto's. En toen schoven de mannen twee tafels bij elkaar en zetten er stoelen rondom, onder het grinnikend toezien van de kelner, die zulks wel gewend was. En „de hele reut" zoals Koos zei, ijlings van koffie voorzag. Els zat een beetje gedrukt voor zich uit te kijken. De overgang was zo groot. Hier zat ze nu opens weer middenin de De Jongen. Hier zat ze weer in Holland. Een melkboer reed voorbij, een vrachtauto van Vroom en Dreesmann. En dan de fietsers, niet te vergeten en de brommers! Die zag je in New York nergens. Ze keek naar haar vader. Die knipoogde veelbetekenend, had allang door, hoe dit alles door zijn kleinheid haar overweldigde. Want Holland was, zelfs in Rotterdam, maar een knus landje. Els rechtte haar rug. Ze mocht niet toe geven aan haar stemming. Liefst zou ze nu op haar eentje langs de Boompjes zijn gaan dwalen, rustig gaan zitten op een terrasje langs de Coolsingel. Langzaam Holland op zich laten inwerken, langzaam beleven de grote overgang naar het weer-thuis-zijn, zich geleidelijk instellen op het leven, waar aan ze ontwend was. Maar dat kon ze de anderen niet aandoen. Die waren een dag „uit hun werk gebroken" zoals Koos zei, om haar af te halen en nu zaten ze daar, allemaal bij elkaar horend, één grote fa milie met weinig kift en veel plezier. Ge lukkig hadden ze het druk onder elkaar. Jan was op weg naar Rotterdam „levens gevaarlijk gesneejen" door een „wegpiraat" en slechts zijn ijselijke koelbloedigheid en stuurmanskunst hadden het gezelschap voor algehele ondergang behoed. Koos moest na tuurlijk het naadje van de kous weten, om daaruit het bewijs te distilleren dat Jan fout was geweest en niet de wegpiraat. Henk citeerde gewichtig het wegenverkeers reglement en Truus zat Martha nog eens te vertellen hoe 'n „spul" ze gehad hadden met de jongste telg, die persé mee had gewild. Ooh ja, dat werd nu allemaal weer be langrijk. Ze keek de kring rond. Daar zat Jan, haar oudste broer, die de hoofdstad van elektriciteit hielp voorzien, naast Annie. Annie werd dik, ze mocht er wel eens op letten, maar het scheen haar niet te deren. Die rolde wel door het leven, even zieltje zonder zorg als Jan consien- tieus was. (Wordt vervolgd) KADE 23 - VEERE - TEL. 01181 - 5 55 BEMIDDELING AAN- EN VERKOOP HYPOTHEKEN TAXATIE VAN AL UW ONROEREND GOED Vertegenwoordiger voor Noord-Beveland: dhr. Wattel, Tel. 01186 - 1578. VOOR VOETBAL Zaterdag 23 januari: 's-Heer Arendskerke 1 Colpl. Boys 1 (14.30 uur) Racing White 1 Kats 1 (14.30 uur) Middelburg 1 Wissenkerke 1 (14.30 uur) VCK 2 Colpl. Boys 2 (14.30 uur) Wissenkerke 2 WIK 3 (14.30 uur) Colpl. Boys 3 Bevelanders 2 (14.30 uur) Serooskerke 7 Wissenkerke 3 (12.45 uur) Colpl. Boys Al Kapelle Al (12.45 uur) Colpl. Boys F1 Wissenkerke F1 (9.30 uur gymzaal te Colijnsplaat) Zondag 24 januari: Cortgene 1 Lew. Boys 2 (14.30 uur) VOLLEYBAL Zaterdag 23 januari: Heren le klas: De Polder Wiska 1 (16.00 uur). Dames 2e klas: Wiska Mytilus 4 (14.30 uur gymzaal te Wissenkerke). Heren 2e klas: Mytilus 6 Wiska 2 (17.30 uur). BASKETBAL Zaterdag 23 januari: Dames: Mevo 1 Delta-C. (19.00 uur te Zierikzee). Heren: J. Crabs 3 Delta-C. (19.15 uur te Bergen op Zoom). Kruiswoordpuzzel no. 760 Horizontaal: 1. verdrietig - 6. bijenhouder 11. Duits pers. vnw. - 12. verhoogde toon 14. vlaktemaat - 16. soort vereniging - 18. metaallegering - 19. bezittelijk vnw. - 21. schriftelijke opsomming - 23. een zekere 24. gesloten auto - 25. voedsel - 26. naam 27. soldatenkost - 28. jongensnaam - 30. loot - 33. boomloze vlakte - 36. dekbed 39. plaatje - 40. klaar - 41. onmeetbaar getal - 42. vulkaan - 43. eetgerei - 46. eiland in de Midd. Zee - 49. zoogdier - 52. jongensnaam - 54. café-bediende - 55> bij woord - 57. eerwaardige vader (Lat. afk.) 58. wandeldreef - 60. ijzerhoudende aarde 62. vervelende - 64. Europeaan - 65. begrip 66. uitheems zoogdier - 67. toiletartikel 69. schoorsteenkap - 70. heidemeertje - 71. zachte - 72. godsdienst. Verticaal: 2. hoefdier - 3. voorzetsel - 4. bouwland - 5. schaakstuk - 7. familielid 8. drinkgerei - 9. zwemvogel - 10. etter gezwel - 12. soort stof - 13. winterkost 15. zangstem - 17. uitroep - 20. verpak kingsmiddel - 22. deel van een geweer - 24. schrede - 29. vloeistof - 31. deel v. d. bijbel (afk.) - 32. juiste gewicht - 33. graskluit 34. grap - 35. vis - 36. baardje - 37. hoefdier 38. meisjesnaam - 44. rivier in Duitsland 45. bevestiging - 47. bedwelming - 48. deel van het jaar - 49. niet vochtig - 50. lus 51. yvapen - 53. soort onderwijs (afk.) - 54. gebergte in Rusland - 56. deel van de vinger 57. rivier (Spaans) - 59. god van het vuur 61. gast - 63. meisjesnaam - 68. met dank (afk.) - 70. deel van Amerika (afk.). Oplossing kruiswoordpuzzel no. 759 Horizontaal: 1. graan - 5. klepel - 10. keu 12. tno - 13. me - 14. Mie - 15. alleen 17. Jans - 19. nam - 21. pk - 22. Ier - 24. tand - 25. adder - 27. neb - 28. eet - 30. emmer - 32. fat - 34. eerst - 36. Rob - 37. at 39. Ali - 40. Po - 41. To - 43. zomer 44 sg - 46. ao - 48. pit - 50. kg - 52. Eva 55. braam - 57. pet - 59. arend - 61. een 62. mei - 64. oksel - 66. duel - 67. Kro 68. si - 69. lee - 71. riem - 73. Renate 76. erg - 78. te - 79. ree - 80. aas - 81. tsaren - 82. onmin. Verticaal: 1. gul - 2. Ate - 3. Annie - 4. no 5. KMA - 6. lente - 7. pm - 8. einder - 9. Lea - 10. kapper - 11. elk - 16. ende - 17. jr 18. sabel - 20. motto - 23. erf - 25. ambt 26. dra - 27. nt - 29. esp - 31. mo - 33. armee - 35. eis - 38. tzt - 39. ark - 42. opa 45. geel - 46. abeel - 47„ ore - 49. immer 51. gas - 53. VN - 54. advies - 56. anders 57. pi - 58. tor - 60. rein - 63. elite - 65. koren - 67. km - 68. sta - 70. eet - 72. een 74. Eem - 75. aan - 77. ga - 79. ro.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1982 | | pagina 1