NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Rodelko bv
Alles draait om moeder
Zeeland
Magazine?
No. 3882
Donderdag 17 september t981
85e jaargang
DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882
Abonnementsprijs ƒ24,— per jaar. Franko per post ƒ40,— per jaar. Advertenties 35 ct. per mm., excl. BTW.
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen.
FEUILLETON
Kruiswoordpuzzel no. 743
Hij dacht na. Waarom zou hij daar op
theevisite gaan? Hij keek eens terzijde naar
het profiel van het meisje dat naast hem
zat. Gedurende die korte kennismaking was
hij haar erg aardig gaan vinden. Niet één
van die nieuwerwetse grieten, die sigaretten
roken en broeken dragen en alleen kunnen
praten over jazz en boeken van lui die nog
niet droog achter de oren waren en de
wereld wel eens mores zouden leren. Ba
rend Huyzer was een jongeman met ou
derwets-degelijke opvattingen. Een vrouw
was voor hem niet maar een kameraad
waar je fijn mee dansen kon. En dan kon
den we de rest ook wel eens proberen,
lukt het niet dan kun je altijd weer schei
den. In ieder geval kreeg hij nu de kans,
dit meisje eens in haar eigen omgeving
te zien. Dan, had zijn moeder hem altijd
geleerd, leer je ze pas kennen.
„Ik wil u die last niet aandoen," zei hij
dus.
„Helemaal geen last. U hebt mij een lift
gegeven."
„Dat was óók helemaal geen last."
„Dan zijn we wéér quitte," zei ze slag
vaardig.
„U wint," zei hij. „Goed. Graag, maar
liever geen thee. Als u iets fris te drinken
hebt. Geen alcohol, drink ik nooit als ik rij."
„Wij zijn van alle gemakken voorzien,"
lachte Anneke. Het was wel een waagstuk,
zo maar een wildvreemde in huis te halen.
Maar de week was zo saai geweest. Er was
letterlijk niets gebeurd in het stille Ter
woerd. Ze sprak zo weinig mensen van
haar eigen leeftijd, opgesloten als ze was
in het circuit van huis naar kantoor vice-
versa. Ze leefde helemaal op.
„Hier is het."
De auto stond stil voor het wat ouder
wetse witte huis met de clematis. Echt
ouwedamespension, dacht Barend. Moet dit
kind hier leven? Alleen het kleurige bloem
perk voor het huis maakte alles aantrek
kelijker.
Anneke stond al naast de auto.
„Ik mag me eigenlijk eerst wel eens voor
stellen," zei hij. „Barend Huyzer, groot
handel in bakkerij-artikelen."
„Anneke Treebergh, kantoorbediende en
ziekenverzorgster," glimlachte ze. Zal ik
maar vóórgaan?"
Ze kwamen in de koele vestibule. Ze
bracht hem in de salon, waar makkelijke
rieten stoelen stonden.
„Net als op dat terrasje," zei ze, „alleen
zijn er geen parasols. Wacht, nu zal ik
even iets te drinken halen. Dan moet ik
even naar moeder, die zal nog wel boven
zijn en dan ben ik in een wip weer terug."
„U doet maar," zei hij, tevreden de be
nen strekkend. Hij keek toe hoe ze met een
blad aankwam, met een fles en glazen.
Mooie slanke handen had ze en haar blonde
haar viel zo leuk als ze zich voorover boog.
Aardig kind, beslist. Anneke Treebergh,
leuke naam.
„Mag ik even?" vroeg ze en wipte weg.
Op de drempel van de slaapkamer aarzelde
ze even. De jaloezieën waren neergelaten.
„Ben je daar?" klonk een zachte stem
uit het bed.
„Waarom bent u er niet uitgekomen?"
vroeg ze verwijtend. „Het is buiten heerlijk
weer. De zon schijnt. En u ligt hier maar
in die kamer."
„Ik had toch niemand?"
„Al had u uw kamerjas maar omgedaan
en was eventjes beneden gaan zitten."
Bent u ceedj geabonneerd op
een 2-maandeUjSs tijdschrift
met actualiteiten, cultuur,
evenementen, historie en
recreatie.
Het geheel in 4-kleuren om
slag en alle artikelen voor
zien van nog nimmer gepu
bliceerde foto's.
Slechts 25,per jaar.
Vraag gratis proefnummer:
POSTBUS 1 -
4490 AA WISSENKERKE
door Tom Lode wijk
„Is er iemand beneden?"
„Ja." Anneke's bezorgde blik kreeg meer
glans. „Een vreemde meneer."
„Een vreemde meneer?"
„Ja, heeft me een lift gegeven. En toen
heb ik hem uitgenodigd om een kopje thee
te komen drinken. Maar hij had liever een
glaasje limonade. Nou, dat kon ook."
„Kind, hoe haal je het in je hoofd! Te
gaan staan liften!"
„De bus reed voor m'n neus weg."
„Als ik dat geweten had."
„Dan had u zich duizend zorgen gemaakt.
En als ik de bus niet gehaald had en een
half uur later gekomen was, had u zich
duizend en één zorgen gemaakt. Dus wees
nou maar blij, ik ben nog tien minuten
eerder thuis ook. Toe, mams, knap u nu
een beetje op en kom ook even beneden."
„Kind, ik ben geen gezelschap. Ik voel
me helemaal niet goed."
„Het is nog eens een 'beetje afwisseling
voor u."
„Ik heb geen afwisseling nodig. Rust is
het enige wat ik nodig heb. Ik hoopte al
dat je even bij me kwam zitten. Ik lig hier
de hele middag al alleen."
„Ik ga maar even..."
„Nee, nee, ga maar. Ik begrijp best, dat
je het ook wel eens gezellig vindt, iemand
anders te zien dan je moeder."
„Ach nee, dat is het niet. Dat weet u
ook wel."
„Je bent nu eenmaal jong en ik kan niet
van je vergen, dat je altijd een oud mens
gezelschap houdt."
„U bent nog helemaal geen oud mens."
„Ga nu maar," zei haar moeder vermoeid.
„Als je straks, als die meneer weg is, kom
je dan even bij me zitten?"
„Natuurlijk," zei Anneke. „Heeft u niets
nodig? Moet u niet iets fris drinken?"
„Nee, straks wel. Ga jij eerst maar naar
beneden. Je moet die man niet zo in z'n
eentje laten zitten. Wat is het voor een
man?"
„Een jongeman, hij heeft een groothan
del." De bakkerij-artikelen liet ze er maar
af.
„En heb je die zó maar..."
„Ik zal het u straks allemaal vertellen.
Ik ben zó terug."
Aarzelend ging ze de kamer uit, de scha
duw viel weer over deze dag. Nu ging zij
naar beneden, gezellig in de kamer zitten
babbelen en heerlijk iets drinken, haar keel
was droog. En moeder lag daar maar in
die donkere kamer, de hele middag al al
leen, op haar te wachten.
„Daar ben ik weer," trachtte ze vrolijk
te zeggen.
Maar Barend Huyzer zag de ernst in
haar gezicht. „Hoe is het met uw moeder?"
„Och, ze is allang zo, zo apatisch. Ik
vroeg haar nog even beneden te komen,
maar ze is niet in conditie, zoals men dat
noemt."
„Jammer," zei hij plichtmatig. „Hoe komt
u hier nu zo in Terwoerd verzeild? 's Zo
mers zal het nog wel gaan, maar 's winters
is hier niet veel te doen, lijkt me. Woonde
u hier al of bent u hier komen wonen?"
Voor Anneke er zich van bewust was, zat
ze hem te vertellen. Van vader die hier
direkteur van de Raiffeisenbank was ge
weest en vorig jaar overleden. Van de ziekte
van haar moeder, die sindsdien altijd „ziek
of onderweg" was geweest. Van haar eigen
bestaan, op het kantoor van de bank en
thuis. Maar hij zag dat ze op de klok
keek, dat ze niet rustig zat.
„U moet weer naar uw moeder," begreep
hij. „Die ligt natuurlijk al heel de middag
op een beetje gezelschap te wachten."
Hij stond op. Een heel eind mens, dacht
ze. Lang en slank en stevig, een echte man.
„Juffrouw Treebergh, ik vond de kennis
making heel prettig. Neem me niet kwalijk,
dat ik zoéven een beetje ruw uit mijn
slof schoot."
„U had gelijk," zei ze eenvoudig, „en ik
vond het heel prettig. Ik dank u nog wel."
Ze zei het op een toon, alsof ze bedoelde:
dat is helaas ook al weer voorbij en dat
gaf hem moed.
„Zou u het erg vinden, ik zit hier zo
dikwijls in deze buurt, als ik nog eens een
keer langskwam, om een kopje thee? Of is
dat te vrijpostig?"
Ze zag hem keurend aan. Nee, vrijpostig
heid lag niet in zijn lijn. Hij zag er uit
alsof hij in zaken voor geen mens opzij
ging, maar hij leek haar een heer.
„Ik ben zo weinig thuis," zei- ze ontwij
kend, „of liever, ik heb zo weinig tijd."
„Maar zaterdagsmiddags toch meestal
wel?" pleitte hij.
„Ja," zwichtte ze, „dan ben ik meestal
wel thuis, dan rust moeder."
„Als u me liever niet meer ziet, zegt u
het dan ronduit."
„Ik heb geen enkele reden om u liever
niet meer te zien. Ik zei al, ik vond u erg
aardig. En zoveel bezoek krijgen we niet."
„Als u het risico lopen wilt."
„Nu ja," lachte hij, „dat risico wil ik wel
lopen. Dag, juffrouw Treebergh. Mag ik dan
zeggen: tot ziens?"
„Tot ziens," zei Anneke verlegen, „en
dank u nog wel."
„Is hij weg?" vroeg haar moeder.
„Ja. Hij is weg, maar hij komt terug."
„Wat?"
„Hij komt me nog eens opzoeken. Ten
minste, hij heeft gevraagd of dat mocht.
Nu, zo veel bezoek krijgen we. hier niet."
„Ja, maar Anneke, je kunt toch geen
wildvreemde man..."
„Iedereen is toch wildvreemd, tot je hem
leert kennen."
„Je kent hem toch niet. Van een ritje in
de auto? Trouwens, mannen die dames op
pikken onderweg..."
„Ik laat me niet oppikken, zoals u zegt.
En hij is geen type dat dames oppikt."
Haar stem was onwillekeurig scherp ge
worden.
„Gunst, kind, ik zei het maar zó. Maar
wat moet zo'n man niet denken, als je hem
uitnodigt..."
„Hij heeft zichzelf uitgenodigd."
„Nou, dat is helemaal..."
„Ongebruikelijk. Maar ja, mams, het is
de enige manier om nog eens iemand over
de vloer te krijgen."
„Haar moeder zweeg geschokt.
„En als hij weer eens langs komt, blijft
u niet in bed hoor! Dan maakt u zich maar
mooi en komt er gezellig bij zitten."
„Nu," zei mevrouw Treebergh, met een
energie, die Anneke zelden bij haar moeder
ontdekte, „dat zal ik zeker doen. Ik wil
wel eens zien wie die nfian is, die zichzelf
uitnodigt om bij jou op visite te komen.
Hoe heet hij, of weet je dat nog niet?"
„Hij heet Barend Huyzer."
„Huyzer, Huyzer, mij onbekend. Hij is
handelaar, zeg je?"
„Ja," zei Anneke en voegde er ironisch
aan toe, „in bakkerij-artikelen. En u weet
wat grootmoeder altijd zei? Trouw een
bakker, kind, dan heb je altijd vast je
brood."
HOOFDSTUK II.
De oude en de jonge dokter.
„Oom," zei Bert Hazelaar, „u doet me
eigenlijk een hele toekomst cadeau."
Hij zat in een ouderwetse, dus makkelijke
leren fauteuil in de grote kamer van zijn
oom, dokter Broes, sinds vele jaren arts
te Terwoerd.
Bert had zijn artsexamen gedaan aan de
Leidse universiteit. Oom Karei had hem
niet alleen hartelijk gelukgewenst, maar
verzocht dezer dagen zijn oom en tante
eens te komen bezoeken, om er alles van
te vertellen.
Bert was de enige zoon van dokter Broes'
enige zuster. De dokter had zelf geen kin
deren en had daarom altijd levendig belang
gesteld in de verrichtingen van zijn neef,
die ieder jaar vast enige tijd in Terwoerd
kwam logeren. Het had de oude dokter
veel deugd gedaan te ontdekken, dat neef
dezelfde belangstelling voor de geneeskunde
koesterde als hij. En het was hem een
diepe voldoening, toen Bert mededeelde, dat
hij in Leiden medicijnen wilde gaan stu
deren. Ten eerste was dat voor dokter Broes
een genoegdoening, omdat Karei Leiden
gekozen had. Broes was een echte „Leie
naar," al was hij in Utrecht geboren en
getogen.
(Wordt vervolgd)
Horizontaal: 1. toiletartikel - 7. stookplaats
12. wederhelft - 13. begrip - 14. eerwaardige
vader (Lat. afk.) - 16. vogel - 17. dat is
(afk.) - 18. vogel - 19. standaardmaat - 20.
in persoon (afk.) - 21. het romeinse rijk
(Lat. afk.) - 22. venster - 24. koningszoon
26. scheepstouw - 28. beslist, stellig - 29.
overheidsinstelling - 31. tijdperk - 34. afgod
35. uurwerk - 38. radon (afk.) - 39. ons in
ziens (afk.) - 40. plaats in Spanje - 42.
puntig - 43. landbouwwerktuig - 44. harde
bovenlaag - 45. ter plaatse (afk.) - 46. het
zijn - 48. plaats in Noord-Brabant - 51.
geneesheer - 52. ziekte.
Horizontaal: 2. garnaal - 8. rhone - 12. ek
14. viola - 15. baarn - 16. tra - 18. sta
19. ja - 20. Ik - 22. recu - 24. abt - 26. zet
28. so - 29. ae- 30. us - 32. azuur - 34. por
35. kortom - 38. ni - 39. ding - 41. ria
42. ontdaan - 44. as - 46. oi - 47. it - 48. re
49. sterkte - 53. kim - 56. toet - 57. in
58. amoebe - 61. erg - 62. zegen - 64. ri
65. Is - 67. ee - 68. don - 69. dam - 71. stom
73. ir - 74. eu - 75. rif - 77. aga - 78.
snoer - 80. filet - 82. ea - 83. stomp - 84.
bretels.
Verticaal: 1. kleur - 2. eerstgenoemde (afk.)
3. om die reden - 4. jongensnaam - 5. groot
mens - 6. mistig - 7. titel - 8. consulaire
dienst (afk.) - 9. uitroep - 10. dubbelklank
11. niet veel - 15. familielid - 17. meisjes
naam - 23. nauwelijks - 24. foltertuig - 25.
meubelstuk - 27. naam - 30. openbaar
ambtenaar - 31. werk - 32. uniek - 33.
zachte schilferige gipssoort - 35. belasting-
register - 36. oude munt - 37. bijziende
41. berggeel - 42. ondersteuning - 46. maan
stand (afk.) - 47. selenium (afk.) - 49.
lidwoord - 50. nikkel (afk.).
Verticaal: 1. tetra - 3. av - 4. ris - 5. nota
6. alabama - 7. aa - 8. ra - 9. halt - 10. ork
11. nn - 13. kreek - 15. bazuin - 17. ac
21. lorgnet - 23. uur - 25. tz - 27. er
28. sonar - 31. strik - 33. uno - 34. pia
36. os - 37. oi - 39. ddt - 40. kasteel - 43.
timor - 45. store - 46. brt - 50. eeg - 51.
tiener - 52. eng - 53. kanarie - 54. im
55. lb - 59. eis - 60. eloge - 62. zo - 63. ed
66. smaad - 68. drom - 70. milt - 72. ta
73. ino - 76. fee - 78. st - 79. ep - 80. fr
81. tl.
KADE 23 - VEERE - TEL. 01181-555
VOOR
BEMIDDELING
AAN-EN VERKOOP
HYPOTHEKEN
TAXATIE VAN AL UW ONROEREND GOED
Vertegenwoordiger voor Noord-Beveland: dhr. Wattel, Tel. 01186 -1578.
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 742
