NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD H „Een vreemde Eend" Rodelko bv 0 houdt on het meest gelezen tioord-Beueland Zeeland Magazine? No. 3978 Donderdag 20 augustus 1981 84e )aargang DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-1308 - GIRO 206882 Abonnementsprijs 24,per jaar. Franko per post 40,per jaar. Advertenties 35 ct. per mm., excl. BTW. Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen. FEUILLETON „Dan krijgen wij jouw pudding, hè Iris?" riep meteen Els uit de huiskamer. „Stilte daar!" commandeerde Karei Kerk- man bars, maar zijn ogen lachten. „U hoort het, meneer Sonderius, zelfs de pudding is al opnieuw verdeeld". Karei Kerkman en zijn vrouw keken het tweetal na, toen ze de straat afliepen: Iris, gearmd met haar vader. „Ze is haast net zo groot als hij", zei Lies Kerkman. „Uiterlijk lijkt ze op haar moeder, doch ik geloof dat ze qua karakter veel van haar vader heeft", constateerde haar man. „Snap je dat nou, Karei? Ze zijn allebei gek op haar en zij houdt evenveel van alle beien toch „Misschien" zei hij wijsgerig, „moeten sommige mensen een lange weg gaan, om te bemerken wóar het geluk ligt". HOOFDSTUK X Weer samen. Jeanne Sonderius zat naast haar man in een makkelijke rieten stoel op het terras van een restaurant in het Gooi, overgoten door de stralen van een milde herfstzon. Maar ze had zich nog erg kouwelijk in haar bontjas gehuld en haar grote, zwarte ogen deden te meer uitkomen, hoe smal letjes haar gezicht was. Erik Sonderius had zijn vrouw met de wagen afgehaald voor een ritje in de om geving, maar in werkelijkheid om eens rus tig met haar onder vier ogen te kunnen praten over de toekomst. Hij was van Jeanne geschrokken. Hoe geestig ze ook bleef, hoe ze haar best deed er zo goed mogelijk uit te zien, hij was er van over tuigd dat ze een knauw had gehad, niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk. En Erik Sonderius, die altijd opging in zijn werk, liet thans zijn werk in de steek en dacht allereerst aan zijn vrouw. „Kon je wel weg?" informeerde Jeanne, terwijl ze genoot van haar thee. „Ik kan nooit weg" antwoordde hij. „Als ik er op moest wachten tot ik weg kón, tot ik het werk kon laten liggenge lukkig aan één kant, want het is heerlijk, als er altijd werk wach't." „Ja" zei ze stilletjes, dat kan ik best be grijpen." „Maar" vervolgde hij „kijk es Jeanne, de laatste tijd, toen jij ziek was, heb ik eens nagedacht. Dat werk is mijn leven, dat is waar. Ik ben mezelf niet meer, als ik niet meer schilderen kan. Maar ik heb toch ge dacht of het wel genoeg is dat, als ik dood ben, de mensen zeggen dat ik een schilder, misschien een goed schilder, misschien een groot schilder was." „Dat laatste zeggen ze zéker pas na je dood" lachte Jeanne. „Als ze het daarvóór al zeggen, is er meestal wel iets mis" meende Erik nu spottend. „Maarweet je, het is toch veel belangrijker als er mensen zijn die om je geven, die je nodig hebben en waar voor je iets betekent. En dan is de eerste mens, die doorvoor in aanmerking komt, jij." Ze kroop wat dichter naar hem toe, legde haar hand op zijn arm. „Erik, dat vind ik nou toch zo lief van je, dat je dat zegt." Hij keek verwonderd terzijde, er was iets in de toon van haar stem dat hij vroeger nooit beluisterd had. Vroeger toen was er altijd de afweer, toen waren zij, Jeanne en hij, altijd aan het afwegen Boat u reeds geabonneerd op een 2-maa n dejijks tijdschrift mat actualiteiten, cultuur, evenementen, historie en Het geheel in 4-klauren om slag en alle artikelen voor zien van nog nimmer gepu bliceerde foto's. Slechts 25,per jaar. Vraag gratis proefnummer: POSTBUS 1 - 4490 AA WISSENKERKE wie moest offeren of wie tekort kwam, toen probeerden ze met een schaartje te knippen wie recht 'had waarop, en ieder zoveel mogelijk van het leven naar zich zelf toe te graaien. Het leek of die strijd lust uit Jeanne geweken was. Hij had ge lijk gehad, hij had het goed gezien, er was iets veranderd. „Nou ja," glimlachte hij, „we hebben wel ontzaglijk veel gekibbeld en we deug den niet bij elkaar, maar van elkaar nog minder, zoals m'n moeder altijd zei. Ik vind in jou nog altijd het meisje terug, dat ik die morgenweet je nog? op de boulevard in Scheveningen tegen kwam, met die rode sjaal „En jij met je witte broek," haar ogen schitterden bij de herinnering, „en ik vond je zo knap. Ik was meteen wèg van je." „O ja? En waarom deed je dan zo onge nadig uit de hoogte?" „Als ik het meteen had laten merken, was je veel te hoogmoedig geworden. Je was tóch al onuitstaanbaar!" Nu lachten ze allebei, een zorgeloze lach. In lang hadden ze zó samen niet gelachen, dacht Erik. „Kijk es Jeanne," zijn stem werd weer ernstig, „ik ben toch niet met jou ge trouwd om je aan je lot over te laten. Het klinkt misschien ouderwets en heel wat van onze artistieke collega's zouden er om lachen, maar we hebben indertijd toch beloofd, dat we bij elkaar zouden blij ven, altijd, nietwaar?" „En elkaar tot een hand en een voet zijn." Haar stem klonk spottend, maar haar ogen stonden ernstig. „We hebben het nu allebei geprobeerd," vervolgde hij, „en ik moet je eerlijk zeggen, ondanks, alles heb ik je gemist. Ik voel me soms erg eenzaam. En ik vind het ook wel erg, dat we onze enige dochter aan vreem de mensen moeten toevertrouwen, en hen met de opvoeding belasten, die wij toch eigenlijk op ons zouden moeten nemen. „Het heeft Iris geen kwaad gedaan," constateerde Jeanne, „ik vind haar véél liever." „En ik ben werkelijk trots op haar," stemde Erik toe, „maar we kunnen haar niet eeuwig bij de Kerkmannen laten. Wat straks?" „Moeten we dat nti al beslissen?" vroeg ze afkerig. Hij zag haar aan en begreep, dat haar toestand niet zodanig was, dat hij bij haar nu al met deze problemen aan boord kon komen. „Laten we de kwestie-Iris nog maar even laten schieten," vond hij, „ze zit daar voor lopig best. Maar ik wou het hebben over de kwestie Jeanne-en-Erik. Ik wou je een heel concrete vraag stellen. Als je beter bent, ga je dan weer op tournee?" Ze zweeg zo lang, dat hij ongerust ter zijde keek. Haar ogen waren heel groot nu, en haar mond was smartelijk ver trokken. „Jeanne," vroeg hij zacht, „er is iets. Kun je 'het mij niet vertellen? Je tobt met iets, dat heb ik al gemerkt. Je bent niet alléén maar ziek, je hebt ook grote zorgen, meisje. Toe, we hebben mekaar altijd vertrouwdgeef mij nu je ver trouwen." Hij zag dat grote tranen langs haar wangen liepen, met een verstolen, be schaamd gebaar wiste ze ze af. Erik Son derius zweeg en wachtte. Hij wist dat hij nu niets kon forceren, alles hing in de weegschaal. Opeens hoorde hij haar stem, zwak ge broken, helemaal niet de frisse, levendige stem van zijn Jeanne. „O Erik," fluisterde ze bijna, „ik ben zo diep ellendig. Dat weet je niet half." De man naast haar volharde in zijn zwijgen, maar zijn hand greep de kleine, smalle hand van de vrouw, die strak voor zich uitstaarde en alle heerlijkheden van de najaarsdag niet zag. „Die laatste reis, Erik," vervolgde ze haperend, „het was zo heet overal en ik kon er zo slecht tegen. Ik was niet bar gedisponeerd, ik wist het wel. Maar ik zette dóór. En tochik had geen ge luk. Een lauw publiek, sommige kritieken ronduit onbeschoft, andere wel vriendelijk, je weet welalsof ik een debutantje was. En toen kreeg ik ruzie met m'n im- pressario, die Laroux, weet je wel „Ik mócht die vent al meteen niet," zei Erik verbitterd. „Hij had die tournee slecht voorbereid, dat kwam er nog bij. En toen had hij op een gegeven moment de onbeschaamd heid om te zeggen dat hij altijd eerste rangs-artiesten had, dat hij er voor be dankte goed geld naar kwaad geld te gooien. Ik kon het toch óók niet helpen, Erik, dat ik zoHij hoorde haar snikken. „Stil maar, meisje," kalmeerde hij. Het deed Jeanne Sonderius goed, zich uit te kunnen spreken in deze stilte, met alleen het kwetteren van de vogels in de bomen en af en toe het geronk van een passerende auto. „Ik wist eigenlijk wel, dat hij een beetje gelijk had," bekende ze. „Ik was mezelf niet. En toen ben ik in Rome naar een hele goeie Engelse dokter gegaan en heb me eens laten onderozeken. En die zei, dat ik volkomen overwerkt en oververmoeid was, dat ik dit leven niet kon voortzetten, dat ik moest oppassen voor m'n hart veel rustiger gaan leven en zo. Dat be tekende dus, dat ik m'n carrière wel op kon gevenvooral op mijn leeftijd." En wat heb je toen gedaan?" „Ik was het zó volkomen zat, Erik, ik heb de knoop doorgehakt. Ik heb met La roux gepraat en gezegd, dat de dokter me verder optreden verboden had. Dat hij er, hoe dan ook, maar een punt aan moest draaien. Hij was er niet eens zo erg rouwig om, geloof ik, want hij had toch een slecht nummer aan me, en hij was net druk bezig met dat kleine heksje, die Yvonne Merlé, weet je welNou ik geloof dat dat kind meer presteert in „Niet roddelen," vermaande hij lachend, „laat Yvonne maar. Als ze geen talent heeft redt ze het niet, ondanks al haar sex- appeal. En toen ben je naar huis gekomen." „Ja, ik heb Iris geschreven, ik wou weer naar Amsterdam. En ik wist niet waar jij zat, ik wou je ook niet lastig vallen, je niet storen in je werk „Daar zou ik haast boos om worden, als'je het niet zo goed bedoeld had." „En toendie jongen, die Bert, die heeft zo fijn de hele zaak beredderd, gewoon het heft in handen genomen." Die dirigeerde me gewóón naar een bed bij de Kerkmannen. O Erikik was zó ontzettend dankbaar, toen ik daar in bed lag en aan niets meer behoefde te denken, me met niemand bemoeien, en met nie mand praten dan alleen met de tweeling." „Die hebben je hart wel gestolen, is het niet?" „O, dat steldat was de beste me dicijn. Eén keer heb ik moeten huilen, Erik. Ze zongen met z'n tweeën een versjeen die kleine Els zat zo aan biddelijk te zingen, en Miep, met zo'n doodernstig gezicht, de tweede stem ik zag mezelf weer, toen ik een kind was, ik zong ook zo graag „Ouwe sentimentele Jeanne" plaagde hij, maar in zijn stem was een liefkozing. „En nu, Erikik wéét het niet. Mijn hele leven is kapot „Je bent mal" ging hij er fel tegen in. Je bent nog nét veertig, al laat je je persagent ook rondvertellen dat je zo bang bent om over de vijf en dertig heen te raken. Enfin, je ziet er naar uit, je kunt het doen. Maar nu moet je eens naar mij luisteren. Je bent lang genoeg aan het woord geweest. „Ik luister" zei ze met een haar vreemde gedweeheid. „Ik loop al heel lang met het plan rond" vertelde hij „om een grote reis te gaan maken. Met de auto. Ik wil naar Zuid Duitsland, Oostenrijk, Joegoslavië, Griekenland, misschien Turkije en nog ver der op. Zolang de motor het uithoudt en ik geld in m'n portemonnee heb. Geen toer volgens vastplan, geen tijdschema. Waar het goed is, een poosje blijven en dan weer verder. (Wordt vervolgd. KADE 23 - VEERE - TEL. 01181-555 V0QR BEMIDDELING AAN- EN VERKOOP HYPOTHEKEN TAXATIE VAN AL UW ONROEREND 6ÖE0 VesEtegenwoordtger voor Noord-Beveland: dhr. Wattel, Teï. 01186 -1378. BINGO-AVOND TE WISSENKERKE Op vrijdag 21 augustus te 20.00 uur organiseert de Carnavalsvereniging „De Kroonkrukkers" te Wissenkerke een bingo avond, welke voor iedereen gratis toegan kelijk is. De avond zal worden gehouden in het Dorpshuis te Wissenkerke. Er is een grandioos scala aan prijzen. Het bestuur hoopt op een grote opkomst. De opbrengst is ten bate van de vereni ging, waarvan het leeuwendeel zal worden gebruikt voor de kindercarnaval te Wissen kerke. Toegang gratis. Dorpshuis Wissenkerke, 21-8-81 te 20.00 uuur. TAPTOE WISSENKERKE 1981 Op zaterdag 22 augustus organiseert Harmonie „Apollo" uit Wissenkerke weer haar jaarlijkse Taptoe, op het sportcom plex (ingang zwembad). Door het succes van de vorige Taptoe's aangemoedigd, is de organisatie er dit jaar weer in geslaagd enige korpsen aan te trekken die aan dit evenement hun mede werking verlenen. De Taptoe, die om 19.30 uur begint, start met een optreden van de Fanfare „ONDA" uit Nieuw en St. Joosland, hier na treden op Fanfare St. Cecilia en majo- rettenpeloton „Showgirls" uit 's-Heerenhoek. de Harmonie „Scheldegalm" uit Hansweert en natuurlijk Harmonie „Apollo" zelf als organiserende vereniging. Ieder korps wat optreedt, zal ongeveer een 20 minuten durende show geven. Wanneer alle deelnemende gezelschappen hun kunnen hebben getoond, zullen zij sa men voor het voetlicht treden, om ge zamenlijk een mars ten gehore te brengen. Gezien het tijdstip, waarop deze Taptoe beëindigd zal zijn, vervalt de traditionele lampionoptocht, die na afloop gebruike lijk was. Toch moet men het dit jaar niet zonder deze lampionoptocht stellen, maar deze wordt nu gehouden op vrijdag 25 september a'.s. om 20.30 uur. Kruiswoordpuzzel no. 739 Horizontaal: 1. godsdienst - 6. teil - 11. speelgoed - 12. open plek in een bos - 14. vr. munt - 16. donker - 18. Europeaan - 20. gezet - 21. duivenwoning - 22. ieder - 23. overweging - 28. krantenjongen - 29. rond hout - 30. titel (afk.) - 31. tegen - 32. in orde - 34. bekende opera - 36. onmeetbaar getal - 37. Javaans orkest - 38. godsdienst (afk.) - 39. eentonig - 41. meisjesnaam - 42. gehoorzaal - 45. de onbekende (afk.) - 47. dierengeluid - 49. meisjesnaam - 51. uit sluitend - 54. Geneesk. en Gezondh. Dienst (afk.) - 56. aanzien - 57. deel v. d. dag - 58. koningsdochter - 61. gewone - 64. drink gerei - 65. gelofte - 67. schortje - 68. duivel 69. vrolijk en bekoorlijk. Verticaal: 2. door het afsluiten van de lucht doden - 3. ongebonden - 4. zangstem - 5. de oudere (afk.) - 7. vrouwelijk schaap - 8. scheepsmaat (afk.) - 9. wapenstilstand - 10. reptiel - 12. deel v. e. trap - 13. stand - 15. pl. in België - 17. nachtvogel - 19. boom 23. oorsprong - 24.familielid - 25. cijferen 26. jongensnaam - 27. projectiel - 31. ver hoogde toon - 32. familielid - 33. boom 35. vogel - 40. werelddeel - 43. reptiel - 44. soort stof - 46. nieuwe maan (afk.) - 47. voorzetsel - 48. woonplaats,- 50. Europeaan 52. meisjesnaam - 53. vogel - 55. goedgeefs 59. niet (Eng.) - 60. pl. in België - 62. dans- koor - 63. memorie van antwoord (afk.) 66. landbouwwerktuig. Oplossing kruiswoordpuzzel no. 738 Horizontaal: 1. Haarlem - 7. eng - 14. oma - 15. Ane - 16. 18. Eem - 19. kus - 20. s.l. bek - 26. ever - 29. ratel libel - 35. dra - 36. serre - mee - 40. sta - 41. An - 42. U.N. - 45. ben - 46. tam - tenor - 52. ons - 54. meter - beton - 59. sneu - 60. kei - cm - 65. don - 66. tak - 67. 70. Ede - 72. oir - 73. are 75. Heerlen. Helmond - 13. Ria - 17. n.p. - 22. ter - 24. 31. kaas - 33. 37. o.a. - 38. verweer - 43. 48. n.b. - 50. 56. rood - 57. 61. nar - 63. om - 68. heg - 74. Tegelen Verticaal: 1. Hengelo - 2. a.n.p. - 3. A.G. 4. loet - 5. emmer - 6. ma - 7. ha - 8. enkel - 9. leuk - 10. or - 11. nis - 12. Dalfsen - 21. neb - 23. rad - 24. Bea - 25. bar - 27. via - 28. rem - 30. trawant - 31. kea - 32. ara - 34. lever - 36. stram - 39. een - 40. set - 43. Utrecht - 44. neo - 45. bod - 47. mes - 48. nee - 49. Brummen 51. nor - 52. oei - 53. Son - 55 t.n.o. - 57. bende - 58. natie - 60. koel - 62. rare - 64. mee - 67. ore - 69. g.g. - 71. én - 72. oh 73. al.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1981 | | pagina 1